Sygn. akt IV Ua 32/15
Dnia 29 grudnia 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Katarzyna Antoniak (spr.)
Sędziowie: SO Elżbieta Wojtczuk
SO Jacek Witkowski
Protokolant: sekr. sądowy Anna Wąsak
po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r. w Siedlcach
na rozprawie
sprawy z wniosku L. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy
na skutek apelacji organu rentowego
od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 26 czerwca 2015r. sygn. akt IV U 345/14
oddala apelację.
Sygn. akt: IV Ua 32/15
Wyrokiem z 26 czerwca 2015r. Sąd Rejonowy w Siedlcach zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z 12 czerwca 2014r. i przyznał ubezpieczonemu L. W. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 7 300 złotych, co odpowiada 10% uszczerbku na zdrowiu.
Rozstrzygnięcie to było wynikiem następujących ustaleń i wniosków Sądu Rejonowego:
Decyzją z 12 czerwca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu L. W. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 5 110 złotych, co odpowiada ustalonemu przez komisję lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych uszczerbkowi na zdrowiu w wysokości 7%.
Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony podnosząc, że w jego ocenie przyjęty przez organ rentowy uszczerbek na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy jest zbyt niski i nie uwzględnia jego stanu zdrowia. Jego zdaniem wysokość jego uszczerbku na zdrowiu wynosi 17%.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art.11 ust.1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Z kolei art.12 ust.1 powyższej ustawy stanowi, że jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji w tym przedmiocie przez organ rentowy - ust.5 powyższego przepisu.
Wskazując na powyższe uregulowania Sąd Rejonowy podniósł, że w sprawie bezsporne było, iż ubezpieczony L. W. w dniu 16 listopada 2012r. uległ wypadkowi przy pracy, doznając urazu i w konsekwencji uszczerbku na zdrowiu. Sporna była natomiast wysokość doznanego uszczerbku na zdrowiu, który organ rentowy ustalił na 7%, a który w ocenie ubezpieczonego powinien wynosić 17%. W celu zweryfikowania prawidłowości ustaleń w przedmiocie uszczerbku na zdrowiu doznanego przez ubezpieczonego na skutek wypadku przy pracy Sąd pierwszej instancji dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i pulmonologii. I tak w złożonej biegli wskazali, że w wyniku wypadku przy pracy ubezpieczony doznał kompresyjnego złamania trzonu kręgu L3, złamania wyrostków poprzecznych kręgów L2 i L3 po stronie lewej, urazu głowy ze złamaniem kości potylicznej i wstrząśnieniem mózgu oraz odmy opłucnowej i stłuczenia płuc. W ocenie biegłych pourazowe zniekształcenie kręgu L3, z ograniczeniem ruchomości i utrzymującymi się dolegliwościami, przy stwierdzonym stopniu zaawansowania, uzasadniało ustalenie długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego w wysokości 10%. W zakresie urazów natury pulmunologicznej biegły ustalił, że ubezpieczony nie doznał uszczerbku na zdrowiu.
Sąd Rejonowy podniósł, że podzielił wnioski wyrażone w opiniach biegłych. W jego ocenie opinie te są pełne i należycie uzasadnione, nie zawierają skomplikowanych ocen, ani rozważań o wysokim stopniu abstrakcji. Kierując się zatem ustaleniami płynącymi z opinii biegłych Sąd Rejonowy na podstawie art.477 14§2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 7 300 złotych, która wynika z przemnożenia stawki 730 złotych, obowiązującej w dacie wydania zaskarżonej decyzji, przez ustalony w sprawie procentowy uszczerbek na zdrowiu. Sąd pierwszej instancji zaznaczył przy tym, że powyższe rozstrzygnięcie oznacza, iż po uwzględnieniu kwoty wypłaconej ubezpieczonemu przez organ rentowy w wysokości 5 110 złotych do dopłaty pozostaje różnica między kwotą odszkodowania ustaloną przez Sąd, a przyjętą wcześniej przez organ rentowy, związaną z wysokością uszczerbku na zdrowiu, czyli kwota 2 190 złotych.
Od powyższego wyroku apelację złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. zaskarżając go w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego ,tj. art.11 ust.1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych poprzez jego błędną wykładnię oraz naruszenie prawa procesowego ,tj. art.233§1 kodeksu postępowania cywilnego poprzez dokonanie oceny dowodów w postaci opinii biegłych sądowych ortopedy i neurologa z przekroczeniem wyrażonej w tym przepisie zasady swobodnej oceny dowodów. Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie odwołania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Siedlcach.
W uzasadnieniu apelacji organ rentowy podniósł, że wbrew twierdzeniom Sądu Rejonowego opinia biegłych, na której oparł się ten Sąd, nie może być uznana za wiarygodny dowód w sprawie. W opinii tej biegli nie przedstawili rzeczowej argumentacji przemawiającej za ustaleniem, że doznany przez ubezpieczonego na skutek wypadku przy pracy uszczerbek na zdrowiu wynosi 10%. Uszczerbek w takiej wysokości nie ma pokrycia w długotrwałej dysfunkcji organizmu ubezpieczonego Opinia biegłych nie jest w tym zakresie przekonująco uzasadniona. W tych okolicznościach, opierając swoje rozstrzygnięcie na powyższej opinii Sąd Rejonowy dopuścił się naruszenia prawa materialnego stanowiącego o przesłankach prawa do jednorazowego odszkodowania i wysokości tego świadczenia oraz przekroczył zasadę swobodnej oceny dowodów bezkrytycznie przyjmując ustalenia poczynione przez biegłych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. podlegała oddaleniu.
Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne i ocenę prawną dokonane przez Sąd pierwszej instancji. W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy nie dopuścił się zarzucanego mu naruszenia przepisów prawa materialnego oraz procesowego. W celu ustalenia wysokości uszczerbku na zdrowiu doznanego przez ubezpieczonego na skutek wypadku przy pracy Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu medycyny, posiadających wiedzę i doświadczenie potrzebne do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. Po wydaniu zaś opinii dokonał ich oceny uznając, że ustalenia biegłych (ortopedy i neurologa) dają podstawę do zmiany zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu Okręgowego przedmiotowa opinia udzieliła odpowiedzi na okoliczności przedstawione w tezie dowodowej Sądu Rejonowego, a ocena opinii dokonana przez Sąd Rejonowy nie przekracza zasady swobodnej oceny dowodów. Należy podkreślić, że oceny dowodów dokonuje Sąd, ale każda ze stron procesu ma prawo zgłaszać w tym zakresie swoje stanowisko oraz wnioskować o uzupełnienie opinii lub – w przypadku zgłoszenia umotywowanych zastrzeżeń – o dopuszczenie dowodu z opinii innego zespołu biegłych. W niniejszej opinii apelujący nie zgłosił uwag do przedmiotowej opinii biegłych. Należy zauważyć, że pełnomocnik organu rentowego otrzymał odpisy opinii biegłych znacznie ponad miesiąc przed terminem rozprawy poprzedzającej wydanie zaskarżonego wyroku (zwrotne potwierdzenie odbioru opinii na k.34 i 48 akt sprawy). W tych okolicznościach organ rentowy miał możliwość zgłoszenia zastrzeżeń podnoszonych w apelacji na etapie postępowania przez Sądem pierwszej instancji. Uczynienie tego dopiero w apelacji i wnioskowanie na tej podstawie o zmianę zaskarżonego wyroku lub jego uchylenie nie może odnieść zamierzonego skutku. Niezależnie od tego wskazać należy, że ocena opinii biegłych ortopedy i neurologa przedstawiona przez organ rentowy w apelacji ma wyłącznie charakter polemiki z ustaleniami biegłych.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy uznał apelację organu rentowego za bezzasadną i na podstawie art.385 kpc orzekł o jej oddaleniu.