Sygn. akt I C 1319/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Małgorzata Chomiuk

Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Bierkat

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2016 r. w Siedlcach sprawy

z powództwa Z. M., K. M.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę

I.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz Z. M. tytułem zadośćuczynienia kwotę 60.000 (sześćdziesiąt tysięcy) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 06.03.2015 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz K. M. tytułem zadośćuczynienia kwotę 60.000 (sześćdziesiąt tysięcy) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 06.03.2015 r. do dnia zapłaty,

III.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz Z. M. i K. M. solidarnie tytułem odszkodowania kwotę 12.816 (dwanaście tysięcy osiemset szesnaście) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 06.03.2015 r do dnia zapłaty,

IV.  w pozostałej części powództwo Z. M. i K. M. oddala,

V.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz Z. M. i K. M. kwoty po 2.654,42 zł (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt cztery zł czterdzieści dwa grosze) tytułem zwrotu części kosztów procesu.

I C 1319/14

UZASADNIENIE

Z. M. wniósł o zasądzenie od (...) S.A z siedzibą w S. tytułem zadośćuczynienia kwoty 100.000 zł oraz tytułem odszkodowania kwoty 50.398,55zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

K. M. wniosła o zasądzenie od (...) S.A z siedzibą w S. tytułem zadośćuczynienia kwoty 100.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Nadto każde z powodów wniosło o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu swego żądania powodowie wskazali, iż w dniu 19 sierpnia 2013 r. w miejscowości S. doszło do wypadku drogowego, w wyniku którego zginął ich syn M. M.. Podkreślili, iż M. M. w żaden sposób nie przyczynił się do powstania szkody. Bezpośrednią przyczyną wypadku było zachowanie kierującej pojazdem K. J., która nie zachowała należytej ostrożności przy wymijaniu samochodu jadącego z naprzeciwka. Sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie. Jako podstawę swojego żądania powodowie wskazali art. 446 § 4 k.c. Pismem z dnia 27.08.2013 r powodowie zgłosili swoje roszczenia pozwanemu, wnosząc o wypłatę tytułem zadośćuczynienia kwot po 100.000 zł na rzecz każdego z nich. Pozwana jedynie w części uznała roszczenia i wypłaciła powodom po 40.000 zł. W związku z tym powodowie niniejszym pozwem dochodzą kwoty 100.000 zł na rzecz każdego z nich, uznając iż ich roszczenia nie zostały spełnione. Powodowie wskazali że łączyły ich ze zmarłym najgłębsze z możliwych więzi uczuciowe. M. M. był osobą, którą wspólnie wychowywali, otaczali miłością i dokładali największych starań aby zapewnić mu jak najlepsze warunki bytowe. Utrata syna, który nie tylko pozostawał z powodami w serdecznych stosunkach, ale na którego pomoc mogli zawsze liczyć, z którym mieli codzienny kontakt i wspólne plany na przyszłość była dla nich bardzo ciężkim przeżyciem. Do chwili obecnej pomimo upływu czasu powodowie nie mogą sobie poradzić z tym co się stało. Śmierć syna była dla powodów najtragiczniejszym wydarzeniem w życiu. Jednocześnie powodowie wskazali, iż Z. M. poniósł znaczne wydatki związane ze śmiercią syna, pochówkiem, ceremoniałem pogrzebowym, stypą i postawieniem pomnika ukochanemu dziecku. Łączna wysokość poniesionych uzasadnionych wydatków z tego tytułu to kwota 50.398,55 zł.

W dniu 31 października 2014 r Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku dokonał wpisu do KRS połączenia (...) S.A. z (...) S.A. – poprzez przejęcie w drodze przeniesienia całego majątku (...) S.A. (jako spółki przejmowanej) na (...) S.A. (jako spółkę przejmująca) na podstawie uchwały z 9.10.2014 r podjętej w trybie art. 492 par. k.s.h. w zw. z art. 516 par. 6 k.s.h. (wypis z KRS k. 109 -112)

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w S. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany wskazał, iż powództwo jest bezzasadne i jako takie powinno podlegać oddaleniu. W toku postępowania likwidacyjnego pozwana wzięła bowiem pod uwagę wszystkie okoliczności niniejszej sprawy, w szczególności fakt, iż do zgłoszenia szkody powodowie nie dołączyli żadnej dokumentacji z leczenia psychologicznego lub psychiatrycznego w związku ze śmiercią syna, która potwierdzałaby ich długotrwałe cierpienia psychiczne. Tym samym pozwany przyjął ,iż powodowie przeżyli okres żałoby w sposób naturalny nie odbiegający od normy, a więc brak jest podstaw do zasądzenia na ich rzecz dalszego zadośćuczynienia poza wypłacone kwoty po 40.000 zł. Pozwany wskazał, iż żądanie powodów określone w pozwie nie ma charakteru kompensacyjnego, a przyznanie powodem żądanej kwoty doprowadziłoby do ich wzbogacenia wykraczającego ponad zwykłą miarę. Pozwany wniósł również o oddalenie powództwa w części dotyczącej zasądzenia odszkodowania w kwocie 50.398,55zł. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany wskazał, że zwrot kosztów pogrzebu podlega w ograniczonym zakresie, gdyż jego granice wyznaczają zwyczaje przyjęte w danym środowisku. Pozwany podniósł, że powodowie nie wskazali jakie konkretnie ponieśli wydatki w zakresie kosztów pogrzebu, dlatego pozwany zakwestionował w całości zasadność kosztów pogrzebu M. M.. W ocenie pozwanego przedstawione przez powodów koszty związane z pochówkiem zmarłego syna znacząco przewyższają koszty pochówku zwyczajowo przyjęte w danym środowisku. Ponadto pozwany wskazał, iż roszczenie w zakresie zasądzenia odsetek również jest nieuzasadnione, gdyż odsetki w przypadku uwzględnienia powództwa należą się dopiero od dnia wyrokowania i brak jest podstaw do uwzględnienia żądania powodów w tym zakresie.

W piśmie z dnia 27 kwietnia 2015r. pełnomocnik powodów zmodyfikował powództwo w przedmiocie dochodzonego odszkodowania w kwocie 50.398,55zł i wniósł o zasądzenie powyższej kwoty solidarnie na rzecz powodów Z. M. i K. M. (pismo pełnomocnika powodów k.85-86).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19 sierpnia 2012 r w S. miał miejsce wypadek drogowy, w wyniku którego śmierć poniósł M. M.. Sprawcą tego wypadku została uznana K. J.. Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2012 r. Prokuratura Rejonowa w Garwolinie umorzyła śledztwo w sprawie przedmiotowego wypadku wobec śmierci sprawcy tego czynu. M. M. był pasażerem jednego z pojazdów uczestniczących w wypadku. Nie można było jednoznacznie ustalić, które miejsce w samochodzie zajmował. W chwili zdarzenia M. M. był w stanie nietrzeźwości, stężenie alkoholu w jego krwi wynosiło 1,4 promila. (postanowienie Prokuratury Rejonowej w Garwolinie sygn. akt. Ds. 1696/12/S wraz z uzasadnieniem k. 26 - 29)

Pojazd, którym poruszał się sprawca wypadku posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym. (okoliczność bezsporna, akta szkodowe)

W dacie śmierci M. M. miał 26 lat. Był synem Z. M. i K. M.. Powodowie mieli troje dzieci, M. M. był najstarszy z rodzeństwa. (okoliczność bezsporna, odpis skrócony aktu zgonu, akta szkodowe)

W chwili wypadku M. M. był żołnierzem zawodowym i zamieszkiwał w jednostce wojskowej w M.. Był kawalerem. Każdą wolną chwilę spędzał w domu rodzinnym. Relacje pomiędzy rodzicami a synem były bardzo dobre, byli ze sobą bardzo zżyci. M. M. z rodzicami i rodzeństwem łączyły bliskie, serdeczne relacje. Była to pogodna, szczęśliwa rodzina. W tym czasie siostra M. M. A. M. studiowała budownictwo w W. i w czasie roku akademickiego tam zamieszkiwała. Syn powodów Z. M. natomiast był uczniem technikum leśnego w T. i w czasie roku szkolnego tam zamieszkiwał. M. M. spędzał w domu swoich rodziców popołudniowe piątki, soboty i niedziele w pozostałe dni tygodnia wyjeżdżał do jednostki wojskowej. Powodowie wraz z synem spędzali czas wolny. Matka i ojciec M. M. prowadzili, każde z nich oddzielnie biura rachunkowe. Z. M. i K. M. byli osobami bardzo towarzyskimi. Uczestniczyli w różnych imprezach towarzyskich, spotykali się ze znajomymi. Śmierć M. M. była traumatycznym przeżyciem dla całej rodziny. Powodowie do dziś odczuwają pustkę i żal po stracie syna. Najtrudniejszym okresem dla powodów nadal jest czas świąteczny, uroczystości rodzinne. Do chwili obecnej rzeczy syna powodów znajdują się w jego pokoju w takim stanie jak przed wypadkiem. Po śmierci syna, powodowie nie brali urlopu, nie przebywali na zwolnieniach lekarskich, kontynuowali pracę zawodową, ale wydajność ich pracy zmalała, gdyż nie byli w stanie skoncentrować się na niej. Przed wypadkiem powodowie mogli pracować nawet w nocy, po śmierci syna jednak ich stan emocjonalny na to nie pozwalał. Żadne z powodów nie korzystało z pomocy psychologa, lekarza psychiatry. Powodowie nie korzystali także z pomocy lekarza rodzinnego w związku z kłopotami emocjonalnymi po śmierci syna. Z. M. i K. M. zaprzestali prowadzenia życia towarzyskiego. Rodzina, w której więzi emocjonalne pomiędzy rodzicami a dziećmi są bardzo silne wspierała się wzajemnie w trudnych chwilach. (wyjaśnienia K. M., Z. M. składane w toku niniejszej sprawy, zeznania świadków Z. M. syna Z., A. M. złożone podczas rozprawy w dniu 28 kwietnia 2015 r.)

Po śmierci syna powodowie przygotowali ceremonię pogrzebową. Koszty jakie z tego tytułu ponieśli to: koszty usługi pogrzebowej wraz z kosztami zakupu trumny w wysokości 1.800 zł, koszty usługi pogrzebowej przy pogrzebie w wysokości 1.700 zł, koszt zakupu wieńców w wysokości 1.300 zł, koszt posiłku po pogrzebie dla jego uczestników w wysokości 3.000 zł. (faktury k. 11 – 14) Powodowie zakupili także miejsce na grób oraz ponieśli koszty budowy grobu i nagrobka. Na grobie stoi rzeźba wykonana na zamówienie powodów. Grób, w którym spoczął syn powodów jest grobem trzyosobowym. Średnia wartość tego grobu wraz z pieczarą, pomnikiem i rzeźbą wyniosła 27.050 zł. (wyjaśnienia powoda Z. M. składane w toku sprawy, oświadczenie k. 125, opinia biegłego k. 143 – 144, opinia uzupełniająca k.172-173).

W związku ze śmiercią M. M. Jednostka Wojskowa w jakiej zatrudniony był syn powodów, wypłaciła na rzecz Z. M. zasiłek pogrzebowy w wysokości 4.000 zł, odprawę pośmiertną w wysokości 6.926,50 zł, ekwiwalent za niewykorzystany urlop w kwocie 1.596,24 zł, dodatkowe uposażenie roczne w wysokości 1.312,04 zł, równoważnik mundurowy w kwocie 3.747,87 zł. Jednostka Wojskowa nie podejmowała żadnych czynności organizacyjnych w związku z pogrzebem M. M. oraz nie współfinansowała uroczystości pogrzebowych M. M.. M. M. nie był ubezpieczony na życie. (pismo k. 116)

Pismem z dnia 27.08.2013 r powodowie wystąpili do pozwanego o zapłatę na ich rzecz tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną wskutek śmierci syna w wysokości po 100.000 zł dla każdego z nich oraz dla powoda Z. M. odszkodowania w kwocie 50.706zł. (zgłoszenie szkody k. 31-31v, zgłoszenie szkody k. 33-33v)

Decyzją z dnia 26.09.2013 r pozwany ubezpieczyciel przyznał na rzecz powodów tytułem zadośćuczynienia na podstawie art. 446 § 4 k.c. w związku ze śmiercią M. M. kwoty po 40.000 zł na rzecz każdego z nich. (pismo k. 36, pismo k. 38)

Jednocześnie pozwany nie uwzględnił żądania powoda Z. M. w zakresie odszkodowania dotyczącego poniesionych kosztów pogrzebu oraz kosztów nagrobka. (okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie poza sporem była odpowiedzialność pozwanego ubezpieczyciela za szkodę jakiej doznali powodowie na skutek śmierci M. M.. Sporna pomiędzy stronami jest jedynie wysokość należnego z tego tytułu zadośćuczynienia oraz odszkodowania związanego z kosztami pochówku zmarłego syna powodów M. M..

Ustawą z 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 731) do art. 446 k.c. dodano § 4, zgodnie z brzmieniem którego Sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. (...)!Zadośćuczynienie przyznawane na podstawie art. 446 § 4 k.c. obejmuje różne aspekty krzywdy spowodowanej śmiercią osoby bliskiej, w tym krzywdy z powodu utraconej więzi rodzinnej na skutek śmierci najbliższego członka rodziny.

Powodowie – rodzice zmarłego M. M., już w toku postępowania likwidacyjnego domagali się przyznania na ich rzecz od pozwanego kwot po 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w postaci śmierci syna. W toku postępowania likwidującego szkodę ubezpieczyciel przyznał na ich rzecz kwoty po 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia i w takiej wysokości je wypłacił. W przedmiotowej sprawie powodowie pomimo przyznania im kwot 40.000 zł nadal domagali się zasądzenia kwot po 100.000 zł ponad wypłacone kwoty, tytułem zadośćuczynienia.

W ocenie Sądu żądania powodów w zakresie zadośćuczynienia są uzasadnione co do zasady. Jak wynika z postępowania dowodowego przeprowadzonego w tej sprawie rodzina powodów była bardzo zżyta, szczęśliwa. M. M. z rodzicami łączyły bliskie, serdeczne relacje. Rodzina wakacje, weekendy starała się spędzać wspólnie w domu rodzinnym. W pozostałym okresie powodowie pozostawali ze swoim synem w stałym kontakcie telefonicznym lub osobistym. Powodowie wraz z synem spędzali czas wolny. Śmierć syna stanowiła dla powodów traumatyczne przeżycie. Ich cierpienia psychiczne doznane po śmierci syna były bardzo intensywne. Powodowie jako rodzina w niezwykle trudnych dla siebie momentach wspierali się nawzajem. Powodowie K. M. i Z. M. po śmierci syna powrócili do pracy, jednak nie mogli się na niej skoncentrować gdyż wspominali i rozpamiętywali śmierć M. M.. Nie mogli pójść na dłuższy urlop, gdyż oboje prowadzą biura rachunkowe i przez to ucierpiałaby prowadzona przez nich działalność gospodarcza. O tym jak dotkliwym i traumatycznym przeżyciem dla powodów była śmierć ich syna, świadczy fakt, że do dnia dzisiejszego nie byli w stanie uporządkować jego pokoju, w którym nadal pozostają jego rzeczy. Po wypadku powodowie ograniczyli znacznie swoją aktywność towarzyską, nie uczestniczą w uroczystościach rodzinnych, spotkaniach towarzyskich. Obecnie każde z powodów realizuje podjęte role społeczne, żadne nie leczyło się i nie leczy psychiatrycznie, ani nie korzysta z pomocy psychologa. Serdeczna pamięć o M. M. oraz żywe jeszcze wspomnienia nie dezorganizują ich codziennej aktywności. Po śmierci M. M. każde z powodów przeżywało żałobę. Przebieg żałoby, z poszczególnymi jej etapami, był u każdego z nich typowy. Nie można jednak stwierdzić ,aby ostatni etap żałoby polegający na reorganizacji życia po śmierci osoby najbliższej u powodów już się zakończył. Świadczy o tym fakt, iż nadal nie potrafią rozstać się z rzeczami swojego syna, nie zmieniają wyglądu jego pokoju. Powyższe jednoznacznie wynika z zeznań wysłuchanych w sprawie świadków: A. M. i Z. M., a także wyjaśnień samych powodów. Sąd zeznania ww. świadków uznał za w pełni wiarygodne. Są one zgodne ze sobą, wzajemnie się uzupełniają. Również wyjaśnienia powodów uznać należy za wiarygodne. Pokrywają się one z wyjaśnieniami zebranymi przez pozwanego w czasie postępowania likwidującego szkodę. Są one poza tym zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie tak w postaci dokumentów, jak i zeznań świadków. Poza tym pozwany nie przedstawił żadnych dowodów przeciwnych w tym zakresie.

W tym miejscu wskazać należy, iż powodowie nie wykazali ,aby ich stan emocjonalny po śmierci syna wykraczał w sposób znaczący poza żałobę adekwatną do tego rodzaju nagłego zdarzenia. W szczególności nie wykazali, aby zdiagnozowano u nich depresję jako jednostkę chorobową zaistniałą po śmierci syna. Nie wykazali również, aby wymagali psychoterapii w związku z traumatycznymi przeżyciami po śmierci syna.

Oceniając zasadność wysokości żądania powodów wskazać należy, iż nie ma żadnych mierników, które pozwoliłyby ocenić wartość cierpienia rodziców po śmierci dziecka. Zwłaszcza w sytuacji kiedy ta śmierć jest nagła, nieprzewidziana, spowodowana wyłącznie działaniem osoby drugiej. Tym samym zadośćuczynienie za taką krzywdę jest tylko pewnym surogatem, bo nie da się tej krzywdy inaczej naprawić. Życie ludzkie jest bezcenne. Tym samym zadośćuczynienie za krzywdę w postaci pozbawienia życia osoby najbliższej dla powodów nie może być niskie, bo doprowadziłoby do deprecjacji wartości życia ludzkiego. Zadośćuczynienie ma przede wszystkim charakter kompensacyjny i tym samym jego wysokość musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Zdaniem Sądu stan emocjonalny powodów po śmierci syna, poczucie krzywdy jaką śmierć syna spowodowała u powodów, konsekwencje w obecnym życiu powodów uzasadniają ustalenie wysokości należnego na rzecz każdego z rodziców zadośćuczynienia w kwotach wyższych niż zostało to ustalone w czasie postępowania likwidacyjnego. Zdaniem Sądu kwoty po 60.000 zł na rzecz każdego z powodów będą adekwatne do podniesionych wyżej okoliczności. Po uwzględnieniu wypłaconych w toku postępowania likwidacyjnego kwot po 40.000 zł na rzecz każdego z powodów, pełna kwota zadośćuczynienia dla każdego z nich wyniesie po 100.000 zł. Tak ustalone kwoty spełnią swoje zadanie jako kompensacja poniesionej przez powodów krzywdy.

Należy podkreślić, że M. M. w żaden sposób nie przyczynił się do rozmiaru i powstania szkody. Fakt, iż w chwili wypadku był pod wpływem alkoholu jest bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy. M. M. był bowiem pasażerem pojazdu uczestniczącego w wypadku, a nie jego kierowcą.

W zakresie żądania przez powodów zapłaty określonego w pozwie odszkodowania znajduje ono uzasadnienie w treści art. 446 § 1 k.c. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł. W świetle powyższego przepisu za zasadne uznać należy żądanie powodów w zakresie kosztów posiłku dla uczestników pogrzebu w wysokości wynikającej z przedstawionej faktury – 3000 zł, kosztów zakupu trumny i usługi pogrzebowej w wysokości 1.800 zł, kosztów obsługi pogrzebu w wysokości 1.700 zł , koszty zakupu wieńców w wysokości 1.300zł. Wszystkie powyższe wydatki zostały udokumentowane odpowiednimi fakturami. Niewątpliwie koszty te są zwyczajowo ponoszone przez najbliższych w związku z pochówkiem zmarłego. Wysokość kosztów posiłku po ceremonii pogrzebowej związana jest z ilością uczestników pogrzebu, rodziny i przyjaciół biorących udział w ceremonii i zdaniem Sądu koszt ten nie może być ograniczany do jakiejś symbolicznej kwoty. W tej sprawie z wyjaśnień stron jasno wynika, iż w pogrzebie uczestniczyło bardzo dużo osób , stąd też koszty posiłku były wysokie. Nie można również znaleźć uzasadnienia dla twierdzenia jaka ilość wieńców zamawiana powinna być przez rodziców w związku ze śmiercią dziecka. Cztery wieńce pogrzebowe jakie zakupili powodowie to w ocenie Sądu nie jest ilość nadmierna i nieuzasadniona. Sąd uwzględnił także wydatki poniesione przez powodów na budowę grobowca i pomnika, którego łączny koszt wyniósł 27.050zł (faktura VAT nr(...) k.94, opinia biegłego k.143-144, opinia uzupełniająca k.172-173). Jednak z opinii biegłego wynika, że jest to grobowiec rodzinny jednopoziomowy, potrójny. Sąd uznał opinię biegłego za w pełni miarodajną i wiarygodną. Biegły rzetelnie przedstawił wyliczenia odzwierciedlające koszt tego nagrobka. Z uwagi na to, iż grób ten jest potrójny za zasadne uznać należy jedynie koszty w 1/3 części związane z budową tegoż nagrobka. Biorąc powyższe pod uwagę należało kwotę 27.050zł podzielić przez trzy co dało wynik 9.016zł. Po sumowaniu wszystkich ww. kwot powstała kwota 16.816 zł. Jako kwota związana z poniesionymi przez powodów kosztami pogrzebu oraz kosztami budowy nagrobka dla ich syna. W tym miejscu wskazać należy ,iż pozwany nie wykazał w żaden sposób, aby koszty powyższe były nieuzasadnione lub przekraczały koszty odpowiadające zwyczajom panującym w środowisku, z którego wywodzą się powodowie. Ponieważ powodowie otrzymali od Jednostki Wojskowej, w której zatrudniony był ich syn zasiłek pogrzebowy w wysokości 4.000 zł, kwotę tę należało uwzględnić przy wyliczaniu kosztów pochówku syna powodów. Tym samym od kwoty 16.816 zł należy odjąć kwotę 4000 zł co ostatecznie da kwotę 12.816zł. Mając na uwadze powyższe wyliczenia Sąd uwzględnił żądanie powodów w zakresie zasądzenia odszkodowania związanego z kosztami pochówku syna w wysokości ustalonej wyżej. Żądanie ponad tę kwotę uznać należy za nieuzasadnione i nieudowodnione.

Odsetki ustawowe od uwzględnionych kwot Sąd zasądził od dnia następnego po dniu doręczenia pozwu ubezpieczycielowi. Swoje roszczenia z tytułu zadośćuczynienia i odszkodowania powodowie zgłosili pozwanemu już w dniu 27.08.2013r. W toku przedmiotowej sprawy nie zostały podniesione żadne nowe okoliczności, które nie byłyby znane ubezpieczycielowi w chwili likwidacji szkody. Pozwany miał możliwość pełnej likwidacji szkody już w toku postępowania likwidacyjnego. Tym samym za zasadne uznać należy stanowisko powodów w zakresie zasądzenia odsetek od uwzględnionych kwot.

W zakresie kosztów procesu Sąd orzekł stosownie do treści rozstrzygnięcia o żądaniach głównych. Ponieważ żądanie powodów zostało uwzględnione jedynie w części (ok.50%) Sąd na mocy art. 100 k.p.c. stosunkowo rozdzielił koszty procesu pomiędzy nimi a pozwanym. Po wzajemnym obrachunku poniesionych kosztów przez powodów (uiszczona opłata sądowa od pozwu oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika) oraz pozwanego (koszty wynagrodzenia pełnomocnika, zaliczka na poczet opinii biegłego) stosownie do wysokości uwzględnionego powództwa powstały kwoty wskazane w wyroku.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.