WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Marek Cechowski
Protokolant:	sekr. sądowy Olga Pazik

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2015 r. na rozprawie sprawy

z powództwa A. K. (1)

przeciwko Publicznej Szkole Podstawowej (...) (...)w R.

o dopuszczenie do pracy

Orzeka:

1.  Powództwo oddala.

Sygn. akt IV P 232/15

UZASADNIENIE

Powódka A. K. (2) pozwem z dnia 07.09.2015 r. wniosła o nakazanie pozwanemu Publicznej Szkole Podstawowej im.(...)w R. dopuszczenie powódki do pracy na stanowisku nauczyciela wspomagającego, na warunkach określonych w umowie o pracę z dnia 01.09.2014r.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka była zatrudniona u strony pozwanej na pierwszą umowę o pracę na czas określony od dn. 01.09.2013r. do 31.12.2013r., następnie od 01.01.2014r. do 31.08.2014r., a ostatnio od 01.09.2014r. do 31.08.2015r. jako nauczyciel kontraktowy w wymiarze 15/25 etatu na stanowisku nauczyciela wspomagającego dla ucznia A. N. (1) , której na podstawie orzeczenia Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej wM. (...). nr (...)orzeczono o potrzebie kształcenia specjalnego w/w na okres do ukończenia I etapu edukacji tj. klasy III ( 31.08.2015r. ). W arkuszu organizacyjnym na rok szkolny 2015/2016 nie uwzględniono zatrudnienia nauczyciela wspomagającego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: zeznania w charakterze stron (k. 28 – 29), dokumenty z akt osobowych powódki, orzeczenie Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej wM. (...). / 19-20 / oraz arkusz organizacyjny i plan nauczania na rok 2015/2016 / k. 21 -23 /.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest bezzasadne i podlegało oddaleniu.

Zasadniczy problem występujący w sprawie dotyczył interpretacji art. 10 ust 7 Karty Nauczyciela w związku z uregulowaniem art. 25/1/ Kodeksu Pracy.

W ocenie Sądu pogląd strony powodowej, iż w stosunku do zatrudniania nauczycieli zastosowanie ma art. 25/1/k.p. jest błędny . Kwestia ta była przedmiotem orzecznictwa SN , który w wyrokach ; z dnia 27.07.2006r., (...), OSNP 2007/15-16/217 , z dnia 21.09.2011r. II PK 36/11 , czy też wyroku z dnia 03.12.2010r , . I PK 122/10 , Lex 1113007 wskazał , że artykuł ten nie ma zastosowania , gdyż umowy o prace z nauczycielami na czas określony są umowami kazualnymi, w odróżnieniu od innych umów terminowych , które nie wymagają szczególnego powodu do ich zawarcia.

Tak więc podstawą do zawierania takich umów z nauczycielami jest art. 10 ust. 7 KN i przesłanki tam wskazane. W n/n przypadku wyjaśnienia wymaga spełnienie przesłanki – potrzeby wynikające z organizacji nauczania .W dotychczasowym orzecznictwie Sąd Najwyższy wielokrotnie i szczegółowo wypowiadał się na temat sposobu, w jaki należy interpretować pojęcie "organizacji nauczania" użyte w art. 10 Karty Nauczyciela przez wskazanie zobiektywizowanych kryteriów (w tym zakresie wyroki: z dnia 5 września 1997 r., I PKN 226/97, OSNAPiUS 1998 Nr 11, poz. 328; z dnia 19 stycznia 1998 r., I PKN 487/97, OSNAPiUS 1999 Nr 1, poz. 6; z dnia 9 grudnia 1998 r., I PKN 499/98, OSNAPiUS 2000 Nr 3, poz. 105; z dnia 15 września 2006 r., I PK 62/06, Prawo Pracy 2007 nr 2, s. 31; z dnia 4 września 2007 r., I PK 104/07, LEX nr 375721 oraz z dnia 3 grudnia 2010 r., I PK 122/10, OSNP 2012 nr 3-4, poz. 40). Uzupełniająco można co najwyżej wskazać, że art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela bynajmniej nie wymaga od pracodawcy, aby przy zawieraniu z nauczycielem terminowej umowy o pracę wyjaśniał pracownikowi, jakie konkretne przesłanki ("potrzeby wynikające z organizacji nauczania") zadecydowały o konieczności nawiązania z nauczycielem umownego stosunku pracy na czas określony, zamiast na czas nieokreślony. W tym kontekście regulacja prawna jest jasna i oczywista ( por. Postanowienie SN z dnia 3 lutego 2014 r. , I PK 237/13 , LEX nr 1646071). Przywołania wymaga szczególnie wyrok z dnia 5 września 1997 r,, I PKN 226/97 (OSNAPiUS 1998 nr 11, poz. 328), gdzie Sąd Najwyższy wskazał szeroki katalog okoliczności, które mogą stanowić "organizację nauczania" w rozumieniu art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela (wówczas art. 10 ust. 4 Karty Nauczyciela), zaliczając doń np. liczbę klas, rodzaj przedmiotów, liczbę godzin lekcyjnych, liczbę etatów, okres nauczania poszczególnych przedmiotów, zmianowość pracy szkoły. Nie budzi wątpliwości, że powierzenie powódce, niebędącej uprzednio nauczycielką w pozwanej szkole stanowiska nauczyciela wspomagającego dot. w/w orzeczenia Poradni na czas określony dla jednej z uczennic i wniosku rodziców tejże uczennicy. To wymagało konieczność dokonania takich zmian w organizacji nauczania, ażeby uczennicy A. N. - w okresie nauki do ukończenia jej I etapu - zapewnić pomoc przez nauczyciela wspomagającego . Nie ma żadnych racjonalnych przesłanek do stwierdzenia, że potrzeba wprowadzenia tego rodzaju zmian organizacji nauczania w pozwanej szkole wykraczała poza okres wskazanych w w/w orzeczeniu. Prowadzenie zajęć dydaktycznych przez powódkę było ściśle związane z wykonywaniem w/w orzeczenia , a zatem już w momencie nawiązywania z powódką stosunku pracy należało liczyć się z tym, że po upływie jej tegoż etapu nauczania organizacja nauczania w pozwanej szkole dozna kolejnych zmian z uwagi na konieczność jej dostosowania do zmienionych warunków . Innymi słowy, nie można uznać, że praca powódki na stanowisku nauczycielskim miała służyć zaspokajaniu stałych potrzeb pracodawcy. Wręcz odwrotnie, po stronie pozwanej nie było konieczności bezterminowego zatrudnienia nauczyciela o kwalifikacjach powódki, w realizowanym przez nią wymiarze zajęć dydaktycznych . Brak jest podstaw do stwierdzenia, że taka organizacja nauczania miała w założeniach trwać dłużej niż w/w okres . W ocenie Sądu , z powyższego wynika, że przy ocenie podstawy prawnej nawiązania stosunku pracy z powódką , należy uwzględnić to, że zatrudnienie go na stanowisku nauczycielskim nie jest wynikiem tego rodzaju potrzeby szkoły, lecz konsekwencją orzeczenia i wniosku rodziców , wymuszającą odpowiednie zmiany organizacji nauczania w tej placówce. W takiej zaś sytuacji niewątpliwe jest istnienie potrzeby wynikającej z organizacji nauczania, umożliwiającej zatrudnienie nauczyciela na podstawie umowy o pracę na czas określony w myśl art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela / por. wyrok SN z dnia 19 maja 2011 r. , I PK 267/10 , OSNP 2012/13-14/168 czy wyrok SN z dnia 24 lipca 2013 r., I PK 7/13, LEX nr 1365884 .Należy nadto wskazać, że ustawa - Prawo oświatowe i orzecznictwo administracyjne wskazuje , że nie fakt przyznania kształcenia specjalnego ale konkretne zalecenia - formy kształcenia specjalnego wiążą organy prowadzące oraz organy szkół i placówek. I tak, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, zapewnia mu odpowiednią formę kształcenia, uwzględniając rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego (art. 71b ust. 5 u.s.o.). Jeżeli orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zaleca kształcenie dziecka w gimnazjum, odpowiednią formę kształcenia, na wniosek rodziców, zapewnia właściwa jednostka samorządu terytorialnego właściwa ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, do której zadań własnych należy prowadzenie przedszkoli lub szkół (art. 71 ust. 5a u.s.o.) - por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2014 r., III SA/Gd 1/14, LEX nr 1471477. Ustawa więc nakazuje tu współdziałanie organu prowadzącego oraz organów szkól z rodzicami a ustalenia rodziców z tymi organami mogą stanowić o wyborze takiego a nie innego sposobu wspomagania uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego , gdyż elementem koniecznym do zastosowania wytycznych w tym zakresie jest wniosek rodziców.

Mając powyższe na uwadze, podzielając przytoczone orzecznictwo Sądu Najwyższego należało orzec, jak w sentencji.

SSR Marek Cechowski