V Pz 22/13
Dnia 6 sierpnia 2013 roku
Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Słupsku
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Barbara Odelska
po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2013 roku w Słupsku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa S. K.
przeciwko Syndykowi masy upadłości (...) Spółka z o.o w upadłości likwidacyjnej w Ł.
o odprawę
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 20 czerwca 2013 roku, sygn. akt VP 117/13
postanawia:
zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nie obciążać powoda S. K. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego Syndyka masy upadłości (...) Spółka z o.o w upadłości likwidacyjnej w Ł.
Zaskarżonym postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 20 czerwca 2013 roku, sygn. akt VP 117/13 Sąd odrzucając pozew powoda o odprawę, zasądził na rzecz strony pozwanej kwotę 467zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, na podstawie art. 98 § 1 kpc. Na koszty owe składały się koszty zastępstwa procesowego strony pozwanej, które zostały ustalone w oparciu o przepis § 6 pkt 3 w zw. z §12 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. Nr 163, poz. 1349) wraz z uiszczoną przez pozwanego opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem powód podnosząc, że nie został poinformowany, iż majątkiem pozwanego zarządza syndyk i, że roszczenie o odprawę winno być kierowane przeciwko niemu. Nadto podniósł, że trudna sytuacja finansowa w jakiej się znalazł uniemożliwi uiszczenie tych kosztów.
Odpowiedź na zażalenie wniósł pozwany domagając się oddalenia zażalenia oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych. Uzasadniając swoje stanowisko , podniósł , że powód wniósł powództwo 1 marca 2013 roku, po wydaniu postanowienia o zmianie sposobu prowadzenia postępowania upadłościowego w dniu 5 lutego 2013 roku, jak również jego ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym w dniu 28 lutego 2013 roku.
Sąd Okręgowy zważył co następuje
Zażalenie powoda zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażoną w art. 98 kpc strona przegrywająca sprawę winna zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Do niezbędnych kosztów zalicza się wynagrodzenie ustanowionego w sprawie adwokata lub radcy prawnego. Wysokość zaś wynagrodzenia pełnomocnika sąd ustala na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349). O kosztach procesu, zgodnie z dyspozycją art. 108 kpc ,sąd rozstrzyga w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji.
Zważyć jednak należy, że art.102 kpc , daje możliwość sądowi w wypadkach szczególnie uzasadnionych, odstąpienia w części lub w całości od obciążania strony przegrywającej kosztami postępowania. Jest to wyjątek od ogólnie obowiązującej zasady wyrażonej w art. 98 kpc .
Powołany przepis nie konkretyzuje pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawiając ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1973 r., sygn. II CZ 210/73, Lex nr 7366). Jednakże, zgodnie z utrwalonymi w orzecznictwie poglądami, podstawą do zastosowania zasady słuszności może być zachowanie strony w procesie, bądź jej sytuacja pozaprocesowa, na którą składają się m.in. stan majątkowy, bądź szczególna sytuacja zdrowotna i życiowa.
Analizując przedmiotową sprawę podzielić należy stanowisko żalącego, że wystąpiły w niniejszej sprawie przesłanki do odstąpienia od obciążenia go kosztami procesu należnymi stronie przeciwnej. Zgodzić się zwłaszcza należy ze skarżącym, że dochodząc roszczenia pracowniczego z tytułu odprawy w dniu 1 marca 2013 roku mógł nie wiedzieć o zmianie legitymacji procesowej po stronie pozwanego, albowiem postanowienie o zmianie sposobu prowadzenia postępowania upadłościowego zapadło co prawda w dniu 5 lutego 2013 roku, niemniej ogłoszone zostało dopiero po jego uprawomocnieniu w dniu 28 lutego 2013 roku. Tym samym nie jest zasadny zarzut pozwanego o tym, że zmiana sytuacji prawnej zakładu pracy była oczywista, albo że powód mógł się o niej z łatwością dowiedzieć.
Nadto, okoliczności na które powołuje się skarżący, a odnoszące się także stricte do aktualnej sytuacji dochodowej (niezawiniona utrata pracy, pobieranie zasiłku dla bezrobotnych), pozwala na przyjęcie, iż zasadnym jest nieobciążanie powoda kosztami należnymi stronie przeciwnej.
Mając powyższe na względzie orzeczono na podstawie art. 386§1 kpc w zw. z art. 397 kpc, o czym orzeczono jak w sentencji.