UZASADNIENIE

Powód D. Z. pozwem z dnia 06 marca 2015 r. nadanym w dniu 07 kwietnia 2015 r. skierowanym przeciwko pozwanemu Gminnemu Zakładowi (...) w C. wniósł o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub orzeczenie odszkodowania w wysokości 6.933,39 zł.

W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 01 lipca 2000 r. wykonuje w pozwanym pracę na stanowisku montera instalacji wodno-kanalizacyjnej, obsługi oczyszczalni. W dniu 31 marca 2015 r. pozwany rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia wskazując jako przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę likwidację stanowiska pracy. Powód stwierdził, że w jego ocenie, wypowiedzenie nie jest uzasadnione, a wskazana przyczyna jest nieprawdziwa, gdyż w nowym schemacie organizacyjnym Gminnego Zakładu (...) w C. zatwierdzonym przez Wójta w dniu 23 marca 2015 r. nadal istnieje stanowisko montera instalacji wodno-kanalizacyjnej. Powód zaznaczył, że pozwany nie miał zastrzeżeń do jego pracy, nie był również karany karami porządkowymi.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu pozwany wywodził, iż wielkość budżetu Gminy C. zmusza Zakład do wprowadzenia znacznych oszczędności oraz zmian organizacyjnych w strukturze zatrudnienia, skutkujących likwidacją zbędnych stanowisk. Takie zmiany organizacyjne zostały wprowadzone Zarządzeniem Dyrektora Zakładu Nr (...)/2015 z dnia 30 marca 2015 r., zgodnie z zaleceniami organu zarządzającego Gminy, tj. Wójta Gminy C. i przez niego zatwierdzone. Pozwany wskazał, że istotą zmiany organizacyjnych w pozwanym Zakładzie było m.in. ograniczenie liczby monterów instalacji wodno-kanalizacyjnych z czterech do dwóch stanowisk, likwidacja stanowiska specjalisty ds. wodociągów i kanalizacji, czy przesunięcie inkasenta podlegającego dotychczas kierownikowi do pionu głównego księgowego. Pozwany wskazał, że powód zajmował jedno z likwidowanych stanowisk montera instalacji wodno-kanalizacyjnych i tylko ta okoliczność zadecydowała o konieczności rozwiązania z nim umowy o pracę. Pozwany stwierdził, że przyczyna wypowiedzenia została wskazana jednoznacznie i konkretnie, a powód zapoznał się z treścią wypowiedzenia, co potwierdził własnoręcznym podpisem. Pozwany nadmienił, że nie działają u niego organizacje związkowe, wobec czego był zwolniony z obowiązku zawiadomienia takich organizacji, wskazanego w art. 38 § 1 k.p.

Na rozprawie w dniu 01 września 2015 r. powód sprecyzował żądanie pozwu na odszkodowanie w kwocie 6.933,39 złotych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód D. Z. był zatrudniony w pozwanym Gminnym Zakładzie (...) w C. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w okresie od dnia 01 lipca 2000 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku. W tym czasie powód świadczył pracę na stanowiskach: kierowcy Ż. (od dnia 01 lipca 2000 r. do dnia 31 marca 2003 r.), kierowcy samochodu ciężarowego do 3,5 t, montera-konserwatora sieci wodno-kanalizacyjnej, obsługującego oczyszczalnię ścieków (od dnia 01 kwietnia 2003 r. do dnia 29 lutego 2012 r.), montera instalacji wodno-kanalizacyjnej, obsługującego oczyszczalnię ścieków (od dnia 01 marca 2012 r. do dnia 31 stycznia 2013 r.) oraz montera instalacji wodno-kanalizacyjnej (od dnia 01 lutego 2013 r. do dnia 30 czerwca 2015 r.). Praca powoda na stanowisku montera instalacji wodno-kanalizacyjnej polegała na pracy fizycznej, głównie usuwaniu awarii, modernizacji sieci wodociągowej i innych pracach porządkowych. Z tytułu zatrudnienia w pozwanym powód otrzymywał ostatnio wynagrodzenie w kwocie 2.314,10 zł brutto.

/ Dowód: umowa o pracę akta osobowe k. B1, zestawienie pracowników zajmujących stanowisko montera k. 51-52, zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 29, zeznania pozwanego k. 65 verte-66 verte/

Przedmiotem działalności pozwanego jest gospodarowanie wodociągami, oczyszczalniami i siecią kanalizacyjną, oczyszczanie ścieków bytowo-gospodarczych, świadczenie usług w zakresie wywozu nieczystości stałych i płynnych, utrzymywanie czystości placów oraz ulic stanowiących własność komunalną, usuwanie gołoledzi, odśnieżanie oraz utrzymywanie dróg komunalnych, nadzór oraz obsługa cmentarzy komunalnych, dbanie o należytą gospodarkę odpadami stałymi oraz prowadzenie usług dla ludności oraz innych podmiotów gospodarczych. Struktura zatrudnienia w Zakładzie jest określana przez Wójta Gminy C. w porozumieniu z Dyrektorem Zakładu. Zatrudnianiem i zwalnianiem pracowników zajmuje się Dyrektor Zakładu. Dyrektora Zakładu zatrudnia i zwalnia natomiast Wójt.

/ Dowód: statut Gminnego Zakładu (...) w C. k. 25-26/

Zarządzeniem Dyrektora pozwanego Zakładu Nr (...)/2015 z dnia 30 marca 2015 r., wydanym zgodnie z zaleceniami Wójta Gminy C. i przez niego zatwierdzonym, ustalono nowy schemat organizacyjny pozwanego Zakładu. Nowy schemat organizacyjny określił liczbę stanowisk pracy na 17 w stosunku do wcześniej przewidywanych 21 stanowisk pracy. Nowy schemat organizacyjny określił liczbę monterów instalacji wodno-kanalizacyjnych na dwa.

/Dowód: zarządzenie k. 27, nowy schemat organizacyjny k. 28, zeznania dyrektora pozwanego k. 64/

Pismem z dnia 30 marca 2015 r. doręczonym powodowi w dniu 31 marca 2015 r. pozwany rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę pozwany wskazał likwidację zajmowanego przez powoda stanowiska pracy, zgodnie z zarządzeniem Dyrektora Gminnego Zakładu (...) w C. nr (...) z dnia 30 marca 2015 r.

/ Dowód: oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę akta osobowe k. B6/

Pracodawca nie miał zastrzeżeń do jakości pracy powoda, ale uważał go za osobę mniej dyspozycyjną poza godzinami pracy mimo, że monterzy instalacji wodno-kanalizacyjnej nie mieli obowiązku pozostawania w pogotowiu do świadczenia pracy poza godzinami pracy. Ponadto powód nie posiadał prawa jazdy, które utracił w 2012 r. Uprawnienia te nie były jednak niezbędne do pracy na zajmowanym przez powoda stanowisku.

/ Dowód: zeznania pozwanego k. 64 i 65 verte-66 verte/

W chwili złożenia powodowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę pozwany zatrudniał cztery osoby na stanowisku montera instalacji wodno-kanalizacyjnej. Na stanowisku tym oprócz powoda zatrudnieni byli również T. Z., M. P. oraz P. K. zatrudniony w dniu 01 lutego 2015 r. W chwili złożenia powodowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę powód oraz M. P. mieli najdłuższy zakładowy staż pracy wynoszący 15 lat. Pozostali monterzy legitymowali się 5 letnim i 7 miesięcznym (T. Z.) oraz 2 miesięcznym (P. K.) stażem pracy w pozwanym. Pozwany zwolnił również starszego montera instalacji wodno-kanalizacyjnej i brygadzistę Z. M.. Jego miejsce w dalszej perspektywie zajął nowozatrudniony P. K.. P. K. posiadał ukończony kurs operatora koparko-ładowarki, jednak pozwany Zakład nie dysponował takim sprzętem. W przypadku konieczności wykonania prac ziemnych pozwany korzystał z usług firmy zewnętrznej. Kurs taki posiadał również T. Z.. Powód miał ukończone Państwowe Studium Zawodowe w kierunku budowlanym, M. P. miał ukończoną (...) Szkołę Zawodową w zawodzie murarz-tynkarz, T. Z. miał ukończoną (...) Szkołę Zawodową w zawodzie tokarz, natomiast P. K. miał ukończoną (...) Szkołę Zawodową w zawodzie monter instalacji budowlanych, a także Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych. Posiadanie prawa jazdy nie było bezwzględnym wymogiem przy zatrudnieniu na stanowisku montera instalacji wodno-kanalizacyjnej.

/ Dowód: zeznania powoda k. 42 verte, zestawienie pracowników zajmujących stanowisko montera k. 51-52, zeznania świadka B. N. k. 64 verte-65/

W ocenie powoda został on zwolniony z pracy, gdyż nie popierał wójta gminy C.. Powód twierdził, że stanowisko pracy montera nie zostało zlikwidowane, gdyż na jego miejsce został zatrudniony nowy pracownik P. K..

/dowód zeznania powoda D. Z. k. 64-65/

W dniu 13 kwietnia 2015 roku podczas Komisji Budżetowej Rady Gminy C. Wójt Gminy C. W. G. powiedział, że jednego pracownika pozwanej zwolnił, bo były na niego skargi, a drugiego bo utracił prawo jazdy. Wójt wskazał, że co pół roku będzie zwalniał pracownika do momentu, aż Rada Gminy wyrazi zgodę na przekształcenie Gminnego Zakładu (...) w spółkę. Wójt dodał, że będzie zwalniał aby odmłodzić załogę, a następczo dodał, że młodzi ludzie zdecydowanie lepiej pracują.

/dowód: protokół numer (...) k. 68-71/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, w tym dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych powoda, dowodów z zeznań świadków W. G. (k. 64-64 verte), B. N. (k. 64 verte-65), a także dowodu z przesłuchania stron, w tym powoda (k. 42 verte i 65 verte) oraz dyrektora pozwanego Zakładu (k. 65 verte-66 verte).

Dowody z dokumentów zostały przez Sąd uznane za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one wątpliwości Sądu tak co do autentyczności, jak i twierdzeń w nich zawartych, a żadna ze stron postępowania nie kwestionowała ich mocy dowodowej. Podobnie za wiarygodne Sąd uznał zeznania przesłuchanego w sprawie świadka B. N., albowiem były one spontaniczne, rzeczowe, logiczne spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Oceniając zeznania świadka W. G., stwierdzić należało, że co do zasady są one wiarygodne oprócz tej części zeznań świadka, w której twierdzi on, że nie miał wpływu na likwidację etatów i wybór które etaty są mu zbędne, albowiem powyższe jest sprzeczne z dokumentem stanowiącym protokół Komisji Budżetowej z dnia 13 kwietnia 2015 roku, z którego wynika, że podczas posiedzenia Komisji W. G. przyznał, iż jednego pracownika zwolnił bo były na niego skargi, a drugiego dlatego że nie miał prawa jazdy. Oświadczenie wójta podczas posiedzenia Komisji stoi w sprzeczności z zeznaniami jego jako świadka w sprawie, że nie wtrącał się do dokonywanych przez dyrektora wyborów co do osób zwalnianych.

Sąd uzna za wiarygodne zeznania powoda oraz M. R. przesłuchanych jako strony, gdyż zeznania te co do zasady są zgodne z pozostałym w sprawie materiałem dowodowym.

Powództwo jako zasadne zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 45 & 1 pkt 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

W niniejszej sprawie, powód sprecyzował ostatecznie, że domaga się odszkodowania wskazując, że uważa dokonane wypowiedzenie umowy o pracę za nieuzasadnione i opierające się na nieprawdziwych przyczynach.

Wypowiedzenie umowy o pracę stanowi jednostronną czynność prawną strony stosunku pracy o przewidzianej prawem formie. Zgodnie z art. 30 § 3-5 k.p. wypowiedzenie umowy o pracę winno nastąpić na piśmie, zawierać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie oraz pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do Sądu Pracy. Konieczność zachowania określonych wymogów formalnych, a zwłaszcza umotywowania decyzji o rozwiązaniu umowy o pracę stanowi konsekwencję zasady trwałości stosunku pracy nawiązanego na czas nieokreślony. Brak podania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie lub podanie jej w sposób pozorny, niewystarczająco jasny, czy konkretny narusza przepis art. 30 § 4 k.p. oraz art. 45 § 1 k.p. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2000 r. w sprawie I PKN 481/99).

Jak wynika z oświadczenia pozwanego pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 30 marca 2015 r. przyczyną uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę z powodem była likwidacja zajmowanego przez powoda stanowiska pracy, zgodnie z zarządzeniem Dyrektora Gminnego Zakładu (...) w C. nr (...) z dnia 30 marca 2015 roku.

Likwidacja stanowiska pracy jako przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę była wielokrotnie przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego, sądów powszechnych oraz doktryny prawa pracy.

Na podstawie dorobku orzecznictwa oraz piśmiennictwa stwierdzić niewątpliwie należy, że Sąd, co do zasady, w postępowaniu z odwołania pracownika od wypowiedzenia, którego podstawą jest likwidacja stanowiska pracy nie powinien dokonywać analizy konieczności zmian restrukturyzacyjnych w zakładzie pracy, albowiem nie jest rolą sądu wkraczanie w działalność pracodawcy. O tym czy występuje konieczność dokonania zmian organizacyjnych należy do autonomii zarządczej pracodawcy, przy czym wskazać należy, że ingerencja Sądu jest dopuszczalna jeżeli likwidacja stanowiska pracy jest nieprawdziwą przyczyną wypowiedzenia, albowiem miała charakter pozorny, co ma miejsce zawsze wówczas, gdy na miejsce zwalnianych pracowników zatrudnia się innych /wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2014 roku I PK 271/13/.

W tej sprawie, Sąd jedynie ma marginesie wskazuje, iż likwidacja stanowiska montera instalacji wodno kanalizacyjnych w pozwanej jako przyczyna wypowiedzenia, co prawda wynika ze schematu organizacyjnego pozwanej, lecz może wydawać się wątpliwa faktycznie wobec zatrudnienia w dniu 1 lutego 2015 roku na tym stanowisku pracownika P. K., który w okresie dwóch pierwszych miesięcy pracy wykonywał pracę montera instalacji wodno – kanalizacyjnych, a następczo starszego montera instalacji wodno – kanalizacyjnych i brygadzisty, która to praca łączy w sobie obowiązki dotychczasowo wykonywane przez powoda.

Sąd wskazuje, że powyższa okoliczność została podana jedynie na marginesie i nie była bezpośrednią przyczyną stwierdzenia wadliwości wypowiedzenia umowy o pracę powoda, albowiem argumentem a limine uznającym złożone oświadczenie przez pracodawcę za wadliwe był brak podania w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny wyboru powoda do zwolnienia.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego w tej sprawie, w chwili składania powodowi oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę, na tożsamym co powód stanowisku pracy montera instalacji wodno-kanalizacyjnej było zatrudnionych jeszcze 3 pracowników. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego pracodawca winien w takiej sytuacji w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę wskazać na kryteria wyboru pracownika do zwolnienia, tylko wtedy bowiem pracownik ma możliwość oceny trafności dokonanego wyboru. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 03 września 2013 r. w sprawie I PK 41/13: „Potrzeba porównania z innymi pracownikami powstaje wówczas, gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników, z którymi zostanie zakończony stosunek pracy.” Sąd orzekający podziela w całej rozciągłości wywody Sądu Najwyższego szeroko uzasadnione w wyroku z dnia 25 stycznia 2013 roku I PJ 172/12, gdzie Sąd ten podał, że w sytuacji gdy rozwiązanie umowy o pracę dotyczy pracownika wybranego przez pracodawcę z większej liczby pracowników zatrudnionych na tych samych stanowiskach, to przyczyną wypowiedzenia nie są tylko zmiany organizacyjne, ale także określona kryteriami doboru sytuacja danego pracownika. Wskazanie tej przyczyny przesądza o tym, że spór przed sądem toczy się w ich granicach.

Słusznie uznaje się, że pracownik któremu pracodawca nie ujawnił kryterium doboru do zwolnienia pozbawiony jest możliwości oceny trafności dokonanego wyboru w kontekście wypowiedzenia i zweryfikowania decyzji pracodawcy. T., Sąd badając przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę w razie wypowiedzenia opartego o zmiany organizacyjne byłby pozbawiony możliwości faktycznej weryfikacji oświadczenia woli pracodawcy albowiem nie mógłby badać niezbędności zmian organizacyjnych. Tym samym, stwierdzić należy, że częścią przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę w razie likwidacji jednego lub kilku spośród jednakowych stanowisk pracy są przyczyny uzasadniające wybór do zwolnienia danego pracownika spośród innych. Ten wybór winien bowiem opierać się na obiektywnych i usprawiedliwionych kryteriach takich jak kwalifikacje, staż pracy i jest on poddawany kontroli sądu w sprawie z odwołania pracownika od wypowiedzenia umowy o pracę /porównaj w tym zakresie szerokie orzecznictwo Sądu Najwyższego wyrok z dnia 20 maja 2014 roku I PK 271/13, wyrok SN z dnia 17 czerwca 2014 roku II PK 247/13 oraz wyrok SN z dnia 12 listopada 2014 roku I PK 73/14/.

Przedkładając powyższe na kanwę niniejszej sprawy stwierdzić należy, że pozwany nie wskazał w kwestionowanym wypowiedzeniu przyczyny, dla których wytypował do zwolnienia powoda.

Pozwany argumentował natomiast w toku procesu, że powód nie posiadał prawa jazdy oraz był mniej dyspozycyjny niż pozostali monterzy. Wskazać trzeba jednak, że podnoszenie tych kwestii na etapie postępowania sądowego musi być uznane za spóźnione, albowiem stanowi niedopuszczalne uzupełnianie przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę w toku postępowania odwoławczego. Zważyć w tym miejscu należy, że w postępowaniu przed sądem dopuszcza się konkretyzację przyczyny wskazanej pracownikowi, ale dotyczy to z zasady uzupełnienia opisu przyczyny podanej w oświadczeniu pracodawcy, w oparciu o okoliczności znane pracownikowi. Taka sytuacja nie zachodzi wówczas gdy dopiero w procesie sądowym przytaczane są kryteria, których pracownik wcześniej nie znał i nie mógł ich kwestionować.

Na marginesie Sąd pragnie wskazać, że nawet rozważając przyczyny wskazywane w toku postępowania sądowego jako mające uzasadnić wybór powoda do zwolnienia, trzeba stwierdzić, iż były one nieuzasadnione. Trudno bowiem uznać za uzasadniające wypowiedzenie umowy powodowi podnoszone przez pozwaną kwestie skoro nie były one bezpośrednio związane z pracą wykonywaną przez powoda na zajmowanym stanowisku. Posiadanie przez powoda prawa jazdy nie było wymagane na zajmowanym stanowisku pracy, co wynika z materiału dowodowego sprawy jak i z tego, że powód nie był zatrudniony na stanowisku kierowcy od dnia 1 grudnia 2013 roku – k. 58 akt osobowych powoda. Nadto, z akt postępowania wynika, że wśród monterów również M. P. nie legitymował się prawem jazdy, a zatem nie można uznać, iż był to faktyczny i usprawiedliwiony powód dla wyboru powoda do zwolnienia.

Jako nieuzasadnione kryterium należało także ocenić uwagi co do braku dyspozycyjności powoda. Rzekoma niedyspozycyjność dotyczyła poleceń wydawanych poza normatywnym czasem pracy powoda, tymczasem w pozwanej nie był wprowadzony schemat dyżurów uprawniających do pozostawania pracownika w pogotowiu do świadczenia pracy, a tym samym nie można było wymagać gotowości pracownika po godzinach pracy.

Niewątpliwie przyczyną wyboru powoda do zwolnienia nie mógł być również wiek i chęć odmłodzenia kadry, które to kryterium deklarował Wójt Gminy C. na posiedzeniu Komisji Budżetowej w kwietniu 2015 roku. Należy wskazać, że kryterium to miałoby charakter dyskryminacyjny co z mocy ustawy jest zabronione (por. art. 11³ k.p. oraz art. 18 ^3a § 1 k.p.) i również stanowiłoby o wadliwości dokonanego wypowiedzenia. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie I PK 243/12: „Kryteria doboru pracowników do zwolnienia powinny być obiektywne i sprawiedliwe, a pracodawca dokonujący wypowiedzenia z przyczyn go dotyczących winien wykazać, iż wziął pod uwagę wszystkich pracowników, których dotyczą przyczyny zmuszające go do rozwiązania stosunku pracy. Jeżeli ustalone zostały zasady postępowania, a zwłaszcza kryteria doboru pracowników do zwolnienia, powinny być one zastosowane do wszystkich pracowników, a odstępstwa od przyjętych zasad wymagają bardzo przekonującego uzasadnienia.”

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że pozwany naruszył dokonanym wypowiedzeniem art. 30 § 4 k.p., a w konsekwencji art. 45 § 1 k.p., albowiem wręczone wypowiedzenie było sprzeczne z przepisami o wypowiadaniu umów o pracę, gdyż przyczyna podana powodowi miała charakter niepełny a tym samym nie była konkretna.

Na tej podstawie Sąd, zasądził na rzecz powoda odszkodowanie w kwocie 6.933,39 złotych. Wysokość zasądzonego odszkodowania została określona stosownie do przepisu art. 47¹ k.p., zgodnie z którym odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Biorąc pod uwagę 15 letni okres zatrudnienia powoda w pozwanym na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony powoda obowiązywał na podstawie art. 36 § 1 pkt 3 k.p. trzymiesięczny okres wypowiedzenia umowy o pracę.

P. należy dodać, że zgodnie z zaświadczeniem wystawionym przez pozwanego powodowi przysługiwało hipotetyczne odszkodowanie w kwocie 6.942,30 zł, a zatem Sąd zasądził na jego rzecz świadczenie nieznacznie niższe. Wskazać trzeba jednak, że to do powoda jako dysponenta procesu należało dokładne określenie żądania (art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c.), a Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie (art. 321 § 1 k.p.c.).

W punkcie II wyroku Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. 2014, poz. 1025 ze zm.) nakazał pobrać od pozwanego Gminnego Zakładu (...) w C. – jako przegrywającego proces - na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 347 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony z mocy prawa.

W punkcie III wyroku Sąd na mocy art. 477² § 1 k.p.c. nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2.280,00 zł. Zgodnie z wskazanym przepisem zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez pozwanego pełne miesięczne wynagrodzenie powoda obejmujące wszystkie stałe składniki wynagrodzenia wynosiło 2.280,00 zł brutto.

SSR Joanna Wojnicka - Blicharz

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE