POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy w Rybniku przyznał biegłemu R. P. kwotę 1.279,50 zł tytułem wynagrodzenia za sporządzenie pisemnej opinii.

W uzasadnieniu wskazał, że R. P. opinię wydał na zlecenie Sądu. Przedłożył rachunek wraz z kartą pracy. W świetle prawa przyznanie biegłemu wynagrodzenia w żądanej wysokości było w pełni uzasadnione czasem i nakładem pracy koniecznym do sporządzenia ekspertyzy. Wystawiony przez biegłego rachunek opiewał na kwotę, która mieściła się w stawkach jakich miał prawo żądać.

W złożonym na powyższe zażaleniu strona powodowa zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c. poprzez niewskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, co uniemożliwiło powodowi ocenę prawidłowości przyznanego wynagrodzenia. Nadto powód wskazał na naruszenie art. 288 k.p.c. w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym poprzez przyznanie wynagrodzenia w wysokości wyższej, aniżeli wynika to z faktycznego nakładu pracy. Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego jej rozpoznania, ewentualnie o zmianę poprzez przyznanie biegłemu wynagrodzenia w wysokości 400 zł. Zażądał również zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego zgodnie z obowiązującymi przepisami. Strona powodowa zaznaczyła, że opinia R. P. została sporządzona w typowej sprawie o zapłatę odszkodowania po wypadku komunikacyjnym. Materiał dowodowy sprawy nie był ani zbyt rozległy ani nietypowy. Zakres opinii nie odbiegał od innych ekspertyz wydawanych w podobnych sprawach.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Zażalenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 288 k.p.c. biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę. Stosownie do treści art. 89 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych do wydania opinii. Wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę ustala się, uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, a wysokość wydatków niezbędnych do wykonania czynności - na podstawie złożonego rachunku.

Obowiązującym w dniu wydania zaskarżonego orzeczenia aktem wykonawczym, uściślającym metodykę pracy sądu przyznającego wynagrodzenie biegłemu, było rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym. Zgodnie z § 2 rozporządzenia stawka wynagrodzenia biegłych powołanych przez sąd za każdą rozpoczętą godzinę pracy wynosi - w zależności od stopnia złożoności problemu będącego przedmiotem opinii oraz warunków, w jakich opracowano opinię - od 1,28% do 1,81% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa. W dniu wydania przez Sąd Rejonowy postanowienia w przedmiocie przyznania wynagrodzenia biegłemu kwota bazowa wynosiła 1766,46 zł. Wydatki poniesione przez biegłego, niezbędne dla wydania opinii, w tym w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocą faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku - za pomocą oświadczenia (§ 8 rozporządzenia).

Sąd zlecił biegłemu wykonanie ekspertyzy wymagającej szerokiego zakresu badań. Dowód ów został dopuszczony na żądanie obu stron postępowania. R. P. wyliczył koszty naprawy pojazdu przy wykorzystaniu części oryginalnych, przy wykorzystaniu części oryginalnych i dostępnych części Q, przy wykorzystaniu najtańszych zamienników i części oryginalnych, przy wykorzystaniu używanych części oryginalnych. Wycenił również wartość samochodu przed szkodą oraz wartość samochodu po szkodzie. Ekspertyza przedstawiała wiele wariantów odszkodowania. Nie była więc typową, która zazwyczaj wskazuje jedną wysokość szkody w majątku właściciela pojazdu. Zdaniem Sądu Okręgowego była czasochłonna i mogła pochłonąć 30 roboczogodzin. Przed wydaniem opinii R. P. zapoznawał się zarówno z aktami sądowymi, jak i z aktami szkody.

Rachunek wystawiony przez biegłego wraz z kartą pracy włączono do pisemnej opinii, której odpis doręczono pełnomocnikom stron. Winna więc strona powodowa zapoznać się z przeprowadzonymi czynnościami, a w razie kwestionowania czasu na nie przeznaczonego, szczegółowo wskazać które z czynności należałoby wyeliminować, a które skrócić. Zażalenie nie zawiera takich zarzutów. Rachunek wystawiony przez biegłego został prawidłowo sporządzony pod względem formalnym i rachunkowym. Wskazane wydatki poczynione na kserokopie, maszynopisy, ryczałty z tytułu korzystania z systemu A. oraz wysyłkę nie budzą zastrzeżeń Sądu Odwoławczego.

W związku z powyższym, stosownie do treści art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., zażalenie zostało oddalone.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zostanie zamieszczone w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.

SSR del. Joanna Zachorowska SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś