POSTANOWIENIE

Dnia 12 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Siedlcach VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Banasiuk

Protokolant: st.sekr. sąd. Magdalena Wereda

Przy udziale Prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. na posiedzeniu

zażalenia J. M. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Siedlcach z dnia 14 października 2015 r. o odmowie wszczęcia dochodzenia

na podstawie art. 306 § 2 kpk w zw. z art. 465 § 2 kpk i w zw. z art. 437 § 1 kpk

p o s t a n a w i a :

zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 października 2015 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Siedlcach odmówił wszczęcia dochodzenia w sprawie:

I.  złożenia przez W. M. fałszywego oświadczenia mającego służyć za dowód w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Siedlcach w sprawie sygn.akt I Ns 1586/13, iż nie wymieniała zamków do domu położonego w S. przy ulicy (...), tj. o czyn z art.233 § 1 kk w zw. z art.233 § 6 kk - wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego (art.17 § 1 pkt 2 kpk),

II.  pomówienia J. M. przez W. M. w piśmie z dnia 14 sierpnia 2015 r., w którym w/wymieniona oświadczyła, iż J. M. zapowiadał podpalenie Zakładu (...) w C. oraz składał do Inspekcji Weterynaryjnej bezzasadne doniesienia na temat uchybień, jakie mają miejsce w w/w Zakładzie pomimo tego, że sytuacja taka nie miała miejsca tj. o czyn z art.212 § 1 kk, z uwagi na brak interesu społecznego w objęciu ścigania z urzędu – na podstawie art.322 § 1 kpk.

Postanowienie to zaskarżył J. M. w całości, zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mający wpływ na jego treść, polegający na niezasadnym i błędnym przyjęciu, że złożenie przez W. M. i jej pełnomocnika fałszywego oświadczenia mającego służyć za dowód w sprawie I Ns 1586/13 Sądu Rejonowego w Siedlcach nie zawiera znamion czynu zabronionego. Podnosząc powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy prokuratorowi do ponownego rozpoznania z wyłączeniem Prokuratora Rejonowego w Siedlcach jako stronniczego w jego sprawach.

Sąd Rejonowy w Siedlcach zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Prokurator prawidłowo ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy i wyciągnął z niego właściwe wnioski.

Sąd w całości podziela argumentację Prokuratora Rejonowego w Siedlcach wydającego zaskarżone postanowienie, zawartą w jego uzasadnieniu i nie ma potrzeby ponownego jego powielania.

Zauważyć jednak należy, iż Prokurator Rejonowy w toku postępowania wyczerpał całość materiału dowodowego i ustalił, iż przedmiotowe pismo, które w ocenie skarżącego wprowadza w błąd Sąd Rejonowy w Siedlcach, odnośnie wymiany zamków, było podpisane przez pełnomocnika W. M. – adw. J. S., a nie W. M., a skierowane zostało nie do Sądu Rejonowego w Siedlcach, lecz adresatem pisma był skarżący, który otrzymał je w dniu 5 czerwca 2014 r.

Powyższe powoduje, iż nie można przyjąć, iż spełnione zostały przesłanki z art.233 kk, bowiem, to nie W. M. sporządziła pismo i je podpisała i skierowane ono zostało nie do Sądu, lecz do skarżącego. W tej sytuacji nie można przyjąć, iż Sąd Rejonowy w Siedlcach w postępowaniu o podział majątku wspólnego został wprowadzony w błąd przez W. M..

Odnośnie drugiego z zarzutów, to zauważyć należy, co słusznie podkreślił Prokurator, iż przestępstwo pomówienia jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego. Powoduje to, iż wobec stwierdzenia braku interesu społecznego w objęciu ścigania z urzędu, J. M. ma możliwość złożenia prywatnego aktu oskarżenia przeciwko W. M., o czym w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia został prawidłowo i jasno pouczony.

Z uwagi na powyższe Sąd stwierdził, iż zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i postanowił jak na wstępie.