Sygn. akt III Kow.1746/15el

POSTANOWIENIE

Dnia 26.11.2015r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO w Słupsku Jan Filipczyk

Protokolant sekr. sądowy Daria Staroń

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku Ireny Wojcieszak oraz Zastępcy Dyrektora Aresztu Śledczego w S. K. K.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. - Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 6 ust.1 pkt 2 oraz art.6 ust.3 ustawy z dnia 7 września 2007r. o wykonaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz.U. z 2010r. Nr 142 poz.960) w zw. z art.14 ust.1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015r. poz.396)

postanawia:

odmówić skazanemu A. D. s. D. i J., ur. dnia (...) w S., nr PESEL (...) zezwolenia na odbywanie poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego kary roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 30.06.2015r., sygn. akt IIK 626/14 za czyn z art.279§1kk.

UZASADNIENIE

A. D. wystąpił z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, uzasadniając go możliwością kontynuowania pracy oraz chęcią zaopiekowania się małoletnimi siostrami.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 7 września 2007r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego można udzielić wobec skazanego, któremu orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art.64§2 kk i jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazany od 9.09.2015r. odbywa karę roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w S.z dnia 30.06.2015r., sygn. akt IIK 626/14 za czyn z art.279§1kk. Uprzednio był kilkakrotnie karany sądownie, także za przestępstwa przeciwko mieniu z art.278§1kk w sprawie IIK 713/14 SR S.z art.279§1kk w sprawie XIVK 786/14 SR S. i IIK 374/14 SR S. oraz wykroczenia z art.119§1kw w sprawach: (...) SR S. i (...) SR S.. Ponadto, jak wynika z dokonanych ustaleń, wobec skazanego toczy się kolejne postępowanie karne prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w S. w sprawie 1 Ds. 105/15 o czyn z art.278§1kk. Te ustalenia dotyczące orzeczonych wobec skazanego prawomocnie kar pozbawienia wolności bezspornie potwierdzają, iż nie jest on sprawcą przypadkowym, wręcz przeciwnie osobą przejawiającą utrwalone skłonności do naruszania porządku prawnego i popełniania czynów karalnych tego rodzaju. Taka postawa, nie daje gwarancji poprawnego zachowania skazanego w czasie odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego i przestrzegania ustalonego przez Sąd harmonogramu. Ponadto, jak wynika z dokonanych ustaleń, wobec skazanego toczy się kolejne postępowanie karne prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w S. w sprawie 1 Ds. 105/15 o czyn z art.278§1kk.

Uwzględnieniu wniosku skazanego sprzeciwia się również jego zachowanie na wolności. Z informacji kuratora sądowego z dnia 3.11.2015r. wynika, że obecnie, wobec skazanego prowadzonych jest 21 postępowań wykonawczych, w tym 17 postępowań w sprawach o wykroczenia.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawia dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w S. z dnia 2.11.2015r. wynika, że skazany przebywając w izolacji więziennej nie korzystał z nagród regulaminowych, nie był też karany dyscyplinarnie. Wobec przełożonych jest regulaminowy. Ze współosadzonymi układa bezkonfliktowe relacje. W stosunku do popełnionego przestępstwa odnosi się krytycznie. Uznać należy, że bierna postawa skazanego nie uzasadnia przyjęcia założenia, że w jego osobowości doszło do trwałej pozytywnej zmiany uzasadniającej przyjęcie, że w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego.

W tych okolicznościach, w ocenie Sądu, sposób życia skazanego na wolności, w tym częste popadanie w konflikt z prawem oraz brak aktywności w procesie resocjalizacji pozwalają stwierdzić, że odbywanie przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie byłoby wystarczające do osiągnięcia celów kary. Niewątpliwie, względy bezpieczeństwa oraz stopień demoralizacji skazanego nie przemawiają za celowością odbywania przez skazanego kary w systemie dozoru elektronicznego.

Z tego też względu, wniosek skazanego A. D. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, uznać należy za niezasadny.

Dlatego też, postanowiono jak wyżej.