Sygn. akt II Ca 528/13
Dnia 8 lipca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Monika Kośka
Protokolant: protokolant sądowy Iwona Cierpikowska
po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013 r. w Kielcach
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.
przeciwko P. G.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku Sądu Rejonowego w Busku - Zdroju
z dnia 5 marca 2013 r., sygn. IX C 68/13
zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I (pierwszym) i zasądza od P. G.na rzecz (...) Sp. z o.o.w W.1372 (jeden tysiąc trzysta siedemdziesiąt dwa) złote z ustawowymi odsetkami od 20 czerwca 2012 roku oraz w punkcie II (drugim) i zasądza od P. G.na rzecz (...) Sp. z o.o.w W.227 (dwieście dwadzieścia siedem) złotych tytułem kosztów procesu; zasądza od P. G.na rzecz (...) Sp. z o.o.w W.110 (sto dziesięć) złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.
II Ca 528/13
Wyrokiem z 5 III 2013r Sąd Rejonowy w Busku Zdroju IX Zamiejscowy Wydział Cywilny w P. oddalił powództwo (...) sp. z o.o. w W. przeciwko P. G. o zapłatę i oddalił wniosek powoda o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, ustalając, co następuje:
W dniu 26 września 2002 roku pozwany P. G.zawarł z Wyższą Szkołą (...)w K.umowę o studiowanie, w której zobowiązał się do ponoszenia opłaty semestralnej. Na podstawie zawartej w dniu 19 września 2011 roku umowy sprzedaży wierzytelności zawartej pomiędzy Wyższą Szkołą (...). E. L.z siedzibą w K., a (...) M. K.Sp j. z siedzibą w W., powód nabył wierzytelności pieniężne w stosunku do dłużników, tytułem świadczonych usług edukacyjnych.
Na rozprawie w dniu 5 marca 2013 roku pozwany przyznał, że w marcu 2002 roku rozpoczął studia na Wyższej Szkole (...) w K., jednak ze względu na konieczność podjęcia pracy w grudniu 2002 roku napisał pismo, zawierające oświadczenie o rezygnacji z kontynuowania nauki. Jednocześnie pozwany podniósł zarzut przedawnienia. Powód nie wypowiedział się w tym zakresie.
Stosownie do art. 120 § 1 zd. 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Zatem roszczenie powoda względem pozwanego przedawniło się odpowiednio z dniem 5 grudnia 2005 roku, 5 stycznia 2006 roku, 5 lutego 2006 roku jako świadczenie okresowe (art. 118kc).
Orzeczenie o kosztach zapadło w oparciu o treść art. 98 kpc. Z uwagi na to, że powód przegrał proces Sąd oddalił jego wniosek o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu.
W apelacji powód domagał się zmiany wyroku i uwzględnienia powództwa, ewentualnie uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania zarzucając:
1. nierozpoznanie przez Sąd istoty sprawy poprzez nie zbadanie materialnej podstawy zarzutu przedawnienia, podniesionego przez pozwanego, przez co Sąd stwierdził, że roszczenie o zapłatę czesnego, którego wysokość była z góry ustalona i podzielona na 6 równych rat, stanowi roszczenie z tytułu działalności gospodarczej, podczas gdy jest nie jest to roszczenie z tytułu działalności gospodarczej;
2. naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez jego błędną subsumcję i niewłaściwe zastosowanie, tj. przepisu art. 118 zd. 1. kodeksu cywilnego wskutek przyjęcia, że roszczenie o zapłatę czesnego, którego wysokość była z góry ustalona i podzielona na 6 równych rat, stanowi roszczenie okresowe albo roszczenie z tytułu działalności gospodarczej i przedawnia się z upływem lat 3, podczas gdy roszczenie to wynika ze świadczeń o charakterze jednorazowym, którego termin przedawnienia wynosi lat 10.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest zasadna.
Sąd Rejonowy oddalił powództwo w oparciu o przepis art. 118kc, przy czym przyjmując trzyletni termin przedawnienia dochodzonego pozwem roszczenia nie wskazał, czy uznaje je za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, czy za roszczenie o świadczenie okresowe. Przedmiotowe świadczenie dotyczy trzech rat semestralnej opłaty za studia (punkt VII ust. 1 i 2 umowy, k. 42v, zestawienie wpłat, k. 44), które winny być uiszczone 5 XII 2002r, 5 I 2003r i 5 II 2003r.
Roszczenie o świadczenie okresowe musi charakteryzować się następującymi cechami: przedmiotem świadczenia muszą być pieniądze lub rzeczy oznaczone rodzajowo, w ramach jednego i tego samego stosunku prawnego dłużnik ma spełnić wiele świadczeń jednorazowych, spełnienie tych świadczeń następuje w określonych regularnych odstępach czasu, świadczenia te nie składają się na pewną z góry określoną całość. Skoro świadczenie pozwanego winno obejmować opłatę za semestr nauki w kwocie 1260 zł (płatne w sześciu miesięcznych ratach), to nie jest prawidłowy pogląd o okresowym charakterze tego świadczenia.
Nie można także przyjąć, by dochodzone roszczenie było związane z działalnością gospodarczą poprzednika powoda, skoro wprost wyklucza to przepis art. 106 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym („Prowadzenie przez uczelnię działalności dydaktycznej, naukowej, badawczej, doświadczalnej, artystycznej, sportowej, rehabilitacyjnej lub diagnostycznej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej”).
W takim zaś wypadku należy przyjąć, że przedmiotowe roszczenie przedawnia się w terminie 10 lat, który na dzień wniesienia pozwu jeszcze nie upłynął.
Powód dochodząc spornej należności przedstawił dokumenty księgowe potwierdzające brak wpłat pozwanego za miesiące XII 2002-II 2003 oraz odpis decyzji o skreśleniu pozwanego z listy studentów z powodu zaległości w opłacaniu czesnego.
Pozwany żądaniu pozwu przeciwstawiał twierdzenie, że sam zrezygnował z dalszej nauki u poprzednika powoda uiściwszy pełną należną kwotę. Tych twierdzeń jednak w żaden sposób nie udowodnił, w szczególności nie przedstawił pokwitowania (art. 462§1kc), ani innego dokumentu wpłaty. W tym stanie powództwo podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 353§1kc, o czym Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 368§1kpc zmieniając zaskarżony wyrok. O kosztach procesu za obie instancje Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98§1 i art. 99kpc.