WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Ostromecka

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2015 r. sprawy

R. K.

s. J. i B. z domu K.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 09 czerwca 2015r. o godz. 12:13 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki S. o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia z tym pojazdem, powodując jego uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym

ORZEKA:

I.  obwinionego R. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 86 § 1 kw skazuje go na karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 50,- (pięćdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 czerwca 2015r. o godz., 12.13 R. K. kierował autobusem komunikacji publicznej m. (...) o nr rej. (...). Poruszał się ul. (...) od ul. (...) w kierunku skrzyżowania z ul. (...). Przed wymienionym skrzyżowaniem zatrzymał się na oznakowanym przystanku, który nie posiada zatoki, autobusy zatrzymują się tam na prawym pasie ruchu, bezpośrednio za przejściem dla pieszych. Następnie po włączeniu kierunkowskazu ruszył prawym pasem ruchu, by po chwili, pomimo, iż na lewym pasie ruchu na wysokości tyłu jego pojazdu znajdował się pojazd m – ki B. (...) o nr rej. (...) kierowany przez M. M. (1), rozpocząć zmianę pasa ruchu na lewy. Kierujący B. w reakcji tą sytuację, zatrzymał pojazd, jednak mimo to doszło do kontaktu pojazdów i ich uszkodzenia.

W wyniku zdarzenia w pojeźdźcie B. porysowana została powłoka lakiernicza błotnika przedniego prawego oraz zderzaka przedniego w prawej bocznej części, na błotniku ujawniono również wgniecenie. W samochodzie S. porysowana została powierzchnia lakiernicza lewego poszycia od tylnego koła do narożnika tylnego zderzaka, element narożnika tego zderzaka został oderwany.

(dowody: zeznania świadka M. M. k. 36v, notatka urzędowa k. 4, szkic miejsca zdarzenia k. 5, protokoły oględzin pojazdów k. 6, 7, nagranie z monitoringu k. 10, 28)

Obwiniony R. K. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż przed ruszeniem z przystanku i zmianą pasa ruchu upewnił się czy może ten manewr bezpiecznie wykonać. W trakcie tego manewru zobaczył pojazd jadący za nim i poczuł uderzenie. Podkreślił, iż gdy zaczął zamieniać pas ruchu to za jego pojazdem nie było żadnego innego pojazdu.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, albowiem pozostają one w sprzeczności przede wszystkim z nagraniem z monitoringu. Bezspornie wynika z niego, iż w momencie, gdy obwiniony rozpoczął zmianą pasa ruchu z prawego na lewy, samochód B. poruszał się już lewy pasem jedni ul. (...) i był obiektywnie widoczny dla obwinionego. Wbrew twierdzeniom obwinionego nie znajdował się za jego pojazdem ale na wysokości jego lewego boku. Do samego kontaktu pojazdów doszło już po zatrzymaniu samochodu B., w momencie, gdy autobus kontynuował rozpoczęty manewr.

Świadek M. M. (1) zeznał, iż początkowo poruszał się prawym pasem ruchu, by zmienić go na lewy za stojącym autobusem. Gdy znajdował się obok S., jej kierowca zaczął zjeżdżać na lewy pas ruchu, w wyniku czego, pomimo zatrzymania przez niego samochodu, doszło do kontaktu pojazdów.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka albowiem co do zasady potwierdza je nagranie z monitoringu miejskiego.

Kierujący pojazdem, zgodnie z art. 17 ust 2 Prawa o ruchu drogowym, włączający się do ruchu, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu. Zachowanie szczególnej ostrożności polega przede wszystkim na ocenie sytuacji na drodze, a jeśli tego ona wymagana wyraźnym zasygnalizowaniu, np. kierunkowskazem zamiaru wykonania manewru (S. Soboń, Kodeks drogowy..., cz. I, s. 139). Należy ustąpić pierwszeństwa każdemu uczestnikowi. ruchu Włączający się do ruchu musi czekać aż ustanie ruch na jedni, na którą zamierza wjechać. Obwiniony, jak wynika z nagrania z monitoringu miejskiego, ograniczył się jedynie do włączenia kierunkowskazu.

Kierujący autobusem, zgodnie z przepisem art. 18 ust 1 Prawa o ruchu drogowym, przy zachowaniu określonych warunków, ma ułatwione włączanie się do ruchu. Kierujący każdym innym pojazdem, włączając się do ruchu, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu. Takie obowiązki nie ciążą na kierującym autobusem lub trolejbusem w przypadku, gdy włącza się do ruchu z przystanku autobusowego na obszarze zabudowanym. Kierujący autobusem - zgodnie z ust. 2 wymienionego wyżej przepisu - wyjeżdżając z oznaczonego przystanku autobusowego na obszarze zabudowanym, może wyjechać z zatoki na sąsiedni pas ruchu lub na jezdnię po upewnieniu się, że nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa ruchu. Jest to przepis szczególny w stosunku do art. 17 ust. 2, a zatem kierujący autobusem lub trolejbusem nie musi ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu. Nie może jednak zmienić pasa ruchu lub wjechać na jezdnię w sytuacji, gdyby wykonanie tego manewru zmusiłoby kierującego pojazdem do gwałtownego hamowania lub wykonania innego manewru (np. gwałtownej zmiany pasa ruchu), aby uniknąć zderzenia z autobusem. Kierujący autobusem może rozpocząć włączanie się do ruchu w sytuacji, gdy zbliżający się pojazd znajduje się w odpowiedniej odległości od niego lub jego kierujący wyraźnie zmniejsza prędkość, aby umożliwić mu włączenie się do ruchu.

W ocenie Sądu, w zachowanie obwinionego w realiach ustalonego stanu faktycznego, nie usprawiedliwiało zmiany pasa ruchu bez zachowania ostrożności i ustąpienia pierwszeństwa pojazdowi poruszającemu się tym pasem. Samochód B. znajdował się na wysokości lewego boku autobusu, w momencie gdy ten poruszał się jeszcze prawym pasem. Kierujący samochodem osobowym zatrzymał pojazd, gdy obwiniony zaczął wjeżdżać na zajmowany przez niego pas, ale manewr ten nie uchronił go przed zderzeniem się pojazdów.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, wiana obwinionego nie może budzić wątpliwości i została mu udowodniona. Obwiniony R. K. w dniu 09 czerwca 2015r. o godz. 12:13 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki S. o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia z tym pojazdem, powodując jego uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Czyn ten wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 86§1 kw z mocy tego przepisu obwiniony został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku.

Wymierzając obwinionemu karę Sąd miał na uwadze okoliczności obciążające leżące po jego stronie. Jest to przede wszystkim uprzednia karalność obwinionego za wykroczenia drogowe ( K. 21) – R. K. był trzykrotnie karany za spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Jest on zawodowym kierowcą, pracuje jako kierowca (...), wobec czego należy wobec niego stosować wyższe standardy. Obwiniony odpowiada za bezpieczeństwo nie tylko swoje i innych uczestników ruchu, ale przede wszystkich przewożonych pasażerów.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu. Tak ukształtowana wpłynie na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełni swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Wobec skazania obwiniony został obciążany kosztami postępowania i opłatą.