UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznana została w postępowaniu „zwykłym”.

W dniu 7 stycznia 2014 roku powód D. S. wniósł o solidarne zasądzenie od pozwanych (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. oraz (...) sp. z o.o. w S. kwoty 2000 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 19 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanych na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swego roszczenia wskazał, iż w dniu 24 grudnia 2009r w budynku przy ul. (...) miała miejsce awaria zewnętrznej instalacji wodnej na skutek jej zamarznięcia, co skutkowała zalaniem lokalu zajmowanego rzez powoda. Awaria miała miejsce w lokalu wynajmowanym przez (...) sp. z o.o. od (...) sp. z o.o.. (...) będący ubezpieczycielem (...) sp. z o.o.. wypłacił odszkodowanie w kwocie 5000zł, które nie pokrywa całej szkody. Ze względu na fakt, iż pozwani wzajemnie obarczają się odpowiedzialnością za awarię instalacji wodnej, która była źródłem szkody w mieniu powoda, przy jednoczesnych trudnościach, co do ustalenia podmiotu sprawczego, powództwo zostało wywiedzione przeciwko obojgu pozwanym.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 8 maja 2014 roku Referendarz w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie Wydział XI Gospodarczy w sprawie o sygn. akt XI GNc 58/14 uwzględnił żądanie pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana (...) sp. z o.o. zaskarżyła go w całości i wniosła o oddalenie powództwa, co do niej oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że jest właścicielem, a nie najemcą lokalu nr (...). W budynku większość lokali to pustostany. Do awarii doszło poza lokalem pozwanej w części wspólnej instalacji. Pozwana zarzuciła, że powód nie wykazał, aby pozwana dopuściła się zaniedbań w swoim lokalu, jej winy oraz związku przyczynowego między działaniem pozwanej a szkodą.

Sprzeciw złożyła także (...) w S.. W uzasadnieniu wskazano, że podmiot ten przejął (...) Centrum (...) .

Postanowieniem z dnia 18 listopada 2014r Sąd zniósł postępowanie w zakresie dotyczącym

(...) sp. z o.o. i odrzucił pozew wobec tej spółki, gdyż w chwili wniesienia pozwu podmiot ten nie miał zdolności sądowej (nie istniał). Sąd w tym postanowieniu odrzucił również sprzeciw Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. jako wniesiony przez podmiot, który nie jest stroną procesu. Postanowienie jest prawomocne.

W dniu 8 grudnia 2014r powód złożył wniosek o wezwanie do udziału w sprawie Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. w charakterze pozwanego na podstawie art.194 §3 k.p.c.

Wniosek ten został oddalony postanowieniem z dnia 27 lutego 2015r.

W toku procesu powód i pozwana (...) sp. z o.o. podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 grudnia 2009 r. w budynku przy ul. (...) w S. miała miejsce awaria wewnętrznej instalacji wodnej. Do awarii doszło na pionie wodociągowym przechodzącym przez lokal nr (...), przy czym pion ten stanowił element instalacji wspólnej dla całego budynku. Instalacja ta była w złym stanie technicznym. Pozwana (...) Sp. z o.o. będąca właścicielem lokalu nr (...) przedmiotowej awarii nie wywołała.

Wyciekająca woda zalała lokal nr (...) zajmowany przez powoda.

Powód pierwotnie dokonał zgłoszenia szkody u (...) sp. z o.o. uznając ją za sprawcę szkody. Z uwagi jednak na fakt, iż pozwany skierował powoda do (...) sp. z o.o. powód dokonał zgłoszenia szkody u tego właśnie podmiotu, a ściślej u jego ubezpieczyciela, tj. (...) Zakładu (...).

Dowód:

-: opinia biegłego i jego ustne wyjaśnienia k. 232-248, 280
-: zgłoszenie szkody majątkowej z dnia 31.12.2009 r. wraz z informacją o potrzebnych dokumentach, k.8-10v

- zgłoszenie szkody majątkowej z 12 stycznia 2010 r., k.11

-: pismo z 14 stycznia 2010 r., k.12

-: pismo powoda z dnia 30.06.2010 r.k.13
-: pismo pozwanego z dnia 06.07.2010r k.14
-: pismo pozwanego z dnia 21.07.2010 r. k.14v
-: polisa nr (...) k.15
-: dokumenty z akt szkody nr (...);
-: odpis z księgi wieczystej k. 87-92, 149-169
-: decyzja k.141-143
-: akty notarialne k.144-149
-: zeznania świadka K. T. k.192-193
-: zeznania świadka J. R. k.194
-: zeznania świadka K. L. k.195-196
-: zeznania powoda k.197-199

Na skutek treści zawartej umowy ubezpieczenia, jak również mając na uwadze okoliczności stanu faktycznego w zakresie przyczyn zaistnienia szkody i podmiotu sprawczego, przez ubezpieczyciela wypłacona została kwota odszkodowania w wysokości 5.000,00 zł. z tytułu czynu niedozwolonego, co stanowi górną granicę odpowiedzialności ubezpieczyciela.

Dowód:

-

decyzja (...) z dnia 19.01.2010 r. k.16

-

decyzja (...) z dnia 02.06.2011 r.k. 16 v

-

kosztorys dotyczący szkody nr (...). 17-18

-

dokumenty z akt szkody nr (...);

0 - pismo (...) S.A. z dnia 07.02.2011 r.k.29

Z uwagi na fakt, iż kwota przyznanego powodowi odszkodowania nie stanowiła adekwatnej wartości do poniesionych przez niego wydatków związanych z przywróceniem lokalu do stanu poprzedniego, w celu należytej ochrony swych interesów majątkowych, powód zwrócił się do Pana F. S. z wnioskiem o reprezentowanie jego osoby przed ubezpieczycielem.

Dowód:

-: pełnomocnictwo dla F. S. k.19
-: dokumenty z akt szkody nr (...);

Działania prawne podjęte przez F. S. doprowadziły do udostępnienia akt szkodowych nr (...) do wglądu. Pismem z dnia 18 marca 2011 r. pełnomocnik powoda wniósł o przyjęcie przez (...) Elektronik odpowiedzialności za zaistniałą szkodę oraz wypłatę na jego rzecz odszkodowania. W odpowiedzi na wskazane pismo (...) Elektronik wszelkie roszczenia odrzucił jako bezzasadne. W związku z tym pełnomocnik powoda pismem z dnia 02 czerwca 2011 r. wezwał (...) Elektronik do zapłaty odszkodowania w związku z zaistniałą szkodą. (...) Elektronik w piśmie z dnia 07 czerwca 2011 r. uznał wezwanie do zapłaty za całkowicie bezzasadne i odmówił zapłaty żądanej kwoty.

Dowód:

-: wniosek o udostępnienie akt szkodowych z dnia 01.09.2010 r.k.19v
-: pismo pełnomocnika powoda z dnia 18.03.2011 r.k.20-21
-: pismo pozwanego ad. 1 z dnia 04.04.2011 r. k. 21 v
-: pismo pełnomocnika powoda z dnia 23.12.2010 r. k.22
-: pismo pozwanego ad.l z dnia 07.06.2011 r k.23
-: dokumenty z akt szkody nr (...);

Dnia 17 grudnia 2012 r. powód wystosował wniosek do Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie o zawezwanie pozwanych do próby ugodowej. Na posiedzeniu wyznaczonym w dniu 15 maja 2013 r. pozwany ad.l nie stawił się, a więc do zawarcia ugody nie doszło, natomiast w imieniu pozwanego ad. 2 stawił się pełnomocnik i oświadczył, że nie widzi możliwości zawarcia ugody.

Dowód:

-: wniosek o zawezwanie do próby ugodowej z dnia 17.12.2012 r.k.24-27
-: zawiadomienie sądu rejonowego Szczecin- Centrum z dnia 21.03.2013 r. k.28
-: dokumenty z akt sprawy I Co 537/12,
-: dokumenty z akt sprawy I Co 538/12

Powód złożył w (...) wykaz zniszczeń jakie nastąpiły w jego lokalu i sprzęcie w wyniku zalania oraz dokumenty mające potwierdzać koszty usunięcia skutków awarii .

Dowód:

-: pismo powoda z dnia 12.04.2010 r.k.32v
-: wykaz zniszczonych rzeczy elektrycznych k.33

- wykaz zniszczonych rzeczy elektronicznych k.33v

-: wykaz zniszczonych rzeczy (mebli i wyposażenia) k.34-35
-: wykaz czynności przeprowadzonych w celu likwidacji skutków zalania k.35v
-: umowa zlecenia z dnia 28.12.2009 r. wraz z załącznikiem do rachunku z dnia 08.04.2010 r.k.36-37
-: umowa zlecenia z dnia 10.01.2010 r.k.37v-38
-: załącznik do rachunku z umowy zlecenia z dnia 13.04.2010r.k.38v

- specyfikacja sprzętu do suszenia z dnia 20.01.2012 r.k.39

-

kosztorys suszenia, sprawdzenia i naprawy urządzeń z dnia 14.01.2010 r. k.39v

-

specyfikacja sprzętu do suszenia z dnia 05.01.2010 r. k.40

-

faktura VAT nr (...) z dnia 01.12.2009 r.k.40v

-

faktura VAT nr (...) z dnia 05.02.2010 r k. 41

-

faktura VAT nr (...) z dnia 30.12.2009 r.k.42

-

faktura VAT nr (...) z dnia 30.01.2010 r.k.42v

-

faktura VAT nr (...) z dnia 04.12.2009 r. k.43

-

faktura VAT nr (...) z dnia 30.01.2010 r.k.43v

-

faktura VAT nr (...) z dnia 30.12.2009 r. k 44

-

faktura VAT nr (...) z dnia 11.02.2010 r.k.45

-

dokumenty z akt szkody nr (...);

0 - zeznania świadka K. T. k.192-193

-

zeznania powoda k.197-199

Pismem z dnia 02 czerwca 2011 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty należności dochodzonej niniejszym pozwem.

Dowód:

-: wezwanie do zapłaty z dnia 02.06.2011 r. k.46-47

(...) w S. jako spółka przejmująca przejął (...) sp. z o.o. jako spółkę przejmowaną, co nastąpiło przed wniesieniem powództwa tj. w dniu 2 stycznia 2014r.

Dowód:

- odpis KRS dotyczący (...) sp. z o.o. k.50-53

- odpis KRS dotyczący TBS (...) k. 65-69, 84-86

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest bezzasadne.

Na wstępie wskazać należy, że pozew przeciwko (...) sp. z o.o. został prawomocnie odrzucony, gdyż w chwili wniesienia powództwa podmiot ten już nie istniał (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 8 lutego 2013r, sygn. akt I Acz 30/13 opubl. Lex).

Rozważyć więc należy zasadność powództwa wobec drugiego pozwanego tj. (...) sp. z o.o. Spółka ta w chwili zalania była właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...), co obecnie wydaje się bezsporne i jest potwierdzone odpisem z księgi wieczystej (wcześniej powód określał pozwanego jako najemcę) . Pismo pozwanego z dnia 6 lipca 2010r stanowiło, odpowiedź na pismo powoda z dnia 30 czerwca 2010r, gdzie wskazano lokal nr (...), stąd też zrozumiała obecnie treść , że pozwany nie jest właścicielem tego (nr 9) lokalu.

Za ugruntowany należy uznać pogląd, że w przypadku szkody polegającej na zalaniu lokalu położonego niżej z lokalu znajdującego się na wyższej kondygnacji art. 433 k.c. nie ma zastosowania (por. uchwała SN (7) z dnia 19 lutego 2013 r., III CZP 63/12, OSNC 2013, nr 7–8, poz. 81, i uchwała SN z dnia 18 lipca 2012 r., III CZP 41/12, OSNC 2013, nr 3, poz. 28).

W związku z czym jako podstawę prawną powództwa należy przyjąć art. 415 k.c. Powód powinien wykazać więc zarówno winę pozwanej, związek przyczynowy między jej działaniem a szkodą oraz wysokość szkody.

Przy ocenie zdarzeń uwzględnić należy przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U.2000.80.903 j.t.). W art. 13 ust 1 tej ustawy wskazano , że właściciel jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie. Natomiast zgodnie z art. 3 ust 2 ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Ogólnie rzecz ujmując w skład nieruchomości wspólnej wchodzą te części budynku, które są niezbędne do korzystania przez wszystkich właścicieli lokali, a więc mury zewnętrzne, klatka schodowa, wspólne instalacje gazowe, elektryczne, grzewcze oraz wodne .

Dla pełnego obrazu odnotować należy także treść art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U.2013.1409 j.t. ze zm.). zgodnie z którym właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany utrzymywać i użytkować obiekt zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 5 ust2 tej ustawy czyli m.in. we właściwym stanie technicznym.

W ocenie Sądu, w kontekście wyżej opisanych obowiązków właściciela lokalu, brak jest podstaw do przypisania pozwanemu odpowiedzialności i winy za przedmiotowe zalanie. Zgodnie z opinią biegłego miejsce zdarzenia wywołującego szkodę było na pionie wodociągowym przechodzącym przez lokal nr (...), przy czym pion ten stanowił element instalacji wspólnej dla całego budynku i z pewnością nie służył jedynie lokalowi nr (...). Instalacja ta była w złym stanie technicznym. Biegły wykluczył także, aby to działanie pozwanego (np. na skutek braku ogrzewania) spowodowało uszkodzenie instalacji. Ustalenie takie wyłącza istnienie związku przyczynowego.

Dowód z opinii biegłego stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów, ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wyprowadzać własne stwierdzenia (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.)

W ocenie Sądu biegły sporządził prawidłowo opinię pisemną uwzględniając zgromadzony w aktach materiał. Dodatkowo, odnosząc się do zarzutów powoda, wyjaśnił jej treść na rozprawie. Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji i wyjaśnień opartych na wiedzy i doświadczeniu.

W tym miejscu odnotować należy, że (...) SA będący ubezpieczycielem (...) Centrum (...), po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego przyjął odpowiedzialność za przedmiotową szkodę i częściowo odszkodowanie wypłacił, co pośrednio również świadczy o braku odpowiedzialności pozwanej (...) sp. z o.o.

Z uwagi na brak, co do zasady, odpowiedzialności pozwanej (...) sp. z o.o. zbędnym jest ustalanie wysokości szkody, gdyż nie wpłynie to na treść rozstrzygnięcia, a powołanie biegłego z dziedziny wyceny sprzętu komputerowego i mebli generowałoby tylko dodatkowe koszty. Wyjaśnić jedynie można że Sąd podziela ustalenie biegłego, co do wysokości szkody w kwocie 4769,74zł w zakresie robót budowlanych oraz jego stanowisko, że obecnie biorąc pod uwagę fakt usunięcia przez powoda skutków zalania w swoim lokalu, zbędnym są oględziny lokalu nr (...).

Mając na uwadze powyższe Sąd powództwo wobec (...) sp. z o.o. oddalił.

Gdyby przyjąć z jakiegoś względu, że pozwany (...) sp. z o.o. odpowiada, co do zasady za tą szkodę to powództwo byłoby uzasadnione w całości. Zakres uszkodzeń w sprzęcie i koszty jego naprawy udokumentowane przez powoda fakturami załączonymi do pozwu oraz zeznaniami, z pewnością przekraczają bowiem 2000zł.

Sąd oddalił wniosek powoda o wezwanie w trybie art. 194 §3 k.p.c. do wzięcia udziału w sprawie Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy powództwo „może być wytoczone przeciwko innym jeszcze osobom, niż te które występują w sprawie”, a więc wtedy kiedy jest odpowiedzialność solidarna, a takiej tu nie ma , bo odpowiada jeden albo drugi podmiot, na co powód sam w uzasadnieniu pozwu wskazał. Ustawodawca w §3 w przeciwieństwie do §1 użył zwrotu „sąd może”, a więc ocena wezwania pozostawiona została Sądowi prowadzącemu sprawę. Orzecznictwo i doktryna wskazuje, że przeciwko wezwaniu przemawia także stopień zaawansowania sprawy. W niniejszej sprawie wniosek ten złożono już po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w tym dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego. W ocenie Sądu brak więc było podstaw do uwzględnienia tego wniosku.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów, zeznania świadków, opinię biegłego oraz zeznania powoda.

Znaczna część materiału dowodowego omówiona została we wcześniejszej części uzasadnienia. Autentyczność dowodów z dokumentów nie była kwestionowana przez strony, wyprowadzały z nich one natomiast częściowo odmienne wnioski. Kluczowy okazał się wyżej omówiony dowód z opinii biegłego . Zeznania świadków oraz dokumenty nie mogą go zastąpić. Świadkowie strony powodowej tj. K. T. (2) i J. R. (2) nie potrafili wskazać miejsca uszkodzenia. Świadek T. wskazał, że „ciężko powiedzieć skąd lała się woda”, a J. R. (2) w ogóle w lokalu pozwanej nie była. Miejsca nieszczelności nie był w stanie zlokalizować w czasie przesłuchania także powód. Zeznania K. L. (2) w świetle opinii biegłego jawią się jako wiarygodne. Kwestia wysokości szkody, tak jak wskazano powyżej, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, choć w ocenie Sądu szkoda w zakresie sprzętu była wyższa niż 2000zl

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Do kosztów tych zalicza się także wynagrodzenie adwokata, o ile reprezentował stronę w procesie.

Wobec powyższego zasądzono od powódki na rzecz pozwanej kwotę 600zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalonych na podstawie § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm).

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE