UZASADNIENIE

R. O. domagał się zasądzenia od pozwanego Towarzystwa (...) spółki akcyjnej w W. kwoty 12 095 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 lipca 2010 roku oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 29 kwietnia 2010r. zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia mieszkań i budynków mieszkalnych ”Domownik”. Jej przedmiotem była nieruchomość położona w K. przy ul. (...). W zakresie ubezpieczenia znajdowało się ubezpieczenie od pożaru i innych zdarzeń losowych oraz ubezpieczenie od kradzieży z włamaniem, rabunku i dewastacji. Suma ubezpieczenia ustalona została na 20 000 zł.

Wskazał, że doszło do zdarzenia ubezpieczeniowego z 27/28 maja 2010r., do kradzieży z włamaniem oraz do kolejnego takiego zdarzenia z 31 maja na 1 czerwca 2010r. w wyniku pierwszego z nich powód poniósł straty w wysokości 12980zł, w wyniku drugiego z nich w wysokości 18470 zł. Po zgłoszeniu szkód w dniach 1 i 8 czerwca 2010r. wypłacono powodowi łącznie 7905zł( 3894 zł tytułu pierwszej szkody i 4011zł z tytułu drugiej szkody). W postępowaniu powód dochodził kwoty z pierwszej szkody: 9086zł, z drugiej szkody 3009 zł.

W dniu 16 października 2013 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Zabrzu, w sprawie o sygn. akt VIII Nc 17388/13, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zwrot kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 11 maja 2015 roku Sąd Rejonowy w Zabrzy, w sprawie o sygn. akt VIII C 2440/14, w pkt 1 zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9 086,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 lipca 2010 roku; w pkt 2 oddalił powództwo w pozostałym zakresie; w pkt 3 zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 262,25 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; w pkt 4 nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zabrzu kwotę 1 571,45 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych; w pkt 5 nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zabrzu kwotę 523,81 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy wydał w oparciu o następujący stan faktyczny:

Powód w dniu 29 kwietnia 2010 roku zawarł umowę ubezpieczenia (...) budynku mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...) na okres od dnia 30 kwietnia 2010 roku do 30 kwietnia 2011 roku. Na podstawie zawartej umowy pozwany udzielał ochrony ubezpieczeniowej między innymi od kradzieży z włamaniem, rabunku i dewastacji ruchomości domowych oraz elementów stałych. Suma ubezpieczenia została ustalona na kwotę 20 tys. zł. Do zawartej umowy zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia mieszkań i budynków mieszkalnych (...) zatwierdzone uchwałą Zarządu (...) nr (...)/(...) z dnia 7 sierpnia 2007 roku.

Opisany budynek jest budynkiem parterowym, częściowo podpiwniczonym, ogrodzonym z wyjątkiem frontu budynku. Składa się z części mieszkalnej oraz gospodarczej, które stanowią jedną całość. W budynku znajdują się dwa pomieszczenia gospodarcze, z których każde ma osobne wejście. Budynek ma pięć pomieszczeń mieszkalnych: kuchnię, łazienkę, przedpokój, pokój gościnny oraz dwa pozostałe pokoje. Pomiędzy częścią mieszkalną a pomieszczeniami gospodarczymi nie ma połączenia. Pomieszczenia gospodarcze były wykorzystywane do przechowywania narzędzi podręcznych, a pomieszczenia mieszkalne były wykorzystywane na cele mieszkalne oraz pełniły funkcję składu, w którym przechowywane były rzeczy, dla których nie było miejsca w innych pomieszczeniach, a także rzecz, które ze względów bezpieczeństwa nie mogły być przechowywane w pomieszczeniach gospodarczych. Powód przebywał pod wskazanym adresem 2-3 razy w tygodniu. Jego teściowa zameldowana jest gdzie indziej, lecz często przebywa pod tym adresem. W okresie, w którym miały włamania prowadziła działalność gospodarczą polegającą na wędzeniu mięsa i wędlin przynoszonego przez klientów. Wszystkie pomieszczenia w części mieszkalnej budynku były wykorzystywane na cele mieszkalne.

Do opisanego budynku w 2010 rok miały miejsce dwa włamania. Do pierwszego doszło w nocy z 27 na 28 maja 2010 roku, a do drugiego w nocy z 31 maja na 1 czerwca 2010 roku. Pierwsze włamanie dotyczyło części mieszkalnej. Zgłoszenia włamania dokonała teściowa powoda. Sam powód na miejsce przyjechał wieczorem. Zabezpieczył posesję przez załatanie dziury w płocie oraz naprawienie drzwi wejściowych, które były w całości zniszczone. Pierwsze włamanie dotyczyło tylko części mieszkalnej budynku. Szacowania strat powód podjął się w najbliższym możliwym dniu. Z kuchni skradziono sprzęt AGD, z pokoju gościnnego cygara, alkohole. W każdym z pokoi mieszkalnych znajdowała się zamrażarka. Ponadto, w jednym stała szafa i kredens, w którym schowane były ścierki oraz inne domowe rzeczy. W tym pokoju powód przechowywał także sprzęt turystyczny, sportowy oraz część elektronarzędzi.

O drugim włamaniu powód także dowiedział się od swojej teściowej. Sprawcy dostali się na posesję poprzez zniszczenie furtki, a do mieszkania niszcząc drzwi, z których zostały tylko okucia. W mieszkaniu sprawcy znaleźli klucze do pomieszczeń gospodarczych. Do jednego z nich dostali się poprzez wyłamanie drzwi.

Po upływie 2-3 dni od drugiego włamania powód zauważył, że dach budynku jest częściowo zapadnięty i zrobiona jest w nim wyrwa. Obok wyrwy leżało narzędzie podobne do łomu. Sufit pomieszczenia pod dachem nie został jednak naruszony, co wykluczyło dostanie się do domu przez dach.

Powód zgłosił pozwanemu fakt zaistnienia pierwszej szkody w dniu 1 czerwca 2010 roku, zaś drugiej szkody w dniu 8 czerwca 2010 roku.

W wyniku pierwszego włamania z nocy 27/28 maja 2010r. z nieruchomości powoda skradziono z pokoju: bagażnik rowerowy T. na hak o wartości 470,00 zł, bagażnik dachowy box T. o wartości 830,00 zł, bagażnik bazowy T. na relingi o wartości 270,00 zł, ponton M. N. 2 osobowy o wartości 720,00 zł, łyżworolki o wartości 50,00 zł, rower o wartości 160,00 zł, tusze wieprzowe rozebrane 2 sztuki o wadze 180 kg o wartości 1.317,60 zł, dziczyznę o wartości 1900,00 zł, półtusze pstrąga o wartości 324,00 zł, przenośną baterię rozruchową B. 900Ao wartości 130,00 zł, prostownik rozruchowy B. (...) o wartości 490,00 zł, spawarkę elektrodową B. o wartości 520,00 zł, kabel 3 fazy(4 żyły) o długości ok. 30 metrów bieżących o wartości 85,00 zł, przedłużacz na bębnie o długości 40 metrów bieżących o wartości 150,00 zł, piłę łańcuchową S. o wartości 600,00 zł, piłę łańcuchową M. o wartości 320,,00 zł, tarcze widłowe do drewna twardego o wartości 960,00 zł, zestaw surfingowy: deska Mistral i żagiel G. o wartości 1.100,00 zł, namiot A. G. o wartości 360,,00 zł, przedsionek do przyczepy kempingowej o wartości 540,00 zł, pakowarkę próżniową domową o wartości 600,00 zł, elektryczną pompę do paliwa o wartości 220,00 zł, z kuchni skradziono: maszynkę do mięsa o wartości 600,00 zł, młynek do kawy elektryczny o wartości 20,00 zł , mikser o wartości 40,00 zł, aparat fotograficzny analogowy o wartości 150,00 zł, radio przenośne o wartości 10,00 zł, komputer stacjonarny o wartości 450,00 zł, drabinę aluminiową pięcioszczeblową o wartości 40,00 zł, z pokoju gościnnego skradziono: gotówkę w kwocie 1.300,00 zł, wyroby ze srebra (łańcuszki, pierścionki elementy zastawy stołowej) o wartości 1.050,00 zł, alkohole o wartości 480,00 zł, cygara H. o wartości 410,00 zł. Łącznie skradziono przedmioty o wartości 16.666,60 zł.

W wyniku drugiego włamania skradziono z pomieszczenia gospodarczego (warsztatu) powoda: silnik elektryczny C. o wartości 2.900,00 zł, silnik (...) o wartości 400,00 zł, silnik elektryczny (...) z motoreduktorem o wartości 1.300,00 zł, podnośnik samochodowy 3 t o wartości 120,00 zł, nagrzewnicę S. o wartości 300,00 zł, 2 nagrzewnice M. o wartości 1.000,00 zł, nagrzewnicę (...) o wartości 600,00 zł, piły ręczne do drewna 5 sztuk o wartości 75,00 zł, brzeszczoty do metalu 5 sztuk o wartości 100,00 zł, obcęgi 2 sztuki o wartości 46,00 zł, kombinerki 2 sztuki o wartości 46,00 zł, strugi do drewna 5 sztuk o wartości 70,00 zł, zestaw kluczy płasko - oczkowych o wartości 28,00 zł, zestaw kluczy nasadowych o wartości 100,00 zł, frezarkę górno wrzecionową do drewna M. (...),3 kW o wartości 800,00 zł, frezarkę dolnowrzecionową do drewna M. (...),8 kW o wartości 400,00 zł, wiertarkę B. & D. o wartości 80,00 zł, wiertarkę udarową o wartości 180,00 zł, młotowiertarkę M. o wartości 350,00 zł, szlifierkę kątową B. o wartości 160,00 zł, szlifierkę 2 tarczową stacjonarną o wartości 170,00 zł, ostrzałkę do pił i narzędzi V. o wartości 850,00 zł, myjkę ciśnieniową K. (...)/h o wartości 650,00 zł, kompresor olejowy tłokowy o wartości 600,00 zł. Z zewnątrz skradziona została drabina o wartości 60,00 zł oraz taczka o wartości 65,00 zł.

Pismem z dnia 14 czerwca 2010 roku powód przedstawił pozwanemu wykaz przedmiotów skradzionych podczas pierwszego włamania, a w piśmie z 20 czerwca 2010 roku podczas drugiego. Wskazał, że wartość skradzionych przedmiotów ustalił na podstawie cen sprzedaży podobnych lub identycznych przedmiotów używanych, gdyż większość skradzionych przedmiotów stanowiły produkty 3. (...) letnie, które nabywane były na przestrzeni kilku lat z tzw. drugiej ręki.

Pismem z dnia 28 września 2010 roku pozwany poinformował powoda o przyznaniu odszkodowania za szkodę z dnia 27/28 maja 2010 roku w kwocie 3 894,00 zł. Pismem z tej samej daty zawiadomił o przyznaniu odszkodowania za szkodę powstałą w związku z drugim włamaniem, którą określił na 4 541,000 zł. Przy wyliczaniu odszkodowania pozwany uwzględnił zużycie techniczne ruchomości domowych.

Następnie pismami z dnia 29 września 2010 roku pozwany poinformował powoda o przyznaniu odszkodowania za pierwszą szkodę w kwocie 3.894,00 zł i za drugą 4.011,00 zł. W pismach wskazano, że zatwierdzono wartość skradzionego mienia według spisu strat a następnie potrącono 70% zużycia technicznego ze względu na brak udokumentowania stosownymi dowodowymi zakupu.

Powód wniósł odwołanie od decyzji z dnia 29 września 2010 roku, jednak pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i nie zmienił decyzji w zakresie wysokości przyznanych odszkodowań, wskazując, że nie został wykazany bezpośredni związek pomiędzy włamaniami a uszkodzeniem ogrodzenia i pokrycia dachowego. W kolejnych pismach pozwany zaznaczył, ze odszkodowanie w kwocie 4 011,00 zł za drugie włamanie zostało przyznane na skutek błędu likwidatora. Włamanie miało miejsce do pomieszczeń gospodarczych, dlatego odpowiedzialność pozwanego była ograniczona do kwoty 2 tys. zł. Pozwany przyznał powodowi odsetki w wysokości 243,39 zł z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania.

Stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, w tym w oparciu o okoliczności bezsporne, a także w oparciu o dokumenty i opinie biegłego sądowego J. R.. Sąd uznał opinię sporządzoną przez biegłego za rzetelną oraz fachową, nie budzącą wątpliwości, co do swej zgodności z zasadami logiki czy doświadczenia życiowego. Wnioski opinii były przekonywające, bardzo szczegółowe i kompletne. Opinia zawierała ustalenia okoliczności wskazanych w tezie dowodowej.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał roszczenie powoda za zasadne w części, a to co do kwoty 9 086 zł.

Sąd Rejonowy wskazał, że poza sporem pozostawał fakt zawarcia umowy ubezpieczenia pomiędzy stronami, na podstawie której pozwany udzielał ochrony ubezpieczeniowej między innymi od kradzieży z włamaniem, rabunku i dewastacji ruchomości domowych oraz elementów stałych, gdzie suma ubezpieczenia ustalona została na 20 tys. zł. Bezsporny był także fakt, że w budynku powoda doszło do włamań, a także okoliczność zgłoszenia w dniu 1 czerwca 2010 roku pierwszej szkody, a w dniu 8 czerwca 2010 roku drugiej szkody.

Sporna pomiędzy stronami pozostawała wartość skradzionych przedmiotów, charakter użytkowy pomieszczeń, z których po włamaniu dokonano kradzieży, a także to czy pozwany powinien ponieść koszty dodatkowe powstałe na skutek włamań.

Powołując się na treść art. 805 § 1 k.c. oraz art. 821 k.c. Sąd Rejonowy uznał, że strony zawarły między sobą umowę ubezpieczenia.

Sąd Rejonowy uwzględnił żądanie powoda w zakresie przedmiotów skradzionych podczas pierwszego włamania. Zdaniem Sądu Rejonowego powód wykazał fakt kradzieży przedmiotów wymienionych w zestawieniu, które złożył pozwanemu na etapie likwidacji szkody. Sąd Rejonowy zauważył, że co do zasady zestawienie to nie było kwestionowane przez pozwanego. Nie kwestionowano także wartości skradzionych przedmiotów ustalonej przez biegłego sądowego. Biorąc pod uwagę wysokość szkody – 16 666,60 zł, a także uwzględniając wypłacone przez pozwanego odszkodowanie z tytułu pierwszego zdarzenia w kwocie 3 894 zł, Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie w wysokości wskazanej w pozwie tj. do kwoty 9 086 zł.

Sąd Rejonowy zaznaczył, że umeblowanie pokoi nie może przesądzać o ich charakterze i sposobie korzystania. Późniejsze kwestionowanie przez pozwanego charakteru pomieszczeń, do których się włamano i twierdzenie, że są to pomieszczenia gospodarcze, a zatem kwalifikowane jako przynależne, nie mogło odnieść skutku. Sąd Rejonowy powołał się przy tym na definicje pomieszczenia przynależnego zawartą w § 2 pkt 26 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia. Dodał także że pomieszczenia mieszkalne takie jak kuchnia czy pokój choćby było wykorzystywane w innym celu niż mieszkalnym nie traci przez to swojego charakteru.

Za niezasadne Sąd Rejonowy uznał żądanie zasądzenia należności z tytułu szkody, którą powód poniósł na skutek drugiego włamania. Sąd Rejonowy zaznaczył, że podczas drugiego włamania dokonano kradzieży przedmiotów z pomieszczeń gospodarczych, czego powód nie kwestionował. Zgodnie z treścią § 7 ust 4 pkt 2 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia mieszkań i budynków mieszkalnych Domownik jeżeli postanowienia umowy ubezpieczenia nie stanowią inaczej, (...) wypłaca odszkodowanie za utracone, uszkodzone bądź zniszczone mienie do wysokości następujących podlimitów ruchomości domowe oraz elementy stałe znajdujące się w pomieszczeniach przynależnych do wskazanego w umowie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego – maksymalnie do wysokości odpowiadającej 10% określonej w polisie sumy ubezpieczenia elementów stałych i ruchomości domowych określonej dla ryzyka pożaru i innych zdarzeń losowych albo kradzieży z włamaniem, rabunku i dewastacji w zależności od tego z jakiej przyczyny powstała szkoda, maksymalnie do kwoty 5.000,00 zł.

W umowie sumę ubezpieczenia określono na kwotę 20.000,00 zł, zatem wynikający z przytoczonej powyżej regulacji limit odszkodowania za kradzież z włamaniem do pomieszczenia przynależnego, a takim niewątpliwie jest pomieszczenie gospodarcze, ustalony został na kwotę 2.000,00 zł. Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił powodowi tytułem odszkodowania za drugie włamanie kwotę 4 011,00 zł, dlatego żądanie przekraczające tę kwotę uznać należało za niezasadne.

Sąd Rejonowy nie uznał również za zasadne roszczenie powoda w zakresie kosztów dodatkowych takich jak: przy pierwszej szkodzie – naprawa płotu, wymiana i montaż zamka furtki, naprawa i wymiana zamków w drzwiach głównych, zakup kłódek antywłamaniowych do bramy i dwóch pomieszczeń gospodarczych, a przy drugiej szkodzie – powtórna naprawa drzwi głównych, wymiana zamka drzwi do pomieszczenia gospodarczego, wymiana drzwi głównych. Powołując się na § 32 ust. 9 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Sąd Rejonowy wyjaśnił, że poniesione przez powoda koszty dodatkowe dotyczące naprawy zniszczonych lub uszkodzonych zabezpieczeń, jak też ewentualne koszty niezbędne do uprzątnięcia zniszczonego ubezpieczonego mienia muszą być udokumentowane. Powód w żaden sposób nie udowodnił poniesienia kosztów dodatkowych, dlatego też powództwo w tym zakresie nie mogło zostać uwzględnione.

Nadto Sąd Rejonowy nie zasądził należności wskazywanych przez powoda jako koszt naprawy dachu. W ocenie Sądu powód nie wykazał, że uszkodzenie dachu było konsekwencją włamań, z których wywodził swoje roszczenia w niniejszej sprawie. W toku postępowania ustalono, że sprawcy nie dostali się do mieszkania przez dach. Powód nie udowodnił związku pomiędzy włamaniami a powstałym uszkodzeniem poszycia.

O odsetkach Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 9 lipca 2011 roku. Zgodnie z art. 817 § 1 k.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty zawiadomienia o wypadku. Z Ogólnych Warunków Ubezpieczenia nie wynika, aby strony uzgodniły inny termin niż wskazany w przywołanym przepisie, a zatem roszczenie powoda o zasądzenie odsetek od dnia 9 lipca 2010 roku było zasadne biorąc pod uwagę fakt, że zaistnienie szkody powstałej na skutek pierwszego włamania powód zgłosił pozwanemu w dniu 1 czerwca 2010 roku.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 100 k.c. rozdzielając je stosunkowo.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego wywiódł pozwany, zaskarżając go w części zasądzającej na rzecz powoda kwotę 8 591,60 zł, zarzucając mu:

- sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału wskutek naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, a to art. 233 § 1 k.p.c. przez dokonanie oceny dowodów w sposób nie wszechstronny – z pominięciem zapisów zawartych w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia Mieszkań i Budynków będących częścią umowy ubezpieczenia z dnia 29 kwietnia 2010 roku, oraz innych wskazanych w uzasadnieniu apelacji dowodów, a przez to zakwalifikowanie przytoczonych ruchomości jako podlegających ochronie ubezpieczeniowej, podczas gdy ruchomości te były wyłączone od odpowiedzialności pozwanego, co miało bezpośredni wpływ na wysokość odszkodowania uznanego przez sąd pierwszej instancji za zasadne.

Na tych podstawach skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa we wskazanym zakresie, a także zasądzenie od powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, za obie instancje według norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji skarżący powołał §4 pkt1 OWU.

Zakwestionował jako nieobjęte umową ubezpieczenia następujące ruchomości:

tusze wieprzowe, dziczyzna, pstrąg półtusze, maszynka do mięsa do produkcji kiełbas, pakowarka próżniowa z wsysaczem do słoików – jako przedmioty związane z prowadzoną działalnością zarobkową i jako takie nie będące przedmiotem ubezpieczenia.

Wskazał, że w protokole likwidacji szkody z 24 czerwca 2010r. podpisanym przez powoda wpisano jego oświadczenie, że iż część pomieszczeń jest użyczona nieodpłatnie teściowej, która prowadzi w tym budynku działalność gospodarczą polegającą na wędzeniu wędlin. Ponadto wskazał, że w postanowieniu o umorzeniu postępowania wskazano, że mięso surowe i wędzone zostało zabrane przez sprawców z pomieszczenia wędzarni.

Ponadto zarzucił pozwany, że Sąd uznał za zasadne przyznanie odszkodowania w kwocie 4850 zł za wszystkie przedmioty znajdujące się w pomieszczeniu gospodarczym. Pozwana zakwestionowała z tej sumy kwotę 2850zł jako wykraczającą ponad górną granicę odpowiedzialności pozwanego zgodnie z §7 ust.4 OWU.

Odnośnie przedmiotów skradzionych z pomieszczenia pokoju gościnnego, pozwany zwrócił uwagę, że niezasadnie przyznano w zakresie skradzionej gotówki kwotę 1300 zł, podczas gdy z OWU wynika limit w tym zakresie w wysokości 1000 zł( §7 ust.4 pkt1 OWU). Odnośnie wyrobów ze srebra pozwany wskazał, że powód w oświadczeniu szkodowym wskazał ich wartość jako 350zł, zaś biegły ocenił je na 1050zł. zatem w ocenie pozwanego niezasadnie przyznano kwotę 700zł stanowiącą różnicę pomiędzy tymi kwotami, nie jest ona w ocenie skarżącego objęta żądaniem pozwu. nadto wskazał, że przedmioty wartościowe nie były wskazane w umowie jako objęte ubezpieczeniem.

Powód wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja w części zasługiwała na uwzględnienie.

W istocie Sąd Rejonowy dokonując oceny zasadności roszczenia nie odniósł jej wystarczająco wnikliwie do szczegółowych ustaleń w sprawie. W szczególności nie przywiązał wagi do ustalenia, wynikającego z materiału sprawy, że na terenie tej nieruchomości teściowa powoda prowadziła działalność gospodarczą polegającą na wędzeniu mięsa i wędlin. Wskazana okoliczność wraz z rozważeniem charakteru niektórych przedmiotów, które zostały skradzione prowadzić powinna do wniosku opartego na domniemaniu faktycznym(art. 231kpc), że są one związane z tą działalnością.

Za takie przedmioty uznano: tusze wieprzowe rozebrane 2 sztuki o wadze 180 kg o wartości 1.317,60 zł, dziczyznę o wartości 1900,00 zł, półtusze pstrąga o wartości 324,00 zł,

maszynkę do mięsa o wartości 600,00 zł, pakowarkę próżniową domową o wartości 600,00 zł.

Wskazane przedmioty nie stanowią zwykłego wyposażenia domowego. Skoro zaś z materiału zaś sprawy wynika, że na terenie nieruchomości teściowa powoda prowadziła działalność gospodarczą to obecność w nieruchomości tych przedmiotów z powiązaniem z przytoczoną okolicznością wskazuje na ich związek z tą działalnością gospodarczą gospodarczą. Pozwala to na obalenie domniemania, że powód jest ich właścicielem, czy tez że są nimi osoby wymienione w §2 pkt 37 OWU. Zważywszy że teściowa powoda nie zamieszkuje w tej nieruchomości, a jedynie prowadzi tam działalność gospodarczą( k. 189 verte zeznanie powoda), nie jest ona jego bliską wspólnie z nim zamieszkującą ani pomocą domową. Zatem wskazane przedmioty nie są objęte ochroną ubezpieczeniową w ramach zawartej przez powoda umowy z pozwanym.

§2 ust.37 OWU definiuje ruchomości domowe objęte zakresem ubezpieczenie. Wskazuje on, że ruchomościami domowymi jest mienie stanowiące własność ubezpieczającego lub osób bliskich wspólnie z nim zamieszkujących oraz pomocy domowej, stanowiące wyposażenie pomieszczeń lub służące do prowadzenia gospodarstwa domowego w miejscu ubezpieczenia, w dalszej części przytaczając przykładowo takie przedmioty w ppkt 1 i 2.

Przeprowadzona analiza stanu faktycznego w ocenie Sądu Okręgowego pozwala na wniosek o tym, że wyżej wymienione przedmioty są związane z działalnością gospodarczą teściowej pozwanego, a tym samym nie stanowią ruchomości domowych w znaczeniu §2 ust.37 OWU. Nadmienić należy, że powód nie przedstawił dowodów nabycia tych przedmiotów, a przytoczone okoliczności dały podstawę do wyłączenia w/w przedmiotów z zakresu ubezpieczenia. Zważyć w tym zakresie należy na art. 6 kc, który w niniejszej sprawie obowiązkiem dowodzenia obciążał powoda. Mimo zatem, że pozwany nie kwestionował faktu, że wymienione przez powoda w postępowaniu likwidacyjnym przedmioty znajdowały się pomieszczeniach budynku i zostały skradzione, to jednak przedstawiona analiza okoliczności niniejszej sprawy dawała podstawy do wyłączenia ich z zakresu ubezpieczenia, przy braku inicjatywy dowodowej powoda zmierzającej do udowodnienia swej własności tych przedmiotów.

Rację ma ponadto pozwany kwestionując przyznanie powodowi kwoty 1300 zł z tytułu skradzionej gotówki. W istocie powołany w apelacji §7 ust.4 pkt1 OWU zawiera limit w tym zakresie do kwoty 1000 zł. Zatem niezasadnie Sąd Rejonowy uznał za właściwą kwotę odszkodowania o 300 zł przekraczającą ów limit.

Tym samym po odjęciu od wartości skradzionych w pierwszym włamaniu rzeczy wartości przedmiotów nieuznanych i 300 zł zasądzonych ponad limit odnośnie gotówki oraz kwoty wypłaconego już z tego tytułu odszkodowania(3894zł), Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda różnicę, a to kwotę 7731zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 lipca 2010r. Nadmienić należy, ze przyjęta przez Sąd Rejonowy data wymagalności nie była przez strony kwestionowana i nie budziła wątpliwości.

Sąd Okręgowy uznał za niezasadne pozostałe zarzuty apelacji.

Co do zarzutu odnoszącego się do limitu odnośnie pomieszczenia gospodarczego, pozwany nie wyjaśnił bliżej swego stanowiska. Należy mieć na względzie, że limit ten został przez Sąd Rejonowy uwzględniony odnośnie drugiego włamania, które miało miejsce do pomieszczeń gospodarczych o odrębnych wejściach niż budynek mieszkalny. W tym zakresie żądanie pozwu prawomocnie oddalono.

Jeżeli wolą pozwanego było podważenie ustalenia Sądu Rejonowego co do tego, że pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym nie mają charakteru pomieszczeń przynależnych, to takie stanowisko pozwanego Sąd Okręgowy uznaje za błędne. W pełni podziela Sąd Okręgowy w tym zakresie wywody Sądu Rejonowego o tym, że żadne z pomieszczeń znajdujących się w budynku nie miało charakteru pomieszczeń przynależnych w rozumieniu definicji zawartej w ogólnych warunkach ubezpieczenia, która wiąże strony umowy (§ 2 pkt 26 OWU).

Niezasadnie nadto pozwany kwestionuje kwotę przyznaną z tytułu biżuterii srebrnej. Wskazana przez powoda pierwotnie kwota jako jej wartość miała charakter orientacyjny, a dopiero biegły ustalił ostatecznie jej wartość. Opinia w tej części nie była kwestionowana przez pozwanego. Zatem w podstawie faktycznej powództwa biżuteria srebrna mieści się nie kwotowo, lecz przedmiotowo. Nadmienić należy, że biżuteria została wymieniona w §2 pkt37 ppkt 2 OWU definicji ruchomości domowych. Zatem zarzut apelacji o niezasadności jej uwzględnienia jest chybiony.

Z powyższych powodów apelacja w części została uwzględniona i doprowadziła do zmiany zaskarżonego wyroku – na podstawie art. 386§1kpc.

W pozostałej części apelacja jako niezasadna została oddalona na podstawie art. 385kpc.

Stosownie do dokonanej zmiany zmieniono też rozstrzygnięcie o kosztach procesu, opierając je na art. 100 kpc. Stosownie do wyniku postępowania zmieniono też rozstrzygnięcie o kosztach sądowych, uwzględniając zwiększoną wygraną pozwanego, obciążając strony tymi kosztami stosownie do przegranej przez nich części. ( powód wygrał sprawę w 64%, a przegrał w 36% ).

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono po myśli art. 100 kpc w zw. z art. 391§1kpc. Pozwany wygrał w tym postępowaniu w 16%. Łączna wartość kosztów tego postępowania wyniosła 1630zł( opłata od apelacji-430zł, wynagrodzenie obu pełnomocników po 600zł). Zatem pozwany obowiązany jest zwrócić powodowi z tytułu tych kosztów kwotę 339,20 zł. Z tych powodów orzeczono jak w sentencji. Jednocześnie na podstawie art. 350§3kpc Sąd Okręgowy dokonał sprostowania nazwy pozwanego w wyroku Sądu Rejonowego.

SSR(del.) Maryla Majewska-Lewandowska SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE