UZASADNIENIE

(...) D.wniosła o nakazanie pozwanemu R. G.opuszczenia, opróżnienia i wydania stronie powodowej lokalu mieszkalnego położonego w D.przy ul. (...)oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Na uzasadnienie wskazała, iż mocą umowy najmu z 11 czerwca 1993 roku pozwany pozostawał najemcą lokalu położonego w D. przy ul. (...), składającego się z 1 pokoju o pow. użytkowej 24,79 m ² i zobowiązany był uiszczać miesięcznie czynsz oraz pozostałe opłaty związane z użytkowaniem lokalu. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Pozwany nie przestrzega obowiązującego go Regulaminu Porządku Domowego, powódka otrzymuje skargi lokatorów, z których wynika, że pozwany zakłóca spokój urządzając libacje alkoholowe, zanieczyszcza lokal mieszkalny przez składowanie w nim rzeczy oraz załatwianie potrzeb fizjologicznych, a także zanieczyszcza części wspólne budynku oraz zalewał kilkakrotnie sąsiadów. Powódka wezwała pozwanego do przestrzegania Regulaminu Porządku Domowego, jednak bezskutecznie. W dniu 30 września 2014 roku (...) Sp. z o.o. w D., jako zarządca mienia komunalnego, działając w imieniu powódki, wypowiedział pozwanemu umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w D. przy ul. (...) opierając swoje stanowisko na przepisie art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy. Przyczyną wypowiedzenia było używanie lokalu sprzecznie z umową i niezgodnie z przeznaczeniem oraz wykraczanie w sposób rażący i uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czynią uciążliwym korzystanie z innych lokali. Pomimo zakreślenia terminu do opuszczenia mieszkania pozwany nie uczynił tego, dlatego żądanie pozwu stało się uzasadnione.

Pozwany na rozprawie w dniu 06 sierpnia 2015 r. wniósł o oddalenie powództwa, zaprzeczając częściowo okolicznościom faktycznym podawanym w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 czerwca 1993 pomiędzy ówczesnym (...) w D. w D. i pozwanym R. G. została zawarta umowa najmu lokalu mieszkalnego przy ul. (...), składającego się z 1 pokoju o pow. użytkowej 24,79 m ² na czas nieoznaczony. W dniu 05 października 2011 r. (...) Spółką z o.o. w D. i pozwanym podpisali aneks do umowy najmu, w którym lokal będący przedmiotem najmu przekwalifikowany został na lokal socjalny.

Dowód: umowa najmu z 11.06.1993 r. wraz z aneksem

Od września 2013 r. do Zarządcy wpływały skargi od sąsiadów pozwanego, lokatorów pozostałych lokali w budynku nr (...) przy ul. (...), że pozwany ze swojego mieszkania urządził melinę pijacką. Pozwany i jego znajomi zbierają złom, w tym puszki po napojach, resztki i zanieczyszczają korytarz i schody cuchnącymi płynami. Sam lokal mieszkalny przez składowanie w nim odpadków oraz załatwianie potrzeb fizjologicznych do wiadra stanowi śmierdzącą uciążliwość dla sąsiadów. Pozwany często nadużywa alkohol. Pozwany i jego goście piją i brudzą zarówno w mieszkaniu, jak i na korytarzu. Czuć z mieszkania i na korytarzu fetor i brud. Wspólne zamieszkiwanie jest uciążliwe dla lokatorów pozostałych lokali w budynku. Po przeprowadzeniu w dniu 16.09.2013 r. wizji lokalnej pracownicy Zarządcy stwierdzili brud i bałagan w lokalu, z którego wydobywał się fetor, a następnie wystosowano do pozwanego wezwanie z dnia 17.09.2013 r. do przestrzegania regulaminu porządku domowego i uprzedził o możliwości wypowiedzenia umowy najmu. W tym okresie doszło do dwukrotnego zalania mieszkań sąsiednich, bowiem pozwany miał zdewastowaną umywalkę i instalację odprowadzającą. W budynku zamieszkałym przez pozwanego w okresie od stycznia 2012 r. do września 2013 r. odnotowano cztery interwencje Policji z powodu awantur i libacji pijanych osób, w tym jedna w mieszkaniu pozwanego.

Dowód: pisma lokatorów do Zarządcy z 2.09.2013 r. i 29.09.2014 r.

notatki urzędowe z 16.09.2013 r. i 29.09.2014 r. wraz z dokumentacją fotograficzną

pismo zarządcy do pozwanej z 06 kwietnia 2012 roku – k. 10 akt,

informacja Komendy Powiatowej Policji w D. z 25.09.2012 r.

zeznania świadka K. S.,

zeznania świadka J. K.,

zeznania świadka S. S.,

zeznania świadka M. N.,

zeznania świadka G. K.,

częściowo zeznania pozwanego.

Pismem z dnia 30 września 2014 roku (...) Sp. z o.o. w D., działając w imieniu powódki, wypowiedział pozwanemu umowę najmu lokalu przy ul. (...), wskazując jako przyczynę wypowiedzenia używanie lokalu sprzecznie z umową i niezgodnie z przeznaczeniem oraz wykraczanie w sposób rażący i uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali. Wypowiedzenie pozwany odebrał w dniu 15 października 2014 r. Pomimo zakreślenia terminu do opuszczenia mieszkania pozwany nie uczynił tego do dnia wyrokowania. Zamieszkuje w nim nadal samotnie.

Dowód: wypowiedzenie umowy najmu z 30.09.2014 r. z potwierdzeniem odbioru

poświadczenie zamieszkania z dnia 20.02.2015 r.

Pozwany ma 61 lat. Od dnia 17 grudnia 2015 r. jest ponownie zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku (przyznane). Poprzednio na mocy decyzji z dnia 03 kwietnia 2015 r. utracił status bezrobotnego z powodu 3-krotnego niestawiennictwa w Urzędzie Pracy na okres 270 dni. Pozwany korzysta z pomocy (...) (...)w D.. Nie posiada orzeczonego inwalidztwa, nie ma nikogo na utrzymaniu, nie posiada prawa do innego lokalu. Formalnie pozostaje w związku małżeńskim, jednak żona od dwudziestu lat przebywa w Grecji. Pozwany utrzymuje się ze zbierania złomu. Nie posiada w mieszkaniu ogrzewania

Dowód: decyzja Starosty (...) z 03.04.2015 r.

zaświadczenie (...) w D. z dnia 02.11.2015 r.

zeznania pozwanego

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Strona powodowa wniosła o orzeczenie eksmisji pozwanego z lokalu położonego w D. przy ul. (...), a żądanie oparła na przepisie art. 11ust. 2 pkt 1 ustawy z 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów i dodatkach mieszkaniowych ( Dz. U. Nr 71, poz.733 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem nie później niż na miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator pomimo pisemnego upomnienia używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali.

Sąd uznał za udowodnione na podstawie zeznań świadków, będących sąsiadami pozwanego, oraz skarg mieszkańców i notatek służbowych oraz dokumentacji fotograficznej, że pozwany i jego goście, za których odpowiada, zakłócali spokój i porządek w budynku przy ul. (...) w D., w ten sposób, że w mieszkaniu pozwanego często odbywały się libacje alkoholowe, w czasie których zachowywano się uciążliwie dla sąsiadów. Pozwany i jego znajomi brudzili mieszkanie i korytarze odpadkami i resztkami napoi ze zbieranych puszek, załatwiali się do wiaderka w mieszkaniu pozwanego, które często stało otwarte i widać było skrajny bałagan i czuć fetor z mieszkania. Część z tych okoliczności pozwany potwierdził, części zaprzeczał, jednak nie przedstawił żadnych dowodów przeciwnych. Takie zachowanie polegające na sposobie korzystania z lokalu jest sprzeczne z jego przeznaczeniem i stanowi uciążliwość dla pozostałych lokatorów. Powódka nie przedstawiła Regulaminu porządku domowego, zatem nie można stwierdzić, że pozwany naruszył obowiązujący regulamin, jednak stwierdzone zachowanie w sposób oczywisty świadczy o uciążliwości dla sąsiadów, niezależnie od obowiązywania regulaminu porządku domowego. Pozwanemu zatem skutecznie wypowiedziano umowę najmu, a więc aktualnie zajmuje on lokal bez tytułu prawnego, co czyni zasadnym powództwo eksmisyjne. Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

Wprawdzie zgodnie z art. 14 ust. 1 przywołanej na wstępie ustawy w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia (dotyczy to także nakazania opuszczenia lokalu socjalnego zob. Sąd Najwyższy w uchwale wydanej w sprawie III CZP 11/13 w dniu 05 kwietnia 2013 roku), jednak według przepisu art. 17 ustawy o ochronie lokatorów, przepisu art. 14 nie stosuje się do wypadków, w których powodem wydania wyroku nakazującego opróżnienie lokalu jest m.in. niewłaściwe zachowanie czyniące uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku. W niniejszej sprawie orzeczenie eksmisji nastąpiło właśnie z powodu uciążliwości zachowania pozwanego dla sąsiadów, co sąd obowiązany był wskazać w sentencji orzeczenia zgodnie z art. 17 ust. 2 ww. ustawy. Skoro nie stosuje się art. 14 ww. ustawy, to nie orzeka się także negatywnie o braku uprawnienia do lokalu socjalnego, na co wskazuje obowiązek zamieszczenia w sentencji wyroku przyczyny orzeczenia eksmisji.

Brak lokalu socjalnego, którego pozwany i tak nie potrafił używać zgodnie z przeznaczeniem i w sposób cywilizowany, nie oznacza eksmisji na bruk, gdyż z stosownie do art. 1046 § 4 k.p.c. usunięcie dłużnika z lokalu mieszkalnego może nastąpić do pomieszczenia tymczasowego, albo noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe.

Ponieważ pozwany przegrał spór zobowiązany jest, zgodnie z art. 98 k.p.c. zwrócić powódce poniesione przez nią koszty procesu, na które składają się uiszczona opłata sądowa w wysokości 200 zł i koszty zastępstwa pełnomocnika, będącego radcą prawnym, w stawce minimalnej wysokości 120 zł, łącznie 320 zł i taką kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki w pkt II sentencji wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE