Sygn. akt III A Uz 91/12
Dnia 19 kwietnia 2012 r.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
w składzie:
Przewodniczący SSA Jacek Witkowski (spr.)
Sędziowie: SSA Elżbieta Kunecka
SSA Maria Pietkun
po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2012 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku A. T.
przeciwko Wojskowemu Biuru emerytalnemu we W.
o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury
na skutek zażalenia A. T.
od postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu
z dnia 1 marca 2012 r. sygn. akt IX U 199/12
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 1 marca 2012 r., sygn. akt IX U 199/12, Przewodniczący Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu zarządził zwrot wnioskodawcy pisma z dnia 3.01.2012 r., zatytułowanego jako pozew. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że pismem z dnia 31.01.2012 r. wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia braków formalnych „pozwu” przez wskazanie od jakiej decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego się odwołuje w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pisma.
Wnioskodawca w zakreślonym terminie wprawdzie złożył obszerne pismo do Sądu, jednakże nie wskazał decyzji, od której wnosi odwołanie, a do czego został wezwany.
Wobec nie uzupełnienia braków formalnych odwołania Sąd zarządził zwrot pisma z dnia 3.01.2012 r.
Zażalenie na wyżej opisane zarządzenie wywiódł wnioskodawca. Zaskarżając je w całości i podnosząc, że w ocenie wnioskodawcy podał on w pismach z dnia 6.02.2012 r. i 27.01.2012 r. podstawy prawne rozstrzygnięcia i decyzje WBE. Ponadto wnioskodawca przedstawił własne uwagi na temat jego statusu żołnierza i obiekcji, co do prawidłowości zastosowanych względem niego, przez Sąd I instancji, przepisów prawnych.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Zażalenie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.
Wnioskodawca inicjując postępowanie przed Sądem Okręgowym Sądem Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu, nie wskazał od jakiej decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego się odwołuje. Taki obowiązek wynika wprost z przepisu art. 477 9 § 1 kpc, zgodnie z którym, odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Wnioskodawca skierował natomiast pismo nazwane pozwem bezpośrednio do Sądu nie wskazując, do której decyzji odnosi się jego odwołanie. W takim stanie sprawy Sąd nie mógł przystąpić do merytorycznego rozpoznania sprawy.
Z tego też względu, pismem z dnia 31.01.2012 r., wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia braków formalnych „pozwu” przez wskazanie od jakiej decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego się odwołuje w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pisma. Wezwanie to zostało sformułowane w oparciu o przepis art. 130 § 1 kpc, który normuje sytuację, kiedy pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, a więc tych, które są przewidziane w przepisach ogólnych i szczególnych lub nieuiszczenia stosownej opłaty.
Przepis ten stanowi, że jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub, jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym.
Wnioskodawca w zakreślonym przez Sąd terminie 7 dni wprawdzie złożył pismo do Sądu, jednakże w piśmie tym nie wskazał od jakiej decyzji składa odwołanie. Oznacza to tym samym, że wnioskodawca nie uzupełnił braków formalnych odwołania do czego został zobowiązany przez Sąd. W konsekwencji odwołanie wnioskodawcy nazwane błędnie „pozwem” zostało zwrócone w myśl przepisu art. 130 § 2 kpc, który stanowi, że po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie. Pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.
Sąd Apelacyjny po przeanalizowaniu akt sprawy nie znajduje podstaw do uwzględnienia zażalenia wnioskodawcy, albowiem Sąd I instancji zastosował prawidłowo przepisy postępowania cywilnego. Wnioskodawca nie uzupełnił braków formalnych „pozwu” – odwołania, w zakreślonym przez Sąd terminie, co skutkowało jego zwrotem.
Wobec powyższego stanu sprawy Sąd Apelacyjny na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 297 § 2 kpc orzekł, jak w sentencji postanowienia.