Sygn. akt III K 429/11
Dnia 26 marca 2012 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO Ewa Kałucka
Protokolant: Katarzyna Szypuła
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Joanny Bandzwołek
na posiedzeniu
po rozpoznaniu w sprawie S. R.
wniosku w przedmiocie wydania wyroku łącznego
p o s t a n a w i a
I. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2008r. (sygn. akt III K 135/08),
II. na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę przekazać jako właściwemu Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu.
S. R. został skazany prawomocnymi wyrokami:
1. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2005r., sygn. akt XII K 825/03, za ciąg przestępstw popełniony w okresie od dnia 26 kwietnia 2002r. do dnia 27 czerwca 2002r.;
2. wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2008r., sygn. akt III K 135/08 za czyn popełniony w dniu 10 lipca 2007 r.;
3. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. akt XII K 239/09, za czyn popełniony w dniu 8 grudnia 2008 r.;
4. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2009r., sygn. akt V K 683/09, za czyn popełniony w dniu 31 marca 2009 r.;
We wniosku z dnia 3 listopada 2011 r. skazany S. R. wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania w sprawach o sygn. XII K 825/03 i V K 683/09.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2012r., wydanym w sprawie o sygn. akt XII K 793/11 Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał do rozpoznania tut. Sądowi.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
W ocenie Sądu brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy.
Przepis art. 85 k.k. stanowi, iż jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.
Wydanie wyroku łącznego w oparciu o wskazany wyżej przepis dopuszczalne jest tylko wówczas, gdy przed datą wydania pierwszego wyroku skazującego sprawca popełnił również inne przestępstwa, za które nie został z różnych przyczyn skazany jednym, lecz wieloma, wyrokami. Wydanie wyroku łącznego jest celowe i prawnie dopuszczalne wyłącznie w sytuacji istnienia właściwej, normatywnej relacji czasu popełnionych przestępstw do daty wydania chronologicznie pierwszego wyroku, choćby nieprawomocnego. Łańcuch czynów, będących w realnym zbiegu zostaje bowiem „przecięty” z chwilą wydania przez Sąd wyroku skazującego co do któregokolwiek z tych czynów.
W ocenie Sądu Okręgowego czyny objęte wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2008r. (sygn. akt III K 135/08), którego istnienie dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu uznał za podstawę do przekazania sprawy do tut. Sądu, nie spełniają powyższej przesłanki. Kara orzeczona powyższym wyrokiem za czyn popełniony w dniu 10 lipca 2007 r. nie podlega połączeniu z karą orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2005r., sygn. akt XII K 825/03 z uwagi na to, iż czyn ten został popełniony już po wydaniu wskazanego wyroku Sądu Rejonowego. Kara orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego nie podlega również połączeniu z karami orzeczonymi wyrokami Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. akt XII K 239/09 oraz Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2009r., sygn. akt V K 683/09, albowiem skazania wymienionymi wyrokami Sądów Rejonowych dotyczyły czynów popełnionych przez skazanego S. R.już po wydaniu wyroku przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu. Nie zachodzą zatem warunki do wydania wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy, w myśl art. 572 k.p.k. Sąd był zatem zobligowany do umorzenia postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego.
Umorzenie postępowania przez sąd wyższej instancji może przybrać dwojaką postać. Po pierwsze jako umorzenie postępowania w całości, gdy brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego, a po drugie jako umorzenie postępowania w części, gdy istnieją podstawy do wydania wyroku łącznego w zakresie tylko niektórych skazań. Jak trafnie zauważył Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 20 grudnia 2006 r. (I KZP 32/06, OSNKW 2007, nr 1, poz. 3), każdy sąd rozpoznający sprawę o wydanie wyroku łącznego zobowiązany jest, na podstawie art. 572 k.p.k., do umorzenia postępowania zawsze wówczas i w takim zakresie, w jakim stwierdzi brak warunków do wydania wyroku łącznego. Jeżeli to sąd wyższego rzędu stwierdzi brak warunków do "połączenia" wyroku tego sądu z wyrokami sądów niższego rzędu, to ocena właściwości rzeczowej do dalszego prowadzenia sprawy o wydanie wyroku łącznego uzależniona będzie od etapu rozpoznania sprawy. Jeśli nastąpi to w toku przygotowania do rozprawy, znajdzie zastosowanie art. 35 § 1 k.p.k., przy czym postanowienie o przekazaniu sprawy innemu sądowi, poprzedzone być musi orzeczeniem o stosownym umorzeniu postępowania o wydanie wyroku łącznego.
Sąd Okręgowy podziela prezentowane w judykaturze stanowisko, że gdyby się okazało, iż postępowanie o wyrok łączny obejmujące skazanie także przez sąd okręgowy podlega umorzeniu, a do połączenia zostają wyroki sądów rejonowych, należy umorzyć postępowanie o wyrok łączny i przekazać sprawę według właściwości odpowiedniemu sądowi rejonowemu.
Kierując się przedstawionymi argumentami oraz treścią art. 569 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu albowiem ten Sąd wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji – wyrok z dnia 28 lipca 2009r., sygn. akt V K 683/09.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji postanowienia.