WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku T. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania T. O.     

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 22 czerwca 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn . akt VU 833/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił T. O. prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie spełnia warunków niezbędnych do przyznania emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, określonych w art. 184 ust. 1 w zw. z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, bowiem na dzień 1 stycznia 1999 r. wykazał 14 lat, 11 miesięcy i 2 dni pracy, o której mowa § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył T. O. domagając się uwzględniania do okresów wykonywania prac w szczególnych warunkach okresów:

- pracy w Zakładach (...) W. od 06 października 1975 r. do 18 stycznia 1978 r., wykonywanej w brygadzie remontowej, która prowadziła prace „… na czynnych oddziałach produkcyjnych lub przy ich częściowym wyłączeniu.”;

- pracy wykonywanej w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej od 27 stycznia 1977 r. do 14 grudnia 1978 r. przy budowie wież obserwacyjno-przeciwpożarowych;

- urlopu wypoczynkowego od 26 maja 1988 r. do 14 czerwca 1988 r., po powrocie z kontraktu w Algierii oraz wolnego od 15 czerwca 1988 r. do 19 lipca 1988 r. z tytułu ponadnormatywnego czasu pracy.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawca w okresach od 18 stycznia 1979 r. do 22 stycznia 1987 r., od 24 stycznia 1987 r. do 25 maja 1988 r. oraz od 02 sierpnia 1988 r. do 28 lutego 1994 r. (z wyłączeniem 9 dni zasiłków chorobowych) wykazał 14 lat, 11 miesięcy i 2 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wobec wymaganych co najmniej 15 lat takiej pracy. Wskazany w odwołaniu okres pracy w Zakładach (...) we W. nie był rozpatrywany jako praca w szczególnych warunkach, ponieważ nie zostały przedłożone dokumenty na tę okoliczność. Okresy urlopu wypoczynkowego po kontrakcie oraz wolnego z tytułu ponadnormatywnego czasu pracy nie zostały uwzględnione do ogólnego stażu pracy i tym samym również do okresów pracy wykonywanej w szczególnych warunkach albowiem zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 6 i 7 ustawy emerytalnej okresy, te nie są okresami składkowymi i nieskładkowymi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. O., urodzony w dniu (...), na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił 26 lat i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 14 lat, 11 miesięcy i 2 dni okresów wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Wnioskodawca jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, ale wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa.

(okoliczności bezsporne)

W okresie od 06 października 1975 r. do 18 stycznia 1979 r. T. O. był zatrudniony w Zakładach (...) W. jako murarz – posadzkarz w brygadzie remontowej. Brygada wykonywała prace remontowe na wydziałach, w których produkowano mydło oraz proszek do prania (...). W zakres tych remontów wchodziła między innymi wymiana wyżartych przez kwasy posadzek i tynków. Prace te wykonywał wnioskodawca na czynnych oddziałach produkcyjnych lub przy ich częściowym wyłączeniu.

d o w ó d: wyjaśnienia wnioskodawcy, k. 20, e-protokół:00:11:00-00:23:00.

T. O. był zatrudniony w spółce z o.o. (...) w L., w okresie od 18 stycznia 1979 r. do 28 lutego 1994 r., przy czym na okres od 23 stycznia 1987 r. do 01 sierpnia 1988 r. pracodawca udzielił wnioskodawcy w trybie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r., na okres oddelegowania do pracy eksportowej w Algierii, urlop bezpłatny.

d o w ó d: świadectwo pracy, k. 16 akt rentowych.

W okresie od 24 stycznia 1987 r. do 25 maja 1988 r. T. O., w ramach zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o.o. w L. wykonywał prace betoniarza zbrojarza na kontrakcie w Algierii przy budowie tuneli. Po powrocie z kontraktu, w okresie od 26 maja 1988 r. do 14 czerwca 1988 r. wnioskodawca nie świadczył pracy. W czasie trwania kontraktu nie wykorzystał, w naturze przysługującego mu urlopu wypoczynkowego i w związku z tym wypłacono mu ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w dewizach. Również w czasie od 15 czerwca 1988 r. do 19 lipca 1988 r. ubezpieczony nie świadczył pracy albowiem korzystał z wolnego z tytułu ponadnormatywnego czasu pracy.

d o w ó d: świadectwo pracy, k. 20 akt rentowych.

W czasie od 27 lipca 1977 r. do 19 grudnia 1978 r. T. O. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

(okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. O. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 32 ust. 1 ustawy emerytalnej, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.). Z dyspozycji § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wynika, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, ma okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń istnieje możliwość udowodnienia zeznaniami świadków okresu składkowego, od którego zależy prawo lub wysokość świadczenia w przypadku braku odmiennych regulacji ustawowych w tym przedmiocie. Dowód ten dopuszcza się pod warunkiem złożenia przez zainteresowanego oświadczenia w formie pisemnej lub ustnej do protokołu, że nie może on przedłożyć odpowiedniego dokumentu potwierdzającego ten okres.

Na gruncie niniejszej sprawy bezspornym było, iż wnioskodawca osiągnął wiek emerytalny, jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, ale wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa, zaś na dzień 1 stycznia 1999 r. wykazał 26 lat i 2 dni stażu ubezpieczeniowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej.

Kwestią sporną pomiędzy stronami niniejszego postępowania było natomiast ustalenie, czy ubezpieczony spełniał pozostałe warunki niezbędne do nabycia prawa do emerytury. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na dzień 1 stycznia 1999 r. T. O. wykazał 14 lat, 11 miesięcy i 2 dni pracy, o której mowa § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., wobec wymaganych 15 lat. Wnioskodawca argumentował natomiast, iż decyzja organu rentowego jest niezgodna ze stanem faktycznym, bowiem prace w warunkach szczególnych w wymiarze umożliwiającym mu nabycie prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym wykonywał w okresie zatrudnienia w Zakładach (...) (...) W., w okresie pełnienia zasadniczej służby wojskowej oraz w okresach po powrocie z pracy na kontrakcie, od 26 maja 1988 r. do 14 czerwca 1988 r. i od 15 czerwca 1988 r. do 19 lipca 1988 r.

Na wstępie należało wskazać, iż okres pracy w Zakładach (...) W. T. O. udokumentował jedynie świadectwem pracy z dnia 16 stycznia 1979 r. Na okoliczność wykonywania w tym czasie pracy w szczególnych warunkach nie przedłożył natomiast świadectwa wykonywania pracy w takich szczególnych warunkach. W świetle zebranego w sprawie materiału będąc zatrudnionym w grupie remontowej w charakterze murarza – posadzkarza wnioskodawca nie wykonywał prac w szczególnych warunkach, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów prawa. Praca murarza – posadzkarza nie jest wymieniona w stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. wykazie A. Także z racji pracy w grupie remontowej ubezpieczony nie wykonywał prac w szczególnych warunkach. W szczególności nie wykonywał prac wymienionych w Dziale XIV Prace różne, poz. 25 (bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie). W świetle zebranego w sprawie materiału, wykonując w grupie remontowej prace murarza-posadzkarza, w przekonaniu Sądu wnioskodawca nie wykonywał prac na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Na wydziałach produkujących mydło oraz proszek nie były bowiem wykonywane którekolwiek z prac wymienionych w Dziale IV. W Chemii.

Jak wynika z ustaleń faktycznych, w okresie wykonywania pracy na kontrakcie w Algierii, do dnia ustania z dniem 25 maja 1988 r. pracy na kontrakcie, Przedsiębiorstwo (...) Spółka z o.o. w L. nie udzieliło wnioskodawcy urlopu wypoczynkowego. Jak wprost wynika ze świadectwa pracy z dnia 15 stycznia 2013 r. (k. 20 akt rentowych), w związku z niewykorzystaniem przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu wygaśnięcia stosunku pracy, pracodawca wypłacił T. O. w trybie art. 171 § 1 k.p. ekwiwalent pieniężny (w dewizach). Zatem w okresie od 26 maja 1988 r. do 14 czerwca 1988 r. ubezpieczony nie korzystał z urlopu wypoczynkowego. W tym czasie nie świadczył także pracy. Zasadnie więc organ rentowy stwierdził, iż wskazany wyżej okres nie jest okresem składkowym ani też nieskładkowym i w konsekwencji nie jest także okresem wykonywania prac w szczególnych warunkach. Tym bardziej nie jest okresem wykonywania takiej pracy okres od 15 czerwca 1988 r. do 19 lipca 1988 r., jako wolne z tytułu ponadnormatywnego czasu pracy. Nie jest to bowiem nawet okres składkowy ani okres nieskładkowy (art. 6 i 7 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń społecznych).

W czasie od 27 stycznia 1977 r. do 14 grudnia 1978 r. T. O. pełnił zasadniczą służbę wojskową i w tym czasie nie pozostawał w pracowniczym stosunku pracy i z tytułu pełnienia tej służby nie miały do wnioskodawcy zastosowania przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie bowiem z § 1 ust. 1 wymienionego aktu, rozporządzenie stosuje się do pracowników, tj. zgodnie z art. 2 k.p., do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. W świetle zebranego w sprawie materiału, w okresie służby wojskowej T. O. nie był zatrudniony na żadnej ze wskazanych wyżej podstaw zatrudnienia. Z tych względów wskazany wyżej okres, niezależnie od faktycznie wykonywanych w tym czasie czynności, nie jest okresem wykonywania prac w szczególnych warunkach.

W świetle zebranego w sprawie materiału oraz powyższych rozważań ubezpieczony nadal nie wykazał wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach, w wymaganym wymiarze co najmniej 15 lat i tym samym nie spełnia jednej ze wskazanych na wstępie przesłanek

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.