UZASADNIENIE

Na podstawie dowodów zebranych w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 30 marca 2015 roku w O. na ulicy (...) inspektor Inspekcji Transportu Drogowego K. B. zatrzymał do kontroli drogowej samochód ciężarowy marki M. o numerze rejestracyjnym (...), którym kierował A. B.. Pojazd należał do W. K., który prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w L. przy ulicy (...). A. B. jest zatrudniony w tej firmie na stanowisku kierowcy, mechanika i konserwatora zieleni. Kierowca przewoził sól drogową w ilości 11 ton, którą pobrał z magazynu zakładu. W tym czasie zakład miał podpisaną umowę z Miastem O. na zimowe utrzymanie dróg i parkingów na terenie Miasta O.. Zakład posiadał zaświadczenie na przewozy drogowe krajowe na potrzeby własne –rzeczy nr wypisu 001 ważne bezterminowe wystawione przez Starostę (...). Podczas kontroli ujawniono w tachografie wykresówkę oznaczoną na nazwisko P. W. (1) ,który prowadził pojazd w tym dniu godzinach 07.25-07.45.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujący materiał dowodowy:

zeznania świadka - K. B. (k.52-52v ), wyjaśnienia obwinionego (k.51-52, k.11) ,notatki służbowej (k.14), protokołu kontroli drogowej (k.1-3), kopii wypisu z zaświadczenia (k.4) ,kopii tarczy tachografu (k.7),kopii dowodu rejestracyjnego (k.8),kopii dokumentu WZ (k.9),fotograficznego materiału poglądowego (k.35-37),kopii umowy (k.38-44).

Obwiniony A. B. przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił , że kierował pojazdem ciężarowym marki M. powyżej 3,5 tony w dniu kontroli. On pracuje na stanowisku kierowcy ,mechanika i konserwatora zieleni w (...) należącym do W. K.. Firma zajmuje się odbieraniem odpadów, nie świadczy transportu towarów i usług ,zakład ma licencję tylko na przewóz własny. Zakład ten zajmował się odśnieżaniem całego miasta O.. Pojazd był przystosowany do przewożenia i posypywania solą jezdni, do odśnieżania. On w tym dniu przewoził w zbiorniku sól drogową. On nie pracuje tylko jako kierowca w zakładzie , jego zakład jako firmę komunalną nie obowiązuje czas pracy kierowców, nie ma ewidencji tarczek. On nie miał obowiązku rejestracji czasu pracy jako kierowca. Szef wymagał ,aby jakakolwiek tarczka była włożona. Od pracownika o nazwisku W. dowiedział ,że tarczka jest. W przypadku wykonywania pracy kierowcy od szefa dostaje zlecenie wyjazdu ,kartę pracy kierowcy ,gdzie wpisana jest data ,stan licznika i godzina wyjazdu. Obwiniony potwierdził wyjaśnienia złożone w toku czynności wyjaśniających (k.11).

Świadek K. B. jako inspektor Inspekcji Transportu Drogowego przeprowadził kontrolę drogową w dniu 30.03.2015 r. pojazdu marki M. ,którym kierował obwiniony. Przesłuchany jako świadek w toku rozprawy głównej zeznał (k.52 – 52v), że podczas kontroli ujawnił ,że wykresówka która była umieszczona w tachografie była opatrzona imieniem i nazwiskiem innego kierowcy, który dokonywał przewozu w godzinach wcześniejszych. Kierowca nie posiadał przy sobie też innych dokumentów ,które wskazywałyby na jego czynności poprzedzające kontrolę na dzień kontroli i 28 dni poprzedzających kontrolę , a co jest wymagane w przypadku kierowców wykonujących przewóz drogowy. To nie był przewóz usługowy. Rejestracja czasu pracy kierowcy jest wymagana ,gdy firma nie trudni się transportem ,wynika to z przepisów o urządzeniach rejestrujących czas pracy kierowcy w pojazdach o transporcie drogowym. To był zwykły samochód ciężarowy o masie powyżej 3,5 tony ,przewożący zwykły ładunek. Kierowca przewoził sól drogową.

Dowody z dokumentów w postaci : protokołu kontroli drogowej, wypisu, tarczki z tachografu, dowodu rejestracyjnego, dokumentu WZ i umowy nie budziły wątpliwości Sądu i nie były kwestionowane przez strony.

Sąd zważył co następuje

Ustalenie stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie nie stwarzało Sądowi większych trudności ,problematyczne było ustalenie ,czy obwiniony w tej konkretnej sytuacji jako kierowca wykonujący przewóz drogowy był wyłączony spod stosowania rozporządzenia (WE) nr 561/2006 ,a tym samym zwolniony z obowiązku stosowania ustawy o czasie pracy kierowców i normach czasu pracy ,czyli ustalenie czy ten przewóz mógł być zaliczony do wykonywanego w warunkach art.13 ust.1 lit.h powołanego wyżej rozporządzenia wyłączenia.

Z dowodu z wyjaśnień obwinionego wynika, że incydentalnie świadczył on pracę w charakterze kierowcy. Obwiniony nie zajmował się kierowaniem pojazdu i świadczeniem transportu drogowego, a czynności kierowcy przez niego podjęte miały charakter okazjonalny.

Poza sporem jest, że podczas kontroli w pojeździe ujawniono w urządzeniu rejestrującym czas pracy kierowców wykresówkę z dnia 03.03.2015 roku wystawioną na nazwisko P. W..

Zgodnie z treścią art.29 .1 Ustawy z dnia 16.04.2004 r. o czasie pracy kierowców na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej kategorie pojazdów o których mowa w art.13 ust.1 rozporządzenia WE nr 561/2006 wyłącza się ze stosowania art.5-9 tego rozporządzenia. Wymieniony art.13 ust.1 pkt. h Rozporządzenia WE nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98 jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 11.4.2006 wyłącza spod stosowania pojazdy ,które są używane między innymi w związku z utrzymaniem i kontrolą dróg. Są to tzw. wyłączenia fakultatywne od stosowania przepisów tego rozporządzenia. Wyłączenia te mają charakter funkcjonalny i muszą wiązać się ze szczególnymi cechami przejazdu, usprawiedliwiającymi stosowanie mniej korzystnych zasad pracy dla kierowców oraz obniżenie wymagań mających wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Istotą regulacji zawartej w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) 561/2006 w związku z art. 29 ustawy o czasie pracy kierowców nie jest tworzenie określonego rodzaju kategorii pojazdów ogólnie uprzywilejowanych w transporcie drogowym" (vide wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2011 r., II GSK 1363/10; wyrok NSA z dnia 8 sierpnia 2007 r. w sprawie I OSK 1251/06).

Wszystkie kategorie pojazdów, wymienione w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 561/2006, zostały na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców wyłączone w Polsce ze stosowania art. 5-9 rozporządzenia nr 561/2006, czyli norm dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, przerw w prowadzeniu pojazdu oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku. Aby dany przewóz, mógł być zaliczony do wykonywanego w warunkach przywołanego wyłączenia, musi być wykonywany pojazdem, który może realizować konkretną funkcję, w związku z którą konkretny przewóz jest dokonywany. Omawiane wyłączenia obejmują m.in. pojazdy używane w związku z odprowadzaniem ścieków, ochroną przeciwpowodziową, konserwacją urządzeń zaopatrujących w wodę, gaz i elektryczność, utrzymaniem i kontrolą dróg, zbieraniem odpadów z gospodarstw domowych i ich wywozem, usługami telegraficznymi i telefonicznymi, nadawaniem programów radiowych i telewizyjnych oraz wykrywaniem nadajników lub odbiorników radiowych lub telewizyjnych. Oznacza to, że podczas kontroli drogowej kierowca, wykonujący przewóz drogowy wyłączony spod zastosowania rozporządzeń nr 561/2006, nie jest zobowiązany do okazywania zapisów z tachografu cyfrowego lub wykresówek za dzień bieżący i z 28 poprzednich dni.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-222/12 A. K. AS v. P. – ja P. zakończonej wyrokiem z dnia 13 marca 2014 r. także wypowiedział się na temat odstępstwa od obowiązku użycia tachografu dla pojazdów używanych w ramach czynności związanych z utrzymaniem dróg. Trybunał rozstrzygnął kwestię, czy pojazd przewożący żwir z miejsca załadunku do miejsca, gdzie prowadzone są prace związane z utrzymaniem dróg jest zwolniony z obowiązku instalowania tachografu. Zdaniem Trybunału Sprawiedliwości „zawarte w art. 13 ust. 1 lit. h rozporządzenia nr 561/2006 pojęcie «pojazd[u] [...] używanego] w związku z [...] utrzymaniem [...] dróg», który może być zwolniony z obowiązku używania tachografu, należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono pojazd przewożący materiał do miejsca, w którym prowadzone są prace związane z utrzymaniem dróg, pod warunkiem, że transport ten będzie całkowicie i wyłącznie związany z przeprowadzaniem tych prac oraz że ma uzupełniający wobec nich charakter. To, czy sytuacja taka ma miejsce, musi ocenić sąd krajowy, biorąc przy tym pod uwagę całokształt mających znaczenie okoliczności rozpatrywanej w postępowaniu głównym sprawy".

Zgodnie z art. 4 pkt 20 ustawy o drogach publicznych „utrzymanie drogi” oznacza wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżanie i zwalczanie śliskości zimowej.

Przenosząc powyższe na realia niniejszej sprawy uznać należy, że samochód którym poruszał się obwiniony, a który przewoził sól drogową należał do kategorii, która podlega wyłączeniu w rozumieniu w/w przepisu, a tym samym nie obowiązywały kierowcy normy dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, przerw w prowadzeniu pojazdu oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku. W ocenie Sądu pojazd prowadzony przez obwinionego po pierwsze przewoził materiał ściśle związany z utrzymaniem dróg a mianowicie zwalczanie śliskości jezdni po drugie transport ten był całkowicie i wyłącznie związany z prowadzeniem tych prac. Nadto transport ten miał charakter uzupełniający wobec podstawowych prac. Utrzymywanie dróg wymaga zastosowania pewnych materiałów i koniecznego wyposażenia, które jest przewożone na miejsce wykonywania prac tym samym środkiem transportu, który jest używany przy pracach związanych z utrzymaniem dróg. W przedmiotowej sprawie pojazd był wykorzystywany do rozprowadzania soli na śliskiej nawierzchni dróg jak również do transportu tej soli. Przewożona sól była przeznaczona jedynie do prac związanych z utrzymaniem dróg. Powyższe przesądza, że transport ten był całkowicie i wyłącznie związany z utrzymaniem dróg w rozumieniu cytowanego art. 13 ust. 1 lit. h. To że w chwili kontroli nie było zamontowane urządzenie służące do rozprowadzania soli na nawierzchni nie przesądza o tym, że transport nie był w istocie związany z utrzymywaniem dróg. Montaż tego urządzenia nie jest skomplikowany. Dla nadania transportowi charakteru związanego z utrzymywaniem dróg nie wystarczy jedynie posiadanie zamontowanego w.w. urządzenia, niezależnie od tego w jakim celu taki przejazd byłby wykonywany. Nie taki jest cel wprowadzonej regulacji. Pojazd którym poruszał się obwiniony nie służył tylko i wyłącznie do transportu soli ale przede wszystkich był przeznaczony do prac związanych z utrzymaniem dróg. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że pojazd poruszał się w niewielkiej odległości od miejsca zakładu głównego – około 8 km pomiędzy dwiema bazami przedsiębiorstwa. Wówczas trwała akcja zimowego utrzymania dróg.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił na potwierdzenie tezy oskarżenia. Obwiniony podczas kontroli drogowej, wykonywał przewóz drogowy wyłączony spod zastosowania rozporządzenia nr 561/2006 i nie był zobowiązany do okazywania zapisów z tachografu cyfrowego lub wykresówek za dzień bieżący i z 28 poprzednich dni. Sąd nie dopatrzył się w zachowaniu oskarżonego znamion wykroczenia z art. 92 ust. 1 i ust. 2 w zw. z lp. 1 oraz lp. 13,3 załącznika nr 1 do ustawy z 06.09.2001 r. o transporcie drogowym i uniewinnił go od popełnienia zarzucanego mu czynu.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 118 § 2 kpw.