UZASADNIENIE

W nocy 13 listopada 2014 roku pomiędzy godziną 3:00-7:00 D. B. wszedł przez okno do mieszkania B. P.. Wepchnął mniejsze skrzydło okna do wnętrza pomieszczenia przez co uszkodził okucie okna o wartości 100 zł. Okno uderzyło zaś w stojący na stoliku telewizor, który upadł na podłogę i się potłukł. Wartość telewizora pokrzywdzony określił na kwotę 400 zł.

Dowód: zeznania świadków

B. P. k:4-6, k: 112-114

M. M. (1) k:18, k: 134-135

D. B. z mieszkania B. P. wziął komputer – laptop firmy (...) koloru srebrnego. Komputer ten przekazał A. D. na przechowanie- A. D. jest konkubentem siostry D. S..

Dowód: zeznania świadków

M. M. (1) k: 4-6; k: 112-113

A. D. k: 23-24

Bezpośrednio po zdarzeniu w dniu 15.11.2014r. przeprowadzono przeszukanie w miejscu zamieszkania D. B., który był obecny podczas przeprowadzonej czynności. Nie znaleziono laptopa typu A. pochodzącego z włamania na szkodę B. P..

Dowód: protokół przeszukania wraz z nakazem k: 7-8-9

W dniu 15.12.2014 r. złożyła zeznania M. M. (1) w tym okresie konkubina D. B., która wskazała na sprawcę ( D. B.) włamania do mieszkania B. P. i miejsce przechowywania laptopa A..

Dowód: zeznania świadka M. M. (1) k: 18

W dniu 19.12.2014r. funkcjonariusze policji M. P. i I. S. przeprowadzili przeszukanie w miejscu zamieszkania A. D.. A. D. wydał funkcjonariuszom laptop A. koloru srebrnego. Jak oświadczył funkcjonariuszom policji i później zeznał do protokołu laptop dał mu kilka tygodni wcześniej D. B. – brat jego konkubiny- i prosił o jego przechowanie.

Dowód: zeznania świadka

A. D. k: 23-24

protokół przeszukania k: 20-22

B. P. rozpoznał laptopa jako swoją własność nie wnosząc zastrzeżeń co do jego wyglądu.

Dowód: pokwitowanie k: 25

D. B. był wielokrotnie karany za przestępstwa p-ko mieniu i zdrowiu.

Dowód: karta karna k: 47 i 4v; k: 126-127; k: 128-129

Został warunkowo przedterminowo zwolniony z odbywania kary pozbawienia wolności postanowieniem SO w Bydgoszczy z dnia 26.06.2014 r.

Dowód: wyrok łączny k: 49 i v

D. B. został skazany wyrokiem SR w Lipnie z dnia 15.05.2015 w sprawie IIK 181/15 za przestępstwo z art. 279§1 kk i art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64 §1 kk popełnione 07.02.2015r. i z art. 288§1kk w zw. z art.64§1kk popełnione 22/23 października 2014 r. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Dowód: wyrok SR Lipno (...); k: 131-132

D. B. został również skazany wyrokiem SR w Lipnie (...) z dnia 24.04.2015 za przestępstwo z art.190§1kk w zw. z art.12 kk popełnione w okresie od września 2014 r. do 11.12.2014 r. na szkodę M. M. (1) na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu bezpłatnej dozorowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Dowód: wyrok IIK 67/15 SR Lipno z dnia 24.04.2015 r.

Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym ( k. 34-35, 43-33,57-58) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień . Nie wyrażał chęci zapoznania się z materiałami postępowania w sprawie .

Oskarżony w postępowaniu sądowym uprzedzony o treści art. 175 kpk oświadczył iż zrozumiał treść pouczenia i treść aktu oskarżenia po czym złożył wyjaśnienia w dalszym ciągu nie przyznając się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Oskarżony złożył wyjaśnienia o treści.

Całą noc 13/14 listopada spędził z M. M. (1) gdyż w tym czasie oświadczył się w/w. Włamanie zaszło z 13/14 listopada. Składając wyjaśnienia na policji dowiedział się - funkcjonariusze poinformowali go- iż wiedzą, że to nie on dopuścił się tego czynu, jednakże oczekują wskazania przez niego, kto dopuścił się tego wyczynu, podania informacji i znalezienie podejrzanego i zwrócenie laptopa na policję. D. B. zobowiązał się do powyższego. Po czasie jednak dowiedział się iż laptop został znaleziony u D. A., który zeznał, że ma go właśnie od niego.

Wyjaśniał ponadto , iż kilka dni po zatrzymaniu przez policje, oskarżony przebywał u B. P., który to zrelacjonował mu iż dopuszczono się włamania na jego posesję i skradziono mu laptopa, jednak pokrzywdzony powiedział do oskarżonego że wierzy, że czynu tego nie dopuścił się D. B., czego dał wyraz w słowach: „ wiem O., że to nie ty” i poprosił go o pomoc w znalezieniu sprawcy.

Odpowiadając na pytanie Sądu oskarżony wyjaśnił iż w dniu 13 listopada od około godziny 15:00 do dnia następnego przebywał z M. M. (1) m. in.: na ulicy (...) gdzie wypłacił pieniądze z Banku, w (...) na M., następnie na maszynach do grania na ulicy (...) po czym około godziny 23:00 udali się do jego domu na ul. (...), gdzie przebywała mama oskarżonego. Tej nocy oskarżony oświadczył się swojej dziewczynie w G., natomiast z 12/13 przebywał nieustannie z M. M. (1) z którą udał się na zakupy, a w nocy był już w domu.

Aktualnie oskarżony z M. M. (1) nie utrzymuje kontaktu .Natomiast z informacji, które posiada wynika iż wróciła ona do B. P. z którym wcześniej była. Podczas pobytu oskarżonego w Zakładzie Karnym utrzymywał on kontakt z M. M. (1) wyłącznie drogą listowną.

Oskarżony wyjaśniał iż odbyła się sprawa, gdzie M. M. (1) występowała jako pokrzywdzona. Sprawa ta została zakończona dla niego wyrokiem w wymiarze 10 miesięcy ograniczenia wolności. Aktualnie nie jest on w konflikcie z w/w.

Oskarżony wyjaśniał iż długo przebywał za granicą i nie zna nazwiska policjanta, który dał mu do zrozumienia iż wie, że to nie on dopuścił się danego czynu.

Nie jest on w konflikcie z B. P. . Wcześniej był w konflikcie z A. D., ale później sytuacja ta uległa poprawie. Z informacji jakie posiada wynika iż M. M. (1) i A. D. dostali wyroki za włamanie w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata

Odpowiadając na pytanie Prokuratora oskarżony wyjaśniał , iż był raz przesłuchiwany na komendzie przez policjanta, który powiedział do niego , że wie kto to zrobił. Po upływie około 2-3 tygodni od włamania rozmawiał przed domem z B. P..

Odpowiadając na pytanie obrońcy oskarżony wyjaśniał iż z 12/13 listopada również przebywał w domu na ulicy (...), gdzie w tym samym czasie przebywała również jego mama. Kiedy był w G., a następnie na maszynach z M. M. (3) spotkał D., która tam była. Nazwiska w/w nie znał .

Ustalając stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd dał wiarę zeznaniom M. M. (1). W/w jest na chwilę obecną byłą konkubiną D. B.. W chwili popełnienia czynu mieszkała razem z oskarżonym w domu matki D. K. B.. M. M. (1) słyszała rozmowę syna (D. B.) z matką (K. B.) w czasie której oskarżony mówił matce, że włamał się do B. P. zabrał laptopa „który jest gdzieś na wsi u siostry”. Również o tym włamaniu oskarżony mówił M. M. (1) operując szczegółami- mówił że wybił szybę i wszedł oknem (zeznania świadka M. M. k:18v), uszkodził telewizor. Włamał się ponieważ szukał M.. Szczegóły które podaje M. M. (1) w swoich zeznaniach co do sposobu działania sprawcy mają swoje odzwierciedlenie w zebranym materiale dowodowym. Faktycznie D. B. wszedł przez okno uszkadzając je i zniszczył telewizor . Telewizor spadł ze stolika i potłukł się.

Właśnie te szczegóły zeznań uwiarygadniają zeznania M. M. (1). W/w nie uczestniczyła w zdarzeniu a o zachowaniu i sposobie działania dowiedziała się od samego sprawcy. Szczegóły te zazębiają się z zeznaniami pokrzywdzonego o których nie mogła wiedzieć M. M. (1) mimo, że znała pokrzywdzonego.

B. P. zeznał wprost, że sprawca wszedł przez okno uszkadzając je, zniszczył telewizor który spadł ze stolika i się potłukł.

Zeznania M. M. (1) jeszcze w jednym szczególe korespondują z zeznaniami innego świadka A. D.. M. M. (1) złożyła zeznania w dniu 15.12.2014 r. informując iż laptop ma być „u siostry oskarżonego gdzieś na wsi ” (k.18v).

W dniu 19.12.2014r. przeprowadzono przeszukanie u A. D. (konkubina siostry oskarżonego ) u którego znaleziono laptopa . Pokrzywdzony B. P. rozpoznał laptopa jako swój komputer i zwrócono mu sprzęt.

W tym samym dniu 19.12.2014r. A. D. został przesłuchany prze policję wprost zeznał iż laptopa dostał kilka tygodni temu od D. B., który prosił go o przechowanie sprzętu . Dodał również, że D. B. chciał go sprzedać ale on nie był zainteresowany.

Również i ten fragment zeznań M. M. (1) został pozytywnie zweryfikowany. Jej informacja o miejscu przechowywania laptopa potwierdziła się. Zeznania tych dwóch świadków należy interpretować i oceniać łącznie w powiązaniu ze sobą. Nie można tych zeznań oceniać odrębnie.

Niewątpliwie A. D. zmienił swoje zeznania w postępowaniu sądowym k: 103v. Przed Sądem zeznał iż na ulicy, gdy szedł w kierunku domu zaczepił go z wyglądu znany mu chłopak. Zapytał się go czy nie chce laptopa zgodził się wziąć sprzęt „jak chce mi go dać to taka okazja”.

Po odczytaniu wobec sprzeczności zeznań świadka złożonych w postępowaniu przygotowawczym A. D. zeznał iż podpisał tylko kartkę gdzie pisało „ że został znaleziony laptop”.

Wówczas Sąd zaczął odczytywać kolejne zdania – fragmenty - z protokołu przesłuchania świadka A. D. z postępowania przygotowawczego. Świadek wówczas stwierdził, że powiedział policjantom iż laptopa dostał od D. B., ale policjanci przyjechali rano a on się wystraszył i dlatego tak powiedział. Powiedział na B. bo myślał, że będzie miał jakąś odpowiedzialność z tego tytułu. Nie powiedział o osobie od której dostał laptopa bo był w szoku, był przestraszony i cały się trząsł.

Z uwagi na zeznania A. D. złożone w postępowaniu sądowym Sąd zdecydował się przesłuchać funkcjonariuszy policji, którzy prowadzali przeszukanie w miejscu zamieszkania świadka i odbierali zeznania od świadka.

I. S. prowadziła przeszukanie u świadka, była obecna również przy przesłuchaniu A. D.. Świadek zaprzeczyła żeby A. D. podpisał czystą kartkę. Zapisywane było to co świadek powiedział. Nie odniosła wrażenia żeby A. D. obawiał się D. B.. Była na 100% pewna i to pamięta, że A. D. zeznał iż tego laptopa przyniósł mu D. B. ( zeznania świadka I. S. k:112v).

Również drugi funkcjonariusz uczestniczący w czynnościach M. P. zaprzeczył, aby w protokole było wpisane jedno zdanie a reszta protokołu była wypisana w jednostce. Na pewno protokół był spisany w obecności A. D.. Świadek nie wspominał o innych osobach mówił jedynie, że D. B. dał mu laptopa na przechowanie (zeznania świadka M. P. k: 135).

Sąd nie dał wiary zeznaniom A. D. złożonych w postępowaniu sądowym. Sąd nie wierzy w to, że A. D. otrzymał od nieznanej mu osoby na ulicy laptopa. Nikt nie robi takich prezentów! Natomiast dziwnym trafem to co powiedziała M. M. (1) potwierdziło się- laptop pochodzący z kradzieży z włamaniem ( o której mówił D. B. ) został znaleziony u A. D..

M. M. (1) miała prawdziwe informacje, które się sprawdziły.

Zeznania A. D. złożone w postępowaniu sądowym to naiwna i nieudolna próba obrony D. B.. Sąd nawet odebrał w trakcie składania zeznań od świadka przyrzeczenie, żeby był on świadomy konsekwencji swojego zachowania . Właśnie zeznania M. M. (1) i A. D. (złożone w postępowaniu przygotowawczym) tworzą jedną całość i wzajemnie się zazębiają.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który nie przyznał się do zarzucanego mu przestępstwa.

W swobodnej wypowiedzi D. B. wyjaśnił, że z 13/14 listopada były jego zaręczyny z M. M. (1) i całą noc przebywał z w/w. Wyjaśniał na temat tego co robił w dniu 13 listopada i z 13/14 listopada. Natomiast włamanie miało miejsce w godzinach 3:00-7:00 13 listopada ! Zatem wyjaśniał na temat dnia i nocy już po włamaniu. Dopiero na pytanie Sądu i później obrońcy odpowiedział , iż noc z 12/13 listopada spędził w domu. W domu była również jego mama. Obrońca oskarżonego złożył wniosek o przesłuchanie matki oskarżonego czy w noc z 12/13 listopada D. B. spędził w domu (k: 94).

K. B. zeznała , że rewizja u niej w domu była z 12/13 listopada – policjanci szukali laptopa. Syna wówczas nie było w domu zaś w nocy był i spał.

Zdaniem Sądu K. B. nie pamięta tych dni, daje alibi synowi ale nie jest ono wiarygodne.

Przeszukanie w mieszkaniu było 15.11.2014r. ( a nie z 12/13 listopada). Podczas przeszukania był obecny D. B. (K. B. twierdzi, że wówczas nie było syna). Okoliczność ta wynika wprost z protokołu przeszukania (k:7-8-9). D. B. był obecny podczas przeszukania i podpisał protokół.

Sąd nie dał wiary zeznaniom K. B., która chce bronić syna, ale robi to w sposób nieudolny. Świadek po prostu nie pamięta tych nocy i dni jednak daje alibi synowi co jest zrozumiałe dla Sądu jako matka chce uchronić syna przed odpowiedzialnością karną.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd dał wiarę zeznaniom M. M. (1) co do sprawstwa oskarżonego w zarzucanym D. B. przestępstwie.

M. M. (1) i D. B. nie są już razem. W zasadzie konfliktu między nimi nie ma. D. B. został oskarżony za groźby skierowane wobec M. M. (1) i wyrok jest prawomocny.

Trudno Sądowi ustalić, czy M. M. (1) była jeszcze w związku z D. B., gdy składała zeznania po raz pierwszy w niniejszej sprawie tj. w dniu 15.12.2014 r.

Jeszcze 7 lutego 2015r. razem popełnili przestępstwo ( nota bene wspólnie i w porozumieniu z A. D.) w sprawie IIK 181/15 wtedy twierdzili, że byli jeszcze razem. Sąd w tym składzie rozpoznawał tą sprawę dlatego te szczegóły są znane Sądowi z urzędu . Również w tamtej sprawie M. M. (1) złożyła obciążające wyjaśnienia wobec D. B.. W sprawie IIK181/15 wszyscy sprawcy (D. B., M. M. (6). A. D.) zostali skazani prawomocnym wyrokiem ( wyrok IIK 181/15 k: 131-133 ).

Zdaniem Sądu konflikt pomiędzy D. B. ( który tak eksponuje obrońca oskarżonego) a M. M. (1) nie wpłynął na treści jej zeznań- w/w po prostu powiedziała prawdę składając zeznania w postępowaniu przygotowawczym i sądowym.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego czynu t.j. przestępstwa z art. 279§1 1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk uwzględniając wyrok II Aka 126/13 Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 2013.07.12 zgodnie z którym :

Kumulatywną kwalifikację obejmującą przepisy art. 279 § 1 k.k. oraz art. 288 § 1 k.k. należy przyjmować szczególnie wtedy, jeżeli w trakcie kradzieży z włamaniem sprawca, przełamując zabezpieczenie, spowodował uszkodzenie mienia wydatnie wykraczające poza szkodę związaną z usunięciem przeszkody chroniącej dostęp do pomieszczenia, skąd dokonano kradzieży (Lex 1372235)

Niewątpliwie oskarżony pokonując zabezpieczenie okna skrzydłem okna zrzucił telewizor którego ekran się uszkodził – stłukł . Wartość uszkodzenia okna to kwota 100złotych wartość uszkodzonego telewizora 400 złotych .Wartość skradzionego i odzyskanego laptopa 500 złotych.

Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami sędziowskiego wymiaru sprawiedliwości wynikającymi z treści art. 53 § 1 i 2 kk.

Zgodnie z art. 53§ 1kk Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

§ 2. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie pokrzywdzonego.

D. B. był wielokrotnie karany ( 46-47 , 49 , 50 ) za przestępstwa p/ko mieniu. Również był karany przez Sąd w Wielkiej Brytanii . Został wydany wobec niego wyrok łączny IIK 964/10 przez Sąd Rejonowy w Lipnie ; do odbycia kary był poszukiwany (...).

W momencie popełnienia czynu w niniejszej sprawie korzystał z warunkowego przedterminowego zwolnienia – postanowienie zostało wydane 26.06.2014r przez SO w Bydgoszczy – okres próby został wyznaczony do 26.06.2016!.

W okresie późniejszym również został skazany za czyny popełnione po popełnieniu czynu w niniejszej sprawie :

wyrokiem IIK67/15 z dnia 24.04.2015r za przestępstwo z art.190§1kk popełnione na szkodę M. M. (1) na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności ( k. 125) oraz wyrokiem z dnia 15.05.2015r w sprawie IIK 181/15 za przestępstwo z art. 279§1kk i art.275§1kk w zw. z art11§2kk w zw. z art. 64§1kk i inne na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności ( k. 131-132).

Sąd uznał , iż przepisy nowego kodeksu karnego obowiązujące od dnia 1.07.2015r są względniejsze dla oskarżonego i te przepisy stosował w niniejszej sprawie. Nowe przepisy dają możliwość wymierzania kar mieszanych. W przypadku stosowania poprzednio obowiązującego kodeksu karnego minimalna kara wymierzona zostałaby w wysokości 1 roku bez możliwości ewentualnego zawieszenia wykonania kary , zdaniem Sądu , D. B. nie daje pozytywnej prognozy , że w przypadku zawieszenia wykonania kary nie popełni on ponownie przestępstwa co dał wyraz swoim postępowaniem w niniejszej sprawie. Oskarżony nie uszanował warunków przedterminowego zwolnienia. Popełnił kilka przestępstwa w okresie próby.

Sąd zastosował art.37bkk zgodnie z treścią którego w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn , sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesiące a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat - 6 miesięcy , oraz karę ograniczenia wolności do lat dwóch . W pierwszej kolejności wykonuje się wówczas karę pozbawienia wolności chyba że ustawa stanowi inaczej.

Sad wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 6 miesięcy ograniczenia wolności . Wymierzona kara jest adekwatna do zawinienia oskarżonego uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu. Należy mieć na uwadze że laptop został znaleziony i oddany pokrzywdzonemu zaś w zakresie uszkodzonego telewizora i uszkodzonego okna Sąd orzekł naprawienie szkody w całości w wysokości 500 złotych na podstawie art.46§1kk na rzec pokrzywdzonego B. P..

Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę także opinie o tymczasowo aresztowanym- D. B. był tymczasowo aresztowany d sprawy IIK 181/15 ( k.99). Zachowanie D. B. w izolacji oceniono jak przeciętne z przewagą postaw negatywnych. W/w deklarował przynależność do podkultury przestępczej i silnie identyfikuje się jej uczestnikami. W środowisku współosadzonych funkcjonował właściwie .

Oskarżony D. B. nie pracował przed osadzeniem w AŚ, otrzymywał zasiłek z MOPS-u w wysokości 270 złotych, nie posiada majątku ruchomego i nieruchomego. W trakcie rozpoczęcia niniejszej sprawy był tymczasowo aresztowany do innej sprawy co było podstawą wyznaczenia mu obrońcy z urzędu .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 17 ust 1 ustawy z dnia 23. 06. 1973r „ o opłatach w sprawach karnych” ( Dz.U. nr.49 poz. 223 z 1983r ze zmianami ) i art.624 kpk i 626 kpk.

O kosztach obrony z urzędu Sąd orzekł na podstawie §14 ust2pkt3, §2ust.2i3 i §19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. „w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata z urzędu (Dz. U. Nr.163 poz.1348 z 2002r. z późn. zmianami)”.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE