Sygn. akt II Cz 253/15
Dnia 12 marca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Wiesława Buczek – Markowska
Sędziowie SO Agnieszka Bednarek – Moraś
SO Tomasz Szaj (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2015 r. w Szczecinie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku(...) w P.
z udziałem (...) (...) w W.
o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej w treści odpowiadającej służebności przesyłu oraz stwierdzenie zasiedzenia służebności przesyłu
na skutek zażalenia wnioskodawcy na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 13 listopada 2014 roku, w sprawie o sygn. akt I Ns 1843/14
oddala zażalenie.
SSO Tomasz Szaj SSO Wiesława Buczek – Markowska SSO Agnieszka Bednarek - Moraś
Sygn. akt II Cz 253/15
Zarządzeniem z dnia 13 listopada 2014 roku Przewodniczący Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim zwrócił wniosek o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej w treści odpowiadającej służebności przesyłu oraz stwierdzenie zasiedzenia służebności przesyłu na nieruchomościach opisanych w punktach 2 – 20 wniosku w sprawie I Ns 1843/14.
W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawca domagał się stwierdzenia zasiedzenia służebności w zakresie 20 nieruchomości, zaś opłata sądowa została uiszczona wyłącznie w zakresie jednej nieruchomości, stąd na podstawie art. 130 2 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył wnioskodawca, zaskarżając je w całości, zarzucił naruszenie:
1. art. 130 2 § 1 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że pismo wniesione przez radcę prawnego nie zostało należycie opłacone i jako takie podlega zwrotowi,
2. art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że od każdej nieruchomości, która ma urządzoną odrębną księgę wieczystą pobiera się opłatę stałą w kwocie 200,- zł.
Wskazując na te zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i nadanie toku wnioskowi.
Uzasadniając zażalenie wnioskodawca wskazał, że przepisy ustawy o kosztach sądowych winny być wykładane ściśle, a w ocenie skarżącego przepis art. 39 ust. 1 pkt 3 u.k.s.c. nie pozwala na przyjęcie, że wskazana w nim opłata dotyczy ustanowienia służebności gruntowej na jednej tylko nieruchomości objętej daną księgą wieczystą. W ocenie wnioskodawcy jest to ta sama służebność gruntowa, niezależnie od liczby ksiąg wieczystych, za czym przemawia także tożsamość uczestnika postępowania – właściciela nieruchomości.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie podlegało oddaleniu.
Stosownie do art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłatę stałą w kwocie 200,- zł pobiera się od wniosku o stwierdzenie nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie. Stosownie zaś do art. 285 § 1 k.c. służebność gruntowa obciąża nieruchomość. Rozważenia wymaga tym samym pojęcie nieruchomości. Zgodnie z art. 46 § 1 k.c. nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty)… Pojęcie nieruchomości w prawie polskim utożsamiane jest z objęciem danego gruntu jedną księgą wieczystą, albowiem stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece księgi wieczyste prowadzi się w ceku ustalenia stanu prawnego nieruchomości. Tak też rozumie pojęcie nieruchomości Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia (...). Tym samym prawidłowo Przewodniczący Sądu Rejonowego przyjął, że opłata należna jest odrębnie od każdego wniosku o ustanowienie danej służebności. Bowiem każde z żądań określonych w 20 punktach wniosku mogło być przedmiotem odrębnego wniosku. Połączenie ich w jednym piśmie nie zmienia odrębności żądania odnośnie każdej z danych nieruchomości. W konsekwencji samo żądanie wniosku dotyczyło ustanowienia nie jednej służebności lecz 20 odrębnych służebności. Każde z tych żądań podlega odrębnemu badaniu, a zatem podlegało także odrębnej opłacie. Co więcej każde z tych żądań odmiennie określa datę nabycia służebności, jak również wyróżnić należy dwa rodzaje wniosków: o zasiedzenie służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu oraz o zasiedzenie służebności przesyłu. Powyższe skutkuje uznaniem, że skoro wniosek nie został prawidłowo i w całości opłacony, na podstawie (...) (...)podlegał zwrotowi w nieopłaconej części.
Z tych względów na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie należało oddalić, o czym orzeczono w sentencji.
(...)
(...)
2) (...)
(...)
(...)
3) (...)
4) (...)
(...)