WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Piotr Witkowski
Protokolant:	sekr. sądowy Beata Dzienis

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 grudnia 2015r. w Suwałkach

sprawy J. Ł. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

w związku z odwołaniem J. Ł. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 września 2015 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. Ł. (1) prawo do emerytury od dnia (...)

Sygn. akt III U 664/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 11.09.2015r. odmówił J. Ł. (1) prawa do emerytury.

W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz.1227) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r., w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), ubezpieczonemu, urodzonemu po dniu 31.12.1948r. emerytura przysługuje, jeżeli spełnił łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny, wynoszący 60 lat dla mężczyzn;

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego;

- w dniu wejścia w życie przepisów ustawy emerytalnej, tj. 1.01.1999r., udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat, w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat.

Zgodnie zaś z § 2 ust. 2 wskazanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy (pracodawca) na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie §1 ust.2 cytowanego rozporządzenia lub w świadectwie pracy, gdzie ma obowiązek określić:

- rodzaj pracy ściśle według wykazu, działu i pozycji rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r.,

- stanowisko pracy wymienione w wykazie, dziale, pozycji i punkcie zarządzenia resortowego lub uchwały,

- okres, w którym praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Zakład odmówił (...)prawa do emerytury, ponieważ nie udowodnił on 15 lat pracy w szczególnych warunkach, a jedynie 1 rok, 8 miesięcy i 25 dni.

Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania, Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1.01.1999r. okresy składkowe i nieskładkowe w ilości 25 lat, 1 miesiąca i 7 dni.

Zakład wskazał również, że nie uwzględnił do pracy w szczególnych warunkach okresów

- od 1.07.1977r. do 30.04.1986r. z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w E., ponieważ przedłożone dokumenty poświadczone z Archiwum Państwowego w S. nie stanowią środka dowodowego na potwierdzenie zatrudnienia w szczególnych warunkach, a w świadectwie pracy w szczególnych warunkach z dnia 31.08.1981r. nie określono okresu do kiedy była wykonywana praca w szczególnych warunkach, a ponadto brak było powołania na rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. i wyjaśniania w jakim okresie J. Ł. (1) był zatrudniony jako spawacz, a w jakim okresie jako brygadzista robót sanitarnych z określeniem dla każdego stanowiska pracy osobno wykazu, działu, pozycji zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. oraz przepisami resortowymi;

- od 4.01.1988r. do 31.12.1990r. w Przedsiębiorstwie (...), ponieważ świadectwo pracy wystawia (...) S.A. i brak informacji czy jest następcą prawnym wskazanego zakładu, a ponadto w świadectwie pracy w szczególnych warunkach podano, iż J. Ł. (1)był zatrudniony jako monter, natomiast w świadectwie pracy – brygadzista rób sanitarnych i spawacz – brak wyjaśnienia w jakim okresie był zatrudniony na jakim stanowisku z określeniem dla każdego stanowiska pracy osobno wykazu, działu, pozycji zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r.;

- od 1.09.1995r. do 31.08.1998r. z tytułu zatrudnienia w (...), ponieważ w świadectwie pracy podano stanowisko pracy „monter urządzeń sanitarnych, spawacz”, natomiast w świadectwie pracy w szczególnych warunkach wskazano stanowisko „monter urządzeń sanitarnych i grzewczych”, a brak jest wyjaśnienia w jakim okresie J. Ł. (1) był zatrudniony na jakim stanowisku z określeniem dla każdego stanowiska pracy osobno wykazu, działu, pozycji zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r.

W odwołaniu od tej decyzji J. Ł. (1) wskazał, że jest ona dla niego bardzo krzywdząca, ponieważ prawie dwadzieścia lat pracował jako monter instalacji sanitarnych i grzewczych oraz jako spawacz. Te dwa zawody są zaś zaliczane do pracy w szczególnych warunkach. Teraz nie jest w stanie dokładnie przedstawić świadectw pracy, ponieważ większość dokumentów znajduje się w Archiwum w S., a Archiwum nie wystawia świadectw pracy. Nie rozumiał dlaczego ZUS uwzględnił jedynie krótki okres czasu, w którym pracował na powyższych stanowiskach, ponieważ cały czas pracował w Przedsiębiorstwie (...) w E., zwanej dalej (...) S.A. na tych samych stanowiskach. Teraz trudno zaś jest wyjaśnić od jakiego okresu pracował jako spawacz, a od kiedy jako monter instalacji sanitarnych i grzewczych.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Zważywszy mianowicie na cały zebrany w sprawie materiał dowodowy
i argumenty zaprezentowane przez odwołującego się uznać należało, że ma on również co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Jak wynika z orzecznictwa, czego potwierdzeniem jest choćby wyrok Sądu Najwyższego z dn. 2.02.1996r. II URN 3/95 (Lex 24774), w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Przepisy bowiem kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują w tym względzie żadnych ograniczeń w postępowaniu przed sądami.

Ewentualne ograniczenia dowodowe wskazane w §2 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) bądź wynikające z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11.10.2011r. w sprawie postępowania w sprawie o świadczenia emerytalno – rentowe (Dz.U. z 2011r. Nr 237, poz. 1412), a poprzednio z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno- rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. z 1983r. Nr 10, poz. 49 ze zm.), sprowadzające się do złożenia na piśmie stosownych świadectw pracy, dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi.

W sprawie niewątpliwym jest, że odwołujący się zatrudniany był we wskazanym przez siebie zakładzie pracy oraz w firmie (...)na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy; w Przedsiębiorstwie (...) w E. od 1.07.1977r. do 30.04.1986r., a następnie od 4.01.1988r. do 31.12.1990r., chociaż było to już tylko Przedsiębiorstwo (...) w E., w firmie zaś u T. S. od 1.09.1995r. do 31.08.1998r. Za pracę odwołującego się w Przedsiębiorstwo (...) w E. świadczą przy tym nie tylko wystawiane świadectwa pracy ale i jego pracownicze akta osobowe.

W obliczu też zebranej w sprawie powyższej dokumentacji osobowo – pracowniczej i zeznań świadków przesłuchanych w sprawie niewątpliwym również w niej winno być, że odwołujący się we wskazanym Przedsiębiorstwie i w firmie (...) świadczył pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Będzie to praca określona w Wykazie A Dziale XIV pod pozycją 12 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r., jako praca spawacza. Taka praca odwołującego się wynika z jego akt osobowych i taką pracę potwierdzili przesłuchani w sprawie świadkowie, co do pracy w Przedsiębiorstwie (...) w E. J. K. i K. K., a w firmie (...). Świadkowie zeznali mianowicie, że odwołujący się przy wszelkich pracach instalatorskich, a zwłaszcza sanitarno – grzewczych, zawsze spawał i że jego właśnie praca polegała na spawaniu, tak jak i on sam twierdził słuchany w charakterze strony. Należało zatem przyjąć, że stale i w pełnym wymiarze czasu pracy świadczył pracę w szczególnych warunkach. Nie wyklucza tego fakt, że w Przedsiębiorstwie (...) w E. w okresie czasu od 4.01.1988r. do 31.12.1990r., a wcześniej w tym Przedsiębiorstwie, gdy nosiła dopisek (...), od 1.11.1980r. był brygadzistą brygady robót sanitarnych. Będąc bowiem brygadzistą tylko organizował pracę brygady i niejako jej przewodził pilnując na bieżąco wykonywania prac. Nie mogło to więc powodować, że na tyle odrywał się od pracy spawalniczej, że nie wykonywał jej w pełnym wymiarze czasu pracy. Jak zeznali świadkowie to odwołującemu się przygotowywano materiał i w ogóle prace do spawania, on zaś tylko niekiedy im w tym pomagał, oczywiście cały czas nadzorując ich pracę. Zasadniczym czynnościom spawania zawsze przecież towarzyszą pewne procesy przygotowawczo – zakończeniowe. Jak natomiast wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12.04.2012r. II UK 233/11 (Lex 1297790) jeżeli te prace stanowią integralną część (immanentną cechę) większej całości dającej się zakwalifikować pod określoną pozycją złącznika do rozporządzenia z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) to nie ma podstaw aby tej pracy nie zaliczyć do okresu uprawniającego do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Dotyczy to też sytuacji kiedy czynności wykonywane w warunkach nienarażających na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia mają charakter incydentalny, krótkotrwały, uboczny. O takim stanie rzeczy możemy natomiast mówić odnośnie odwołującego się, który cały czas w angażach był wskazywany jako spawacz, nawet jeżeli był brygadzistą robót sanitarnych. Poza tym sama praca montera instalacji sanitarnych i grzewczych jest kwalifikowana jako wykonywana w szczególnych warunkach będąc wskazana w Dziale V pod poz. 1 roboty wodno – kanalizacyjne (rozporządzenie RM z dnia 7.02.1983r.). Ma to odniesienie do zarządzenia Nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. w sprawie stanowisk pracy na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. Urz. tego Ministra z 1988r., nr 2 poz. 4-5)

W obliczu więc powyższego nie powinno być wątpliwości, że odwołujący się spełnił wszystkie warunki do nabycia emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Posiada bowiem 25-letni okres składkowy i nieskładkowy niezbędny do jej otrzymania, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach i ukończył 60 lat życia (...)., gdyż urodził się (...) Nie przystąpił też do otwartego funduszu emerytalnego.

W związku z tym Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującemu się prawo do emerytury od dnia (...). tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego (wniosek o emeryturę złożył wcześniej, bo 16.07.2015r.).

PW/bd