Sygn. akt I Co 220/15

POSTANOWIENIE

Dnia 8 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Wioletta Łopatowska-Bąkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2015 roku w Golubiu-D.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Gminy K.

z udziałem M. J., mał. A. J. repr. przez M. J.

skarga na czynność komornika Km 715/15

postanawia:

1.  oddalić skargę,

2.  kosztami postępowania obciążyć wierzycielkę.

sędzia

W. B.

UZASADNIENIE

Wierzycielka – Gmina K. wniosła skargę na czynność komornika polegającą na zawieszeniu postępowania. Zaskarżonej czynności wierzycielka zarzuciła naruszenie art. 177 § 1 pkt 3 Kpc i art. 14 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego polegające na zawieszeniu postępowania z uwagi na niewskazanie przez gminę lokalu socjalnego w sytuacji, gdy dłużnik nie przebywa w lokalu, który ma zostać wydany. W związku z podniesionymi zarzutami skarżąca wniosła o uchylenie postanowienia komornika o zawieszeniu postępowania w sprawie.

W odpowiedzi na skargę Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Golubiu-Dobrzyniu J. M. wskazała na bezzasadność skargi i wniosła o jej nieuwzględnienie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniosła, iż w przedłożonym przez wierzyciela tytule wykonawczym wyraźnie wskazano, iż dłużnikom należy się lokal socjalny i wykonanie opróżnienia lokalu wstrzymane jest do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Z uwagi na treść tytułu oraz brzmienie art. 804 Kpc, w myśl którego komornik nie bada zasadności tytułu wykonawczego, w ocenie organu egzekucyjnego, nie było możliwości, aby kontynuować egzekucję bez wskazania lokalu socjalnego.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Gmina K. wystąpiła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Golubiu-Dobrzyniu J. M. z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, wnosząc o wezwanie dłużników do opróżnienia i wydania lokalu. W przypadku bezskuteczności wezwania wierzycielka wniosła o przeprowadzenie eksmisji. Wraz z wnioskiem przedłożyła tytuł wykonawczy – wyrok Sądu Rejonowego w Brodnicy VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w G.-D. z dnia 17 kwietnia 2015 roku, z którego wynika, iż pozwanym M. J. i A. J. nakazano opuszczenie, opróżnienie z rzeczy i wydanie powódce Gminie K. lokalu mieszkalnego numer (...), położonego w K. przy ulicy (...). W punkcie 2. przedłożonego tytułu ustalono jednocześnie prawo pozwanych do otrzymania lokalu socjalnego i wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego (wniosek wierzycielki oraz tytuł wykonawczy – akta Km 715/15).

W dniu 29 czerwca 2015 roku komornik wszczęła egzekucję zgodnie z wnioskiem wierzycielki i na podstawie załączonego przez nią tytułu wykonawczego. Jednocześnie komornik wezwała wierzycielkę do wskazania dłużnikom lokalu socjalnego z pouczeniem, że niezapewnienie lokalu socjalnego spowoduje zawieszenie postępowania egzekucyjnego. W odpowiedzi gmina wskazała, iż podstawą do zaoferowania lokalu socjalnego jest między innymi wniosek rodziny podlegającej eksmisji. W związku z tym, iż dłużnik nie złożył takiego wniosku, nie zostały zainicjowane żadne działania w celu zapewnienia lokalu. W konsekwencji wierzycielka nie wskazała lokalu socjalnego, do którego dłużnicy mogliby zostać eksmitowani. Jednocześnie, uwzględniając, iż dłużnicy przebywają poza granicami kraju, wierzycielka zaproponowała jedynie tymczasowo pomieszczenie noclegowe. Wobec takiego stanowiska, postanowieniem z 14 sierpnia 2015 roku, komornik zawiesiła postępowanie egzekucyjne, z takim uzasadnieniem, że od wydania decyzji w sprawie przyznania lokalu socjalnego zależy dalszy bieg postępowania (akta Km 715/15).

W złożonej na powyższe postanowienie skardze, wierzycielka wskazała, że artykuł 14 ust. 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy w przedmiotowej sprawie, w sytuacji, w której dłużnicy nie zamieszkują w eksmitowanym lokalu, należy rozumieć w ten sposób, że nie jest wymagane wskazanie takim osobom lokalu socjalnego. Zdaniem skarżącego takie rozumienie przepisu jest wynikiem wykładni systemowej (skarga wierzyciela – k. 2-4).

Zgodnie z art. 804 Kpc organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Skarga wierzycielki nie zasługiwała na uwzględnienie. Podstawą rozstrzygnięcia sądu w tym zakresie była przede wszystkim treść tytułu wykonawczego, na podstawie którego prowadzone jest postępowanie egzekucyjne oraz brzmienie powołanego wyżej przepisu. Zgodnie z punktem drugim tytułu wykonawczego dłużnikom zostało ustalone prawo do otrzymania lokalu socjalnego, co skutkuje wstrzymaniem wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. W przedmiotowej sprawie nie może budzić wątpliwości, iż gmina takiej oferty nie złożyła dłużnikom. Z drugiej strony bezsporne było również to, że dłużnicy nie zamieszkują w lokalu podlegającym eksmisji. W ocenie sądu okoliczność ta nie uprawniała jednak organu egzekucyjnego, w świetle wyżej zaprezentowanego przepisu, do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem. W konsekwencji komornik, mimo posiadanej wiedzy, że dłużnicy mieszkają w Islandii, nie była uprawniona do wydania wierzycielce lokalu, w sytuacji, w której dłużnikom nie zaoferowano lokalu socjalnego. Tym samym nie można było przyjąć, że swoim działaniem komornik naruszyła czyjekolwiek prawa, co dawałoby sądowi asumpt do uwzględnienia skargi.

W związku z powyższymi argumentami sąd oddalił skargę wierzycielki na czynność komornika.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto po myśli art. 770 Kpc a contrario.

sędzia

W. B.

ZARZĄDZENIE

1. odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć:

- pełn. wierzycielki,

- dłużnikom,

2. za 7 dni,