WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jacek Witkowski
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2015r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 27 lutego 2015 r. Nr (...)- (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 stycznia 2015r. do 30 czerwca 2016r.

Sygn. akt IV U 357/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.02.2015 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 57 i art. 58 ustawy z dnia 17.12.1998 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) odmówił ubezpieczonej J. K. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.02.2015 r., w którym stwierdzono, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła J. K.. Ubezpieczona wskazała m. in., iż w 2013 r. przeszła operację, w związku z czym stan jej zdrowia pogorszył się. Mimo przebytej rehabilitacji ciągle dokucza jej ból (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 2-3).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona J. K., ur. (...), na podstawie decyzji wydanej przez (...) Oddział w S. w dniu 14.07.2014 r., była uprawniona do pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1.07.2014 r. do 31.12.2014 r. (decyzja k. 61 a. r.). W dniu 22 grudnia 2014 r. złożyła do organu rentowego wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k. 65- 66 a. r.). Wobec powyższego została skierowana na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w dniu 22.01.2015 r. stwierdził, iż nie jest ona niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia k. 68 a. r.). Na skutek złożonego sprzeciwu, J. K. została skierowana na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która stwierdziła, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia k. 71 a. r.). Powyższe stało się podstawą do wydania w dniu 27 lutego 2015 r. zaskarżonej decyzji, w której organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja k. 72 a. r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych ortopedy i neurologa. Biegli rozpoznali u ubezpieczonej przewlekły zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z ograniczeniem ruchomości i z obustronnym torem korzeniowym w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych ze stenozą otworkową i uciśnięciem nerwów rdzeniowych na poziomie L5-S1, stan po leczeniu operacyjnym kręgozmyku L5-S1 II stopnia w 2013 r. oraz zespół bólowy kręgosłupa szyjnego z obustronnym torem korzeniowym w przebiegu dyskopatii C5-C6, C6-C7 ze stenozą otworkową- kwalifikujący się do leczenia operacyjnego. Powyższe powoduje, iż J. K. jest częściowo niezdolna do pracy w okresie od 1.01.2015 r. do 30.06.2016 r. W uzasadnieniu opinii biegli wskazali m. in. iż w styczniu 2013 r. przebyła leczenie operacyjne kręgozmyku L5-S1 II stopnia, usunięcie dysku L5-S1, stabilizację transpedikularną L4-L5-S1, redukcja kręgozmyku, artodezę kostną miedzytrzonową L5-S1 i międzykręgową L3-L4. Aktualnie przeprowadzone badania ubezpieczonej dały podstawy do stwierdzenia przez biegłych, iż u J. K. występuje ok. L-S blizna pooperacyjna o długości 12 cm, zniesienia lordozy lędźwiowej, wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i L-S, obustronne zaznaczone objawy rozciągowe korzeniowe, niedoczulice na zewnętrznej powierzchni całej kończyny dolnej prawej i na palcach stopy lewej. Biegli wskazali, iż u badanej występuje widoczny zespół bólowy kręgosłupa L-S. Ubezpieczona z trudem zmienia pozycję ciała i nadal wymaga dalszego leczenia i rehabilitacji. Biegli stwierdzili, iż zaawansowanie zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego i L-S powoduje naruszenie sprawności organizmu J. K. w stopniu uzasadniającym przyznanie długotrwałej niezdolności do pracy zawodowej fizycznej zgodniej z jej kwalifikacjami (opinia k. 11).

W ocenie Sądu Okręgowego, sporządzona w niniejszej sprawie opinia biegłych stanowi miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonej. Została ona sporządzona przez lekarzy-specjalistów z zakresu schorzeń, które dokuczają ubezpieczonej. Ponadto, przygotowanie opinii zostało poprzedzone przeprowadzeniem badania J. K. jak również zapoznaniem się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie.

J. K. z wykształcenia jest kucharzem. Dotychczas pracowała w wyuczonym zawodzie oraz jako operator linii produkcyjnej kineskopów (bezsporne).

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W ocenie Sądu, sporządzona na potrzeby niniejszego procesu opinia w sposób wystarczający określa rodzaj i charakter schorzeń ubezpieczonej. Warto zwrócić uwagę, iż przy ocenie opinii biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego (wyrok SN z 13 października 1987 r., II URN 228/87, PiZS 1988/7/62). Należy mieć również na uwadze, iż ubezpieczona była zatrudniania w charakterze pracownika fizycznego, zgodnie z zdobytym przez nią doświadczeniem, zaś, jak wskazali biegli, badana cierpi na ograniczenie ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym oraz z trudem zmienia pozycję ciała. Mając na względzie rozpoznane przez biegłych schorzenia dotykające ubezpieczoną oraz wnioski, do których oni doszli, stwierdzić należy, iż J. K. jest nadal, częściowo niezdolna do pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Tym samym stwierdzić należy, iż ubezpieczona w okresie od 1.01.2015 r. do 30.06.2016 r. jest uprawniona do pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, stosownie do treści art. 57 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, orzekł jak w sentencji wyroku.