Sygnatura akt VI W 3377/15
Dnia 02-02-2016 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący SSR Izabella Gabriel
Protokolant: Agnieszka Śliwa
po rozpoznaniu w dniu 02-02-2016 r.
sprawy przeciwko P. P.
synowi M. i E. z domu K. (...)
urodzonemu (...) w miejscowości P.
obwinionemu o to, że
w dniu 18.01.2015 r. we W. w rejonie rozjazdu nr (...)na stacji W. N. na wysokości pl. (...) usiłował dokonać kradzieży dwóch linek uszyniających i dwóch linek sterujących o łącznej wartości 120 zł na szkodę (...) we W..
tj. o czyn z art. 119 § 1 kw w związku z art. 11 § 1 kw
******************
I. uznaje obwinionego P. P. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego wykroczenie z art. 119 § 1 i 2 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 i 2 kw w zw. z art. 11 § 3 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 (trzystu) zł;
II. na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.
Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania jurysdykcyjnego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 18 stycznia 2015r. nastawniczy stacji PKP W. N. K. S. (1) zauważył nieprawidłowości w działaniu urządzenia (...) sterowania ruchem kolejowym dot. rozjazdu nr (...). Gdy udał się w rejon wskazanego rozjazdu zobaczył w jego pobliżu mężczyznę, który chwilę później oddalił się. O powyższym zawiadomił funkcjonariuszy (...), którzy w wyniku podjętej obserwacji zauważyli mężczyznę odpowiadającego wyglądem temu, którego opisał wcześniej nastawniczy. Mężczyzną tym okazał się obwiniony P. P., który manipulował coś przy rozjeździe nr (...)przy torze nr 1. Funkcjonariusze (...)podjęli wobec niego interwencję, ujawnili zawartość jego torby, w której znajdowały się m.in. młotek, dwa śrubokręty, kombinerki, piłka do metalu, scyzoryk, rękawiczki oraz takie przedmioty jak śruby mocujące podkłady, sworznie, linki i zaciski do linek, które jak stwierdził obwiniony – pozbierał przy torach. Obok obwinionego, przy rozjeździe leżały odkręcone cztery linki (dwie uszyniające i dwie sterujące) o łącznej wartości 120 zł. Linki te zostały następnie zamontowane ponownie na właściwe miejsce. Ujawnione w torbie obwinionego „mienie kolejowe” - śruby, sworznie, linki i zaciski zostało przekazane K. S. (1), który potwierdził jego odbiór. Mienie to także zostało ponownie zamontowane.
Obwiniony został poddany badaniom na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, z których wynika, że był on w stanie nietrzeźwości.
dowód: protokół przeszukania osoby k. 8-9; protokół zatrzymania rzeczy k. 13-15; zeznania św. K. S. k. 16-17; oświadczenie K. S. k. 18; zeznania św. R. O. k. 19/v; zeznania św. T. B. k. 23/v; wyjaśnienia obwinionego k. 26; badanie na zawartość alkoholu k. 11
P. P. ma 43 lata, jest kawalerem, nie ma dzieci, nie był w przeszłości karany, jest bezrobotny.
dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 26; dane o karalności k.34
Składając wyjaśnienia w toku czynności wyjaśniających obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że usiłował dokonać kradzieży, gdyż był głodny, nie miał pieniędzy na zakup jedzenia. Oświadczył, że żałuje tego co zrobił, że poszukuje pracy, i że najprawdopodobniej dostanie pracę dorywczą na budowie. Wniósł o przeprowadzenie rozprawy bez jego udziału i wymierzenie mu kary grzywny w wysokości 300 zł, wskazał adres dla korespondencji.
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego, gdyż znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, m.in. w zeznaniach świadków.
Z tych samych powodów za wiarygodne Sąd uznał także zeznania świadków oraz dowody z załączonych dokumentów. Za niewiarygodne Sąd uznał jedynie zeznania świadka T. B. w części dot. tego, że zabezpieczone przy sprawcy elementy toru kolejowego są elementami złomowymi, nie mającymi wartości, gdyż przeczą temu zeznania innych świadków, z których wynika, że elementy te zostały ponownie zamontowane.
Sąd zważył co następuje:
W świetle dokonanych ustaleń faktycznych i przeprowadzonej oceny dowodów Sąd uznał, że wina i sprawstwo obwinionego nie budzą wątpliwości, i że zachowaniem swym zrealizował on wszystkie znamiona przypisanego mu czynu, stanowiącego usiłowanie kradzieży opisanego mienia. P. P. działając umyślnie usiłował bowiem dokonać kradzieży zdemontowanych i znalezionych w jego pobliżu czterech linek (dwóch uszyniających i dwóch sterujących) o łącznej wartości 120 zł, co jednak z uwagi na interwencję funkcjonariuszy (...)nie nastąpiło.
Sąd uwzględnił okoliczności przedmiotowo – podmiotowe niniejszej sprawy, motywację działania sprawcy oraz wziął pod uwagę okoliczności łagodzące w postaci przyznania się obwinionego oraz jego dotychczasowej niekaralności. Okoliczność obciążającą stanowił fakt, że obwiniony dopuścił się tego czynu będąc w stanie nietrzeźwości.
Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd wymierzył obwinionemu karę grzywny, uznając z jednej strony, że w tym konkretnym przypadku taki właśnie rodzaj kary jest najbardziej celowy i to zarówno z uwagi na swój rozmiar, jak też związany z tym stopień dolegliwości, z drugiej zaś bacząc, by dolegliwość ta nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, które ma ona osiągnąć tak w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej.
Z uwagi na fakt, że w sprawie mamy do czynienia z usiłowaniem dokonania kradzieży, jak też ponowne zamontowanie mienia, które obwiniony usiłował ukraść brak było podstaw do orzeczenia obowiązku, o którym mowa w rat. 119 § 4 kw.
W oparciu o powołane przepisy, z uwagi na sytuację majątkową i możliwości finansowe obwinionego, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania, uznając, że ich uiszczenie przez obwinionego byłoby dla niego zbyt uciążliwe.