Sygn. akt VI Ka 1075/15
Dnia 9 listopada 2015 r.
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Anita Jarząbek - Bocian
Sędziowie: SO Włodzimierz Suwała
SO Ludmiła Tułaczko (spr.)
Protokolant asystent sędziego Michał Stachowiak
przy udziale prokuratora Agaty Stawiarz
po rozpoznaniu dnia 9 listopada 2015 r.
sprawy I. I. (1), s. R. i W. z d. G., ur. (...) w W.
oskarżonego o przestępstwa z art. 300 § 2 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w W.
z dnia 26 maja 2015 r. sygn. akt III K 109/14
utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. O. kwotę 516,60 złotych obejmującą wynagrodzenie za obronę oskarżonego z urzędu w II instancji oraz podatek VAT.
SSO Ludmiła Tułaczko SSO Anita Jarząbek-Bocian SSO Włodzimierz Suwała
Sygn. akt VI Ka 1075/15
I. I. (2) oskarżony o to, że:
I. w dniu 22 grudnia 2008r. w W., działając w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu w postaci prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 5 marca 2001r. Sądu Okręgowego w Łodzi X Wydział Gospodarczy, uszczuplił zaspokojenie swojego wierzyciela (...) S.A. z siedzibą w W. przy Al. (...)/A1, poprzez zbycie posiadanych udziałów spółki (...). z o.o o wartości 160.000 zł na rzecz S. J., P. W. oraz J. K., które to udziały zagrożone były zajęciem, czym działał na szkodę (...) S.A.
tj. o czyn z art. 300 § 2 kk
II. w dniu 27 listopada 2010r. w W., działając w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu w postaci prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 5 marca 2001r. Sądu Okręgowego w Łodzi X Wydział Gospodarczy, udaremnił zaspokojenie swojego wierzyciela (...) S.A. z siedzibą w W. przy Al. (...)/A1, poprzez zbycie posiadanych udziałów spółki (...). z o.o o wartości 44.000 zł na rzecz Z. J., które to udziały zostały zajęte na mocy zgłoszenia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie P. A. z dnia 26 sierpnia 2009r., czym działał na szkodę (...) S.A.
tj. o czyn z art. 300 § 2 kk
Po rozpoznaniu sprawy III K 109/14 Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w W. wyrokiem z dnia 26 maja 2015r. orzekł:
I. oskarżonego I. I. (1) uniewinnił od popełnienia zarzucanych mu czynów;
II. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. O. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych brutto w tym 23 % VAT z tytułu obrony oskarżonego z urzędu;
III. koszty postępowania przejął na rachunek Skarbu Państwa.
Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator, który zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego I. I. (1). Wyrokowi temu zarzucił na podstawie art. 427 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 3 k.p.k.:
błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść poprzez błędną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i wyłączne uznanie za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego, a także poprzez dowolną i niezgodną z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego ocenę zeznań świadka J. Ż. (1) oraz dowodów z dokumentów, jak również zaniechanie poczynienia ustaleń w zakresie utraty motocykla oraz możliwości spłaty zaciągniętego zobowiązania przez oskarżonego, przesłuchania w charakterze świadków nabywców udziałów w osobach S. J., P. W., J. K. oraz Z. J., co skutkowało uniewinnieniem oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.
W konkluzji prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi – Południe w W. do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja wniesiona przez prokuratora nie jest zasadna a zawarty w niej wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania nie zasługuje na uwzględnienie.
Stan faktyczny ustalony w tej sprawie nie budzi wątpliwości i został potwierdzony wyjaśnieniami oskarżonego I. I. (1) oraz zeznaniami świadka J. Ż. (2) a także dokumentami w postaci wyroków nakazowych i akt postępowania egzekucyjnego, prowadzonego przez komornika. Należy podzielić stanowisko sądu I instancji, że tak zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do przypisania oskarżeniem I. I. (1) przestępstw z art. 300 § 2 k.k. Wielokrotnie Sąd Najwyższy w swoich orzeczeniach podkreślał, że przestępstwo z art. 300 § 2 k.k. jest przestępstwem skutkowym, gdyż kryminalizacją objęto tylko te postacie udaremnienia egzekucji przez dłużnika, które prowadzą do oznaczonego skutku – udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela. / vide wyroki w sprawach: IV KK 31/11; IV KK 42/08/ Tymczasem takiego skutku nie można przypisać działaniom oskarżonego. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony w dniu 22 grudnia 2008r. sprzedał swoje udziały o wartości 160 000 zł w Spółce (...) na rzecz S. J., P. W. i J. K., które to udziały zagrożone były zajęciem. Natomiast w dniu 27 listopada 2010r. zbył swoje udziały o wartości 44 000 zł na rzecz Z. J., zajęte na mocy zgłoszenia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2009r. Zgodnie z art. 848 k.p.c. egzekucja może być kontynuowana wobec osoby, która nabyła od dłużnika rzecz ruchomą wiedząc o tym, że jest ona zajęta. (...) S.A. w wypadku zbycia udziałów przez oskarżonego mógł prowadzić egzekucję wobec nabywców udziałów w Spółce (...). Jednak nie złożył wniosku o wszczęcie takiego postępowania. Ponadto należy zauważyć, że jeżeli czynność rozporządzająca zajętym mieniem dłużnika nie miała realnego wpływu na zaspokojenie wierzyciela, to pomimo wypełnienia pozostałych znamion stypizowanego w tym przepisie występku i braku znamienia skutku w postaci udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela powoduje, że nie można uznać, że doszło do popełnienia przestępstwa określonego w art. 300 §2 k.k. /vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach II AKa 350/13/ Sąd I instancji zasadnie uznał, że sprzedaż udziałów osobom, które razem z oskarżonym prowadziły Spółkę (...) nie miała na celu uniemożliwienie zaspokojenia wierzyciela. Powyższa decyzja znajdowała swoje ekonomiczne uzasadnienie skoro Spółka uzyskała kredyt i leasingowała maszyny. Sprzedaż udziałów skutkowała wypracowaniem zysku w latach 2007-2008 z produkcji materiału energetycznego w postaci peletów do spalania w piecach centralnego ogrzewania. Jak wyjaśnił oskarżony I. I. (1), w latach następnych - 2009-2010, produkcja peletu załamała się i dlatego nie spłacił pełnego zadłużenia wobec swojego wierzyciela - (...) S.A. Spłaty dokonał w 2015r. Oskarżony pomimo sprzedaży udziałów w Spółce spłacił pokrzywdzonemu ok. 27.000 zł /k- 376/ stanowiącą część kwoty z przypadającego na niego zadłużenia. Należy zwrócić uwagę, że prokurator obecny na rozprawie przed sądem I instancji nie wnosił o przesłuchanie aktualnych (...) Spółki (...). Oskarżony wyjaśnił, że rozliczenie sprzedaży udziałów miało nastąpić z zysku, który Spółka osiągnie w okresie późniejszym. Natomiast potrzebę sprzedaży udziałów nowym wspólnikom uzasadnił możliwościami, które posiadali w pozyskaniu kredytów bankowych i leasingowania maszyn. Nie budzi więc wątpliwości, że rozliczenie udziałów między wspólnikami miało nastąpić po wypracowaniu zysku przez Spółkę (...). Działania podjęte przez oskarżonego nie miały więc na celu uniemożliwienie zaspokojenia wierzyciela – (...) SA lecz były to działania zmierzające do wypracowania zysku w Spółce, który pozwoliłby na spłatę zadłużenia.
Mając powyższe na uwadze sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku. O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 636 §1 k.p.k.
SSO Ludmiła Tułaczko SSO Anita Jarząbek-Bocian SSO Włodzimierz Suwała