WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jacek Witkowski
Protokolant	st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Poczty Polskiej S.A. w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 listopada 2013 r. Nr (...)

w sprawie Poczty Polskiej S.A. w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z udziałem zainteresowanej K. T.

o zwrot nienależnie pobranej emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że Poczta Polska S.A. w W. nie jest zobowiązana do zwrotu kwoty 558,90 (pięćset pięćdziesiąt osiem i 90/100) zł wraz z odsetkami tytułem nienależnie pobranej emerytury przez K. T.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz Poczty Polskiej S.A. w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 28/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07.11.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. zobowiązał Pocztę Polską S.A. w W. do zwrotu nienależnie wypłaconych świadczeń za okres od 01.02.1995 r. do 30.09.2012 r. w kwocie 558,90 zł i odsetek od 01.01.1999 r. do 07.11.2013 r. w kwocie 636,58 zł. W pkt 2 tej decyzji Zakład stwierdził, że K. T. pobierała zawyżoną emeryturę w wymienionym w pkt II okresie. Jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia pozwany ZUS powołał art. 84 ust. 6 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205 poz. 1585).

Od decyzji tej odwołanie złożył pełnomocnik Poczty Polskiej S.A. w W., wnosząc o jej zmianę. Skarżący zarzucił organowi rentowemu nierozpoznanie istoty sprawy polegające na niewykonaniu zobowiązania sformułowanego w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 26.09.2013 r. w sprawie III AUa 673/13 poprzez brak wyjaśnienia, czy wskazanie błędnej daty rozpoczęcia przez K. T. pracy w Rejonowym Urzędzie Poczty w dniu 01.01.1980 r. mogło mieć jakikolwiek wpływ na wysokość świadczenia oraz sposobu wyliczenia kwot nienależnie pobranych świadczeń oraz zarzucił naruszenie art. 84 ust. 6 ustawy systemowej, pomimo, iż pobranie nienależnych świadczeń było spowodowane nie tylko błędem pracodawcy, ale i organu rentowego.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Oddział ZUS wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

K. T. za pośrednictwem pracodawcy Rejonowego Urzędu Poczty w S. złożyła dnia 13.01.1995 r. wniosek do ZUS o przyznanie jej prawa do emerytury. Wśród dokumentów dołączonych do wniosku było zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, stwierdzające, że była ona pracownikiem Poczty od 01.01.1980 r. do 31.01.1995 r. Oprócz tego dokumentu do wniosku był załączony szereg innych dokumentów, których wystawcą były (...) Zakłady (...) w S., tj. świadectwo pracy, umowa o pracę chałupniczą, zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach (k. 10-17 a. e.). Dokumenty te stwierdzały, że K. T. była pracownikiem chałupnikiem Spółdzielni Pracy od dnia 27.01.1972 r. do 31.12.1980 r. Pozwany organ rentowy wyliczając wysokość emerytury ubezpieczonej oparł się na zaświadczeniu wystawionym przez Urząd Poczty, w którym podano datę początku zatrudnienia na dzień 01.01.1980 r. i pominął fakt, iż z dokumentów Spółdzielni Pracy wynikało, że K. T. pracowała tam do 31.12.1980 r. Pozwany ZUS wydał decyzję emerytalną z dnia 10.03.1995 r., przyznającą emeryturę K. T. i wyliczając jej wysokość (k. 23 a. e.) Wysokość świadczenia była zawyżona. Dopiero po złożeniu przez K. T. wniosku o przeliczenie emerytury w 2012 r. pozwany na podstawie świadectwa pracy złożonego przez ubezpieczoną, w którym to wskazana była prawidłowa data zatrudnienia w Rejonowym Urzędzie Poczty, zainteresował się, że wysokość emerytury była wyliczona nieprawidłowo. Decyzją z dnia 14.09.2012 r. zobowiązał Pocztę Polską do zwrotu kwoty 2.751,25 zł wraz z odsetkami. Po odwołaniu Poczty i przeprowadzonym postępowaniu odwoławczym w dwóch instancjach Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 26.09.2013 r. uchylił wyrok Sądu Okręgowego i poprzedzającą go decyzję ZUS z dnia 14.09.2012 r. (sprawa III AUa 673/13). Pozwany ZUS po uchyleniu decyzji i po przeprowadzonym postępowaniu wydał kolejną decyzję z dnia 07.11.2013 r., na mocy której ponownie zobowiązał Pocztę Polską do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, z tym, iż kwota ta uległa zmniejszeniu do 558,90 zł oraz odsetek w kwocie 636,58 zł.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie Poczty Polskiej S.A. jest zasadne. Nie sposób uznać za słuszne stanowiska organu rentowego, iż zawyżone świadczenie, które pobierała K. T. w okresie od 01.02.1995 r. do 30.09.2012 r. było jedynie wynikiem błędnego wskazania okresu zatrudnienia K. T. przez Rejonowy Urząd Poczty. Jedynym dokumentem pochodzącym od tego pracodawcy było zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 13.01.1995 r. Istotnie była tam nieprawdziwa data początku zatrudnienia tj. 01.01.1980 r., zamiast 01.01.1981 r. Pozwany ZUS pomija natomiast fakt, iż w załącznikach do wniosku emerytalnego znajdowały się dokumenty wystawione przez (...) Zakłady (...) w S., które to dokumenty, w tym dwa świadectwa pracy (k. 10 i 17 a. e.), wyraźnie wskazywały datę końcową zatrudnienia K. T. na dzień 31.12.1980 r. Również zaświadczenie o zarobkach wystawione przez wymienionego pracodawcę podawało wysokość wynagrodzeń otrzymywanych przez K. T. w poszczególnych miesiącach 1980 r. (k. 16 a. e.). Dlaczego zatem organ rentowy rozpatrujący wniosek o emeryturę nie wziął pod uwagę tych dokumentów i nie podjął działania, aby wyjaśnić rozbieżności w dokumentach wystawionych przez dwóch pracodawców co do zatrudnienia K. T. od 01.01. do 31.12.1980 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jako organ administracji publicznej obowiązany był dokładnie zbadać merytorycznie kierowaną do niego dokumentację. Wskutek tego zaniechania doszło do wydania decyzji nieprawidłowo ustalającej wysokość emerytury K. T..

W tej sytuacji nie znajduje akceptacji Sądu próba przerzucenia całkowitej odpowiedzialności za ten stan rzeczy na Pocztę Polską jako podmiot odpowiedzialny za działanie Rejonowego Urzędu Poczty w S.. Poczynione ustalenia wskazują, że większą odpowiedzialność za błędne ustalenie wysokości emerytury ponosi organ rentowy, który dysponując tak dużą ilością dokumentów wystawionych przez poprzedniego pracodawcę ubezpieczonej mógł i powinien wyjaśnić rozbieżności co do okresów zatrudnienia ubezpieczonej przed wydaniem decyzji emerytalnej. Zatem nie znajduje zastosowania art. 84 ust. 6 ustawy systemowej do zobowiązania strony odwołującej się do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.

W związku z tym Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji. Jednocześnie Sąd na podstawie art. 98 § 1 kpc oraz na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynność radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej prze radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2012 r., poz. 149) zasądził od pozwanego Oddziału ZUS na rzec Poczty Polskiej S.A. w W. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.