Sygn. akt I C 828/15 „upr”
Dnia 25 lutego 2016 r.
Sąd Rejonowy w Grajewie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Robert Kotowicz
Protokolant Mirosława Milewska
po rozpoznaniu w dniu 25.02.2016 r. w Grajewie
na rozprawie
sprawy z powództwa Miasta S. W. Zarządu (...) z siedzibą w W.
przeciwko M. S. (1)
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego M. S. (1) na rzecz powoda Miasta S. Zarządu (...) z siedzibą w W. kwotę 79,80 złotych (siedemdziesiąt dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17.03.2015 r. do dnia zapłaty;
2. zasądza od pozwanego M. S. (1) na rzecz powoda Miasta S. Zarządu (...) z siedzibą w W. kwotę 90 złotych (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 60 złotych (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;
3. wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt I C 828/15 upr
Miasto S. W. Zarząd (...) w W. wniosło przeciwko M. S. (2) pozew o zapłatę kwoty 79,80 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 17.03.2015 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.
W treści pozwu wskazano, że w dniu 01.03.2015 r. M. S. (2) korzystał z komunikacji miejskiej nie posiadając ważnego dokumentu przewozu. M. S. (2) został zobowiązany do zapłaty kwoty 266,00 zł tytułem opłaty dodatkowej oraz należności przewozowej w wysokości 4,40 zł. Należność została uregulowana częściowo poprzez zapłatę kwoty 190,60 zł w dniu 11.03.2015 r. Pozostała do zapłaty kwota 79,80 zł wraz z odsetkami. Jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia powód wskazał art. 33a ust. 3 ustawy Prawo Przewozowe, uchwałę Rady m.st. W. oraz art. 360 i 361 k.c. (k.11-12).
Pozwany M. S. (2) nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności, jak i nie składał w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie.
Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:
Powództwo zasługuje na uwzględnienie.
M. S. (2) w dniu 01 marca 2015 r. korzystał z komunikacji miejskiej w W. bez ważnego dokumentu przewozu. W związku z czym otrzymał wezwanie do zapłaty Nr (...) - które osobiście pokwitował - na łączną kwotę 270,40 zł z czego 4,40 zł to należność za przewóz, a 266,00 złotych opłata dodatkowa.
Pozwany M. S. (2) z powyższej należności uregulował na rzecz strony powodowej kwotę 190,60 zł. Do uregulowania pozostała kwota 79,80 złotych.
Powyższe ustalenia tut. Sądu, które pokrywają się z twierdzeniami strony powodowej zawartymi w treści pozwu - znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym w postaci: wezwania do zapłaty (k.7).
W przedmiotowej sprawie miał zastosowanie art. 339 k.p.c., zgodnie z którym – w przypadku wydania wyroku zaocznego, sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W niniejszej sprawie nie zachodziły ujemne przesłanki wynikające z ww. przepisu.
Ponadto, jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. prawo przewozowe (Dz.U. 1983r., nr 53, poz.272 z późn.zm.) umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym.
Tak więc za przejazd środkiem komunikacji miejskiej osoba korzystająca z tej komunikacji obowiązana jest uiścić opłatę poprzez nabycie biletu, w razie zaś nieuiszczenia tej opłaty powstaje również zobowiązanie do uiszczenia opłaty dodatkowej za jazdę bez biletu, której wysokość ustalają poszczególne gminy w oparciu o upoważnienie zawarte w §1 ust.3 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 9 kwietnia 1999 r. w sprawie ustalania opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób oraz zabieranych ze sobą do środka transportu zwierząt i rzeczy.
W niniejszej sprawie pozwany zawarł z miastem s. W. umowę przewozu, korzystał bowiem z komunikacji miejskiej w dniu 01.03.2015 r.
W sprawie nie doszło do przedawnienia roszczenia, gdyż godnie z art. 77 ust. 1 ustawy prawo przewozowe roszczenia dochodzone w oparciu o tę ustawę przedawniają się z upływem roku, a zatem wniesienie pozwu przed upływem roku od dnia wezwania do zapłaty przerwało bieg terminu przedawnienia.
Mając na uwadze ustalony stan faktyczny sprawy, Sąd zasądził od pozwanego M. S. (2) na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwotę 79,80 złotych zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17.03.2015 r. do dnia zapłaty, jak w punkcie 1 sentencji wyroku.
W sytuacji, gdy pozwany przegrał sprawę w całości, Sąd zasądził od niego na rzecz strony powodowej na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. poniesione koszty procesu w łącznej kwocie 90 zł, na które składa się opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 zł oraz kwota 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (wynagrodzenie pełnomocnika ustalone w oparciu o § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - t.j. Dz. U. z 2013r., poz.490) - jak w punkcie 2 sentencji wyroku.
Wyrokowi w zakresie punktu 1 nadano rygor natychmiastowej wykonalności, zgodnie z art. 333§1 pkt 3 k.p.c.
Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.