UZASADNIENIE

B. G. – ustawowa przedstawicielka małoletnich powodów W. G. (3), W. G. (2) i W. G. (1), pozwem z dnia 07 września 2015r. domagała się podwyższenia od pozwanego W. G. (4) alimentów z kwoty 350 zł do kwoty po 500 zł miesięcznie na każdego z małoletnich powodów, łącznie z kwoty 1050 zł do kwoty po 1500 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazała, że pozwany nie interesuje się powodami i nie utrzymuje z nimi kontaktów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni W. G. (3) (ur. (...)), W. G. (2) (ur. (...)) i W. G. (1) (ur. (...)) pochodzą ze związku małżeńskiego B. G. i W. G. (4), który wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 18 listopada 2013r. w sprawie IRC 590/13 rozwiązany został przez rozwód. W wyroku tym – w punkcie 3 wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi powierzono B. G., ograniczając W. G. (4)władzę rodzicielską do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci, utrzymując jednocześnie wcześniej ustalony nadzór kuratora nad sposobem wykonywania władzy rodzicielskiej przez obojga rodziców. W punkcie 5 wyroku ustalono alimenty od W. G. (4) w kwocie po 350 zł miesięcznie na każdego z małoletnich, łącznie 1050 zł miesięcznie.

W owym czasie małoletni W. i W. G. (2) byli uczniami Gimnazjum w S., a małoletni W. G. (1) uczęszczał do Szkoły Podstawowej we W.. Małoletni nie mieli problemów zdrowotnych. W. G. (3) stwarzał problemy wychowawcze, wykazywał się wysoką absencją szkolną.

B. G. otrzymywała zaliczkę alimentacyjną z funduszu alimentacyjnego, oraz zasiłki rodzinne z opieki społecznej. Pracowała w firmie (...) z wynagrodzeniem około 1300 zł. Z pracy zrezygnowała. Wspólnie z powodami zamieszkiwała w S. w mieszkaniu socjalnym Urzędu Gminy S.. Miała zadłużenie za energię elektryczną – około 5000 zł. Zaległości rozłożone były na raty.

Pozwany zamieszkiwał ze swoimi braćmi w miejscowości (...). Nie posiadał stałego zatrudnienia, podejmował prace dorywcze na budowach. Nadużywał alkoholu, był zobowiązany sądownie do leczenia odwykowego, karany sądownie.

dowód: - akta sprawy IRC 590/13 Sądu Okręgowego w Słupsku

Pozwany W. G. (4) pozbawiony jest władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi (powodami w sprawie). Powód W. G. (3) przebywa u rodziny ojca. Ukrywa się przed umieszczeniem go w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, który orzeczono wobec niego jako nieletniego postanowieniem tutejszego Sądu z dnia 03 marca 2015r. w sprawie III Nkd 268/14.

Sytuacja życiowa małoletnich powodów W. i W. G. (1) nie uległa znaczącej zmianie. Nadal uczęszczają do tych samych szkół co w czasie orzekania w sprawie o rozwód.

B. G. jest w związku z innym mężczyzną. Jej konkubent nie pracuje, od września 2015r. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Pozostaje na utrzymaniu matki powodów. B. G. prowadzi w U. sklep z odzieżą używaną. Z działalności tej uzyskuje obecnie (zimą) dochód w kwocie 1000-1100 zł miesięcznie. Dochód wzrasta w okresie letnim. Do wiosny 2015r. pracowała jeszcze w firmie (...). Z pracy zrezygnowała – jak podała – nie dała rady pracować na dwóch etatach. Inny dochód po stronie powodowej to zaliczka alimentacyjna z funduszu alimentacyjnego, zasiłki rodzinne, dodatki do zasiłku z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej, rozpoczęcia roku szkolnego, na pokrycie wydatków związanych z zamieszkaniem w miejscowości w której znajduje się szkoła. Dochody te w okresie październik – grudzień 2015r. wyniosły łącznie 5788 zł, z czego z funduszu alimentacyjnego – 3600 zł. Stałe miesięczne wydatki to czynsz wraz z mediami – 350 zł, butla gazowa – około 60 zł, energia – 200 zł, bilet miesięczny dla W. – 30 zł.

Pozwany nie posiada stałego zatrudnienia. Stan jego zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w listopadzie 2015r. wynosił 107 598,06 zł.

dowód: - akta sprawy III Nkd 268/14 Sądu Rejonowego w Słupsku

- pismo GOPS w S. – k. 10

- zaświadczenie GOPS w S. – k. 12

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 135 § 1 kro zakres świadczenia alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanego.

W razie zmiany stosunków, można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego – art. 138 kro.

Orzekając o alimentach sąd bierze za podstawę rozstrzygnięcia – zgodnie z dyspozycją art. 135 § 1 kro – potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego według stanu istniejącego w dacie orzekania.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami.

Podwyższenie alimentów (w przypadku zgłoszenia takiego żądania), następuje wówczas, gdy zwiększeniu uległy potrzeby uprawnionego albo wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego, albo nastąpiły takie zmiany i co do wzrostu usprawiedliwionych potrzeb i wzrostu możliwości majątkowych zobowiązanego. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 kro wymaga, po pierwsze, porównania stanu istniejącego w poprzedniej sprawie ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu, po drugie zaś oznacza, że upływ czasu jaki nastąpił od daty ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego do daty orzekania o podwyższeniu alimentów sam w sobie nie może jeszcze przemawiać za zasadnością powództwa; na stronie ciąży wówczas obowiązek wykazania, że nastąpiły takie zmiany o jakich mowa w powołanym przepisie art. 138 kro.

Zdaniem sądu, w przedmiotowej sprawie nie doszło do takiej zmiany stosunków, która uzasadniałaby zmianę orzeczenia w zakresie alimentów poprzez ich podwyższenie.

Od czasu ostatniego orzeczenia ustalenia alimentów upłynęło nieco ponad 2 lata.

W porównywalnym okresie sytuacja zarówno B. G. jak i w szczególności pozwanego nie uległa zmianie. Dodać należy, że matka powodów jeszcze do wiosny 2015r. pracowała w firmie (...), gdzie uzyskiwała wynagrodzenie (po potrąceniu przez komornika) w kwocie 1300 zł netto miesięcznie. Z pracy zrezygnowała. Obecnie utrzymuje się ze świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zasiłków rodzinnych i dodatków do zasiłków – co jak wynika z zaświadczeń GOPS – wynosi średnio około 1930 zł miesięcznie, co wraz z dochodami ze sklepu z odzieżą używaną wynosi około 3000 zł, a w okresie letnim znacząco więcej. Jak sama B. G. podała kwota ta jest wystarczająca do utrzymania rodziny. Dodatkowo przyznała, że wobec braku zatrudnienia konkubenta – utrzymuje także jego. Powyższe okoliczności wobec faktu istotnego zadłużenia pozwanego z tytułu alimentów – ponad 107 000 zł, a także braku jego zatrudnienia i osiągania stałych dochodów, skłoniły Sąd do przyjęcia, że brak jest podstaw do podwyższenia alimentów. Tak wysokie zadłużenie alimentacyjne pozwanego świadczy o długoletnim takim stanie rzeczy. Alimenty na rzecz powodów w aktualnej kwocie po 350 zł miesięcznie na każdego z nich, w ocenie Sądu są adekwatne do ich usprawiedliwionych potrzeb i sytuacji życiowej i majątkowej obu stron. Podnieść należy, że dotychczas obciążały one Skarb Państwa i zachodzi bardzo nikłe prawdopodobieństwo, że kiedykolwiek kwota zadłużenia będzie w całości odzyskana, skoro pozwany nie podejmuje stałego zatrudnienia, bądź czyni to „na czarno”. Nadmienić także należy, że nie jest niemożliwym, to aby B. G. nie mogła kontynuować zatrudnienia w firmie (...), gdzie uzyskiwała dotychczas dochody rzędu 1300 zł netto miesięcznie.Powód W. G. (3) powinien przebywać w młodzieżowym ośrodku wychowawczym , a więc poza domem. Małoletni W. i W. uczęszczają do szkoły, zaś konkubent B. G. nie pracuje i pomaga w sklepie odzieży używanej.

Reasumując, Sąd nie znalazł przesłanek do podwyższenia alimentów, dlatego powództwo oddalił.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE