UZASADNIENIE

Powód (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą W. wniósł przeciwko pozwanej I. L. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 7.814,96 złotych wraz z odsetkami ustawowymi naliczanymi od dnia 20 listopada 2014 roku do dnia zapłaty. Wniósł również o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kwoty 1.200,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu powód podniósł, że I. L. nie spłaciła kredytu udzielonego pozwanej przez poprzednika prawnego powoda . Wskazał także, że w dniu 27 czerwca 2014 roku poprzednik prawny powoda przelał całą wierzytelność przysługującą mu względem pozwanej na rzecz powoda (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się niespłacona kwota należności głównej, czyli 4.930,00 złotych, odsetki umowne naliczone przez poprzednika prawnego powoda w kwocie 916,59 złotych, odsetki karne w kwocie 1.316,19 złotych naliczone przez poprzednika prawnego powoda oraz odsetki ustawowe w kwocie 247,58 złotych naliczone przez powoda od kapitału w wysokości 4.930,00 złotych za okres od dnia 01 lipca 2014 roku do dnia wniesienia pozwu.

Postanowieniem z dnia 09 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny przekazał rozpoznanie przedmiotowej sprawy Sądowi Rejonowemu w Starogardzie Gdańskim.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 09 kwietnia 2015 roku przez Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim I Wydział Cywilny żądania powoda zostały uwzględnione w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 09 kwietnia 2015 roku pozwana I. L. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 07 sierpnia 2008 roku pozwana I. L. zawarła z (...) Bankiem S.A. z siedzibą we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) i umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej MAXIMA PLUS, na mocy której Bank przyznał pozwanej limit kredytowy do kwoty 5.000,00 złotych. Umowa limitu została zawarta na okres jednego roku, tj. do dnia 07 sierpnia 2009 roku, przy czym miała być automatycznie przedłużana na kolejne okresy, o ile posiadacz rachunku, czyli pozwana I. L., nie wypowie przedmiotowej umowy najpóźniej na 30 dni przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta, albo nie zajdą inne, określone w regulaminie limitu zdarzenia wykluczające możliwość przedłużenia umowy limitu.

(okoliczności bezsporne, dodatkowo: umowa o przyznanie limitu i wydanie oraz korzystanie z karty kredytowej z dnia 07.08. 2008 roku k.115 – 116, załącznik nr 1 do umowy z dnia 07.08.2008 r. k.114)

W dniu 12 marca 2010 roku (...) Bank S.A. z siedzibą we W. wystawił przeciwko pozwanej I. L. bankowy tytuł egzekucyjny.

(dowód: bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 20.03.2010r.k.117)

Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2010 roku wydanym w sprawie I Co (...) Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim I Wydział Cywilny nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 12 marca 2010 roku wystawionemu przez (...) Bank S.A. z siedzibą we W., przeciwko I. L., łącznie maksymalnie do kwoty 20.000,00 złotych.

(dowód: postanowienie z dnia 15.06.2010r. wydane w sprawie I Co (...) k.118)

(...) Bank S.A. z siedzibą we W. zmienił nazwę na (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W..

(dowód: odpis z KRS k. 50 – 57)

W dniu 27 czerwca 2014 roku (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. zawarł z powodem (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności, na mocy której Bank sprzedał powodowi, między innymi, wierzytelność przysługującą mu od pozwanej I. L., wynikającą z umowy z dnia 07 sierpnia 2008 roku o przyznanie limitu kredytowego i wydanie oraz korzystanie z karty kredytowej.

(dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 27.06.2014r. k.31 – 45, załącznik nr 5 do umowy przelewu wierzytelności z dnia 27.06.2014r. k.46, oświadczenie k.48, pełnomocnictwo k.49, pełnomocnictwo k.58, wydru k.119v - 120)

Postanowieniem z dnia 27 października 2010 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko I. L. pod sygn. akt. Km (...), wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Przedmiotowe postanowienie uprawomocniło się z dniem 18 listopada 2010 roku.

(dowód: postanowienie z dnia 27.10.2010r. wydane w sprawie Km (...) przez Komornika A. Ś. k.134)

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, które zostały powołane wyżej w uzasadnieniu, albowiem nie było żadnych podstaw, aby odmówić im wiarygodności, a ponadto ich autentyczność, prawdziwość i rzetelność nie były kwestionowane przez żadną ze stron – art.244 i 245 kpc oraz 252 i 253 kpc.

Sąd oddalił wniosek powoda zawarty w punkcie 6 – tym pisma procesowego z dnia 08 października 2015 roku, albowiem w świetle złożenia przez pozwaną odpisu prawomocnego postanowienia z dnia 27 października 2010 roku wydanego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. w sprawie Km (...), w ocenie Sądu, nie miał on żadnego znaczenia dla merytorycznego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, a to z przyczyn wskazanych szczegółowo poniżej.

Zgodnie z art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne – art. 120 § 1 kc. Bieg przedawnienia przerywa się, między innymi, przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia – art. 123 § 1 pkt 1 kc. Wystąpienie do Sądu z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przerywa bieg przedawnienia. - porównaj uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 roku, III CZP 101/03, OSNC 4/05, poz. 58. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone – art. 124 § 1 i 2 kc.

Sam powód wskazał, że roszczenie wynikające z umowy z dnia 07 sierpnia 2008 roku o przyznanie limitu kredytowego i wydanie oraz korzystanie z karty kredytowej stało się wymagalne w dniu 20 lutego 2010 roku. Poprzednik prawny powoda, czyli (...) Bank S.A. z siedzibą we W., w dniu 12 marca 2010 roku, wystawił przeciwko pozwanej I. L. bankowy tytuł egzekucyjny, któremu postanowieniem z dnia 15 czerwca 2010 roku Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim I Wydział Cywilny w sprawie I Co (...) nadał klauzulę wykonalności. Na mocy tego postanowienia (...) Bank S.A. z siedzibą we W. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanej I. L., które prowadzone było przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. pod sygn. akt Km (...). Przedmiotowe postępowanie egzekucyjne zostało umorzone postanowieniem z dnia 27 października 2010 roku wobec bezskuteczności egzekucji. Postanowienie z dnia 27 października 2010 roku wydane w sprawie Km (...) uprawomocniło się w dniu 18 listopada 2010 roku.

Faktycznie wystąpienie przez poprzednika prawnego powoda do sądu z wnioskiem o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności spowodowało przerwanie 3 letniego okresu przedawnienia – art. 123 § 1 pkt 1 kc. Przedawnienie w tym konkretnym przypadku zaczęło biec na nowo dopiero od momentu zakończenia prawomocnie postępowania w sprawie Km (...) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. – art. 124 § 1 i 2 kc, postanowienie o umorzeniu postępowania w sprawie Km (...) uprawomocniło się z dniem 18 listopada 2010 roku. Wtedy to zaczął ponownie biec termin przedawnienia roszczenia powoda wobec pozwanej wynikającego z umowy z dnia 07 sierpnia 2008 roku o przyznanie limitu kredytowego i wydanie oraz korzystanie z karty kredytowej (powód wstąpił, poprzez nabycie umową przelewu wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014 roku, w prawa i obowiązki poprzedniego wierzyciela, czyli (...) Bank S.A. z siedzibą we (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.).

Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy – art. 125. Art 125 kc nie ma zastosowania do roszczeń stwierdzonych bankowym tytułem egzekucyjnym. Roszczenia te przedawniają się w terminach przewidzianych dla roszczeń danego rodzaju, zazwyczaj znacznie krótszych od dziesięcioletniego terminu ustanowionego w art. 125 kc – porównaj uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 roku z uzasadnieniem, III CZP 101/03, OSNC 4/05, którą Sąd rozpoznający przedmiotowa sprawę w pełni akceptuje. W niniejszej sprawie termin przedawnienia roszczenia wynosi 3 lata – art. 118 kc – roszczenie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a zatem skoro postanowienie z dnia 27 października 2010 roku o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wydane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. w sprawie Km (...) uprawomocniło się z dniem 18 listopada 2010 roku, a powód wniósł pozew do Sądu Rejonowego w Lublinie w dniu 19 listopada 2014 roku k.2, to roszczenie powoda jest przedawnione. Jednocześnie powód nie wykazał, aby pomiędzy 18 listopada 2010 roku, a 19 listopada 2014 roku, zaszły okoliczności powodujące zawieszenie lub ponowne przerwanie 3 letniego biegu przedawnienia.

Podnosząc zarzut przedawnienia pozwana I. L. działała w granicach prawa i zgodnie z prawem. Nie uczyniła ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego – art. 5 kc a contrario.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, Sąd uznał żądanie pozwu za bezzasadne i na mocy wskazanych wyżej przepisów orzekł jak w punkcie 1 – szym wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na mocy art. 98 kpc mając na uwadze zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu oraz na mocy § 2.1, 2.2, 4.1, 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – tekst jednolity Dz. U. z 2013 roku, poz.490 - punkt 2 – gi wyroku .

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE