UZASADNIENIE

Powódka B. S.działają przez profesjonalnego pełnomocnika pozwem z dnia 30 kwietnia 2013 r. wniosła o przywrócenie jej do pracy u strony pozwanej O. S. i. R. s. z. o.w Ś.oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 137 zł.

W uzasadnieniu swoich żądań podała, że powódka była zatrudniona w Ośrodku (...) ł (...) spółka z o.o. w Ś. w charakterze sprzątaczki w (...) Parku (...) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na podstawie umowy z dnia l lutego 2013 r. Poprzednio powódka pracowała od 24 września 2012 r. na podstawie umów na czas określony. W dniu 26 kwietnia 2013 r. pracodawca wypowiedział powódce umowę o pracę jednocześnie zwalniając ją od świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Z treści wypowiedzenia wynika, że jego podstawą były: naruszanie dyscypliny - nagana, utrata zaufania, niesumienne wykonywanie poleceń, nienależyte wykonywanie obowiązków, brak umiejętności współdziałania z pracownikami. Wskazane podstawy nie zostały poparte żadnymi dowodami. Powódka wskazała, że jeżeli chodzi o naganę to zastosowano ją w dniu 28 stycznia 2013 r., a zatem przed zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, a rzekome przyjście do pracy pod wpływem alkoholu nie zostało potwierdzone badaniem. Powódka miała w przeszłości problem alkoholowy, ale nie pije od czasu uczęszczania na terapię w Przychodni Zdrowia Psychicznego tj. od marca 2012 r. i od czasu stosowania leków jak „(...)", „(...)".

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc, że wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny są prawdziwe i rzeczywiste, gdyż powódka dopuściła się wskazanych naruszeń. O zamiarze rozwiązania stosunku pracy z powódką strona pozwana powiadomiła przedstawicieli załogi, a zatem pozwana dopełniła wszystkich formalności związanych z rozwiązaniem umowy o pracę. Wszystkie wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę powódki przyczyny mają swoje potwierdzenie w następujących faktach: na zmianie z dnia 28.12.2012r. na 29.12.2012r. powódka nie stawiła się do pracy i nie powiadomiła o tym fakcie kierownika technicznego R. A. odpowiedzialnego za pracowników pionu technicznego i gospodarczego. W dniu 19.03.2013r. powódka zamiast wykonywać swoje obowiązki pracownicze, spała w saunie na leżaku przez kilka godzin. Zakres jej obowiązków musieli wykonać inni pracownicy zmiany. Na zmianie w dniu 25.04.2013r. na 26.04.2013r. powódka otrzymała polecenie mycia okien w ramach swoich obowiązków pracowniczych. Powódka odmówiła wykonania tej czynności. W dniu 28.01.2013r. powódka otrzymała od pracodawcy naganę za przyjście do pracy pod wpływem alkoholu i zabieranie rzeczy znalezionych przez nią ( pozostawionych w szatniach basenu przez klientów). Powódka przyjęła do wiadomości tę naganę i nie odwołała się od niej. Powódka wielokrotnie w okresie zatrudnienia u pozwanego namawiała innych pracowników do nierzetelnego wykonywania przez nich obowiązków pracowniczych poprzez „oszczędzanie używanych środków czystości i zagospodarowywaniu uzyskanych w ten sposób nadwyżek na swoje prywatne potrzeby." Powódka namawiała także innych pracowników do tego aby nie wykonywali rzetelnie swoich obowiązków, albowiem ona przyszła do pracy aby „wypoczywać, a nie pracować”.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka zatrudniona była u strony pozwanej od dnia 24 września 2012 r. początkowo na podstawie dwóch kolejnych o prace na czas określony (do 24 października 2012 r. a następnie do 31 stycznia 2013 r.), a następnie od 1 lutego 2013 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku Pracownik gospodarczy – sprzątaczka.

Do obowiązków powódki należało m. in. stosowanie zasad oszczędnego gospodarowania energią cieplną i elektryczną, wodą oraz innymi materiałami eksploatacyjnymi, reagowanie na wszystkie wypadki naruszenia regulaminu pływalni, stałe informowanie przełożonego o napotkanych trudnościach, noszenie w czasie pracy stroju firmowego, dbanie o porządek na stanowisku pracy, w tym w pomieszczeniach pracowników
gospodarczych, wykonywanie poleceń wydawanych przez kierownika techników oraz bezpośrednich przełożonych, zapobieganie w miarę możliwości wszelkim szkodom materialnym wyrządzanym przez użytkowników basenu, regularne patrolowanie obszarów krytej pływalni w celu usunięcia nieprawidłowości - usuwanie zabrudzeń, śmieci, nieczystości itp., regularne czyszczenie powierzchni wyłożonych glazurą, okien, poręczy oraz urządzeń sanitarnych znajdujących się na terenie obiektu, wykonywanie prac związanych z utrzymaniem czystości, porządku oraz właściwego stanu sanitarnego toalet, przebieralni, szatni, saunarium oraz innych pomieszczeń znajdujących się na terenie całego obiektu, utrzymanie w należytym porządku urządzeń związanych z utrzymaniem czystości na basenie, czyszczenie i konserwacja przeszkleń znajdujących się na obiekcie, regularne opróżnianie koszy zarówno na terenie obiektu jak i na terenie przynależnym do niego, czyszczenie, konserwacja, dezynfekcja stref przy basenowych, przebieralni, natrysków, regularne czyszczenie baseników przechodnich, regularne uzupełnianie papieru toaletowego, mydła oraz ręczników, utrzymanie porządku i czystości w pomieszczeniach przeznaczonych do przechowywania urządzeń sprzątających, dprzątanie terenu zewnętrznego, zimą- odśnieżanie, usuwanie oblodzeń i posypywanie powierzchni utwardzonych środkami antypoślizgowymi, dbałość o urządzenia i inne mienie stanowiące własność Spółki, wykazanie szczególnej ostrożności podczas przygotowania środków do mycia oraz dezynfekcji z zastosowaniem ochrony osobistej: rękawic, masek itp., należyta dbałość o powierzone mienie

Dowód: - akta osobowe powódki

Powódka wykonywała swoje obowiązki pracownicze na tzw. zmianach z innymi pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach pracownik gospodarczy – sprzątacz, m. in. z T. M., A. B. (1), D. P., G. S..

Przełożonym pracowników zatrudnionych na stanowiskach osób sprzątających był R. A..

Przełożony pracowników zajmujących się sprzątaniem obiektu nie wyznaczał prac poszczególnym pracownikom, lecz zlecał poszczególne prace wspólnie wszystkim pracownikom, którzy pracowali na danej zmianie. Poszczególni pracownicy samodzielnie dzielili się pracą, tj. poszczególne czynności wykonywali bądź wspólnie, bądź osobno w zależności od potrzeb.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

Na pierwszej zmianie pracownicy sprzątający pracowali sami. Na drugiej i trzeciej zmianie pracownicy pracowali wspólnie, bądź w dwie lub trzy osoby.

Na zmianach, gdzie powódka pracowała z innymi pracownikami, powódka wychodziła poza teren obiektu, np. na 30 minut, znikała, chowała się pozostałym pracownikom.

Na nocnej trzeciej zmianie pracowały trzy osoby. Wówczas pracownicy wszystko robili wspólnie. Zaczynali pracę sprzątające od hali basenowej, następnie sprzątalo szatnie, hol główny, następnie sprzątali sauny.

Pracownicy skarżyli się na powódkę, że powódka nie współpracowała z innymi pracownikami, nie wykonywała z nimi obowiązków.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

T. M. pracując u strony pozwanej przeważnie wykonywał prace związane z myciem szyb. W kwietniu 2013 r. R. A. zlecił mycie szyb pracownikom na zmianie, gdzie pracowała powódka z T. M.. T. M. podjął się mycia szyb, ale powódka nie pomogła mu w wykonywaniu tych obowiązków.

Powódka nie powiedziała T. (...) gdzie idzie i co ma zamiar robić na zmianie.

T. M. poskarżył się przełożonemu, że powódka nie pomogła mu w pracy przy myciu okien.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

W okresie, gdy powódka pracowała na podstawie umowy o pracę na czas określony, powódka pracowała w sposób prawidłowy. Powódka pracowała również w sposób prawidłowy, gdy pracowała na zmianie wspólnie z córką.

Od końca grudnia 2012 r. powódka zaczęła źle wykonywać swoje obowiązki. Pomimo tego strona pozwana zawarła z powódką umowę o pracę na czas określony, po nałożeniu na powódkę kary nagany, z uwagi na trudną sytuację rodzinną powódki, w szczególności fakt, ze powódka posiada dzieci.

Dowód: - - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

- przesłuchanie strony pozwanej k. 32

Powódka przychodziła do pracy pod wpływem alkoholu, a także piła alkohol w czasie godzin pracy. Pracownicy widzieli powódkę, że jest pod wpływem alkoholu, czuli woń alkoholu od powódki. Pracownicy widzieli również puszki po piwie, które zostawiała powódka.

Powódka przeważnie piła alkohol na nocnych zmianach, gdzie nie było przełożonych osób sprzątających. Nie było możliwości zbadania powódki na obecność alkoholu we krwi.

O powyższym pracownicy informowali R. A..

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

U strony pozwanej na basenie panował zwyczaj, że żadne rzeczy zostawione przez klientów basenu nie były zabierane przez pracowników, lecz zostawiane w pomieszczeniu socjalnym obok pomieszczenia, gdzie pracowały kasjerki, m. in. Z. P. na około miesiąc czasu.

W marcu 2013 r. zadzwoniła klientka basenu z W., że zostawiła ręczniki na basenie. Kasjerce Z. P. opisała wygląd tych ręczników. Kasjerka stwierdziła, że żaden z pracowników nie oddał tych ręczników do pomieszczenia socjalnego.

Z. P. ustaliła, że na zmianie wówczas, gdy była klientka, pracowała powódka. Powódka początkowo nie przyznała się do zabrania tych ręczników. Wówczas kierownik R. A. ustalił na podstawie zapisów z monitoringu, że powódka zabrała ręczniki klientki, początkowo zaniosła je do pomieszczenia socjalnego obok pomieszczenia kasjerów, a następnie zabrała te ręczniki ze sobą do domu.

Kierownik rozmawiał z powódką o tym zdarzeniu i powódka przyznała się do zabrania tych ręczników, stwierdziła, że wzięła je „na szmaty”, a następnie, na polecenie przełożonego, przyniosła ręczniki. Z opisu zagubionych przez klientkę ręczników wynikało, że powódka przyniosła zupełnie inne ręczniki, niż te, które były własnością klientki.

Klientka ostatecznie nie zgłosiła się po te ręczniki.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka Z. P. k. 32

- przesłuchanie powódki k. 32

Dezynfekcja na basenie musiała być przeprowadzona zawsze, niezależnie od tego, ilu klientów było na basenie.

Powódka nie wykonywała swoich obowiązków prawidłowo, tj. sprzątała bardzo pobieżnie, a także namawiała innych pracowników sprzątających do pobieżnego sprzątania, tj. do „oszczędzania sił, gdyż jest daleko do emerytury”.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

Powódka nie umiała pracować wspólnie z innymi pracownikami. Powódka informowała pracowników, że jeśli usłyszy złego na swój temat to „nie ręczy za siebie”. Pracownicy bali się takich słów powódki. Nie wiedzieli dokładnie co one oznaczają i do czego powódka jest zdolna, ale obawiali się jej zachowania.

Powódka nie panowała nad maszyną myjąco-czyszczącą, którą obsługiwała.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

Środki czystości, przy pomocy których osoby sprzątające sprzątały, były trzymane w pomieszczeniu socjalnym, do którego klucze posiadała córka powódki i powódka. One wydawały innym osobom środki czystości.

Pomieszczenie gospodarcze, gdzie były te środki czystości, nie jest monitorowana. Niektóre środki czystości, znajdujące się w tym pomieszczeniu, ginęły.

W październiku 2012 r. zginął proszek z worka 6-cio kilowego, tj. w przeciągu jednej nocy zginął prawie cały proszek z tego worka. Nie było możliwym, aby któryś z pracowników zużył aż tak dużo tego środka do czyszczenia w przeciągu jednej doby.

Powódka podejrzewała A. B. (1), o to, że ta zabrała ten środek, o czym poinformowała m. in. G. S., ale nie miała na to dowodów.

W listopadzie 2012 r. powódka zaproponowała G. S., czy chce wziąć na własność pojemnik mydełka należącego do strony pozwanej. G. S. odmówiła kategorycznie , że nie będzie brała rzeczy, które należą do strony pozwanej. Po około 30 minutach od propozycji powódki, G. S. zapytała powódki, czy ona wzięła mydełko do domu. Powódka odpowiedziała, że tak.

G. S. zgłosiła to R. A..

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka A. B. (2) k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

W dniu 31 grudniu 2012 r. bez wiedzy przełożonego powódka zamieniła się na zmianę z T. M.. Powódka przyszła na pierwszą zmianę za T. M., a na drugiej zmianie, kiedy powódka powinna była zostać, nie została, lecz poszła do domu. Pozostałe pracownice na tej zmianie musiały same wykonywać swoje obowiązki, bez powódki.

G. S. zwróciła powódce uwagę, że powinna zostać na drugiej zmianie, ale powódka odmówiła zostania. Zatem na tej zmianie pracowały jedynie dwie osoby, a nie trzy osoby (łącznie z powódką), tak, jak powinny.

O tym pracownice poinformowały przełożonego powódki, który miał z powódką rozmowę dyscyplinującą. Powódka tłumaczyła się, że źle pomyślała i obiecała, że więcej tak nie zrobi.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka T. M. k. 32

- zeznania świadka G. S. k. 32

Przełożony powódki przeprowadzał z powódką rozmowy o nieprawidłowościach związanych z pracą u strony pozwanej, zatem powódka miała świadomość tego, że są do niej zastrzeżenia. Mówił to również przy innych pracownikach.

Dowód: - zeznania świadka R. A. k. 32

- zeznania świadka D. P. k. 32

W dniu 28.01.2013 roku strona pozwana udzieliła powódce kary porządkowej nagany z wpisem do akt osobowych za: przyjście do pracy pod wpływem alkoholu, a także zabieranie na własność rzeczy znalezionych (pozostawionych) w szatniach (...)
(...).

dowód: -akta osobowe powódki

Dnia 26 kwietnia 2013 r. strona pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 maja 2013 r. Jako przyczynę wypowiedzenia strona pozwana wskazała: naruszenie przez pracownika dyscypliny pracy - nagana z wpisem do akt osobowych, utrata zaufania do pracownika, niesumienne wykonywanie poleceń przełożonych, nienależyte wykonywanie obowiązków, brak umiejętności współdziałania z pracownikami.

dowód: -akta osobowe powódki

Jednomiesięczne wynagrodzenie powódki obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 2.193,72 złotych brutto.

Dowód: zaświadczenie o wysokości zarobków k. 22

Powódka w związku z nadużywaniem alkoholu leczy się w Poradni a także powinna zażywać leki w związku z tym nałogiem.

Dowód: - przesłuchanie powódki k. 32

Strona pozwana przed wręczeniem powódce wypowiedzenia umowy o pracę zwróciła się pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. do Przedstawiciela Z. u strony pozwanej z informacją o zamiarze wypowiedzenia powódce umowy o pracę.

Przedstawiciele załogi wyrazili zgodę na wypowiedzenie powódce umowy o pracę.

Dowód: - pismo strony pozwanej z dnia 18 kwietnia 2013 r. k. 29

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W art. 30 § 4 k.p. ustawodawca wprowadził obowiązek wskazania przez pracodawcę w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie, która - przy tym zwykłym sposobie rozwiązania umowy - nie musi mieć szczególnej wagi (por. np. wyroki z dnia 5 listopada 1979 r., I PRN 133/79, OSNCP 1980 nr 4, poz. 77, z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSNAPiUS 1998 nr 20, poz. 598 i z dnia 6 grudnia 2001 r. I PKN 715/00, Prawo Pracy 2002 nr 10, s. 34). W judykaturze Sądu Najwyższego przyjmuje się formalny, informacyjny charakter tego obowiązku, ograniczający się do podania pracownikowi przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę skonkretyzowanej i rzeczywistej tylko w przekonaniu pracodawcy (por. wyrok z dnia 26 sierpnia 1999 r., I PKN 182/99, OSNAPiUS 2000 nr 23, poz. 858 i wyrok z dnia 28 lipca 2003 r., I PK 233/02, niepublikowany). Wypowiedzenie umowy o pracę stanowi normalny sposób rozwiązania umowy o pracę, nie wymaga stwierdzenia winy pracownika, a jedynie musi być uzasadnione oraz prawidłowe pod względem formalnym.

Zdaniem Sądu wypowiedzenie powódce umowy o prace było zarówno uzasadnione jak i pod względem formalnym zgodne z przepisami prawa.

Pracodawca rozwiązał z powódką umowę z 1-miesięcznym okresem wypowiedzenia, a zatem zachowany został prawidłowy okres wypowiedzenia. Oświadczenie zostało złożone na piśmie i w swej treści zawiera uzasadnienie, w którym wskazana została przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie.

Strona pozwana otrzymała również opinię przedstawicieli załogi w zakresie zamiaru wypowiedzenia powódce umowy o pracę.

Jako przyczynę wypowiedzenia powódce umowy o prace strona pozwana podała: naruszenie przez pracownika dyscypliny pracy - nagana z wpisem do akt osobowych, utrata zaufania do pracownika, niesumienne wykonywanie poleceń przełożonych, nienależyte wykonywanie obowiązków, brak umiejętności współdziałania z pracownikami.

Jak wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego konkretność wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę należy oceniać z uwzględnieniem innych znanych pracownikowi okoliczności (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 września 1998 roku, I PKN 271/98, OSNAPiUS 1999/18/577). W ocenie Sądu Rejonowego, wystarczające jest, jeżeli wskazane w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny zostaną rozwinięte przez pracodawcę w ustnym wyjaśnieniu, w sytuacji, jeżeli okoliczności stawianego pracownikowi zarzutu (zarzutów) są mu znane.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości, iż przyczyny wskazane przez pozwaną spółkę były powódce znane, nie zgadzała się on natomiast z ich faktycznym istnieniem.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd dokonał na podstawie dowodów z dokumentów, w szczególności znajdujących się w aktach osobowych powódki dotyczących ukarania powódki karą porządkową nagany, ale przede wszystkim dowodów z przesłuchania świadków R. A., T. M., A. B. (2), D. P., G. S. i Z. P., których spójność, logika, wzajemne uzupełnianie się i korespondencja z pozostałym materiałem dowodowym sprawy dowiodły, iż relacje tych świadków odzwierciedlają faktyczny przebieg zdarzeń.

Dająca się niekiedy zauważyć nieprecyzyjność zeznań w/w świadków, zachowujących w pamięci na ogół pewien zarys lub jedynie główne okoliczności zdarzenia, bez powoływania się na szczegóły, świadczą o swobodzie ich relacji, odtwarzaniu jedynie zdarzeń faktycznie im znanych bądź z autopsji bądź z opowiadań innych pracowników strony pozwanej, przy czym co istotne świadkowie szczerze te informacje rozgraniczali. Należy również zwrócić uwagę, co zdaje się potwierdzać doświadczenie życiowe, że w sytuacji, gdy dane zdarzenie nie dotyczy bezpośrednio konkretnie wskazanej osoby, będącej jedynie jej świadkiem-obserwatorem lub też, która wiadomość o nim powzięła wyłącznie z relacji innych osób, to wówczas szczegóły mającego miejsce zajścia, wydarzenia znacznie szybciej zacierają się w pamięci tej osoby, aniżeli działoby się to w przypadku osoby bezpośrednio dotkniętej taką sytuacją. To tłumaczy, dlaczego wskazani świadkowie w swoich zeznaniach praktycznie ograniczają się do podania podstawowych informacji na okoliczności związane z wykonywaniem przez powódkę obowiązków pracowniczych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom powódki, w zakresie w jakim były one sprzeczne z zeznaniami w/w świadków. Sąd nie dał wiary powódce, że jej zachowanie wskazujące na to, że spożywała alkohol wynikało z faktu, że zażywała leki, po których mogła robić wrażenie osoby pod wpływem alkoholu. Wszyscy zeznający w sprawie świadkowi zgodnie zeznali, że powódka zachowywała się jako pod wpływem alkoholu, dodatkowo czuli od niej woń alkoholu (tylko świadek T. M. zeznał, że nigdy nie czuł woni alkoholu, ale pozostali świadkowie o tym zeznali), a także świadkowie widzieli puszki po piwie, które zostawiała powódka. Dodatkowo Sąd nie dał wiary powódce, że nie było zastrzeżeń do jej pracy, gdyż w tym zakresie wszyscy świadkowie zgodnie zeznali, że powódka nie wykonywała swoich obowiązków pracowniczych prawidłowo po zawarciu z nią umowy o pracę na czas nieokreślony, a także mając do wykonania wspólnie prace z innymi pracownikami na zmianie, wychodziła, „chowała się”, a także namawiała innych pracowników do nierzetelnego wykonywania swoich obowiązków.

W ocenie Sądu, strona pozwana w pełni wykazała, że faktycznie powódka niesumiennie wykonywała polecenia przełożonych, co wyrażało się nie tylko tym, że niesumiennie wykonywała prace sprzątające, ale także nie współpracowała z innymi pracownikami przy podziale zadań na zmianie, m. in. z T. M., a także samowolnie opuściła prace na zmianie, gdzie powinna zostać wraz z innymi pracownikami (w dniu 31 grudnia 2012 r.). Jak wynika ze zgodnych zeznań świadków, pracownicy na jednej zmianie sami winni byli ustalić między sobą podział obowiązków, zatem powódka również winna była w tym podziale partycypować. Powódka nie tylko nie partycypowała w tym podziale obowiązków, ale dodatkowo namawiała pracowników do nierzetelnej pracy.

W szczególności należy podkreślić, że prace sprzątające na takim obiekcie jak basen, np. prace związane z dezynfekcją w znacznej części są niezauważalne „gołym okiem” czy są wykonane w sposób staranny, czy też niestaranny, a z uwagi na fakt, że brak prawidłowej dezynfekcji może rodzić poważne skutki dla klientów basenu, winny być wykonane w sposób bardzo staranny i rzetelny.

Powódka nie wykonywała tych prac w sposób prawidłowy, o czym był informowany przełożony powódki, który z powódką prowadził rozmowy dyscyplinujące. Powódka zatem miała świadomość tego, że są zastrzeżenia do jej pracy.

Strona pozwana wykazała również że wskazane przyczyny związane z nierzetelnym wykonywaniem obowiązków, utratą zaufania zostały wykazane m. in. poprzez odwołanie się do zastosowanej wobec powódki w styczniu 2013 r. kary porządkowej nagany. Powódka nie odwołała się od tej kary, zatem Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, że potwierdziła ona fakt, że przychodziła do pracy pod wpływem alkoholu, a także że wynosiła z pracy rzeczy należące do klientów strony pozwanej. Fakt ten został wykazany przez świadków R. A. i Z. P.. Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, że faktycznie powódka miała świadomość tego, że nie mogąc wynosić żadnych rzeczy z terenu basenu, pomimo tego, wyniosła ręczniki należące do klientki strony pozwanej, do czego się ostatecznie przyznała.

Sąd nie podziela stanowiska pełnomocnika powódki, że skoro część zarzutów stawianych powódce miała miejsce jeszcze przed zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, więc nie mogą one być powódce postawione przy wypowiedzeniu umowy o pracę na czas nieokreślony. Stosunek pracy stron trwał od września 2012 r. i w tym okresie powódka mogła być oceniana przez pracodawcę jako pracownik.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga fakt, że, jak wskazuje się orzecznictwie Sądu Najwyższego, wypowiedzenie umowy o pracę - w przeciwieństwie do rozwiązania niezwłocznego - nie jest ograniczone terminem, a zatem możliwość złożenia skutecznego oświadczenia woli trwa tak długo, jak długo nie straciła aktualności przyczyna przyjęta przez pracodawcę (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2001 roku, I PKN 612/00, OSNP 2003/16/383). A zatem fakt, że część zarzutów stawianych powódce miała miejsce jeszcze przed lutym 2013 r. nie stanowi podstawy, że nie powinny być brane pod uwagę przy ocenie zachowania powódki jako pracownika.

Zauważyć należy, że pracodawca ma prawo oceny pracownika, jego przydatności na zajmowanym stanowisku i takiego doboru kadry, która według oczekiwań pracodawcy najlepiej wywiąże się z nałożonych na nią obowiązków, zapewni należytą realizację zadań oraz będzie posiadać odpowiednie kwalifikacje do zajmowania konkretnego stanowiska (tak też Sąd najwyższy w wyroku z dnia 2 października 1996 r., I PRN 69/96, OSNAPIUS 1997, nr 10, poz. 163). Z okoliczności sprawy wynika jednoznacznie, że powódka nie wywiązywała się należycie z nałożonych na nią obowiązków, a wskazane w rozpoznawanej sprawie przyczyny były wystarczające i uzasadniały wypowiedzenie mu umowy o pracę. Należy bowiem podkreślić, że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy. Pracodawca ma prawo w ramach realizacji swoich celów gospodarczych, dobierać pracowników tak, aby te cele osiągnąć. Nie można pracodawcy nakazać, aby zatrudniał pracowników gorszych, mniej wydajnych, nie gwarantujących wykonania zadań stawianych przez pracodawcę. Skoro zatem powódka nie spełniała oczekiwań strony pozwanej i to z przyczyn od niej zależnych, bowiem wynikających nie z jej braku wiedzy, czy umiejętności, lecz z powodu braku rzetelności w wykonywaniu obowiązków, w ocenie Sądu, strona pozwana miała prawo rozwiązać z powódką umowę o pracę.

Mając na uwadze powyższe wykazane w oświadczeniu o wypowiedzeniu powódce umowy o prace, należało uznać, że pracodawca nie naruszył przepisu art. 30 par. 4 kp wypowiadając jej umowę o pracę.

Sąd pominął dowód z przesłuchania wnioskowanego przez pełnomocnika powódki świadka K. K. - córki powódki na okoliczność dysponowania środków czystości, przydzielania ich innych pracownikom i rozliczania z tych środków, a także na okoliczność rozmowy z R. A. odnośnie zamiany zmian pracy powódki z T. M..

W ocenie Sądu wskazany przez pełnomocnika powódki świadek powołany został z naruszeniem terminu wskazanego w art. 207 kpc z uwagi na fakt, że na rozprawie w dniu 17 czerwca 2013 r. pełnomocnik powódki został zobowiązanych do wskazania wszystkich wniosków i dowodów na poparcie żądania pozwu, a w tym terminie pełnomocnik powódki nie złożył żadnych wniosków i dowodów.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 227 kpc przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Zgodnie z art. 217 §2 kpc Sąd pominie środki dowodowe, jeżeli okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli strona powołuje dowody jedynie dla zwłoki. Okoliczności sporne w rozumieniu art. 217 § 2 kpc dotyczą faktów "mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie" (art. 227 kpc), a nie wszelkich okoliczności podnoszonych przez strony.(por. wyrok SN z 19.05.1997 I PKN 179/97 Wokanda 1998/3/18 ). Zeznania świadków i powódki odnośnie dysponowania środkami czystości w zakresie stosowanych zasad u strony pozwanej były takie same, tj. wszyscy wskazali, że kluczami do pomieszczenia, gdzie były środki dysponowały powódka i córka powódki. Dodatkowo należy wskazać, że świadkowie zeznający w sprawie wskazali, że powódka pracując na zmianie z córką, pracowała rzetelnie, a jedynie pracując na zmianach bez córki nie wykonywała swoich obowiązków pracowniczych w sposób prawidłowy. Zatem zeznania świadka w tym zakresie nie miałoby żadnego znaczenia w sprawie. Nadto należy wskazać, że strona pozwana nie kwestionowała tego, że powódka „zamieniła się z T. M.” na zmianę, lecz, że była proszona o to, aby zostać na zmianie, czego nie uczyniła, pomimo, że zgodnie z grafikiem powinna była zostać.

Niezależnie od powyższego, należy wskazać, że profesjonalny pełnomocnik powódki nie podniósł zastrzeżeń w trybie art. 162 kpc w zakresie oddalenia tego wniosku.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto o przepis art. 102 k.p.c.

Powódka wprawdzie jest osobą, która po rozwiązaniu umowy o pracę może podjąć zatrudnienie, lecz jak wynika z zeznań świadków wynika, że powódka ma trudną sytuację materialną i rodzinną, zatem Sąd zastosował przepis art. 102 kpc i nie obciążał powódki jako strony przegrywającej kosztami postępowania.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE