W dniu 29 czerwca 2015 roku H. B. działając w imieniu małoletniego syna A. B. (1) wniosła pozew o zasądzenie na rzecz małoletniego alimentów od jego ojca A. B. (2) w wysokości po 1.500, zł miesięcznie płatnych z góry, do 10 – go dnia każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat.
Przedstawicielka ustawowa oszacowała koszty utrzymania na kwotę 3.450 złotych, w tym: wyżywienie 500 zł, środki higieny 100 zł, lekarstwa i witaminy 100 zł, odzież 200 zł, obuwie 100 zł, edukacja 1000 zł, rozrywka 100 zł., stomatolog 200 zł., wakacje/ ferie 200 zł., koszty związane z gospodarstwem domowym 150 zł. udział w utrzymaniu mieszkania 750 zł, zajęcia dodatkowe (języki, piłka nożna, szachy) 200 zł.
Pozwany A. B. (2) na rozprawie w dniu 5 listopada 2015 r. uznał powództwo do kwoty 400 zł i wniósł o oddalenie roszczenia ponad tę kwotę oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
H. B. i A. B. (2) zawarli związek małżeński w 2006 r. Z tego małżeństwa pochodzi jedno dziecko, syn A. B. (1) ur. (...) Przedstawicielka ustawowa małoletniego wraz z nim wyprowadziła się z domu zajmowanego wraz z pozwanym w M. w maju 2015 r. Mają wspólność majątkową małżeńską (odpis aktu urodzenia, k. 5, kopia aktu małżeństwa, k. 6).
H. B. ma 41 lat i jest obywatelską Ukrainy, posiada kartę stałego pobytu w Polsce. Posiada wykształcenie średnie, jest kucharzem, jednak właściwie nie pracowała zawodowo. Obecnie mieszka w W. wraz z 22-letnią córką i powodem, dorabia w handlu ulicznym owocami, zarabiając około 1000 zł miesięcznie (10 zł za godzinę). W utrzymaniu pomaga jej córka. Przedstawicielka ustawowa nie jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. Koszty mieszkania wynoszą miesięcznie około 1600 zł oraz co dwa miesiące opłaty w wysokości około 200 – 300 zł, Internet – 70 zł miesięcznie. Ponadto ponosi wydatki na dentystę małoletniego, w wysokości około 110 – 180 zł za wizytę z uwagi na wystąpienie próchnicy. Na Ukrainie posiada drewniany dom składający się z dwóch pokoi, w którym zamieszkuje jej 16-letni syn, którym opiekuje się mieszkająca w bezpośrednim sąsiedztwie babcia macierzysta. Przebywała przez 2 miesiące wakacji na Ukrainie, a córka utrzymywała w tym czasie mieszkanie w W. (umowa najmu lokalu, k. 2 – 8 ).
A. B. (2) ma 52 lata, wykształcenie zawodowe, mechanik ślusarz, ponownie żonaty. Ma dwoje dzieci z poprzedniego związku córkę w wieku 20-lat, studentkę (...), na rzecz której płaci 400 zł alimentów miesięcznie oraz 22-letniego syna. Dzieci nie utrzymują w ojcem kontaktów. Pozwany prowadzi działalność rolniczą i gospodarczą, zajmuje się uprawą i sprzedażą owoców i warzyw. Jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 3.1901 ha. Koszty utrzymania gospodarstwa oszacowuje na 1000 zł miesięcznie, dochód z tego gospodarstwa wynióśł w 2014r. 3.015, zł (zaświadczenie z Urzędu Gminy w P., k. 28). W tym roku pozwany jak twierdzi zajmował się handlem ulicznym sporadycznie - około 20 dni w sezonie. Posiada samochody M. (...), S. B. (...)z 1995 r., P. (...)z 2000 r. o wartości 3 – 4 tys. zł. Pozwany sprzedał działkę za kwotę 70.000 zł, jednak jak twierdzi nie posiada już tych pieniędzy, ponieważ nie zawierając stosownych umów pożyczył znajomym odpowiednio 20.000 zł i 40.000 zł. W sezonie sprzedał jabłka zebrane w gospodarstwie i uzyskał dochód w wysokości 7.000 zł. Obecnie ma oszczędność w wysokości 3.500 zł. Pożyczkodawcy odmówili zwrotu pieniędzy, nie zgłosił powyższego na Policję. Przekazał przedstawicielce ustawowej kwotę 1000 zł w sierpniu na wyprawkę szkolną dla małoletniego, następnie w październiku kwotę 500 zł.
A. B. (1) ma 7 lat, mieszka wraz z matką i córką H. B. z poprzedniego związku w W.. Rozpoczął naukę w I klasie Szkoły Podstawowej. Małoletni nie korzysta z obiadów szkolnych.
Sąd ustalił koszty utrzymania na kwotę 1.200 złotych, w tym:
wyżywienie 500 zł,
ubrania 300 zł,
wydatki szkolne 200 zł,
wynajem, czynsz i media 200 zł.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodu z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego oraz dołączonych dokumentów. Dowody ze zgromadzonych w sprawie dokumentów nie były przez strony kwestionowane w zakresie ich autentyczności, zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, jak i mocy dowodowej, w związku z tym Sąd również nie widział potrzeby badania ich prawdziwości z urzędu. Zatem, Sąd dał wiarę złożonym do akt sprawy dokumentom urzędowym – zaświadczeniu z Urzędu Gminy w P. ustalającego wysokość dochodów z gospodarstwa rolnego pozwanego, bowiem zostały one sporządzone przez powołane organy. Jakkolwiek niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach – umowa najmu mieszkania, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych, tym bardzie, że strony nie kwestionowały ich wartości dowodowej. Zeznania stron również należy uznać za wiarygodne i spójne. Jednak twierdzenia przedstawicielki ustawowej, która wskazała, iż dochód miesięczny z gospodarstwa rolnego mógł przynosić pozwanemu nawet 10.000 zł nie zostały niczym potwierdzone.
Sąd Rejonowy zważył co następuje:
Powództwo o alimenty na rzecz małoletniego A. B. (1) należało uwzględnić do kwoty po 700 zł miesięcznie płatnych do rąk matki małoletniego do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry z ustawowymi od dnia 1 listopada 2015 roku, a w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.
W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice obowiązanie są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dziecko ma dochody ze swojego majątku, które wystarczają na jego utrzymanie (art. 133 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (dziecka) i możliwości zarobkowe zobowiązanego (rodzica). Chodzi przy tym o zapewnienie uprawnionemu prawidłowych, a nie jedynie minimalnych warunków bytowania.
W niniejszej sprawie w ocenie Sądu Rejonowego zasadnym wydaje się zasądzenie na rzecz małoletnich alimentów od ojca w wysokości wyżej wskazanej stanowiącej większą niż połowa część kosztów utrzymania. Sąd uznał, że koszty utrzymania syna wynoszą 1.200, zł, wliczając w nie 500 zł na wyżywienie, 300 zł na odzież, 200 zł na wydatki szkolne, 200 zł na udział w utrzymaniu mieszkania. Sąd uznał, iż koszty utrzymania małoletniego wskazane przez matkę są zawyżone, chociażby poprzez doliczenie do tych kosztów połowy opłat za mieszkanie, które winna ponosić również mieszkająca wraz z matką córka z poprzedniego związku. Ponadto decyzja o wynajęciu mieszkania przekracza możliwości finansowe przedstawicielki ustawowej powoda, nie pracuje ona zawodowo uzyskuje jedynie dochody z handlu ulicznego przepracowując zaledwie 100 godzin miesięcznie. H. B. jest osobą zdrową i młodą, może podjąć pracę na pełen etat w dowolnej branży odpowiadającej jej wyksztalceniu lub uzyskać dodatkowy dochód, do już otrzymywanego, pracując chociażby jako opiekunka dla dzieci. Z powyższego wynika, iż nie wykorzystuje ona w pełni swoich możliwości zarobkowych. Ponadto w ocenie Sądu kwoty koniecznych wydatków wskazane przez przedstawicielkę ustawową w pozwie są zawyżone, czego przykładem jest chociażby podniesiony miesięczny koszt zakupu obawia – 100 zł , co daje 1.200 zł rocznie. W obecnej sytuacji finansowej należy szukać rozwiązań, które pozwolą małoletniemu, który szybko rośnie zapewnić dobre jakościowo i jednocześnie niedrogie produkty, dokonując zakupów np. w dyskontach. Zdaniem Sądu wydatki na cele szkolne nie wynoszą miesięcznie 1000 zł. Wydatki na zakup podręczników, obecnie częściowo finansowany z budżetu państwa, zeszytów, składki na komitet rodzicielski są wydatkiem w większości jednorazowym lub powtarzają się 2 razy w roku. Przedstawicielka ustawowa nie przedstawiła również żadnych dokumentów świadczących o uczęszczaniu małoletniego na zajęcia sportowe, szachy, świetlice. Ponadto H. B. przyznała, iż pozwany przekazał jej w sumie w miesiącach wrzesień – październik kwotę 1.500 zł, celem przygotowania dziecku wyprawki szkolnej. Matka małoletniego realizuje swój obowiązek alimentacyjny zaspokajając pozostałą część potrzeb dziecka oraz opiekując się nim osobiście. Pozwany uzyskuje dochody z prowadzonej działalności, jednak Sąd uwzględnił fakt, iż mają one charakter sezonowy. Przez pozostałą część roku, winien on zatem podjąć starania o podjęcie innej formy zatrudnienia, co biorąc pod uwagę wiek, doświadczenie zawodowe ukierunkowane w stronę rolnictwa, sadownictwa i handlu zbiorami oraz charakter tymczasowy jego pracy nie będzie proste, uznał iż możliwości finansowe pozwanego pozwalają mu na partycypację w kosztach utrzymania małoletniego syna w wysokości 700 zł miesięcznie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.
Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej roszczeń alimentacyjnych oraz z uwagi na wynik sprawy Sąd obciążył pozwanego A. B. (2) kosztami sądowymi w zakresie nieuiszczonej opłaty sądowej w kwocie 420 złotych, bowiem wartość przedmiotu sporu co do świadczeń powtarzających się stanowi ich suma za okres jednego roku, czyli 700 zł x 12 miesięcy = 8.400 z czego 5 % = 420 zł.
Tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28.09.2002 r. ( Dz. U. nr 163 poz.1348 z późniejszymi zmianami) od pozwanego na rzecz powódki zasądzona została kwota 1.200 złotych zgodnie ze stawką minimalną.
Zgodnie z art. 333§ 1 pkt.1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w punkcie 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.