UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. w L. wniosła o zasądzenie od pozwanych Ł. P. i M. C. solidarnie kwoty 300.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania podano, że w dniu 13.05.2006 r. w ramach 3o kolejki Ekstraklasy odbył się w K. mecz piłkarski pomiędzy C. K. i (...) , który zakończył się wynikiem 0:0. Rezultat ten został jednak uzgodniony przez niektórych zawodników obu drużyn, a kilku piłkarzy klubu (...) K. przyjęło od piłkarzy (...), w tym od pozwanych , korzyść majątkową w łącznej kwocie 100.000 zł. Uzyskany w meczu wynik gwarantował drużynie (...) zajecie 3 miejsca w lidze , a samym zawodnikom premie meczowe oraz premie za zajecie 3 miejsca w lidze i awans do europejskich pucharów. Pozwani w 2006 r. byli zawodnikami klubu piłkarskiego (...) związanymi ze stroną powodową kontraktami o profesjonalne uprawianie piłki nożnej.

Władze strony powodowej pierwsze informacje - nieoficjalne i niepotwierdzone - o przestępczym procederze zawodników w meczu (...) – (...) z 13.05.2006 r. uzyskała w lutym 2011 r. z artykułów prasowych , w związku z czym niezwłocznie zwróciła się do Prokuratury Apelacyjnej we W.o informacje dotyczące prowadzonego śledztwa. W kwietniu 2011 r. do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia wpłynął akt oskarżenia przeciwko pozwanym Ł. P. i M. C. oraz innym byłym zawodnikom strony powodowej zarzucający im popełnienie czynu zabronionego z art. 296 b k.k.

Pozwany Ł. P. oraz D. J. , M. S. i Ł. M., wyrokiem z dnia 27.06.2011 r. wydanym przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt V K 400/11 , zostali uznani za winnych tego, że w maju 2006 r. w L. , W. i okolicach L. , działając wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1), G. B. i W. Ł. , jako zawodnicy klubu sportowego (...) udzielili zawodnikom klubu (...) K. - P. D. , S. O., M. B. , T. W. , P. B., M. R. i T. M. - jako uczestnikom profesjonalnych zawodów sportowych o mistrzostwo pierwszej ligi piłkarskiej, obietnicy korzyści majątkowej, a następnie wręczyli za pośrednictwem J. K. obiecaną korzyść majątkową w kwocie 100.000 złotych w zamian za nieuczciwe zachowanie zawodników C. K., mogące mieć wpływ na wynik zawodów sportowych w postaci rozegranego w dniu 13.05.2006 roku w meczu (...) K., polegające na niepodejmowaniu sportowej rywalizacji podczas tego meczu przez zawodników C. K., w celu osiągnięcia ustalonego przez zawodników przed zawodami wyniku meczu w postaci bezbramkowego remisu, zapewniającego klubowi (...) osiągnięcia trzeciego miejsca w rozgrywkach O. Ekstraklasa w sezonie 2005/2006, a tym samym udział w Pucharze (...) w sezonie 2006/2007, to jest o czyn z art. 296 b w § 2 k.k. Wyrokiem tym pozwany Ł. P. został skazany na kare roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres trzech lat próby oraz karę grzywny dwustu pięćdziesięciu stawek ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 400 zł . Sąd orzekł nadto wobec Ł. P. przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w postaci premii uzyskanej za awans do Pucharu (...) w kwocie 48 100 zł . Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 27 czerwca 2006 roku uprawomocnił się.

Pozwany M. C. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do zarzucanych mu czynów, przy czym w momencie składania pozwu w niniejszej sprawie w toczyło się jeszcze przeciwko niemu postępowanie karne przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia -Śródmieścia pod sygnaturą akt V K 863/11.

W wyniku działań swoich zawodników, w tym pozwanych, strona powodowa została ukarana dyscyplinarnie przez Wydział Dyscyplinarny (...) za nieprzestrzeganie przez zawodników klubu regulaminu dyscyplinarnego (...) polegające na dopuszczeniu się przez zawodników klubu deliktu dyscyplinarnego w postaci czynnego przekupstwa sportowego w związku z meczem pomiędzy drużynami (...) K. - (...) w dniu 13 maj 2006 roku w ten sposób, że zawodnicy powodowego klubu za korzyść materialną przekazaną zawodnikom klubu (...) K., spowodowali zdobycie przez klub jednego punktów wyżej wymienionych zawodach, co stanowiło przewinienie dyscyplinarne określone w paragraf 9 ust. 10 regulaminu dyscyplinarnego (...), to jest przekupstwo sportowe. Mając powyższe na uwadze wydział dyscyplinarny (...) wymierzył klubowi - stronie powodowej karę dyscyplinarną – t.j. zasadniczą pieniężną w wysokości 300.000 złotych oraz karę dodatkową pozbawienia klubu trzech punktów w rozgrywkach ligowych począwszy od najbliższego sezonu rozpoczynającego się po uprawomocnieniu się orzeczenia. Strona powodowa odwołała się powyższego orzeczenia ale związkowy Trybunał (...) wyrokiem z dnia 16 maja 2012 roku utrzymał w mocy orzeczenie Wydziału Dyscyplinarnego (...) z dnia 8 marca 2012 roku twierdząc, że brak winy po stronie klubu w świetle zapisów regulaminu dyscyplinarnego (...) nie ma znaczenia , gdyż kluby sportowy ponoszą odpowiedzialność za wszelkie działania swoich zawodników na zasadzie ryzyka. W dniu 8 czerwca 2012 roku (...) uiściło karę pieniężną 300 000 zł.

Zdaniem strony powodowej swoim bezprawnym działaniem zawodnicy, w tym pozwani Ł. P. oraz M. C., wyrządzili jej szkoda, którą stanowi niewątpliwie nałożona przez organ dyscyplinarny (...) kara pieniężna w kwocie 300 000 zł . Działania pozwanych znajdowały się w ramach normalnego związku przyczynowego z powstałą szkodą. Strona powodowa nie wiedziała o działaniach zawodników zmierzających do kupna meczu ani w żaden sposób w tych działaniach ich nie wspierała i do nich nie zachęcała. Powodowy klub wskazał również na solidarną odpowiedzialność sprawców szkody , w tym również pozwanych.

Pozwani Ł. P. i M. C. w swoich odpowiedziach na pozew wnieśli o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na ich rzecz kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu swoich stanowisk zarzucili, że kara nałożona na stronę powodową przez wewnątrzzwiązkowe organy Polskiego Związku Piłki Nożnej nie może zostać uznana za szkodę, bowiem posiadała ona prawne uzasadnienie. Strona powodowa przyjęła na siebie obowiązek przestrzegania przepisów związkowych (...), a co za tym idzie ryzyko poniesienia wszelkich kar przewidzianych regulaminem tej organizacji. Tym samym powódka poniosła odpowiedzialność dyscyplinarną a nie szkodę.

Kolejnym zarzutem pozwanych był brak bezprawności w poniesieniu przez powódkę kary dyscyplinarnej, bowiem została ona nałożona na stronę powodową na podstawie określonych przepisów związkowych (...). W ocenie pozwanych brak jest również adekwatnego związku przyczynowego między czynami korupcyjnymi pozwanych , a wymierzeniem kary dyscyplinarnej i rzekomą szkodą strony powodowej. Zdaniem pozwanych takiego związku przyczynowego można się dopatrywać jedynie między uszczerbkiem w majątku powódki, a działaniem organów (...).

W ocenie pozwanych ponieśli oni już dostateczną odpowiedzialność karną i dyscyplinarną za działania , których dopuścili się w związku z meczem ekstraklasy pomiędzy drużynami C. K. oraz strony powodowej . Zdaniem pozwanych fakt poniesienia przez nich odpowiedzialności karnej nie ma żadnego znaczenia dla wymierzenia powódce kary przez organy dyscyplinarne (...). Ponadto o działaniach korupcyjnych zawodników wiedziały władze strony powodowej, na co wskazuje treść zeznań D. J. i A. S. (2) złożonych w toku postępowania karnego co - w ocenie pozwanych- przesądza o bezzasadności powództwa .

Ostatnim argumentem przemawiającym - zdaniem pozwanych - za bezpodstawnością żądania strony powodowej jest to, że strona powodowa poniosła odpowiedzialność za czyny swoich zawodników na zasadzie ryzyka, bowiem została ukarana na podstawie przepisów wewnętrznych (...). Powódka podniosła ryzyko prowadzenia działalności jako klub sportowy, za co została ukarana dyscyplinarnie. Żadna umowa ani żaden przepis prawa nie zobowiązuje pozwanych do wyrównania wyrządzonej powódce szkody i powódka nie ma prawa rekompensować swojej własnej odpowiedzialności dyscyplinarnej poprzez prowadzenie postępowania cywilnego względem pozwanych. Pozwani wskazali również na wymierne korzyści finansowe jakie strona powodowa uzyskała w związku z zajęciem trzeciego miejsca w lidze i awansem do rozgrywek (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 27 czerwca 2011 roku wydanym przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w sprawie sygn. Akt V K 400/11 pozwany Ł. P. został uznany za winnego tego , że w maju 2006 roku w L., W. i okolicach L., działając wspólnie i w porozumieniu z A. S. (2) oraz objętymi odrębnym postępowaniem W. Ł. i G. B., jako zawodnicy klubu sportowego (...), udzielili zawodnikom klubu (...) K. - P. N., S. O., M. B., T. P., P. B., M. R. i T. M. - jako uczestnikom profesjonalnych zawodów sportowych o mistrzostwo pierwszej ligi piłkarskiej, obietnicy korzyści majątkowej, a następnie wręczyli za pośrednictwem J. K. obiecaną korzyść majątkową w kwocie 100.000 złotych, w zamian za nieuczciwe zachowanie zawodników C. K., mogące mieć wpływ na wynik zawodów sportowych w postaci rozegranego w dniu 13 maj 2006 roku meczu (...) K., polegająca na niepodejmowaniu sportowej rywalizacji podczas tego meczu przez zawodników C. K., w celu osiągnięcia ustalonego przed zawodami wyniku meczu w postaci bezbramkowego remisu, zapewniającego klubowi (...) osiągnięcie trzeciego miejsca w rozgrywkach o O. Ekstraklasa w sezonie 2005/2006, a tym samym udział w Pucharze (...) w sezonie 2006/2007. Za czyn ten pozwanemu wymierzoną karę pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres trzech lat próby, grzywnę w wymiarze 250 stawek dziennych po 400 zł każda oraz orzeczono wobec niego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w postaci premii otrzymanej za awans do pucharu (...) w kwocie 48 100 zł .

(dowód: - odpis wyroku z dnia 27 czerwca 2011 roku, karta 204 – 207)

Wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2012 roku wydanym przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w sprawie sygn. akt V K 863/11 pozwany M. C. został uznany za winnego tego, że w maju 2006 r. w L., W. i okolicach L., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J., Ł. P., M. S., Ł. M. i A. S. (2) oraz objętymi odrębnym postępowaniem W. Ł. i G. B., jako zawodnicy klubu sportowego (...), udzielili zawodnikom klubu (...) K. - P. N., S. O., M. B., T. P., P. B., M. R. i T. M. - jako uczestnikom profesjonalnych zawodów sportowych o mistrzostwo pierwszej ligi piłkarskiej, obietnicy korzyści majątkowej, a następnie wręczyli im za pośrednictwem J. K. obiecaną korzyść majątkową w kwocie 100 000 zł, w zamian za nieuczciwe zachowanie zawodników C. K., mogące mieć wpływ na wynik zawodów sportowych w postaci rozegranego w dniu 13 maja 2006 roku meczu (...) K., polegające na niepodejmowaniu sportowej rywalizacji podczas tego meczu przez zawodników C. K., w celu osiągnięcia ustalonego przed zawodami wyniku meczu w postaci bezbramkowego remisu, zapewniającego klubowi (...) osiągnięcie trzeciego miejsca w rozgrywkach O. Ekstraklasa w sezonie 2005/2006, a tym samym udział w Pucharze (...) w sezonie 2006/2007. Za czyn ten pozwanemu wymierzono karę pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres trzech lat próby, karę grzywny wymiarze 200 stawek dziennych przy ustalaniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 złotych, oraz orzeczono przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w postaci premii otrzymanej za awans do Pucharu (...) w kwocie 72 300 zł . Wyrok ten zaskarżony został przez pozwanego apelacją . Wyrokiem z dnia 27 lipca 2013 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt IV K 1252/12 Sąd Okręgowy we Wrocławiu utrzymał mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną.

(dowód: - odpis wyroku z dnia 29 sierpnia 2012 roku, karta 820 - 821,

- kopia wyroku z 27 lutego 2013 roku, karta 822)

Pozwani Ł. P. i M. C. w sezonie 2005/2006 byli zawodnikami klubu piłkarskiego (...), związani ze stroną powodową (...) SA w L. kontraktami o profesjonalne uprawianie piłki nożnej.

( okoliczności bezsporne)

Orzeczeniem z dnia 22 marca 2012 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt WD/220/11 w przedmiocie nieprzestrzegania przez zawodników klubu regulaminu dyscyplinarnego , po rozpoznaniu sprawy klubu (...) SA , w związku z meczem piłkarskim o mistrzostwo pierwszej ligi rozegranym w sezonie 2005/2006 w dniu 13 maja 2006 roku pomiędzy drużynami (...) K. - (...) w przedmiocie nieprzestrzegania przez zawodników klubu (...) regulaminu dyscyplinarnego (...) poprzez niedopełnienie przez zawodników klubu obowiązku postępowania zgodnego zasadami sportowego zachowania, o jakich mowa w § 1 ust. 6 regulaminu, polegającego na dopuszczenie się przez zawodników klubu deliktu dyscyplinarnego w postaci czynnego przekupstwa sportowego w związku z ww. zawodami w ten sposób, że zawodnicy klubu za korzyść materialną przekazaną zawodnikom klubu (...) K. spowodowali zdobycie przez klub jednego punktu w wyżej wymienionych zawodach, co stanowi przewinienie dyscyplinarne określone w § 9 ust. 10 regulaminu (...) t.j. przekupstwo sportowe. Wspomniany organ uznał odpowiedzialność dyscyplinarną strony powodowej za powyższe czyny i wymierzył na podstawie regulaminu dyscyplinarnego (...) stronie powodowej karę zasadniczą- karę pieniężną w wysokości 300 000 zł oraz karę dodatkową pozbawienia klubu trzech punktów w rozgrywkach ligowych począwszy od najbliższego sezonu rozpoczynającego się po uprawomocnieniu się orzeczenia. Od powyższego orzeczenia strona powodowa wniosła odwołanie, które zostało oddalone przez Związkowy Trybunał (...) orzeczeniem z dnia 16 maja 2012 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt ZTP - 17/2012.

(dowód: - kopia orzeczenia z 22 marca 2012 roku, karta 47 - 50,

- kopie orzeczenia z 16 maja 2012 roku, karta 407- 416)

Dnia 8 czerwca 2012 roku strona powodowa wpłaciła na rachunek (...) Kwotę 300 000 zł w związku z realizacją orzeczenia wydanego w sprawie sygnaturze WD/220/11.

(dowód: - nota księgowa z 20 maja 2012 roku, karta 52,

- potwierdzenie realizacji przelewu z 5 lipca 2012 roku, karta 53)

Władze strony powodowej w nie miały w świadomości działań korupcyjnych podejmowanych przez jej zawodników w związku z meczem rozegranym pomiędzy drużynami (...) K. - (...) w dniu 13 maja 2006 roku.

(dowód: - zeznania świadka D. J., karta 256,

- zeznania świadka M. S., karta 312 - 313,

- zeznania świadka A. S. (2), karta 313,

- zeznania świadka J. S., karta 314,

- zeznania świadka G. B., karta 355,

- zeznania świadka W. Ł., karta 356,

- zeznań świadka M. J., kartę 394,

- zeznania świadka Ł. M., karta 595,

- zeznania świadka M. I. (1), karta 707)

Na podstawie porozumienia będących klubami sportowymi akcjonariuszy spółki akcyjnej (...) w organizacji , z dnia 14 czerwca 2005 roku, oraz Aneksu nr (...) do tego porozumienia, z dnia 14 kwietnia 2005 roku , strona powodowa otrzymała za zajęcie trzeciego miejsca w lidze piłkarskiej na koniec sezonu 2005/2006 wynagrodzenie w łącznej kwocie 1 .209.119 zł 25 gr.

(dowód: - porozumienia i aneks z 14 czerwca 2005 roku, karta 417 - 428,

- zawiadomienie z dnia 24 maja 2006 roku, karta 429,

- faktura VAT numer (...), karta 430,

- nota księgowa nr (...), karta 431,

- potwierdzenie wykonania transakcji z 18 grudnia 2006, karta 432)

Zgodnie z uchwałą nr 2/2006 Rady Nadzorczej (...) L. SSA z dnia 7 lutego 2006 roku w sprawie regulaminu premiowania zawodników i zespołu, zatwierdzono regulamin premiowania, zgodnie z którym przewidziano m.in. następujące nagrody za osiągane wyniki sportowe na rundę wiosenną sezonu 2005/2008 . W przypadku zajęcia w tabeli miejsce od 1 do 4 nagroda za wygrany mecz wynosiła 140 000 zł brutto, a za mecz w zremisowany 60 000 zł brutto. W przypadku awansu do rozgrywek Pucharu (...) fundusz nagród dla zawodników oraz kadry szkoleniowej ustalony został na kwotę 1.200.000 zł brutto.

(dowód: - uchwała nr 2/2003, karta 433 – 434)

Pismami z dnia 22.05.2012 r. , doręczonym w dniach 29.05.2012 r. i 24.05.2012 r. , pozwani wezwani zostali do zapłaty na rzecz strony powodowej w terminie do dnia 29.05.2012 r. kwoty 300.000 zł z tytułu zapłaty odszkodowania dochodzonego w niniejszej sprawie.

( dowód: - wezwania do zapłaty z dnia 22.05.2012 r. wraz z dowodami doręczenia, k.77-80)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo strony powodowej (...) S.A. w L. w pełni zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie strona powodowa domaga się naprawienia szkody w postaci zapłaconej przez nią kary dyscyplinarnej w kwocie 300.000 złotych, nałożonej na nią przez organy dyscyplinarne (...) w związku z korupcją sportową, której dopuścili się zawodnicy strony powodowej, w tym pozwani Ł. P. i M. C., polegającej na „kupnie” meczu w ramach 30 kolejki Ekstraklasy z drużyną C. K., 13 maja 2006 roku.

Zgodnie z art. 415 k.c., kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Dla zaistnienia odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanych w tej sprawie – zgodnie z tym przepisem - konieczne jest wykazanie, że dopuścili się oni bezprawnego ,zawinionego działania, że strona powodowa poniosła określoną szkodę , oraz że pomiędzy działaniami pozwanych, a szkodą strony powodowej zachodzi adekwatny związek przyczynowy (art. 361 § 1 k.c.)

W zakresie faktu dopuszczenia się przez pozwanych korupcji sportowej w związku z meczem (...) z C. K. 13 maja 2006 roku Sąd - zgodnie z art. 11 k.p.c. - związany jest ustaleniami zawartymi w wydanych przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w postępowaniach karnych prowadzonych przeciwko pozwanym wyrokach sprawach o sygn. akt V K 863/11 i VK 400/11. Bezprawność działań pozwanych i ich wina w świetle tych wyroków nie może budzić wątpliwości.

W ocenie Sądu wątpliwości nie budzi również wysokość doznanej przez stronę powodową szkody. Szkodę tę stanowi zapłacona przez stronę powodową kara dyscyplinarna nałożona na nią przez organy dyscyplinarne Polskiego Związku Piłki Nożnej w kwocie 300 000 zł. Zgodnie z art. 361 § 1 § 2 k.c., naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono . Zapłacona przez stronę powodową kara to ewidentna strata w rozumieniu przytoczonego przepisu. Strata , to uszczerbek w już istniejącym majątku poszkodowanego powstały wbrew jego woli. Może ona powstać zarówno w wyniku zniszczenia tego majątku, jak i wskutek zaistnienia obowiązku zapłaty należności np. z tytułu kary dyscyplinarnej, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu istnieje również związek przyczynowy pomiędzy korupcję sportową, której dopuścili się pozwani, a szkodą w postaci kary dyscyplinarnej, którą poniosła strona powodowa. Gdyby pozwani wraz z innymi zawodnikami nie dopuścili się korupcji w związku z meczem z C. K. z dnia13 maja 2006 roku, to nie zaistniałyby podstawy do obciążenia strony powodowej karą dyscyplinarną . Wynika to wprost z treści orzeczeń Wydziału Dyscyplinarnego (...) z 22 marca 2012 roku oraz Związkowego Trybunału Piłkarskiego (...) z dnia 16 maja 2012 roku. W treści tych orzeczeń wprost wskazano , że kara dyscyplinarna w kwocie 300 000 zł nałożona została na stronę powodową tylko i wyłącznie w związku z kupnem przez zawodników (...) majowego meczu z C. K. w 2006 roku. Faktem jest, że możliwość obciążenia strony powodowej karą dyscyplinarną mieści się w ramach ryzyka wynikającego z uczestnictwa w organizacji , jaką jest (...). Strona powodowa niewątpliwie musiała liczyć się z takim ryzykiem przystępując do tej organizacji. Nie można jednak nie zauważyć, że z faktu istnienia ryzyka nie wynika samoistny obowiązek zapłaty kary dyscyplinarnej. Aby w przypadku strony powodowej doszło do urzeczywistnienia wspomniane ryzyka, pozwani wraz z innymi zawodnikami strony powodowej musieli dopuścić się deliktu, jakim jest korupcja sportowa. Oczywiście obciążenie strony powodowej karą dyscyplinarną nie nastąpiło od razu, po dopuszczenie się przez pozwanych przedmiotowych działań. Skutek ten poprzedzony był szeregiem innych zdarzeń, w tym przede wszystkim orzeczeniami organów dyscyplinarnych (...) . Wszystkie te zdarzenia tworzą logiczny ciąg, w którym najważniejszym i koniecznym warunkiem doznania szkody przez stronę powodową - poniesienia przez nią kary dyscyplinarnej, jest dopuszczenia się przez pozwanych przestępstwa korupcji. Obciążenie strony powodowej karą jest normalnym następstwem działań pozwanych, bowiem wynika ono z postanowień regulaminu dyscyplinarnego (...). Jest to konsekwencja normalna i możliwa do przewidzenia dla wszystkich, którzy znają ten regulamin, a pozwani , jako zawodnicy Ekstraklasy , powinni go znać.

Odnosząc się do zarzutów pozwanych zawartych w ich odpowiedziach na pozew wskazać należy, iż błędne stanowisko jakoby kara dyscyplinarna nałożona na stronę powodową nie stanowiła szkody z uwagi na to, iż posiada prawne uzasadnienie. Bezprawność musi być cechą działanie lub zaniechania, z którego szkoda wynika, nie zaś uszczerbku majątkowego. Jakkolwiek kara zapłacona przez stronę powodową jest zgodna z prawem, to jednak działania pozwanych, których konsekwencją był obowiązek zapłaty tej kary były bezprawne. Nadmienić należy że art. 360 lat 1 § 2 k.c., który definiuje pojęcie szkody, określa ją jako stratę, którą poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W przepisie tym nie ma mowy o bezprawności straty. Idąc tokiem rozumowania pozwanych , pracodawca który naprawił szkodę wyrządzoną przez jego pracownika osobie trzeciej nie mógłby wystąpić przeciwko niemu z regresem , bowiem obciążający go obowiązek naprawienia szkody wynika z ustawy , a co za tym idzie jego strata, czyli wypłacone odszkodowanie, posiada prawne uzasadnienie .

Faktem jest, że obciążenie strony powodowej karą dyscyplinarną było zgodne z prawem i brak jest tutaj elementu bezprawności. W niniejszej sprawie istotnym jest jednak to , że to pozwani dopuścili się bezprawnego działania - korupcji sportowej i kara dyscyplinarna nałożona na stronę powodową - zgodnie z prawem- jest konsekwencją działania pozwanych.

Nie ma znaczenia również w tej sprawie fakt, że strona powodowa nie występowała w procesie karnym toczącym toczących się przeciwko pozwanym w charakterze pokrzywdzonego. Nie zawsze pojęcie pokrzywdzonego w rozumieniu prawa karnego i poszkodowanego w rozumieniu prawa cywilnego pokrywają się. Nie jest rzeczą Sądu w niniejszej sprawie analizowanie roli strony powodowej w procesie karnym. , bowiem nie jest warunkiem koniecznym zaistnienia odpowiedzialności odszkodowawczej występowanie poszkodowanego w procesie karnym w charakterze pokrzywdzonego.

Chybionym w ocenie Sądu jest również zarzut, jakoby strona powodowa w wskutek działania pozwanych i innych zawodników uzyskała korzyść w postaci wynagrodzenia za zajęcie trzeciego miejsca w lidze w sezonie rozgrywek 2005/2006 i za awans do pucharów (...). Zajęcie przez stronę powodową trzeciego miejsca w rozgrywkach ligowych nie było tylko rezultatem jednego meczu z C. K. . Osiągnięcie to było efektem wielu wcześniejszych rozgrywek. Tym samym twierdzenie, że strona powodowa zyskała na korupcyjnych działaniach pozwanych jest bezprawne i chybione. Można by było pokusić się o takie stwierdzenie w sytuacji, w której pozwani w wraz z innymi zawodnikami mieliby grać z drużyną, z którą nie byliby w stanie wygrać. Tymczasem kupili mecz z drużyną niżej sklasyfikowaną i teoretycznie słabszą. Ponadto dopuścili się korupcji nie dla dobra klubu, ale w celu osiągnięcia korzyści w postaci premii wypłacanej zawodnikom w związku z zajęciem trzeciego miejsca i awansem do Pucharu (...) .Nie musieli wcale tego robić, mogąc uczciwie mecz rozegrać i osiągnąć właściwy wynik własnym wysiłkiem . Zdecydowali się jednak zniwelować ryzyko związane z podjęciem uczciwej sportowej rywalizacji.

Nie można również mówić o tym, że strona powodowa uzyskała korzyść w związku z przestępczym działaniem pozwanych, bowiem wypłaciła swoim zawodnikom i szkoleniowcom za sam awans do pucharów (...) premię w wysokości 1 200 000 zł oraz premie za zajęcie trzeciego miejsca w lidze. Tymczasem od spółki (...) strona powodowa otrzymała wynagrodzenie za zajęcie trzeciego miejsca w lidze w łącznej kwocie 1 .209.119 zł 25 gr , czyli praktycznie wszystko to , co strona powodowa zyskała oddała zawodnikom i szkoleniowcom.

Odnosząc się do kwestii poniesienia przez pozwanych odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej w związku z korupcją sportową i meczem z 13.05.2006 r. , to okoliczności te nie mają znaczenia w tej sprawie. Pozwani podjęli ryzyko dopuszczając się przestępstwa, podjęli ryzyko związaną z jego ujawnieniem się i wszystkimi prawnymi konsekwencjami . Ponieśli już konsekwencje karne i dyscyplinarne, a niniejsza sprawa dotyczy obciążających ich konsekwencji cywilnoprawnych.

Wbrew twierdzeniom pozwanych nie znalazł w niniejszej sprawie potwierdzenia zarzut, jakoby władze strony powodowej wiedziały o działaniach swoich zawodników związanych z meczem z C. (...) maja w 2006 roku. Przesłuchani w sprawie świadkowie w osobach M. I. (2) , M. S. , G. B., W. Ł., M. J. i Ł. M. zeznali, że władze klubu nie wiedziały o niczym, lub że słyszeli o tym, że władze klubu wiedzą o wszystkim . Byli o tym informowani przez świadków D. J. i A. S. (1) , którzy przesłuchani w tej sprawie zaprzeczyli , jakoby władze klubu o czymkolwiek wiedziały. Tym samym teza pozwanych nie znalazła żadnego poparcia w zebranych w sprawie dowodach.

Dokonując w niniejszej sprawy ustaleń faktycznych Sąd oparł się przede wszystkim na wiarygodnych i niekwestionowanych przez strony dokumentach, w szczególności odpisach wyroków karnych skazujących pozwanych, oraz przedłożonych przez stronę powodową dokumentach w postaci poświadczonych za zgodność z oryginałem kopii orzeczeń organów zwykli dyscyplinarnych polskiego związku piłki nożnej i potwierdzeń przelewów.

Za wiarygodne i przydatne w zakresie wyjaśnienia wątpliwości co do roli władz klubu w działaniach korupcyjnych związanych z meczem strony powodowej z (...).05.2006 r. , Sąd uznał również zeznania przesłuchanych w sprawie świadków wymienionych we wcześniejszych wywodach.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie artykuł 415 k.c. w związku z artykułem 361 § 1 i § 2 k.c. oraz artykułem 11 k.p.c., Sąd orzekł jak w pkt I wyroku . O solidarnej odpowiedzialności pozwanych Sąd orzekł na podstawie artykuł 441 § 1 k.c.

Orzeczenia o odsetkach znajduje oparcie w treści art. 481 § 1 k.c. w związku z art. 455 k.c. Przed wystąpieniem z niniejszym powództwem pełnomocnik strony powodowej wezwał pozwanych do zapłaty dochodzonej kwoty w terminie do dnia 29 maja 2012 roku , tym samym pozwani w dniu wniesienia pozwu, tj. 6 lipca 2012 roku opóźniali się ze spełnieniem świadczenia.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 105 § 2 k.p.c. Na koszty te składa się opłata sądowa poniesiona przez stronę powodową w kwocie 15 000 zł oraz koszty zastępstwa procesowego przed sądem pierwszej instancji oraz w postępowaniu zażaleniowym w łącznej kwocie 10 800 zł, określone zgodnie z § 2 ust.1 w zw. z §6 pkt 7 i §13 ust.2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. z 2013 r., poz.461 ze. zm.)

Orzeczenie zawarte w pkt III wyroku znajduje oparcie w treści artykułu 113 ust.1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych( Dz.U. z 2014 r., poz.1025 ze zm.)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE