Sygn. akt II Cz 247/15
Dnia 12 marca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Wiesława Buczek- Markowska
Sędziowie: SO Agnieszka Bednarek- Moraś
SO Tomasz Szaj ( spr.)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 marca 2015 r. w S.
sprawy z powództwa(...)w M.
przeciwko A. M. oraz „(...) w P.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanej (...) w P. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 27 stycznia 2014 roku, sygn. akt I Nc 2720/12
oddala zażalenie.
SSO Tomasz Szaj SSO Wiesława Buczek- Markowska SSO Agnieszka Bednarek- Moraś
Sygn. akt II Cz 247/15
Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie odrzucił sprzeciw pozwanej (...) (...)w P. od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym z dnia 19 lutego 2013 roku.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd Rejonowy wskazał, iż pozwana w zakreślonym do tego terminie nie uiściła opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty, wobec powyższego zarzuty od nakazu zapłaty podlegały odrzuceniu na podstawie art. 494 § 1 k.p.c.
Zażalenie na powyższe postanowienie skutecznie wywiodła pozwana (...) w P. wnosząc o uchylenie i zmianę zaskarżonego postanowienia. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono nieuwzględnienie wniosków oraz wyjaśnień zawartych we wcześniejszych pismach procesowych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się bezzasadne.
Przystępując do rozpoznania przedmiotowej sprawy, Sąd Okręgowy wskazuje, iż wymogi formalne jakim winny odpowiadać zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym zostały wskazane w przepisie art. 493 § 1 i 2 k.p.c. Stanowi on, że pismo zawierające zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy oraz okoliczności faktyczne i dowody. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w zarzutach bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności (§1). Jeżeli, pozew wniesiono na urzędowym formularzu, wniesienie zarzutów wymaga również zachowania tej formy (§ 2).
Ponadto pismo zawierające zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym powinno odpowiadać także wymogom formalnym przewidzianym dla każdego pisma procesowego (art. 126 - 128 k.p.c.) oraz fiskalnym. Zgodnie z art. 126 2 § 1 k.p.c. sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona opłata. Zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym podlegają opłacie w wysokości trzech czwartych opłaty sądowej (art. 19 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) ustalonej na podstawie art. 13 3 ust. 1 u.k.s.c. W przedmiotowej sprawie z uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia opłata ta wynosiła 569 złotych (3/4 z kwoty 758,- zł stanowiącej 5 % kwoty 15 153,60 zł).
Analiza akt sprawy- a konkretnie wniesionych przez pozwaną zarzutów od nakazu zapłaty doprowadziła Sąd Okręgowy do przekonania, iż były one dotknięte brakiem w postaci nieuiszczenia wymaganej opłaty.
Skarżąca po wezwaniu o uiszczenie opłaty sądowej, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych Sąd I instancji oddalił (k. 87 akt sprawy). W tej sytuacji pozwana została ponownie wezwana do opłacenia stosownej opłaty od zarzutów. Pozwana ponownie złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. W tej sytuacji Sąd I instancji odrzucił ponowny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i wezwał pozwaną do uiszczenia opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty w kwocie 569 złotych, w terminie 7 dni pouczając pozwaną o skutkach jego niewykonania. Z akt sprawy wynika, iż nastąpiło to zarządzeniem przewodniczącego z dnia 13 grudnia 2013 roku (k. 122). Treść wezwania Sądu Rejonowego jest jasna, precyzyjna i nie budzi wątpliwości zarówno co do przedmiotu wezwania jak i rygorów w razie niezastosowania się do jego treści. Przedmiotowe zobowiązanie zostało doręczone pozwanej spółce w dniu 13 stycznia 2014 roku (k. 124). Uznając zatem przesyłkę za doręczoną we wskazanej wyżej dacie, tygodniowy termin do uzupełnienia braków fiskalnych upłynął z dniem 20 stycznia 2014 roku. Pozwana do tego czasu ww. braku nie uzupełniła.
Skutki nieuiszczenia należnej opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym zostały określone w art. 494 § 1 k.p.c. i polegają one na odrzuceniu wniesionych zarzutów, co też miało miejsce w niniejszej sprawie.
Jedynym zarzutem zażalenia przeciwko wydanemu postanowieniu było nieuwzględnienie wniosków pozwanej składanych we wcześniejszych pismach, przy czym skarżąca nie wskazała o jakich pismach mowa. Jak wynika z powyższych ustaleń, Sąd Rejonowy rozpoznał wniosek pozwanej o zwolnienie od opłaty w przedmiocie zarzutów od nakazu zapłaty. Zaś zarzuty podniesione przeciwko nakazowi zapłaty nie mogły być rozpoznane merytorycznie, bowiem nie czyniły zadość wymogom fiskalnym.
W świetle powyższych rozważań Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)