Sygn. akt V U 719/15
Dnia 10 listopada 2015 r.
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński
Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Pańków
po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2015 r. w Legnicy
sprawy z wniosku T. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.
o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego i o ponowne ustalenie wysokości emerytury oraz o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej
na skutek odwołań T. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.
z dnia 1 czerwca 2015 r., 02 czerwca 2015 r. i 06 lipca 2015 r.
znak (...), (...)
oddala odwołania.
Sygn. akt VU 719/15
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 01 czerwca 2015 r. przeliczył kapitał początkowy T. P. i ustalił jego wartość na dzień 01 stycznia 1999 r. z uwzględnieniem okresów składkowych w wymiarze 19 lat, 1 miesiąca i 28 dni okresów nieskładkowych a ponadto jeszcze 2 lata, 7 miesięcy i 13 dni okresów sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi). Decyzjami z dnia 02 czerwca 2015 r. organ rentowy ustalił od 04 kwietnia 2015 r. okresową emeryturę kapitałową w kwocie 77,58 zł, płatną wraz z przyznaną także od 04 kwietnia 2015 r. emeryturą. Kolejną decyzją, z dnia 06 lipca 2015 r. Zakład emerytalny odmówił przeliczenia emerytury wnioskodawczyni, ponieważ wynagrodzenia za okresy wykazane w legitymacji ubezpieczeniowej zostały już uwzględnione przy obliczaniu kapitału początkowego, a co za tym idzie emerytury, na podstawie zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 22 czerwca 2002 r. (lata 1975 – 1977) i z dnia 01 marca 2004 r. (lata 1982 – 1983) – kwoty wyższe niż w legitymacji ubezpieczeniowej.
W odwołaniu od decyzji z dnia 02 czerwca 2015 r. w sprawie wysokości emerytury oraz wysokości okresowej emerytury kapitałowej T. P. zarzucając błędne ustalenie stanu faktycznego w zakresie naliczenia lat składkowych wniosła o zmianę decyzji w tym zakresie. W uzasadnieniu podała, iż wniosła odwołanie z uwagi na błędne naliczenie okresu składkowego.
W odwołaniu od decyzji z dnia 01 czerwca 2015 r. dotyczącej przeliczenia kapitału początkowego wnioskodawczyni zarzuciła błędne ustalenie stanu faktycznego, wskazując że prawdziwy okres składkowy powinien wynosić 395 miesięcy, minus okresy chorobowe, świadczenie rehabilitacyjne, około 10 miesięcy, co daje 385 miesięcy. Wskazując na powyższe, wniosła o zmianę decyzji poprzez korektę naliczeń. T. P. stwierdziła, że przedstawiła świadectwa pracy:
19 lipiec 1975 r. – 15 maja 1977 r. (21 miesięcy i 26 dni),
18 lipca 1978 r. – 19 maja 1979 r. (10 miesięcy),
18 maja 1982 r. – 21 października 1983 r. (17 miesięcy i 3 dni),
17 listopada 1983 r. – 31 marca 1990 r. (76 miesięcy),
01 kwietnia 1990 r. – 31 października 1990 r. (8 miesięcy),
01 listopada 1990 r. – 16 sierpnia 2008 r. (214 miesięcy),
05 stycznia 2011 r. – 04 stycznia 2013 r. ( 24 miesiące),
21 marca 2013 r. – 30 kwietnia 2015 r. (25 miesięcy i 9 dni), łącznie 395 miesięcy.
W odwołaniu od decyzji z dnia 06 lipca 2015 r. w sprawie wysokości emerytury oraz wysokości okresowej emerytury kapitałowej T. P. zarzuciła błędne ustalenie stanu faktycznego w zakresie rozliczenia lat składkowych i dochodów. Wskazała, że w książeczce ubezpieczeniowej nie są podane jej zarobki z wszystkich lat pracy. Wskazując na powyższe ubezpieczona wniosła o zmianę decyzji „… w tym zakresie”.
W odpowiedzi na odwołania od decyzji z dnia 01 czerwca 2015 r. w sprawie ustalenia kapitału początkowego, 02 czerwca 2015 r. w sprawie wysokości emerytury z FUS oraz wysokości emerytury kapitałowej Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołań. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołania organ rentowy wskazał, że ustalił wartość kapitału początkowego na dzień wejścia w życie ustawy, na dzień 01 stycznia 1999 r., zgodnie z art. 173 i 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjął okresy składkowe w wymiarze 19 lat, 1 miesiąc i 28 dni, tj. 229 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 21 dni. Organ rentowy wskazał okresy zatrudnienia do 31 grudnia 1998 r.:
od 07 grudnia 1972 r. do 18 lipca 1975 r.,
od 19 lipiec 1975 r. do 15 maja 1977 r.,
od 18 lipca 1978 r. do 19 maja 1979 r.,
od 18 maja 1982 r. do 21 października 1983 r.,
17 listopada 1983 r. – 31 grudnia 1998 r.,
w tym okresy nieskładkowe:
od 21 grudnia 1992 r. do 27 grudnia 1992 r.,
od 15 lutego 1994 r. do 28 lutego 1994 r.
Organ rentowy argumentował, iż w świetle art. 173 ust. 3 ustawy emerytalnej, brak jest podstaw do przyjęcia do ustalenia wartości kapitału początkowego przypadających po dniu 31 grudnia 1998 r. okresów zatrudnienia.
W odpowiedzi na odwołanie od decyzji z dnia 06 lipca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie wskazał, że do ustalenia kapitału początkowego, a tym samym wysokości emerytury brano pod uwagę wynagrodzenia za okresy wskazane w legitymacji ubezpieczeniowej, jednak na podstawie zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 22 czerwca 2002 r. (za lata 1975 – 1977) i z dnia 01 marca 2004 r. (lata 1982 – 1983) były to kwoty wyższe niż wskazane w dołączonej legitymacji ubezpieczeniowej.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy.
Według stanu na dzień 01 stycznia 1999 r. T. P. udokumentowała w postępowaniu przed organem rentowym następujące okresy jej zatrudnienia:
od 19 lipiec 1975 r. do 15 maja 1977 r., 1 rok, 9 miesięcy i 27 dni (21 miesięcy i 27 dni),
od 18 lipca 1978 r. do 19 maja 1979 r., 10 miesięcy i 2 dni,
od 18 maja 1982 r. do 21 października 1983 r., 1 rok, 5 miesięcy i 4 dni (17 miesięcy i 4 dni),
17 listopada 1983 r. – 31 grudnia 1998 r., 15 lat, 1 miesiąc i 15 dni (181 miesięcy i 6 dni).
Łącznie we wskazanych okresach wnioskodawczyni udokumentowała 229 miesięcy okresów składkowych.
Ponadto organ rentowy uwzględnił jako okres nieskładkowy, okres sprawowania w czasie od 07 grudnia 1972 r. do 18 lipca 1975 r. (2 lata, 7 miesięcy i 12 dni ; 31 miesięcy i 12 dni) opieki nad dzieckiem.
(n i e s p o r n e)
Do wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy wnioskodawczyni przedłożyła zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (druki ZUS Rp-7) z dnia 22 czerwca 2002 r., określające jej wynagrodzenia za 1975 r. – 11.527 zł, 1976 r. – 25.913 zł i 1977 r. – 10.373 zł oraz z dnia 01 marca 2004 r., określające jej wynagrodzenia za pracę, za 1982 r. – 61.189 zł i 1983 r. – 83.737 zł.
d o w ó d: zaświadczenia, w tomie I akt rentowych, k. 29 akt rentowych oraz w tomie II akt rentowych, k. 9 .
W legitymacji ubezpieczeniowej T. P. wykazano jej zarobki za okres od 19 stycznia 1976 r. do 31 grudnia 1976 r. w kwocie 35.700 zł oraz za 1983 r. - 63.866 zł.
d o w ó d: legitymacja ubezpieczeniowa, w aktach rentowych.
Sąd zważył co następuje.
Odwołania nie zasługują na uwzględnienie.
W świetle treści odwołań, ubezpieczona zakwestionowała ustalenia zaskarżonych decyzji w zakresie wymiaru okresów składkowych oraz wysokości uwzględnionych przez organ rentowy jej wynagrodzeń. T. P. domagała się uwzględnienia do obliczenia wysokości kapitału początkowego 385 miesięcy okresów składkowych oraz weryfikacji wysokości uwzględnionych przez organ rentowy wynagrodzeń za pracę.
Sąd w pełni podziela wyrażone w odpowiedzi na odwołania stanowisko, zgodnie z którym na podstawie art. 173 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy, czyli na dzień 01 stycznia 1999 r. i ta okoliczność wprost wynika z decyzji o ponownym ustaleniu kapitału początkowego z dnia 01 czerwca 2015 r., którą wnioskodawczyni zaskarżyła. W tej sytuacji spośród wykazanych w odwołaniu z dnia 30 czerwca 2015 r. okresów zatrudnienia, prawidłowo organ rentowy uwzględnił wszystkie okresy zatrudnienia wykonywanego do dnia 31 grudnia 1998 r. Wbrew zatem argumentom odwołań, prawidłowo do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił okresy składkowe w łącznym wymiarze 19 lat i 1 miesiąca.
Ustalone w sprawie fakty potwierdzają również prawidłowość ustaleń zaskarżonych decyzji, których podstawę stanowiły wykazane w przedłożonych na drukach ZUS Rp-7 zaświadczeniach o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, uzyskane przez T. P. wynagrodzenia za pracę. Porównanie kwot wykazanych w zaświadczeniach Rp-7 wynagrodzeń z kwotami wynagrodzeń za te same okresy, wykazanych w legitymacji ubezpieczeniowej, wskazują na to, iż wynagrodzenia wykazane w zaświadczeniach są wyższe od wynagrodzeń wpisanych do legitymacji ubezpieczeniowej.
Skarżąc decyzję o przyznaniu okresowej emerytury kapitałowej, poza kwestią wymiaru uwzględnionych przez organ rentowy okresów składkowych, T. P. nie sformułowała żadnych innych zarzutów. Ich brak sprawia, że w świetle argumentów odpowiedzi na odwołanie, które Sąd w pełni podziela, odwołanie od wskazanej decyzji nie może być uwzględnione.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 14 § k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołania oddalił.