WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2015 r.

.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział IV Karny - Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Gerke

SSO Bożena Ziółkowska

SSO Dariusz Śliwiński (spr)

Protokolant p.o. stażysty M. F.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu B. T. po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2015 r.

sprawy M. C. oskarżonego z art. 209 § 1 kk na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Pile z dnia 15.06.2015 r. sygn. akt II K 5/15.

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uniewinnia oskarżonego od popełnienia przypisanego mu czynu,

2.  kosztami postępowania za obie instancje obciąża Skarb Państwa.

SSO Bożena Ziółkowska SSO Piotr Gerke SSO Dariusz Śliwiński

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy w Pile uznając oskarżonego M. C. za winnego występku z art. 209 § 1 k.k.(k.177) Apelację od powyższego wyroku wniósł sam oskarżony kwestionując wyrok w całości. (k.195)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego okazała się potrzebna albowiem spowodował konieczność zmiany wyroku..

Sąd Okręgowy po przeprowadzeniu kontroli odwoławczej pragnie zauważyć, że Sąd Rejonowy poprawnie odtworzył zaistniały w niniejszej sprawie stan faktyczny, dokonując uprzednio zgodnie z wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oceny zabranego materiału dowodowego, która w pełni zasługuje na miano oceny swobodnej.

Na podstawie zgromadzonych dowodów Sąd Rejonowy jednak nie zasadnie uznał, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 209 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy dopatrzył się obrazy przez Sąd Rejonowy przepisu prawa materialnego w postaci art. 209 § 1 k.k. Sąd Rejonowy nie dostrzegł braku jednego z istotnych elementów koniecznych dla przypisania oskarżonemu sprawstwa przestępstwa z art. 209 §1 kk. Analiza treści przepisu At. 209 §1 kk wskazuje bowiem, że przepis ten reguluje odpowiedzialność karną za uchylanie się od istniejącego obowiązku opieki przez nie łożenie na utrzymanie osoby. Tymczasem w niniejszej sprawie w żaden sposób nie można stwierdzić by staniał z mocy ustawy lub wyroku sadowego obowiązek opieki oskarżonego wobec pokrzywdzonej a jest to, jak wyżej wskazano, element konieczny dla stwierdzenia możliwości przypisania oskarżonemu sprawstwa przestępstwa z art. 209 §1 kk. Oskarżony został zobowiązany do płacenia na rzecz pokrzywdzonej renty miesięcznie w określonej kwocie. Renta ta jednak nie ma charakteru alimentacyjnego a jedynie charakter odszkodowawczy i rodzi określone zobowiązanie oskarżonego wobec pokrzywdzonej ale nie powoduje powstania obowiązku opieki, którego istnienie byłoby konieczne dla stwierdzenia odpowiedzialności karnej oskarżonego w niniejszej sprawie. Rozumowanie to znajduje potwierdzenie w orzeczeniu Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 2 stycznia 2012r. sygn. II Cz 1675/11, w którym wprost wykazano, że roszczenie pokrzywdzonej wobec oskarżonego nie ma charakteru alimentacyjnego a jedynie odszkodowawczy (k.80 i nast.), a Sąd Okręgowy w niniejszym składzie argumentację tą całkowicie aprobuje nie znajdując podstaw prawnych do jej zakwestionowania. Co więcej dalsza analiza przepisu art. 209 kk (§ 2 i 3) wskazuje wprost na to, iż odpowiedzialności karnej podlegają osoby uchylające się od realizowania obowiązku opieki poprzez nie łożenie renty alimentacyjnej. Tymczasem oskarżony nie wywiązuje się z realizacji obowiązku odszkodowawczego wynikającego z wyroku Sądu ale to działanie w ocenie Sądu Okręgowego nie podlega penalizacji w art. 209 § 1 kk. . .

W związku z powyższym Sąd Odwoławczy w punkcie 1 wyroku zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, uniewinnił oskarżonego.

Kosztami postępowania za obie instancje Sąd Okręgowy obciążył Skarb Państwa.

SSO Bożena Ziółkowska SSO Piotr Gerke SSO Dariusz Śliwiński