WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Anna Polak
Sędziowie:	SSA Romana Mrotek SSA Jolanta Hawryszko (spr.)
Protokolant:	St. sekr. sąd. Katarzyna Kaźmierczak

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. w Szczecinie

sprawy W. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. W..

o wysokość emerytury

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 5 listopada 2012 r. sygn. akt VI U 167/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok i ustala wysokość emerytury ubezpieczonego od 1 grudnia 2011 roku,

2.  odstępuje od obciążenia ubezpieczonego kosztami postępowania apelacyjnego.

SSA Jolanta Hawryszko SSA Anna Polak SSA Romana Mrotek

Sygn. akt III AUa 972/12

UZASADNIENIE

W. Ł. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. W.. z 16 stycznia 2012 r. w przedmiocie przeliczenia ubezpieczonemu prawa do emerytury, kwestionując odmowę uwzględniania przy ustaleniu wysokości świadczenia okresów zatrudnienia ubezpieczonego od 1 września 1964 r. do 15 kwietnia 1966 r., od 15 maja 1968 r. do 1 września 1970 r. oraz od 13 grudnia 1970 r. do 31 grudnia 1971 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. W.. wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc że ubezpieczony nie wykazał okresów pracy sezonowej w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G..

Wyrokiem z 5 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. W.. zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił wysokość emerytury W. Ł. na kwotę 554,18 zł brutto, od 1 listopada 2011 r.

Z ustaleń sądu I instancji wynika, że W. Ł., ur. (...) wniosek o przeliczenie emerytury złożył 14 grudnia 2011 r. W ocenie sądu I instancji dokumenty szczątkowe przedstawione przez ubezpieczonego oraz zeznania strony i świadków pozwalały na wyodrębnienie okresu składkowego od 21 sierpnia 1969 r. do 8 października 1969 r. z tytułu pracy zatrudnienia W. Ł. przy pracy sezonowej w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. jako robotnik sezonowy. Organ rentowy dokonał przeliczenia wysokości emerytury uwzględniając okres ww. pracy sezonowej, którego nie kwestionował ubezpieczony. Kierując się treścią przepisu art. 112 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2009 r., Dz.U. nr 153 poz.1227 ze zm., zwanej dalej ustawą emerytalną) sąd okręgowy uwzględnił odwołanie.

Apelację od wyroku sądu okręgowego złożył organ rentowy. Zaskarżając rozstrzygnięcie w części zarzucił błąd w ustaleniach przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na uznaniu, że w dacie 1 listopada 2011 r. organ rentowy dysponował dokumentami pozwalającymi na wyjaśnienie okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, a mianowicie wyodrębnienie okresu składkowego od 21 sierpnia 1969 r. do 8 października 1969 r., co skutkowało naruszeniem art. 112 w związku z art. 109 i art. 118 ustawy emerytalnej oraz naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. poprzez sporządzenie uzasadnienia wyroku w sposób sprzeczny z dyspozycją normy zawartej w tym przepisie. Wskazując na powyższe zarzuty wnoszący apelację domagał się zmiany wyroku poprzez ustalenie wysokości emerytury W. Ł. na kwotę 554,18 zł brutto od 1 grudnia 2011 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja organu rentowego jest uzasadniona. Rację ma skarżący, że umknęło uwadze sądu okręgowego, że ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury 14 grudnia 2011 r. Okoliczność ta wynika wprost z akt sprawy i nie jest sporna. Stosownie do treści przepisu z art. 109 ust. 1 ustawy emerytalnej na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art. 53 oraz renty ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 110–113. Na podstawie przepisu z art. 118 ust. 1 wskazanej ustawy organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. Przepis art. 118 w ustępie 2. stanowi natomiast, że jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do świadczenia oraz jego wysokość, organ rentowy dokonuje wypłaty świadczenia w terminie określonym w ust. 1. Wynika z tego jednoznacznie, że przeliczanie świadczeń zasadniczo odbywa się na wniosek osoby zainteresowanej (art. 109 i art. 112 ustawy emerytalnej), a skoro tak, to świadczenie w nowej wysokości będzie przysługiwało oczywiście od miesiąca, w którym zostanie zgłoszony wniosek o jego przeliczenie wraz z dokumentami w oparciu, o które możliwe jest dokonanie takiego przeliczenia.

Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w zakresie daty początkowej prawa do emerytury W. Ł. w nowej wysokości uwzględniając, że wniosek ubezpieczonego został złożony w grudniu 2011 r. Na podstawie art. 102 k.p.c. sąd apelacyjny odstąpił od obciążania ubezpieczonego kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego w postępowaniu apelacyjnym. Zdaniem sądu szczególnie uzasadniony wypadek należy upatrywać w obecnej sytuacji materialno-bytowej strony oraz jej stanie zdrowia, dodatkowo mając na uwadze charakter sprawy, w tym przyczyny uwzględnienia żądania apelacji.