Sygn. akt XIII Ga 779/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 02 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy w Kaliszu zasądził od (...) w W. na rzecz P. G. kwotę 3.795,04 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 30 września 2011 roku do dnia zapłaty (pkt I), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt II), zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 421,07 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt III) oraz nakazał zwrócić powodowi kwotę 700,00 zł a pozwanemu kwotę 39,34 zł tytułem nadpłaconych wydatków (pkt IV i V).

Apelację od tego wyroku wniosła strona pozwana, zaskarżając go w części,
tj. w zakresie pkt I, III, IV i V.

Zaskarżonemu wyrokowi pozwany zarzucił:

a)  obrazę przepisów prawa materialnego: art. 363 § 1 k.c. poprzez błędną ocenę prawną, że odszkodowanie za szkodę w pojeździe A. (...), przewyższa kwotę 19.957,84 zł stanowiącą sumę kwot: wypłaconej przez pozwanego w toku likwidacji szkody (15.550,92 zł) i wynikającej z nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydanego w sprawie niniejszej i nie objętego sprzeciwem (4.407,02 zł), a w konsekwencji niezasadne zasądzenie na rzecz pozwanego
w wyroku kwoty 3.795,04 zł,

b)  obrazę przepisów postępowania: art. 504 § 2 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie
przy wydaniu wyroku, że sprawa niniejsza została w części prawomocnie rozstrzygnięta już w postępowaniu upominawczym – w zakresie wyczerpującym
w całości należną powodowi z tytułu szkody w pojeździe A. (...) dopłatę odszkodowania.

Wobec powyższego skarżący wniósł o zmianę wyroku i oddalenie powództwa
w całości, orzeczenie o kosztach procesu za I instancję według ich stosunkowego rozdzielenia, przy uwzględnieniu wyniku postępowania upominawczego, jak również zwrot kosztów postępowania za instancję odwoławczą.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja pozwanego zasługiwała na uwzględnienie w całości.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu naruszenia przepisów prawa procesowego, tj. art. 504 § 2 k.p.c. należało uznać go za zasadny.

Zgodnie z powołanym przepisem nakaz zapłaty wydany w postępowaniu upominawczym, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie sprzeciwu, ma skutki prawomocnego wyroku.

Nakaz zapłaty w niniejszej sprawie wydany w dniu 21 maja 2014 roku, którym nakazano pozwanemu aby zapłacił powodowi kwotę 9.148,00 zł z ustawowymi odsetkami
od dnia 30 września 2011 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1.331,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, uprawomocnił się w zakresie kwoty 4.740,98 zł. Wniesiony przez pozwanego sprzeciw od tegoż nakazu dotyczył bowiem wyłącznie kwoty 4.407,02 zł
z ustawowymi odsetkami oraz kosztów procesu. Zgodnie z art. 505 § 2 k.p.c. nakaz zapłaty
z dnia 21 maja 2014 roku, sygn. akt I Nc 1555/14, utracił moc tylko w zaskarżonej sprzeciwem części.

Tych okoliczności, tj. zaskarżenia nakazu zapłaty jedynie w części, nie uwzględnił Sąd Rejonowy, wydając wyrok w niniejszej sprawie tak, jakby nakaz zapłaty utracił moc
w całości. Z tych względów zaskarżone orzeczenie naruszyło przywołany w apelacji przepis art. 504 § 2 k.p.c.

Skutkiem dopuszczenia się przez Sąd I instancji naruszenia art. 504 § 2 k.p.c. doszło
do naruszenia przepisu prawa materialnego, tj. art. 363 § 1 k.c., poprzez zasądzenie na rzecz powoda kwoty pieniężnej, przewyższającej wysokość należnego odszkodowania z tytułu szkody komunikacyjnej w pojeździe A. (...) oraz uznaną z tego tytułu przez pozwanego kwotę.

Ustalona przez Sąd Rejonowy wysokość odszkodowania, stanowiąca konieczne
i celowe koszty naprawy uszkodzonego pojazdu przy zastosowaniu części oryginalnych wynosiła 19.345,86 zł. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powodowi kwotę 15.550,82 zł. Zważywszy na to, że nakaz zapłaty z dnia 21 maja 2014 roku uprawomocnił się w zakresie kwoty 4.740,98 zł (15.550,82 zł + 4.740,98 zł = 20.291,80 zł),
w pozostałym zakresie powództwo winno ulec oddaleniu. Tymczasem Sąd I instancji w pkt I zaskarżonego wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powoda dalszą kwotę, tj. 3.795,04 zł (19.345,86 zł – 15.550,82 zł = 3.795,04 zł), czym przekroczył prawidłowo ustaloną w oparciu o opinię biegłego sądowego wysokość kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu, stanowiącą wysokość należnego odszkodowania, naruszając normę art. 363 § 1 k.c.

Wobec powyższego żądanie pozwanego sformułowane w apelacji należało uznać
za uzasadnione, co skutkowało zmianą zaskarżonego wyroku w pkt I, III, IV i V na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. i oddaleniem powództwa w zakresie kwoty 3.795,04 zł wraz z ustawowymi odsetkami na podstawie art. 363 § 1 k.c. i art. 822 § 1 k.c.

Powyższa zmiana skutkowała koniecznością zmiany orzeczenia o kosztach procesu, zgodnie z zasadą ich stosunkowego rozdzielenia, zawartą w art. 100 zd. 1 in fine k.p.c. Łącznie koszty postępowania przed Sądem I instancji wyniosły 3.552,66 zł, z czego koszty poniesione przez powoda to kwota 1.675,00 zł (458,00 zł opłata od pozwu, 1.200,00 zł wynagrodzenie pełnomocnika procesowego, 17,00 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa) oraz koszty poniesione przez pozwanego w wysokości 1.877,66 zł (1.200,00 zł wynagrodzenie pełnomocnika procesowego, 17,00 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 660,66 zł koszt pisemnej opinii biegłego sądowego).

Powód wygrał postępowanie przez Sądem I instancji w 52%. Powinien zatem ponieść koszty tego postępowania w 48%, tj. w kwocie 1.705,28 zł, podczas gdy poniósł koszty
w wysokości 1.675,00 zł. Wobec tego Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30,28 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy uchylił punkty IV i V zaskarżonego wyroku, dotyczące zwrotu nadpłaconych wydatków, wobec tego, że nie został rozpoznany przez Sad I instancji wniosek biegłego sądowego o przyznanie wynagrodzenia za wydanie opinii uzupełniającej, znajdujący się na k. 178 akt sprawy. Wpłacone przez strony postępowania zaliczki, w części niewykorzystanej dotychczas, zostaną przeznaczone
na poczet przyznanego biegłemu wynagrodzenia, w proporcjach zgodnych z wynikiem procesu.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1
i 3 k.p.c.
w zw. z art. 99 k.p.c., obciążając nimi powoda jako stronę przegrywającą
to postępowanie w całości.

Na zasądzoną kwotę złożyły się: 190,00 zł opłata od apelacji, 300,00 zł wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym, ustalone w oparciu o § 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.