UZASADNIENIE WYROKU

Z DNIA 4 LISTOPADA 2015R.

Powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. w pozwie skierowanym przeciwko W. S. domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 8 311,73zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 3 877,58zł oraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 4 434,15zł oba rodzaje odsetek płatne od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego żądania podał, że dochodzona przez niego wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwaną należności wynikającej z umowy prostej pożyczki gotówkowej zawartej pomiędzy W. S. a (...) Bank S.A. w K. w dniu 23.07.2008r. W związku z brakiem spłaty zaciągniętego zobowiązania, przeciwko pozwanej został wystawiony bankowy tytuł egzekucyjny. Następnie po uzyskaniu klauzuli wykonalności w stosunku do bankowego tytułu egzekucyjnego, zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, które nie doprowadziło jednak do wyegzekwowania całości zobowiązania. W dniu 19.12.2014r. (...) Bank S.A. w W. następca prawny (...) Bank S.A. w K. dokonał przelewu wierzytelności w tym również wierzytelności wobec pozwanej na rzecz powoda. Pomimo poinformowania pozwanej o zmianie wierzyciela oraz wezwaniu do zapłaty, W. S. nie spłaciła zobowiązania. Na wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie składa się kwota niespłaconego kapitału, odsetki umowne, odsetki karne naliczane przez poprzedniego i obecnego wierzyciela, a także koszty wezwań i upomnień.

W odpowiedzi na pozew W. S. podała, że znajduje się w bardzo trudnej sytuacji. Pozwana zaciągnęła bowiem wiele pożyczek w różnych bankach, aby spłacać zaciągnięte wcześniej zobowiązania, w związku z czym przestała panować nad swoimi zadłużeniami. Pozwana jest osobą starszą, ma 67 lat i znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i majątkowej. W. S. jest emerytką, większość jej wynagrodzenia zajmuje komornik, w związku z czym otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 770zł. Pozwana mieszka z mężem w mieszkaniu o powierzchni 27 m², oboje prowadzą oddzielne gospodarstwa domowe, a pomiędzy nimi istnieje rozdzielność majątkowa. Opłaty za media pozwana i jej mąż ponoszą po połowie. Ponadto pozwana jest osoba schorowaną, cierpi na nadciśnienie, niedoczynność tarczycy, ma również problemy neurologiczne i kardiologiczne. Powódce środki finansowe nie wystarczają nawet na bardzo skromne życie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 23.07.2008r. pozwana zawarła z (...) Bank S.A. w K. umowę prostej pożyczki gotówkowej nr (...). Bank na mocy zawartej umowy udzielił pozwanej pożyczki na kwotę 5 720,50zł.

Dowód: umowa prostej pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 23.07.2008r. k. 61-64

(...) Bank S.A. w W. (następca prawny (...) Bank S. A. w K.) w dniu 3.08.2012r. wystąpił do Sądu Rejonowego w Lubinie z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przeciwko W. S.. Postanowieniem z dnia 20.08.2012r. wniosek ten został oddalony, z powodu złożenia go upływie terminu wskazanego w oświadczeniu dłużniczki o poddaniu się egzekucji.

Dowód: wniosek o nadanie klauzuli wykonalności wraz z uzasadnieniem k. 67-68, postanowienie Sądu Rejonowego w Lublinie sygn. akt I Co 2433/12 z dnia 20.08.2012r. k. 69

(...) Bank S.A. w W. w dniu 19.12.2014r. dokonał przelewu wierzytelności na rzecz powoda, w tym również wierzytelność wobec pozwanej.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności k. 12- 16, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji k. 48

W dniu 19.12.2014r. powód wystosował pismo do pozwanej informujące o zmianie wierzyciela oraz o stanie istniejącego zadłużenia

Dowód: zawiadomienie z dnia 19.12.2014r. k. 49

W dniu 6.07.2015r. powód sporządził kolejne pismo do pozwanej wzywające ją do zapłaty.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 6.07.2015r. k. 50

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przywołanych wyżej dokumentów nadesłanych przez powoda, nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do ich wiarygodności dlatego Sąd dał im wiarę, za wyjątkiem zawartych w dokumentach (wyciągu z elektronicznego załącznika do umowy cesji, zawiadomieniu z dnia 19.12.2014r., wezwaniu do zapłaty z dnia 6.07.2015r.) kwot zobowiązania pozwanej, ponieważ z przedłożonych dokumentów nie wynika w jakiej wysokości pozwana spłaciła zobowiązanie, i kiedy zaprzestała płacenia rat w związku z czym nie można ustalić od jakiej daty poprzedni wierzyciel rozpoczął naliczanie odsetek karnych oraz nie można ustalić czy słusznie powód zaliczył do kwoty dochodzonej pozwem kwotę 97zł tytułem kosztów wezwań i upomnień poprzedniego wierzyciela, ponieważ dowody w postaci wezwań i upomnień nie zostały dołączone do pozwu. Sąd nie dał wiary również nadesłanemu przez powoda wypowiedzeniu umowy z dnia 3.03.2010r. Dokument ten bowiem dotyczy umowy kredytowej z dnia 28.07.2008r., a nie umowy pożyczki z dnia 23.07.2008r., która stanowi przedmiot obecnego postępowania. Ponadto według tego dokumentu kwota zadłużenia pozwanej wynosi łącznie 1 017,66zł, czyli o wiele mniej niż w innych dokumentach wskazuje powód. Dodatkowo inny jest nr umowy w wypowiedzeniu.

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 8 311,73zł wraz odsetkami umownymi i ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Pozwana natomiast wniosła o oddalenie powództwa. Chociaż w nadesłanym piśmie nie użyła wprost sformułowanie „oddalenie”, należy uznać, iż właśnie taki był jej zamiar. Pozwana jest osobą starszą, nie była reprezentowana w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika, zatem nie musi używać ściśle prawniczych sformułowań. Ważne jest, że nadesłane pismo pozwalało na jednoznaczne odczytanie jej intencji. Pozwana wniosła o to aby Sąd oddalił powództwo z uwagi na jej trudną sytuację finansową i majątkową, a także jej wiek i stan zdrowia. Ponadto pozwana zaciągnęła wiele zobowiązań w różnych instytucjach, prowadzona jest w stosunku do niej egzekucja komornicza, w związku z czym pozwana przestała kontrolować, które zobowiązanie spłaciła, a które nie, dlatego też nie potwierdziła, że kwota dochodzona pozwem jest zgodna z prawdą i że taką właśnie kwotę powinna zapłacić powodowi.

Roszczenie strony powodowej oparte jest na przepisie art. 509 i nast. kc. Dla uzyskania rozstrzygnięcia zgodnego z żądaniem pozwu konieczne jest zatem wykazanie, że wierzytelność istnieje oraz, że powód skutecznie ją nabył od pierwotnego wierzyciela.

Zgodnie z art.6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego regułę tą uzupełnia przepis art. 232 kpc, wedle którego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W niniejszej sprawie oznacza to, że strona powodowa winna wykazać w sposób nie budzący wątpliwości zarówno fakt istnienia dochodzonego roszczenia jak i jego wysokość oraz skuteczne nabycie od pierwotnego wierzyciela istniejącej wierzytelności, a także złożyć stosowne wnioski dowodowe.

W przedmiotowej sprawie zwrócić należy uwagę, iż bardzo dużo kwestii jest niejasnych i budzi poważne wątpliwości. W szczególności kwota dochodzona pozwem. Powód nie wskazał kiedy pozwana zaprzestała spłacać zobowiązania oraz ile rat w jakiej wysokości spłaciła. Zgodnie z § 6 zawartej umowy w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat pożyczki, bank od niespłaconej w terminie pożyczki pobierał podwyższone odsetki. W związku z czym skoro powód nie podał kiedy pozwana zaprzestała spłacania rat trudno jest ustalić od kiedy wierzyciel pierwotny rozpoczął naliczanie wyższych odsetek, a tym samym czy naliczone przez poprzedniego wierzyciela odsetki karne w kwocie 3 609,76zł, za okres od dnia występowania zaległości w spłacie do dnia 30.11.2014r są wyliczone prawidłowo. Ponadto do kwoty dochodzonej pozwem doliczone zostały koszty wezwań, upomnień i opłat poniesionych przez poprzedniego wierzyciela, powód nie dołączył jednak żadnych dokumentów, które udowadniałyby, że pozwana była upominana i wzywana przez poprzedniego wierzyciela do zapłaty, dlatego tez nie można ustalić czy pierwotny wierzyciel rzeczywiście poniósł takie koszty. Dodatkowo na wartość przedmiotu sporu składa się również kwota odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Tymczasem nadesłane pismo zawierające wypowiedzenie umowy zawiera tyle nieścisłości, że trudno uznać go za dokument wiarygodny. Przede wszystkim wypowiedzenie umowy dotyczyło umowy kredytu nr (...) z dnia 28.07.2008r. podczas gdy przedmiotowe postępowanie dotyczy umowy pożyczki (umowa prostej pożyczki gotówkowej) nr (...) z dnia 23.07.2008r. Nie zgadza się zatem zarówno data zawarcia umowy jej numer jak i kwestia rodzaju zawartej umowy. Czym innym jest przecież umowa pożyczki, a czym innym umowa kredytu. Rodzi się zatem przypuszczenie - biorąc pod uwagę fakt, iż pozwana zaciągała wiele zobowiązań - że opisywane tutaj wypowiedzenie umowy dotyczy innego zobowiązania finansowego pozwanej. Powód nie wyjaśnił tych rozbieżności, podczas gdy data wypowiedzenia umowy w przedmiotowej sprawie odgrywa ważna rolę w kwestii naliczania odsetek. Dlatego też należy uznać, że powód nie przedstawił wiarygodnego dokumentu, z którego wynikałaby data rozwiązania umowy przez wypowiedzenie, a tym samym nie wiadomo jaką datę pierwotny wierzyciel brał pod uwagę jeśli chodzi o naliczanie odsetek.

Nie można zatem ustalić z jaką datą umowa została rozwiązana i czy w ogóle została wypowiedziana przez poprzedniego wierzyciela. Te wszystkie okoliczności budzą poważne wątpliwości co do słuszności wysokości kwoty dochodzonej pozwem. Ponadto wskazać należy, że wszystkie dokumenty wskazujące na wysokość kwoty dochodzonej pozwem (wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji, zawiadomienie z dnia 19.12.2014r., wezwanie do zapłaty z dnia 6.07.2015r.) są dokumentami prywatnymi . Zgodnie z art. 245 k.p.c. dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Dokument prywatny stanowi pełnoprawny środek dowodowy, który sąd orzekający może uznać za podstawę swoich ustaleń faktycznych, a następnie wyrokowania. Moc dowodowa dokumentu prywatnego jest jednak słabsza aniżeli moc dowodowa dokumentu urzędowego, ponieważ dokumenty prywatne nie korzystają z podstawowego w tym zakresie domniemania, iż ich treść jest zgodna ze stanem rzeczywistym (domniemania zgodności z prawdą). Nie przeszkadza to jednak w tym, aby sąd orzekający w ramach swobodnej oceny dowodów (art. 233 k.p.c.) uznał treść dokumentu prywatnego za zgodną z rzeczywistym stanem rzeczy (por. K. K., Komentarz do art.245 kpc, (...).

Zgodnie z art. 194 ust. 1. ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych księgi rachunkowe funduszu sekurytyzacyjnego, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu i opatrzone pieczęcią towarzystwa zarządzającego funduszem sekurytyzacyjnym oraz wszelkie wystawione w ten sposób oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych.

Ustęp 2 stanowi, że moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym.

Tak więc, wysokość zobowiązania pozwanej wynika tylko i wyłącznie z dokumentów prywatnych wystawionych przez powoda. Przecież nic nie stało na przeszkodzie aby powód dołączył do pozwu historię spłaty pożyczki przez pozwaną, wtedy Sąd miałby możliwość weryfikacji wysokości kwoty dochodzonej przez powoda.

Dowody przedstawione przez powoda nie są zatem spójne i rodzą poważne wątpliwości. Wskazać również należy, że w pozwie powód wskazał, że na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego wystawionego przeciwko pozwanej, któremu sąd nadał klauzulę wykonalności prowadzona była egzekucja komornicza. Tymczasem z nadesłanego w późniejszym terminie postanowienia dotyczącego wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wynika, że sąd nie nadał (...) klauzuli wykonalności a tym samym egzekucja komornicza w stosunku do pozwanej na podstawie rzeczonego tytułu egzekucyjnego nie była prowadzona. Okoliczności te pozwalają zatem wysnuć wniosek, że nie wszystkie przedstawione przez powoda w pozwie twierdzenia są zgodne z prawdą, co w zderzeniu ze stanowiskiem pozwanej, która nie potwierdziła kwoty dochodzonej pozwem, spowodowało, że roszczenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie. To obowiązkiem powoda jest udowodnienie wysokości dochodzonego roszczenia. Powód reprezentowany jest w niniejszej sprawie przez zawodowego pełnomocnika. Zaś zgodnie art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Sprawiedliwe rozstrzygnięcie sprawy wymaga bowiem oparcia się na udowodnionych okolicznościach; kto chce, by zgłaszane przez niego okoliczności były uwzględnione, musi przekonać organ rozstrzygający o ich istnieniu (Komentarz do art.6 Kodeksu cywilnego Małgorzata Pyziak-Szafnicka).

Ponadto powód dołączył do pozwu pisma zawierające zawiadomienie o zmianie wierzyciela oraz wezwanie do zapłaty, oba pisma adresowane są do pozwanej, jednak brakuje potwierdzeń, że pisma takie zostały wysłane i doręczone W. S..

Dodatkowo wskazać należy, że warunkiem dokonania skutecznego przelewu wierzytelności jest istnienie przedmiotu cesji, a okoliczność, że takiej właśnie wysokości zobowiązanie istniało między pozwaną, a wierzycielem pierwotnym nie została przez powoda udowodniona.

Mając powyższe na uwadze na podstawie wyżej wymienionych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 kpc. Skoro oddalone zostało powództwo co do żądania głównego, Sąd oddalił także wniosek strony powodowej o zasądzenie kosztów procesu, gdyż nie zachodzi żadna z przesłanek z art. 98 kpc.

SSR Marek Jałowiecki- Paruch

- odnotować uzasadnienie,

- odpis doręczyć pełnomocnikowi powoda,

- kal. 2 tygodnie

B., 27.11.2015r.

Przewodniczący:	SSR Marek Jałowiecki-Paruch
Protokolant:	Magdalena Markowska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE WYROKU