Sygn. akt VIII C 2027/15
dnia 28 stycznia 2016 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym
w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina
protokolant: sekr. sąd. Ewa Ławniczak
po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 roku w Łodzi
sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.
przeciwko B. Ś.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanej B. Ś. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 2.746,01 zł. (dwa tysiące siedemset czterdzieści sześć złotych jeden grosz) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, przy czym począwszy od dnia 1 stycznia 2016 roku nie wyższymi od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, od kwoty 1.758,02 zł. (jeden tysiąc siedemset pięćdziesiąt osiem złotych dwa grosze) od dnia 25 kwietnia 2012 roku do dnia 28 stycznia 2016 r. oraz kwotę 47 zł. (czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,
2. zasądzoną w punkcie 1 (pierwszym) kwotę 2.746,01 zł. (dwa tysiące siedemset czterdzieści sześć złotych jeden grosz) rozkłada na 27 (dwadzieścia siedem) miesięcznych rat, w tym:
a) pierwsza rata w wysokości 146,01 zł. (sto czterdzieści sześć złotych jeden grosz),
b) następne 26 (dwadzieścia sześć) rat po 100 zł (sto złotych) każda,
płatnych z góry do 15-go (piętnastego) dnia każdego miesiąca z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, przy czym począwszy od dnia 1 stycznia 2016 roku nie wyższymi od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, ustalając termin płatności pierwszej raty do 15-go (piętnastego) dnia miesiąca następującego po dniu uprawomocnienia się wyroku.
Sygn. akt VIII C 2027/15
W pozwie wniesionym w dniu 21 kwietnia 2015 roku powód (...) Bank (...) S.A. we W. wniósł o zasądzenie od B. Ś. kwoty 2.746,01 zł. z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku od kwoty 1.758,02 zł. od dnia 25 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 2 listopada 2006 r. udzielił B. Ś. limitu kredytowego nr (...), który pozwana powinna spłacać w miesięcznych ratach. Ponieważ pozwana nie wywiązała się ze swojego zobowiązania, całość zadłużenia stała się wymagalna. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się 1.758,02 zł. tytułem należności głównej, 700,31 zł. tytułem odsetek za okres od 2 listopada 2006 r. do 24 kwietnia 2012 r. oraz 287,68 zł. tytułem opłat, prowizji i opłat za prowadzenie rachunku.
(pozew- k. 3- 4 )
W odpowiedzi na pozew wniesionej w dniu 22 lipca 2015 r. B. Ś. oświadczyła, że spłaci kwotę 1.758,02 zł., ale bez odsetek.
(odpowiedź na pozew k. 43- 44)
W piśmie z dnia 6 października 2015 r. pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie oraz przedstawił szczegółowe wyliczenie dochodzonej od pozwanej kwoty.
(pismo pełn . powoda k. 48- 49)
Na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016 r. B. Ś. nie kwestionowała dochodzonego roszczenia ani co do wysokości, ani co do zasady. Pozwana złożyła wniosek o rozłożenie należności na raty po 100 zł. miesięcznie.
(protokół rozprawy - k. 55 )
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 2 listopada 2006 r. (...) Bank S.A. we W. zawarł z B. Ś. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) i umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej T. M.. Powód przyznał pozwanej limit kredytowy do kwoty 1.200 zł.
(umowa o przyznanie limitu kredytowego k . 15 ).
B. Ś. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie ze swoim mężem. Pozwana utrzymuje się z emerytury w wysokości 850 zł. netto, natomiast jej mąż otrzymuje zasiłek z MOPS w wysokości 500 zł.
(zeznania pozwanej k. 55 v. w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 55)
Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów w postaci dokumentów oraz zeznań pozwanej.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.
Powód dochodził od B. Ś. kwoty 2.746,01 zł. z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku od kwoty 1.758,02 zł. od dnia 25 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się 1.758,02 zł. tytułem należności głównej, 700,31 zł. tytułem odsetek za okres od 2 listopada 2006 r. do 24 kwietnia 2012 r. oraz 287,68 zł. tytułem opłat, prowizji i opłat za prowadzenie rachunku. Pozwana nie kwestionowała powództwa ani co do zasady, ani co do wysokości. Pozwana wniosła jedynie o nieobciążanie jej obowiązkiem uiszczenia odsetek od należności głównej oraz wniosła o rozłożenie należności na raty. Wobec tego Sąd przyjął twierdzenia pozwu, również w zakresie wysokości dochodzonego roszczenia, za udowodnione, tym bardziej, że (...) Bank (...) S.A. we W. przedstawił umowę przyznania limitu kredytowego, łączącą go z pozwaną, regulamin przyznawana i korzystania z limitu kredytowego, listę operacji dokonanych przez pozwaną, wyciąg z ksiąg banku, a także dokładne wyliczenie dochodzonej kwoty.
Strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe; jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 k.c.). Tym samym za podstawę rozstrzygnięcia o odsetkach ustawowych należało przyjąć art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c. z uwagi na fakt, iż na objętą żądaniem pozwu kwotę składały się także odsetki.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. regulującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Strona powodowa wygrała proces w całości, a zatem należy się jej od pozwanej zwrot kosztów procesu w łącznej wysokości 47 zł, na którą złożyły się: opłata sądowa od pozwu– 30 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa- 17 zł.
Zgodnie z art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. W ocenie Sądu trudna sytuacja majątkowa B. Ś. w pełni uzasadnia zastosowanie wobec niej dobrodziejstwa zacytowanego przepisu. B. Ś. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie ze swoim mężem. Pozwana utrzymuje się z emerytury w wysokości 850 zł. netto, natomiast jej mąż otrzymuje zasiłek z MOPS w wysokości 500 zł. Zdaniem Sądu rozłożenie zasądzonej należności na raty umożliwi pozwanej jej spłatę bez konieczności skorzystania przez powoda z postępowania egzekucyjnego, gdyż jednorazowa zapłata całej zasądzonej kwoty byłaby dla pozwanej zbyt uciążliwa, jeżeli nie niemożliwa. W związku z tym zasądzoną w punkcie 1 kwotę 2.746,01 zł. Sąd rozłożył na 27 miesięcznych rat, w tym pierwsza rata w kwocie 146,01 zł., a następnych 26 rat w wysokości po 100 zł., każda płatnych z góry do 15-go dnia każdego miesiąca z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku, w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, ustalając termin płatności pierwszej raty do 15-go dnia miesiąca następującego po dniu uprawomocnienia się wyroku.