UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy w pkt I zasądził od pozwanej I. J. na rzecz strony powodowej (...) sp. Z o.o. we W. kwotę 333,75 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 16.02.2009r. do dnia zapłaty; w pkt II zasądził od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 107,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd podał, że poprzednika prawny strony powodowej - (...) i pozwaną łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych na okres od dnia 15.02.2008 r. do dnia 14.02.2009 r., która z dniem 15.02.2009r. uległa automatycznemu przedłużeniu na okres od 15.02.2009r. do 14.02.2010r. Pozwana nie wypowiedziała umowy przed jej przedłużeniem, odpowiednie pismo dotarło bowiem do (...) dopiero w dniu 17.02.2009r., skutkiem czego pozwana zobowiązana jest do uiszczenia składki.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wniosła pozwana. Sądowi I instancji zarzuciła, że wydał zaskarżone orzeczenie jedynie w oparciu o przepis art. 28 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, powołując się jednocześnie na dokumenty, które nie istnieją (polisa nr (...)), albo zostały spreparowane (złączony do pozwu aneks polisy nr (...)). Zarzuciła też, że Sąd pominął niewykonanie przez (...) podstawowych obowiązków, co spowodowało, że samochód C. faktycznie nie został ubezpieczony. Wskazała też, że obowiązujący w 2009 r. przepis ustawy o obowiązkowych ubezpieczeniach był niekorzystny dla ubezpieczonych, którzy popadali w pułapkę podwójnego ubezpieczenia. Pozwana wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego, w tym zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sad Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanej nie zasługiwała na uwzględnienie, a zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu.

Przepis art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w brzmieniu pierwotnym stanowił, że jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Przepis ten zawierał klauzulę prolongacyjną, która przewidywała milczące zawarcie umowy ubezpieczenia na następny okres 12 miesięcy, z mocy ustawy.

Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie 11 lutego 2012 r., wprowadzono obowiązek zakładu ubezpieczeń potwierdzenia zawarcia umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, jak też obowiązek wysłania ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, wraz z pouczeniem o prawie wypowiedzenia dotychczasowej umowy zgodnie z ust. 1 oraz o formie, możliwym sposobie oraz terminie złożenia tego wypowiedzenia. Przepis art. 28 ustawy po wejściu w życie powołanej nowelizacji przewiduje, że jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego w tym samym czasie jest ubezpieczony w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń, przy czym co najmniej jedna z umów ubezpieczenia została zawarta w trybie art. 28 ust. 1, umowa zawarta w tym trybie może zostać przez niego wypowiedziana na piśmie i w takim przypadku, zakład ubezpieczeń może żądać zapłaty składki ubezpieczeniowej tylko za okres, przez który ponosił odpowiedzialność.

Powyższa regulacja nie< pozostawia zatem wątpliwości, że w 2009 r. umowa, której strona skutecznie nie wypowiedziała najpóźniej na dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który została zawarta, ulegała automatycznemu przedłużeniu na okres kolejnych 12 miesięcy, zaś ubezpieczyciel nie był nawet obowiązany do potwierdzenia zawarcia umowy dokumentem ubezpieczenia, jak też wysłania

ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia. Doręczenie polisy nie miało wpływu na skuteczność umowy ubezpieczenia. Umowa pomiędzy (...) pozwaną nie była nową umową, uległa ona jedynie przedłużeniu z mocy prawa, wobec braku wypowiedzenia jej przez pozwaną.

Fakt otrzymania czy nieotrzymania przez pozwaną polisy, pozostaje bez wpływu na ocenę skuteczności obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia, w tym uiszczenia należnej składki. Polisy ubezpieczeniowej nie należy bowiem utożsamiać z samą umową ubezpieczeniową. Polisa jest tylko dokumentem potwierdzającym zawarcie samej umowy ubezpieczenia. Wystawienie i istnienie polisy nie stanowi przesłanki ważności umowy ubezpieczenia ( wyrok SA w Łodzi z z dnia 14 marca 1996 r. lACr 62/96 OSA 1997/1/4, OSAŁ 1996/2/24).

Pozwana nie przeczyła, że jej wypowiedzenie nie dotarło skutecznie do (...) przed dniem 15 lutego 2009 r. (w którym kończyła się poprzednio zawarta umowa), zatem z uwagi na treść art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zobowiązana była do zapłaty składki za kolejnych 12 miesięcy ochrony ubezpieczeniowej udzielonej jej przez stronę powodową z uwagi na automatyczne przedłużenie umowy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Odwoławczy na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację pozwanej jako bezzasadną, o czym orzeczono jak w pkt I sentencji.

Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego, zawarte w pkt II sentencji zapadło w oparciu o art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc, zgodnie z wynikiem postępowania. Zasądzona kwota 60 zł stanowi koszty zastępstwa procesowego wyliczone w oparciu o § 6 ust. 1 i § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE