Sygn. akt III Cz 1746/15
Dnia 15 grudnia 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek
Sędziowie: SO Marcin Rak
SR (del.) Ewa Buczek – Fidyka (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy
z powództwa A. T. (T.), P. T. i K. T.
przeciwko G. T. (T.)
o alimenty
na skutek zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Rejonowego w Żorach
z dnia 18 sierpnia 2015 r., sygn. akt III RC 224/15
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSR (del.) Ewa Buczek - Fidyka SSO Leszek Dąbek SSO Marcin Rak
Sygn. akt III Cz 1746/15
Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2015 r. Sąd Rejonowy w Żorach udzielił powodom A. T. oraz P. T. zabezpieczenia powództwa o alimenty poprzez zobowiązanie pozwanego G. T. do łożenia na rzecz powodów kwot w wysokości 400 zł miesięcznie oraz powództwa K. T. poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na rzecz powódki kwoty po 450 zł miesięcznie, w stosunku do obu zobowiązań poczynając od 1 sierpnia 2015 r., w pozostałym zakresie wnioski o zabezpieczenie oddalił. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż powodowie we wniosku o zabezpieczenie uprawdopodobnili istnienie dochodzonych pozwem roszczeń, których podstawę stanowiła treść art. 133 i 135 k.r.o., a także art. 27 k.r.o.
Rozstrzygnięcie to zaskarżył pozwany w zakresie udzielenia zabezpieczenia powództwa o zaspokojenie potrzeb rodziny na rzecz powódki K. T., wnosząc o jego zmianę poprzez oddalenie wniosku o zabezpieczenie powódki K. T., ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie wniosku do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Orzeczeniu temu zarzucił niezgodność ustaleń faktycznych sądu z materiałem dowodowym zebranym w sprawie poprzez uznanie, że zabezpieczenie roszczenia powódki K. T. stało się konieczne i uzasadnione, a możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego pozwalają na udzielenie zabezpieczenia , zarzucił nadto naruszenie prawa procesowego, a to art. 730 1 § 1 k.p.c. i art. 753 § 1 k.p.c. poprzez uznanie , że twierdzenia powódki zawarte w pozwie zawierają wystarczające uprawdopodobnienie usprawiedliwionych potrzeb powódki, a w konsekwencji wydanie zaskarżonego postanowienia na posiedzeniu niejawnym bez przeprowadzenia jakiegokolwiek postępowania dowodowego na rozprawie w celu zweryfikowania twierdzeń powódki w tym zakresie. W uzasadnieniu wskazał, iż Sąd nie dokonał obiektywnej weryfikacji i oceny twierdzeń i dowodów zawartych w pozwie. Tymczasem powołane tam okoliczności dotyczące jego zarobków są nieprawdziwe. Skarżący przedstawił zestawienie swoich aktualnych dochodów wskazując, iż kształtują się one na poziomie 4.200-4700 zł , na kwotę tę składa się wynagrodzenie podstawowe w kwocie 1286 zł oraz 3.000 zł z tytułu delegacji, czasem są to niższe kwoty. Pozwany wskazał, iż z tych środków opłaca alimenty na A. i P. w kwocie 800 zł , alimenty na córkę M. z pierwszego małżeństwa w kwocie 500 zł miesięcznie, opłaca wyżywienie w kwocie 700 zł oraz raty kredytu na samochód w kwocie 1000 zł zaciągniętego wspólnie z żoną. Ponadto pozwany podniósł, że powódka jest zdolna do pracy i ma warunki niezbędne dla podjęcia zatrudnienia i utrzymywania się we własnym zakresie. Powódka nie wykazała, że czyni starania o podjęcie pracy zarobkowej. Skarżący podkreślił, że zobowiązania kredytowe wskazane przez powódkę dotyczą kredytu zaciągniętego przed zawarciem związku małżeńskiego z pierwszym mężem i rodzicami, pozwany kwestionował koszty dojazdu dzieci do szkoły i przedszkola wskazują, iż placówki te znajdują się 10 minut spacerem od domu. Pozwany wskazał, iż powódka pobrała zwrot podatku kwocie 7.000 zł, z którego się nie rozliczyła oraz nie wspomniała, iż w domu mieszka jej dorosły syn W. M., który pracuje i powinien się dokładać do kosztów związanych z utrzymaniem domu. Pozwany kwestionował również wysokość abonamentu telefonicznego.
W odpowiedzi na zażalenie powódka żądała jego oddalenia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że zaskarżone orzeczenie wydane zostało w trybie postępowania zabezpieczającego. Postępowanie to ma charakter postępowania pomocniczego w stosunku do postępowania rozpoznawczego. Funkcją postępowania zabezpieczającego jest udzielenie ochrony prawnej o tymczasowym charakterze.
Przepis art. 753 k.p.c. normuje szczególny sposób zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych, który ma charakter zabezpieczenia nowacyjnego i polega na stworzeniu na czas trwania postępowania nowej, prowizorycznej sytuacji, w której zobowiązany jest do zapłaty okresowo lub jednorazowo określonej sumy pieniężnej. Celem zabezpieczenia nie jest zapewnienie egzekucyjnego wykonania wyroku lecz zapewnienie uprawnionemu środków utrzymania. W tym zakresie zabezpieczenie prowadzi do prowizorycznego zaspokojenia uprawnionego. Te uwagi prowadzą do wniosku, iż z istoty rzeczy ze względu na trwające postępowanie analiza potrzeb powódki, jak i możliwości zarobkowych zobowiązanego jest utrudniona, a w chwili orzekania o zabezpieczeniu sąd często nie dysponuje pełnym zakresem informacji wynikających z przeprowadzonych dowodów o okolicznościach leżących u podstaw ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego.
Sąd I instancji słusznie wskazał, że zabezpieczenie powództwa w sprawach alimentacyjnych, stosownie do treści art. 730 § 1 k.p.c. w związku z art. 753 § 1 k.p.c., wymaga jedynie uwiarygodnienia roszczenia w zakresie usprawiedliwionych potrzeb powoda oraz możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego (por. art. 133 § 1 k.r.o., art.135 § 1 k.r.o.).
Uprawdopodobnienia nie można jednocześnie utożsamiać z udowodnieniem roszczenia, stanowi ono bowiem niejako surogat dowodu nie dający pewności, lecz jedynie wiarygodność określonego faktu (por. K. Flaga – Gieruszyńska: [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, pod red. A. Zielińskiego, Warszawa 2008, s. 424).
Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego, że K. T. w wystarczającym stopniu uprawdopodobniła, iż żądanie zabezpieczenia jest zasadne.
Zauważyć należy, że powódka czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletnich powodów, którzy z nią mieszkają. Do pozwu zostały dołączone rachunki potwierdzające koszty utrzymania gospodarstwa domowego powódki.
W ocenie Sądu Odwoławczego na obecnym etapie postępowania zasadnym jest przyjęcie, że możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na łożenie przez skarżącego na rzecz powódki świadczenia w kwocie 450 zł miesięcznie tytułem zaspokojenia potrzeb rodziny. Podkreślić należy, że oceniając sytuację materialną pozwanego należało uwzględnić nie tylko kwotę wykazywanego przez niego dochodu, ale także uzyskiwane z tytułu delegacji kwoty. W ocenie Sądu Odwoławczego uzyskiwana przez pozwanego kwota 4.200-4.700 zł miesięcznie pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb pozwanego jak i na realizacje obowiązków alimentacyjnych wobec jego małoletnich dzieci i małżonki. Ponadto fakt ponoszenia wydatków na spłatę zobowiązań kredytowych nie może powodować ograniczenia obowiązku alimentacyjnego, bowiem są to wydatki, którym nie można przyznać pierwszeństwa przed świadczeniami alimentacyjnymi, tym bardziej, iż powódka wskazała, że wyłącznie pozwany korzysta ze spornego pojazdu. Odnośnie możliwości zarobkowych powódki to kwestia ta będzie niewątpliwie przedmiotem badania przez Sąd I instancji natomiast na obecnym etapie postępowania istotne jest to, że powódka zajmuje się małoletnimi dziećmi stron.
Z podanych wyżej względów Sąd Odwoławczy na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. . i art. 13 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie, jako bezzasadne.
SSR (del.) Ewa Buczek-Fidyka SSO Leszek Dąbek SSO Marcin Rak