Sygn. akt III RC 104/15
Dnia 27 października 2015 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu Wydział III Rodzinny i Nieletnich
w składzie:
Przewodniczący: SSR Dominika Kurczewska
Protokolant: Damian Kotarski
po rozpoznaniu w dniu 13 października 2015 r. we Wrocławiu
sprawy z powództwa małoletniego A. Ł. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową Z. B.
przeciwko T. Ł.
o podwyższenie alimentów
I. zasądza od pozwanego T. Ł. tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniego A. Ł. kwotę po 850- (osiemset pięćdziesiąt) zł miesięcznie, poczynając od dnia 25 kwietnia 2015 r., płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda – Z. B., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie IIIRC 148/12 w kwocie po 700.- zł miesięcznie ;
II. oddala dalej idące powództwo;
III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 252 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego;
IV. nakazuje pozwanemu aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90.- zł tytułem opłaty sądowej;
V. wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.-
Sygn. akt III RC 104/15
W pozwie z dnia 24.02.2015 r. małoletni powód A. Ł. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową Z. B. domagał się od pozwanego T. Ł. podwyższenia alimentów na swoją rzecz zasądzonych wyrokiem tut. Sądu z dnia 28.06.2012r. w sprawie sygn. akt III RC 148/12 z kwoty po 700 zł do kwoty po 1.400 zł miesięcznie płatnych z góry do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda.
W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka ustawowa powoda wskazała, iż zasądzone alimenty są niewystarczające dla pokrycia wszelkich aktualnych potrzeb małoletniego albowiem jego koszty utrzymania od dnia wydania poprzedniego orzeczenia wzrosły. Podała, małoletni zaczął uczęszczać do przedszkola, ma problemy stomatologiczne. Miesięczny koszt utrzymania dziecka wynosi 2.375 zł. Możliwości zarobkowe pozwanego wzrosły.
W odpowiedzi na pozew z dnia 20.07.2015 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż nie zgadza się z twierdzeniami powódki, że koszty utrzymania małoletniego wzrosły, a koszty jego utrzymania podawane przez matkę są niewiarygodne i sprzeczne z doświadczeniem życiowym i zostały znacząco zawyżone. Sytuacja finansowa pozwanego nie pozwala na płacenie wyższych alimentów.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Małoletni A. Ł., urodzony (...), pochodzi ze związku konkubenckiego Z. B. i T. Ł..
Wyrokiem tut. Sądu z dnia 28.06.2012r. w sprawie sygn. akt III RC 148/12 zasądzono od pozwanego tytułem alimentów na rzecz małoletniego kwotę po 700 zł miesięcznie płatną do rąk Z. B. wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.
W dacie wydania powyższego orzeczenia pozwany pracował w firmie (...) na podstawie umowy o pracę na czas określony jako (...) Manager. Zarabiał 2.700-2.800 zł netto miesięcznie wraz z premią. Posiadał samochód marki (...) z 2000 r. Wynajmował pokój za 700 zł miesięcznie oraz opłaty 200 zł. Na wyżywienie i odzież przeznaczał 450 zł miesięcznie, na kosmetyki 100 zł, telefon 150 zł. Spłacał pożyczkę na komputer w wysokości 200 zł.
Matka małoletniego była zatrudniona na trzech etatach na podstawie umowy zlecenie i o dzieło. We (...) Związku Sportowym zarabiała 1.200 zł netto miesięcznie, w Orbisie 2.000 zł netto miesięcznie, a we (...) Parku (...) za 5 miesięcy 2.100 zł netto. Po urodzeniu dziecka otrzymywała zasiłek macierzyński w wysokości 1.700 z netto miesięcznie. Mieszkała w mieszkaniu matki, koszty mieszkaniowe wynosiły 700-800 zł miesięcznie. Koszty utrzymania małoletniego obejmowały: wyżywienie 700 zł, kosmetyki 100 zł, witaminy 40 zł, odzież 150 zł, kurs pływania dla niemowląt 400zł, łącznie 1.700 zł miesięcznie.
(dowód: dokumenty zawarte w aktach o sygn. III RC 148/12 )
Obecnie małoletni zamieszkuje wraz z przedstawicielką ustawową w mieszkaniu prababci we W.. Opłaty mieszkaniowe obejmują: czynsz 466,72 zł, telewizja 20 zł, Internet 50, telefon 50 zł, energia 67 zł, gaz 17 zł. Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda ponosi comiesięczne opłaty związane z jego utrzymaniem, a mianowicie: przedszkole 231 zł, koszty mieszkaniowe 350 zł, dodatkowe opłaty związane z przedszkolem 50 zł, basen 160 zł, zajęcia z piłki nożnej 100 zł, wyżywienie 400 zł, odzież 150 zł, pakiet medyczny 137 zł, dentysta 100 zł, wakacje 100 zł, higiena 100 zł, łącznie ok. 2.000 zł miesięcznie.
Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda pracuje w (...) sp. z o.o. we W. jako młodszy koordynator projektu i zarabia 2.700 zł netto miesięcznie. W 2013 r. uzyskała dochód w wysokości 42.545,39 zł.
(dowód: - zaświadczenia o zarobkach powódki z dnia 28.01.2015 r., 23.04.2015 r. - k. 15-16, 17
- inf. ze spółdzielni mieszkaniowej (...) z 20.01.2015 r. – k. 18
- potwierdzenia operacji - k. 19, 20
- blankiety opłat na rzecz (...) Spółka z o.o. za okres od 22 grudnia 2014 r. do 22 kwietnia 2015 r. - k. 21
- faktura proforma nr (...) – k. 22
- umowa o świadczenie usług przedszkola zawartej w dniu 1.09.2014 r. - k. 24-25
- potwierdzenia operacji - k. 26, 31-37
- faktury VAT nr (...) – k. 27-30
- dokument – wydanie towaru - k. 38
- faktury VAT #546/152, #156/151, #546/153, #503/50, #503/49, (...), #567/58, (...), (...) , faktury (...) – k. 75-79, 81-86
- faktury nr (...) k. 172, (...)/2015/07/30 - k. 172-173
- wydruki internetowe - k. 180-194
- zeznanie o wys. osiągniętego dochodu i poniesionej straty w roku 2013 i 2014 przez Z. B. - k. 195 -203
- wydruk z wiadomości sms - k. 204
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda, nagranie na płycie CD – k. 209)
Pozwany mieszka z partnerką w S.. Partnerka pozwanego spodziewa się dziecka.
Pozwany pracuje w (...) sp. z o.o. w O. jako (...) Manager i zarabia 2.803,75 zł netto miesięcznie. Wyjeżdża na zagraniczne podróże służbowe finansowane przez pracodawcę. Otrzymuje również diety, jego łączny miesięczny dochód wynosi ok. 4.000 z netto.
W 2014 r. uzyskał dochód w wysokości 46.737,45 zł.
Pozwany zmienił samochód na nowszy, spłaca z tego tytułu kredyt, którego rata wynosi ok. 700 zł miesięcznie. Posiada też kredyt mieszkaniowy – rata wynosi 286 zł miesięcznie. Spłaca ponadto kredyt na zakup kuchni i sprzętów AGD z ratą 513 zł miesięcznie.
(dowód: - wydruk z portalu internetowego E. - k. 40-49
- fotografie pozwanego z portali internetowych - k. 50-55
- zaświadczenie o zarobkach pozwanego z 3.07.2015 r. - k. 95
- zeznanie o wys. osiągniętego dochodu i poniesionej straty w roku 2014 r. przez pozwanego - k. 96-99
- zaświadczenie lekarskie - k. 100
- faktury z 17.03.2015 r., 9.05.2015 r. - k 101-102
- potwierdzenia wykonania przelewów - k. 106-112
- umowa o kredyt nr (...) - k. 113
- umowa o pocztowy kredyt mieszkaniowy - k. 114
- umowa o kredyt gotówkowy wspierający - k. 115
- rozliczenie kosztów zagranicznej podróży służbowej pozwanego - k. 116-120
- elektroniczne zestawienie operacji bankowych na rachunku pozwanego w M. za okres od 5. (...). do 5.08.2015 r. - k. 130-157
- historia rachunku bankowego w Banku pocztowym nr (...) za okres od 7.08.2014 r. do 7.08.2015 r. - k. 158 – 164
- elektroniczne zestawienie operacji bankowych w MBank – k. 213-221
- inf. o kosztach biletów w (...) na Śląsku – k. 226
- potwierdzenie wykonania przelewu z 10.09.2015 r. tytułem udziału pozwanego wraz z partnerką w kursie szkoły rodzenia – k. 232
- faktura VAT nr (...) – k. 233-234
- potwierdzenie przelewu z 7.09.2015 r. na kwotę 100 zł – k. 235
- faktury VAT nr (...) – k. 237, 239
- przesłuchanie pozwanego, nagranie na płycie CD – k. 209)
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo o podwyższenie alimentów zasługiwało na częściowe uwzględnienie.
Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie przesłuchania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda oraz przesłuchania pozwanego, a ponadto opierając się na dołączonych przez strony dokumentach, które w świetle zasad doświadczenia życiowego uznał za wiarygodne i zasługujące na uwzględnienie. Sąd pominął natomiast dołączone przez strony paragony albowiem na ich podstawie niemożliwe było czynienie jednoznacznych ustaleń faktycznych. Z treści paragonów nie wynika bowiem w żadnym razie kto dokonał zakupów udokumentowanych paragonem ani też kto zużył zakupione produkty.
Podstawy prawnej żądania małoletniego powoda należy upatrywać w treści art. 138 k.r.o., który daje możliwość zmiany orzeczenia w przedmiocie alimentów w razie zmiany stosunków. Ustalenie zmiany stosunków, jak wyjaśnił Sąd Najwyższy, następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi (uzasadnienie tezy VII uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r.). Przez pojęcie „stosunków” w tym przypadku należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu. Zmiana zatem stosunków tak pojmowanych, bez potrzeby zajmowania się zagadnieniami szczegółowymi, jest zmianą okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego.
Należy zatem przypomnieć, iż zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, przy czym, zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Oznacza to, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Z treści art. 128 k.r.o. wynika, iż obowiązkiem alimentacyjnym jest obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Zaś przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się głównie jego potrzeby bieżące. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, usprawiedliwione potrzeby obejmują przede wszystkim środki utrzymania zapewniające uprawnionemu warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i innym jego cechom oraz okolicznościom natury społecznej i gospodarczej, w której osoba ta się znajduje (uchwała SN z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNC 1988/4/42). Chodzi tu zatem o te potrzeby, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu pielęgnację i pieczę, odpowiednie wykształcenie, przygotowanie do życia w społeczeństwie, ewentualny udział w życiu religijnym, rozwijanie zainteresowań kulturalnych i uzdolnień. Trzeba również pamiętać, że najszerszy zakres usprawiedliwionych potrzeb przysługuje osobie, która jeszcze nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres ten powinien być stymulowany zasadą utrzymania równej stopy życiowej, co oznacza, że powinien być ustalony w ten sposób, aby w razie zaspokojenia potrzeb, stopa życiowa dziecka była taka sama jak stopa życiowa rodziców (tak komentarz A. M., D. H., L. A., O. A., S. T., S. A., Z. A. LEX 2010).
Małoletni opierał swoje żądanie na twierdzeniu, iż od daty wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów do dnia wytoczenia powództwa zwiększeniu uległy koszty jego utrzymania, przy jednoczesnej poprawie stanu majątkowego pozwanego.
W ocenie Sądu analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż małoletni powód należycie udowodnił fakt zaistnienia zmian w zakresie jego usprawiedliwionych potrzeb. Nastąpiła zatem zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o. w stopniu uzasadniającym podwyższenie alimentów. Sąd uwzględnił żądanie małoletniego powoda w części, kierując się zakresem powołanych zmian. W konsekwencji Sąd zasądził na rzecz małoletniego powoda alimenty w kwocie wyższej o 150 zł w stosunku do dotychczasowej kwoty, gdyż uznał, że od czasu wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów sytuacja życiowa małoletniego uległa zmianie.
Mając na względzie indywidualne cechy małoletniego powoda jak i fakt, że jest on ciągle w fazie intensywnego rozwoju, Sąd uznał, iż aktualne jego potrzeby w zakresie wyżywienia, ubrania, leczenia, mieszkania i wykształcenia uzasadniają podwyższenie kwoty poprzednio zasądzonych alimentów. Sąd zgodził się z twierdzeniem małoletniego powoda co do faktu zwiększenia się jego potrzeb finansowych, gdyż jest to naturalną koleją rzeczy związaną ze wzrostem i rozwojem małoletniego. Zważyć należy, iż ostatnie orzeczenie alimentacyjne miało miejsce w 2012 r. W dacie wydania tego orzeczenia małoletni powód zamieszkiwał wraz z matką, koszty mieszkaniowe wynosiły 700-800 zł miesięcznie. Koszty utrzymania małoletniego stanowiły łącznie 1.700 zł miesięcznie. Obecnie powód ma 4 lata, uczęszcza do przedszkola. Niewątpliwie wzrosły od tego czasu koszty jego utrzymania. Już sama różnica wieku małoletnich spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość renty alimentacyjnej uzasadnia wzrost potrzeb związany z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, nie publ.).
Odnosząc się do spornej między stronami niniejszego postępowania kwestii zakresu obowiązku alimentacyjnego rozumianego jako wysokość kwoty świadczenia alimentacyjnego, które pozwany ma obowiązek łożyć na rzecz małoletniego powoda, Sąd miał na uwadze, że w świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego zasadne jest przyjęcie, że miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda kształtuje się na poziomie ok. 2.000 zł i obejmuje przedszkole 231 zł, koszty mieszkaniowe 350 zł, dodatkowe opłaty związane z przedszkolem 50 zł, basen 160 zł, piłka 100 zł, wyżywienie 400 zł, odzież 150 zł, pakiet medyczny 137 zł, dentysta 100 zł, wakacje 100 zł, higiena 100 zł. Koszty utrzymania małoletniego wzrosły zatem od okresu poprzedniego o kwotę 300 zł miesięcznie.
Tak ustalona kwota niezbędna do pokrycia potrzeb małoletniego powoda została podzielona między rodziców małoletniego, na których wspólnie ciąży obowiązek alimentacyjny. Przy czym podejmując decyzję w tym względzie Sąd miał przede wszystkim na uwadze, że przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wykonuje swój obowiązek alimentacyjny również poprzez codzienne osobiste starania o wychowanie i utrzymanie małoletniego (art. 135 § 2 k.r.o.).
Sąd w postępowaniu analizował ponadto jak przedstawia się sytuacja majątkowa pozwanego w stosunku do okresu poprzedniego. Pozwany w dacie ustalenia obowiązku alimentacyjnego w kwocie 700 zł miesięcznie pracował w firmie (...) na podstawie umowy o pracę na czas określony jako (...) Manager. W firmie tej pracuje do dzisiaj. Osiąga zbliżone zarobki, jego łączny miesięczny dochód wynosi ok. 4.000 z netto. Posiadał samochód marki (...) z 2000 r. Wynajmował pokój za 700 zł miesięcznie oraz opłaty 200 zł. Na wyżywienie i odzież przeznaczał 450 zł miesięcznie, na kosmetyki 100 zł, telefon 150 zł. Spłacał pożyczkę na komputer w wysokości 200 zł. Obecnie pozwany mieszka z partnerką, która spodziewa się dziecka. Pozwany zmienił samochód na nowszy, spłaca z tego tytułu kredyt, którego rata wynosi ok. 700 zł miesięcznie. Pozwany zakupił mieszkanie na kredyt, rata wynosi 286 zł miesięcznie. Spłaca ponadto kredyt na zakup kuchni i sprzętów AGD z ratą 513 zł miesięcznie.
Nie ulega zatem wątpliwości, że sytuacja majątkowa pozwanego od wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nie uległa zmianie, jest na zbliżonym poziomie. Wzrosły natomiast zobowiązania pozwanego w związku z zakupem mieszkania. Ponadto pozwany wraz z partnerką spodziewają się dziecka i co oczywiste pozwany będzie partycypował w kosztach jego utrzymania i co już generuje dodatkowe koszty związane z opieką prenatalną, wyposażeniem mającego przyjść na świat dziecka w niezbędne akcesoria. .
Podsumowując potrzeby powoda od czasu wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów wzrosły o 300 zł miesięcznie. Matka wraz z dzieckiem zamieszkuje w tym samym mieszkaniu, co poprzednio. Opłaty mieszkaniowe nie uległy zmianie. Natomiast Z. B. zarabia więcej o 1.000 zł netto miesięcznie. Poprzednio przebywała na zasiłku macierzyńskim, który wynosił 1.700 zł miesięcznie, obecnie jej zarobki kształtują się na poziomie ok. 2.700 zł netto. Sytuacja materialna pozwanego zaś uległa pogorszeniu , w związku ze zwiększeniem się jego zobowiązań finansowych.
Wobec powyższego kwotę 300 zł stanowiącą wzrost kosztów małoletniego powoda Sąd podzielił na dwoje rodziców, po 150 zł miesięcznie, i podwyższył uprzednio zasądzone od pozwanego na rzecz małoletniego alimenty do kwoty po 850 zł miesięcznie. Biorąc pod uwagę sytuację materialną pozwanego, Sąd doszedł do przekonania, że jest w stanie i powinien łożyć obecnie na rzecz małoletniego powoda alimenty w kwocie 850 zł.
Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.
Sąd w pozostałym zakresie powództwo oddalił jako nadmiernie wygórowane, o czym orzekł w punkcie II sentencji wyroku.
W punkcie III sentencji wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 252 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
W punkcie IV sentencji wyroku Sąd nakazał pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 zł tytułem opłaty sądowej.
Orzeczenie o rygorze natychmiastowej wykonalności oparto na treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., o czym orzeczono w punkcie IV sentencji wyroku.
Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.