Sygn. akt IX U 769/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2015r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. N. (N.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania B. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 25 czerwca 2015r. Znak (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 27 maja 2015r.

Sędzia

Sygn. akt IXU 769/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.06.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu B. N. (N.) prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego co najmniej 25- letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia, po uprzednim zaliczeniu do ogólnego stażu pracy okresu zatrudnienia w Zakładzie (...) od dnia 01.10.1973r. do 31.01.1976r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony B. N. urodził się w dniu (...)

W dniu 27.05.2015r. wystąpił z wnioskiem o ustalenie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję, w której odmówił prawa do wnioskowanego świadczenia z przyczyn wskazanych na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 22 lata, 8 miesięcy i 9 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 17 lat, 3 miesiące i 29 dni pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony domagał się zaliczenia dodatkowo okresu pracy od dnia 01.10.1973r. do dnia 31.01.1976r. w Zakładzie (...) należącym do P. P., który zajmował się wykonywaniem instalacji elektrycznych w prywatnych budynkach mieszkalnych. Była to pierwsza praca ubezpieczonego. Został tam zatrudniony jako pomocnik elektryka. Nie posiadał on żadnych uprawnień, więc wykonywał prace pomocnicze takiej jak kucie tynków pod kable, układanie kabli i inne czynności zlecone przez pracodawcę. W zakładzie tym było zatrudnionych czterech pracowników – w tym dwóch braci ubezpieczonego. Kiedy nie było zleceń, pracownicy pracowali w warsztacie. Ubezpieczony pracował w pełnym wymiarze czasu pracy od godziny 7.00 do 16.00, czasami do 17.00. Z uwagi na fakt, iż wynagrodzenie nie było wypłacane regularnie, znalazł sobie inną pracę. Nie miał wiedzy, że pracodawca nie zgłosił go do ubezpieczenia społecznego i że nie opłacił z tego tytułu należnej składki.

Składając w 1999r. wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy ubezpieczony w kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych powołał się na powyższe zatrudnienie. W aktach rentowych (k.3-4) znajdują się zaświadczenia wystawione w dniu 02.02.1976r. oraz w dniu 15.04.1976r. , w których pracodawca potwierdził powyższe zatrudnienie oraz wykazał wysokość wynagrodzenia za roboczogodzinę.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego - w szczególności znajdujących się tam zaświadczeń z 1976r., zeznań świadków J. N. i J. Z. złożonych na rozprawie w dniu 23.11.2015r.( minuty od 00:04:00 do 00:15:43) oraz zeznań ubezpieczonego (minuty od 00:15:43 do 00:25:23).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia wszystkie warunki prawa do wcześniejszej emerytury o jakich mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( tj. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm. ) – a w szczególności czy posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany 25 letni okres zatrudnienia.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, że ubezpieczony spełnia te warunki.

Nie ulega bowiem wątpliwości, iż do okresów uznanych przez organ rentowy należy zaliczyć okres świadczenia przez ubezpieczonego pracy w Zakładzie (...) od dnia 01.10.1973r. do dnia 31.01.1976r. Powyższe wynika jednoznacznie ze zgromadzonych w sprawie dowodów – w tym zaświadczeń wystawionych przez pracodawcę bezpośrednio po zakończeniu zatrudnienia na okoliczność zatrudnienia ubezpieczonego w okresie j.w. oraz wysokości osiąganego wynagrodzenia, a także zeznań powołanych w sprawie świadków J. N. i J. Z. oraz zeznań ubezpieczonego.

Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one szczegółowe, rzeczowe, logiczne, zasadniczo ze sobą zgodne, korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji.

Fakt, iż pracodawca nie zgłosi ubezpieczonego do ubezpieczeń społecznych oraz nie opłacił należnych składek pozostaje bez znaczenia w sprawie, bowiem ubezpieczony nie może ponosić ujemnych konsekwencji braku takich działań pracodawcy, na które nie miał żadnego wpływu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wobec czego Sąd z mocy art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia