WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015 r. w Kaliszu

odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 23 grudnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 23 grudnia 2014 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu B. S.prawo do emerytury poczynając od dnia 1 grudnia 2014 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 grudnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił B. S. prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego okresu takiej pracy. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w Zakładach (...) w O. w latach 1975 – 94.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył B. S.wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu pracy wZakładach (...) w O.w latach 1975 – 94 jako okresu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

Odwołujący B. S. urodzony dnia (...) w okresie 1.09.1968 – 3.05.1994 był pracownikiem Zakładów (...) w O. Od dnia 5 maja 1975 r. odwołującemu zostało wskazane stanowisko ślusarza remontowego w dziale głównego mechanika w wydziale remontowym. Aż do rozwiązania stosunku pracy pracodawca nie zmieniał odwołującemu powyższego stanowiska z tą tylko zmianą, że od dnia 2 listopada 1987 r. powierzono odwołującemu obok dotychczasowego stanowiska stanowisko brygadzisty.

dowód: świadectwa pracy, umowy o pracę, pisma: z dnia 2.06.1977 r., z dnia 16.07.1981 r., z dnia 15.10.1987 r., dekret płacowy z dnia 9.11.1987 r.w aktach osobowych.

Zakłady (...) w O. produkowały dla branży energetycznej różnego rodzaju urządzenia w postaci szaf sterowniczych, rozdzielni napięcia, zasilaczy prądowych. W ciągu technologicznym zakładu znajdowały się: wydział odlewni, wydział hartowni, wydział obróbki mechanicznej, wydział lakierniczy, wydział galwanizerni, wydział elektroforezy. W każdym z tych wydziałów przy pomocy szerokiego spectrum maszyn do obróbki metalu bądź też do jego uszlachetniania w postaci położenia warstwy lakierniczej czy warstwy galwanicznej albo fosforowej. produkowane były elementy metalowe będące podzespołami urządzeń finalnych. Jednym z urządzeń stosowanych w wydziale obróbki mechanicznej obok tokarek, frezarek i wiertarek były szlifierki. Pozostałe wydziały stosowały proces technologiczny typowy do nazwy danej jednostki. Wykonywane były tam odpowiednio prace przy wykonywaniu odlewów z aluminium, pokrywaniu powłok metalowych warstwą galwaniczną czy lakierniczą, prace przy pokrywaniu metalu warstwą fosforu. Odwołujący jako ślusarz remontowy codziennie i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy naprawie i przeglądach sprzętu zainstalowanego na tych wydziałach. Naprawa odbywała się bezpośrednio na wydziale przy włączonym procesie technologicznym w miejscu prowadzonych napraw czy przeglądów. Oprócz napraw i przeglądów urządzeń z wydziałów technologicznych, odwołujący kierowany był także do napraw i przeglądów kotłów grzewczych zainstalowanych w kotłowni zakładowej. Takie prace odwołujący wykonywał aż do ustania zatrudnienia.

dowód: wpis w legitymacji ubezpieczeniowej, zeznania świadków: J. W., W. M., zeznania odwołującego.

Odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się okresem ubezpieczenia wynoszącym 30 lat 3 miesiące i 7 dni. Nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

/bezsporne/

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z przepisem 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach (Dz. U. nr 162 poz.1118 z póz. zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1949 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący

co najmniej 15 lat

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7. 02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach (Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi / okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym /. W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

- ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący legitymuje się wymaganym okresem pracy w warunkach szczególnych. W badanym okresie wykraczającym swym rozmiarem poza granicę 15 lat przy naprawie i serwisowaniu maszyn i urządzeń w miejscu pracy gdzie wykonywane są jako podstawowe prace w warunkach szczególnych wymienione w wykazie. Taki rodzaj prac ujęty jest w wykazie A dział XIV pkt 25 cytowanego załącznika. Odwołujący serwisował sprzęt używany w procesach technologicznych związanych z obróbką metalu polegającą na galwanizowaniu, odlewaniu form z aluminium, szlifowaniu. Prace przy obsłudze takich procesów wymienione są odpowiednio dziale III wykazu A cytowanego załącznika w punktach: 76, 22, 78.

Prace takie odwołujący wykonywał codziennie i w pełnym wymiarze czasu pracy do dnia 3.05.1994 r. Wykonywanie tych prac sprawiło o łącznym ponad 15 – letnim okresie pracy w warunkach szczególnych.

Poza sporem pozostawało spełnienie przez odwołującego pozostałych warunków koniecznych do przyznania emerytury. Odwołujący legitymował się ponad 33-letnim okresem ubezpieczenia i w chwili wydawania zaskarżonej decyzji miał ukończony 60-ty rok życia. Nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie jak w sentencji.