UZASADNIENIE

(...) Bank S.A. we W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w pozwie z dnia 30 kwietnia 2015 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym i skierowanym przeciwko M. M. wniósł o zasądzenie kwoty 5.186,55 zł z umownymi odsetkami w wysokości 10 % rocznie, jednak nie więcej niż czterokrotność kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od kwoty 1.506,23 zł. od dnia 30 kwietnia 2015 r., czyli dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz obciążenie pozwanej kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że zawarła z pozwaną w dniu 17 czerwca 2004 r. umowę nr PP\ (...). Pozwana nie wywiązała się ze swojego zobowiązania wobec czego powód wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego wszczął egzekucję komorniczą. Komornik wyegzekwował kwotę do wysokości, której pozwana poddała się egzekucji w pisemnym oświadczeniu. Na wymagalne roszczenie składa się kapitał w kwocie 1.506,23 zł., odsetki umowne w kwocie 48,43 zł., odsetki karne w wysokości 3.321,89 zł. oraz koszty windykacji w wysokości 310 zł.

(pozew w elektronicznym postępowaniu k. 2-3)

Postanowieniem z dnia 25 maja 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, stwierdzając brak podstaw do wydania nakazu m. in. z uwagi na to, że przytoczone okoliczności budziły wątpliwości.

(postanowienie k. 4)

Zarządzeniem z dnia 15 lipca 2015 r. referendarz sądowy tut. Sądu Rejonowego wezwał powoda przez pełnomocnika do złożenia dokumentów wymienionych w pozwie jako lista dowodów w sprawie, pod rygorem rozpoznania sprawy z pominięciem przepisów o postępowaniu upominawczym.

(zarządzenie k. 18)

W odpowiedzi na powyższe zobowiązanie, w piśmie z dnia 3 sierpnia 2015 r. pełnomocnik powoda poinformował, że kopia umowy pożyczki został przesłana w dniu 1 lipca 2015 r.

(pismo pełnomocnika powoda k. 20)

Na rozprawie w dniu 14 stycznia 2016 roku pełnomocnik powoda oraz pozwana nie stawili się. ( protokół rozprawy k. 33)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

W przedmiotowej sprawie (...) Bank S.A. we W. wniósł o zasądzenie od M. M. kwoty 5.186,55 zł. z tytułu umowy nr PP\ (...). Strona powodowa nie załączyła jednak do akt sprawy ani kopii umowy łączącej ją z pozwaną, ani innych dokumentów, z których wynikałaby kwota dochodzona pozwem, w tym bankowego tytułu egzekucyjnego, na który powoływała się w uzasadnieniu pozwu. Co prawda w piśmie datowanym na 1 lipca 2015 r. pełnomocnik powoda wskazał, że załącza umowę pożyczki, jednak w rzeczywistości brak było powyższego dokumentu. Co więcej pełnomocnik powoda miał zwróconą uwagę na to, że w aktach sprawy brak jest umowy łączącej strony, gdyż zarządzeniem z dnia 15 lipca 2015 r. został wezwany do złożenia dokumentów wymienionych w pozwie jako lista dowodów w sprawie. Pomimo tego, w odpowiedzi na powyższe zobowiązanie, w piśmie z dnia 3 sierpnia 2015 r. pełnomocnik powoda poinformował, że kopia umowy pożyczki został przesłana w dniu 1 lipca 2015 r., co jednak faktycznie nie maiło miejsca.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 6 k.c., ciężar udowodnienia twierdzenia faktycznego spoczywa na tej stronie, która z tego twierdzenia wywodzi skutki prawne. W przedmiotowej sprawie to powód winien udowodnić, że przysługuje mu względem pozwanej wierzytelność wynikającą z umowy wskazanej w treści pozwu, i że pozwana powinna zapłacić mu należność w opisanej pozwem wysokości. Stosownie bowiem do treści art. 232 k.p.c. to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że obecnie Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód. Wskazać przy tym należy, że obowiązujące przepisy (art. 207 § 6 k.p.c.) nakazują stronom postępowania przytaczanie okoliczności faktycznych i dowodów, co do zasady wraz z pierwszym pismem, w którym zajmuje stanowisko w sprawie (pozwie, odpowiedzi na pozew, sprzeciwie). Już zatem w treści pozwu powód winien niezwłocznie przedstawić wszelkie wnioski dowodowe i dowody na uzasadnienie swoich twierdzeń faktycznych (B. K., Rozważania o "braku zwłoki" jako podstawie uwzględnienia spóźnionego materiału procesowego na gruncie art. 207 § 6 oraz 217 § 2 k.p.c. Artykuł. S. P.. (...)-148), a nie zrobił tego. Wskazać bowiem należy, że § 2 art. 217 k.p.c. jasno wskazuje, że fakty i dowody winny być przytaczane „we właściwym czasie” pod rygorem ich pominięcia jako spóźnionych (por. Komentarz do art. 217 Kodeksu postępowania karnego: P. Telenga i inni, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. WKP, 2012; T. Żyznowski i inni, Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Tom I. Artykuły 1-366. Lex, 2013; B. Karolczyk, Rozważania o "braku zwłoki" jako podstawie uwzględnienia spóźnionego materiału procesowego na gruncie art. 207 § 6 oraz 217 § 2 k.p.c. Artykuł. St.Prawn. 2012/1/123-148).

Wobec tego należy przyjąć, że powód nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi udowodnienia, iż przysługuje mu wobec M. M. wierzytelność co do zasady, jak i wysokości. W związku z tym powództwo jako nieudowodnione podlegało oddaleniu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE