UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Goleniowie, w sprawie o sygn. I C 222/12: ustalił i przyznał(...) (...) (...) w S. wynagrodzenie w kwocie 2.871,28 zł za sporządzoną opinię w sprawie, w tym tytułem poniesionych wydatków (pkt I) i jednocześnie oddalił wniosek w pozostałym zakresie (pkt II). Nadto zobowiązał pełnomocnika powódki do uiszczenia w terminie dwutygodniowym od doręczenia wezwania na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Goleniowie kwoty 2.371,18 zł tytułem uzupełniającej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego (pkt III).

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż wydana przez(...) w S. opinia sądowa została sporządzona zgodnie treścią postanowienia z dnia 20 stycznia 2014 r., a za wykonaną opinię przedstawiono rachunek na kwotę 3.366,82 zł. Sąd przytoczył treść art. 89 ustawy kosztach sądowych w sprawach cywilnych a także przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...) w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym i zważył, iż w wydaniu opinii brali udział: profesor doktor habilitowany, doktor habilitowany medycznych doktor nauk medycznych specjalista medycyny sądowej, brak było zatem podstaw do obniżenia żądanego wynagrodzenia w tym zakresie przez przyjęcie stawek niższych niż maksymalne.

Sąd Rejonowy wskazał, iż taryfa wynagrodzeń za opinie wydane przez jednostki organizacyjne akademii medycznych przewiduje, iż za wydanie opinii na podstawie akt sprawy należy się wynagrodzenie w wysokości od 5,1% do 21,65% kwoty bazowej. Wysokość kwoty bazowej aktualnie wynosi 1.766,46 zł, więc za tą część pracy wynagrodzenie należało się maksymalnie w wysokości 382,43 zł netto, a zatem stawka podana w rachunku tj. 434,19 zł z podatkiem VAT mieści się w przyjętych stawkach (353,00 złotych + 23% VAT). Za zbadanie stanu zdrowia powódki, za które należy się wynagrodzenie w wysokości od 3,72% do 14,43% kwoty bazowej, należało się wynagrodzenie maksymalnie w wysokości 254,90 zł netto, a zatem stawka podana w rachunku tj. 295,20 zł z podatkiem VAT mieści się w przyjętych stawkach (240,00 zł + 23% VAT-u). Niezbędna była także konsultacja biegłego z zakresu ortopedii oraz neurologii — spoza zakładu. Gdy opinię wydaje biegły posiadający tytuł profesora, wynagrodzenia za każdą godzinę pracy przysługuje w wysokości 3,93% kwoty bazowej, co oznacza, iż biegłemu przysługuje wynagrodzenie w kwocie 69,42 zł netto. Skoro biegły poświęcił 15 godzin na wydanie opinii, to należy się wynagrodzenie w kwocie 1.041,30 zł netto (1.280,80 zł brutto). Sąd podkreślił, iż konsultacja neurochirurgiczna była przeprowadzona przez biegłego posiadającego tytuł doktora, któremu przysługuje wynagrodzenie w wysokości 2,55% kwoty bazowej, co oznacza, iż biegłemu przysługuje wynagrodzenie w kwocie 45,04 zł netto. Skoro biegły poświęcił 15 godzin na wydanie opinii, to należy się wynagrodzenie w kwocie 675,60 zł netto (830,99 zł brutto).

Sąd I instancji wskazał, iż na wynagrodzenie składają się także inne wydatki niezbędne do wykonania opinii, tj. dodatkowe wydatki na koszty materiałowe i niezbędne do wydania opinii w łącznej wysokości 525,64 zł brutto.

W ocenie Sądu brak jest uzasadnienia dla przyznania kwoty stanowiącej równowartość wskazanych w fakturze nr (...) kosztów niezbędnych do wydania opinii łącznie w kwocie 488,74 zł, albowiem do akt sprawy nie został przedłożony jakikolwiek dowód, z którego wynikałoby, co na owe koszty się składa oraz dlaczego pozycja ta była wskazana w fakturze aż trzykrotnie. Ponadto brak było podstaw do doliczania do wskazanych wydatków wartości podatku VAT, gdyż zgodnie z art. 89 ust. 4 u.k.s.c. jedynie wynagrodzenie biegłego podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, a zatem powyższy przepis nie odnosi się do wydatków niezbędnych do wydania opinii.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy oddalił wniosek instytutu o przyznanie wynagrodzenia w części dotyczącej kwoty 495,64 zł tytułem poniesionych wydatków (66,42 zł + 256,09 zł + 166,23 zł + 6,90 zł) uznając, iż uwzględnieniu podlegały jedynie koszty materiałowe (30,00 zł), pod których pojęciem rozumieć należy wydatki na różnego rodzaju materiały piśmiennicze i biurowe związane ze sporządzeniem i powielaniem egzemplarzy opinii. Łączny koszt wydania opinii wyniósł 2.871,18 zł z podatkiem VAT i tę kwotę Sąd przyznał w punkcie I postanowienia.

Powyższe postanowienie zaskarżył Instytut opracowujący opinię wnosząc o jego zmianę poprzez przyznanie wynagrodzenia także w części oddalonej, tj. w kwocie 495,64 zł, a zatem łącznie 3.366,82 zł. Zaskarżonemu postanowieniu żalący zarzucił:

- błąd w ustaleniach faktycznych i uznanie, iż niesłusznie trzykrotnie wskazano w fakturze koszty niezbędne do wydania opinii,

- naruszenie art. 89 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku VAT poprzez błędną wykładnię, iż termin wynagrodzenie nie zawiera w sobie kosztów w postaci kosztów niezbędnych do wydania opinii, a w konsekwencji niewłaściwe nieujęcie w tym zakresie wartości podatku VAT.

W uzasadnieniu żalący podniósł, iż kwestionowane koszty były kosztami koniecznymi dla celów wydania opinii i jako takie są uzasadnione w świetle § 1 pkt 3 i § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym. Podkreślił, że kwestionowane koszty w fakturze stanowią w świetle § 8 w/w rozporządzenia oświadczenie instytutu, że oprócz wynagrodzenia biegłych w związku z wydaniem opinii zostały poniesione również inne koszty.

Niezależnie od powyższe skarżący podniósł, że podstawę prawną do ustalenia kosztów niezbędnych do wydania opinii stanowią § 17 i 18 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych zgodnie z którymi, uczelnia ma prawo do ustalenia tzw. kosztów pośrednich ponoszonych w związku z daną działalności, a zgodnie z zarządzeniem Rektora z dnia 17 lipca 2013 r. możliwość ustalenia wysokości kosztów pośrednich przyjęto pomiędzy 20-30% wartości zleconej pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się częściowo zasadne.

Zgodnie z § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...)roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym ((...) (...) wydatki poniesione przez biegłego, niezbędne dla wydania opinii, w tym w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocą faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku - za pomocą oświadczenia.

W rozpoznawanej sprawie (...) (...)w S. oświadczenie o wysokości wydatków poniesionych w związku ze sporządzoną opinią zawarł w przedłożonej przez siebie fakturze vat z dnia 11 kwietnia 2014 roku. Mając na względzie treść zażalenia przyjąć należy, że(...) w sposób przekonywający wyjaśnił mechanizm naliczenia przedmiotowych wydatków, oparty na przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia (...) roku w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych (...), które tym samym muszą być uznane za zasadne.

Trafnie natomiast Sąd Rejonowy uznał, ze tego rodzaju wydatki, w przeciwieństwie do samego wynagrodzenia za sporządzenie opinii, nie mogą być podwyższane o podatek VAT. Podobny pogląd został wyrażony w uzasadnieniu postanowienia Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 11 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt II Cz 1480/14.

Reasumując, ponad kwotę przyznaną skarżącemu w zaskarżonym postanowieniu, należało tytułem kosztów sporządzenia opinii przyznać kwoty netto zryczałtowanych wydatków 54 zł, 208,20 zł i 135,15 zł. Łączna, przeto kwota należna za sporządzenie opinii wynosi 3268,53 zł (2871,18 zł + 54 zł + 208,20 zł + 135,15 zł = 3268,53 zł).

W tym stanie, na podstawie art. 386 § 1 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzeczono jak w punkcie 1 sentencji postanowienia.

W pozostałej części zażalenie podlegało oddaleniu, o czym orzeczono na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kc.

(...)

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE