Sygn. akt III Ca 1219/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy w Łowiczu oddalił wniosek K. O. o wykreślenie z księgi wieczystej (...), wpisanego tytułem zabezpieczenia na czas trwania procesu, ostrzeżenia o toczącym się przed Sądem Okręgowym w Łodzi, w sprawie I C 695/11, postępowaniu o zobowiązaniu do złożenia oświadczenia woli o przeniesienie udziału w prawie własności lokalu, objętego tą księgą.

Sąd Rejonowy stwierdził, że załączenie do wniosku odpisu wyroku Sądu Okręgowego oddalającego powództwo, oraz (opatrzonego klauzulą stwierdzającą prawomocność) odpisu wyroku Sądu Apelacyjnego oddalającego apelację strony powodowej, nie daje dostatecznych podstaw do przyjęcia, że zabezpieczenie upadło.

W ocenie Sądu Rejonowego dla osiągnięcia skutku poszukiwanego przez wnioskodawczynię, konieczne jest złożenie postanowienia stwierdzającego upadek zabezpieczenia.

Powyższe postanowienie zaskarżyła apelacją wnioskodawczyni, wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie wniosku.

Wskazała, że załączone do wniosku odpisy prawomocnych wyroku sądów obu instancji dają podstawy do stwierdzenia, że postępowanie zostało zakończone, z uwagi na co, stosownie do przepisu art. 744 § 1 k.p.c., uzasadnione jest przyjęcie, że zabezpieczenie upadło, zaś wzmianka podlega wykreśleniu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja nie jest zasadna i jako taka podlega oddaleniu.

Podstawy faktyczne rozstrzygnięcia nie są przedmiotem zarzutów apelacji. Umożliwia to Sądowi Okręgowemu ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy za własne, co niniejszym Sąd czyni.

Rozstrzygnięcie w sprawie zależy od odpowiedzi na pytanie, czy dla wykreślenia wzmianki dokonanej w trybie zabezpieczenia, wystarczającym jest załączenie orzeczenia kończącego postępowanie, czy też konieczne jest złożenie postanowienia stwierdzającego upadek zabezpieczenia wydanego w trybie art. 754 1 § 3 k.p.c..

Ma rację skarżący, że z art. 744 § 1 k.p.c. wprost wynika, że wraz z prawomocnym zwrotem albo odrzuceniem pozwu, oddaleniem powództwa albo umorzeniem postępowania, zabezpieczenie upada. Treść tego przepisu nie daje jednak odpowiedzi na pytanie dotyczące tego, na jakiej podstawie sąd wieczystoksięgowy, ograniczony w swej kognicji unormowaniem zawartym w art. 626 8 § 2 k.p.c., może stwierdzić upadek zabezpieczenia.

Sąd Okręgowy podziela zapatrywanie Sądu Rejonowego, że dla osiągnięcia skutku procesowego poszukiwanego przez wnioskodawczynię niezbędne jest złożenie postanowienia stwierdzającego upadek zabezpieczenia. Pogląd taki prezentowany jest w piśmiennictwie przedmiotu, w tym przez E. G. w pozycji: Wpis ostrzeżenia o niezgodności stanu prawnego nieruchomości ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, (R. 2003, Nr 10, s. 37). Nadto za zasadnością takiego stanowiska przemawia sam fakt wprowadzenia do regulacji dotyczącej zabezpieczenia unormowania zawartego w art. 754 1 § 3 k.p.c.. Trudno bowiem przyjmować, że ustawodawca z jednej strony znowelizował Kodeks Postępowania Cywilnego uzupełniając go o to unormowanie, ale z drugiej dopuścił możliwość przesłankowego ustalania, że zabezpieczenie upadło, z pominięciem tegoż przepisu. Dlatego należało ocenić, że złożone wraz z wnioskiem odpisy orzeczeń nie dają dostatecznych podstaw do dokonania żądanego wykreślenia.

Z tych powodów apelację należało oddalić, a to na podstawie art. 385 k.p.c., w związku z art. 13 § 2 k.p.c..