Sygn. akt II Ka 126/15
Dnia 19 maja 2015 roku
Sąd Okręgowy w Krośnie w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący : SSO Arkadiusz Trojanowski
Protokolant : sekr. sądowy Gabriela Szymańska-Such
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krośnie – Janusza Ohara
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2015 roku
sprawy K. L.
oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 178a § 4 k.k.
z powodu apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Lesku z dnia 20 stycznia 2015 roku, sygn. akt II K 117/14
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że eliminuje z opisu czynu przypisanemu oskarżonemu K. L. dopuszczenie się przestępstwa, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy o sygn. II K 720/09, za przestępstwo z art. 178a § 1 kk i z kwalifikacji prawnej art. 178 § 4 kk i uznaje, że oskarżony K. L. dopuścił się przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu skazuje go na karę 150 /sto pięćdziesiąt/ stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 zł /dwadzieścia złotych/,
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, za wyjątkiem orzeczenia o opłacie,
III. zasądza od oskarżonego K. L. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze, w tym opłatę za obie instancje w kwocie 300 zł /trzysta złotych/,
IV. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. N. – Kancelaria Adwokacka w L. kwotę 516,60 zł /pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy/, obejmującą podatek VAT, tytułem nieopłaconych kosztów obrony z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym.
Wyrokiem Sądu Rejonowego Lesku z dnia 20 stycznia 2015r., sygn. akt II K 117/14, oskarżony K. L. został uznany za winnego tego, iż w dniu 14 stycznia 2014r., w L., powiat (...), woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości - 0,96 mg/l, tj. około 1,92 promila alkoholu w organizmie, kierował samochodem osobowym marki C. (...), o nr rej. (...), w ruchu lądowym, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy, o sygn. II K 720/09, za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., to jest przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. w zw. z art. 178a § 4 k.k.
Za przypisany czyn Sąd skazał oskarżonego, na podstawie art. 178a § 4 k.k., na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby.
Na podstawie art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, z zaliczeniem na poczet tego środka karnego okresu faktycznego zatrzymania prawa jazdy od dnia 10 lutego 2014r.
Nadto, Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, wymierzył mu opłatę i przyznał taryfowe wynagrodzenie obrońcy z urzędu.
Powyższy wyrok, w części dotyczącej orzeczenia o karze. zaskarżył oskarżony K. L. zarzucając, iż jest ona wyjątkowo surowa.
Oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie mu grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 20 zł, co dałoby sumę 3000 zł – przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k.
Sąd Odwoławczy zważył, co następuje:
Apelacja oskarżonego musiała skutkować zmianą zaskarżonego wyroku w zakresie opisu czynu, kwalifikacji prawnej oraz kary, aczkolwiek z przyczyn innych niż wskazano w treści środka odwoławczego.
Przede wszystkim należy stwierdzić, iż przy ustaleniach jakich dokonał Sąd Rejonowy, na dzień wyrokowania w pierwszej instancji kara była akceptowalna, a wyrok prawidłowy. Jednakże, w międzyczasie zmieniły się przepisy prawa materialnego dotyczące zatarcia skazania, co spowodowało, iż K. L. nie można było przypisać działania w quasi-recydywie opisanej w art. 178a § 4 k.k. W konsekwencji należało zmienić wyrok poprzez modyfikacje jego opisu, kwalifikacji prawnej oraz kary.
Od dnia 21 marca 2015r. obowiązuje nowe brzmienie przepisu art. 107 k.k. Wprowadzono m.in. nowy § 4a, który stanowi, iż w razie skazania na grzywnę zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 27 listopada 2009r., o sygn. II K 720/09, za czyn z art. 178a § 1 k.k., skazano K. L. na karę grzywny. Karę tą oskarżony wykonał w dniu 20 września 2009r., a zatem w myśl art. 107 § 4a k.k. nastąpiło zatarcie skazania i w chwili popełnienia czynu będącego przedmiotem niniejszej sprawy, nie był on osobą karaną za czyn z art. 178a § 1 k.k. Należało zatem wyeliminować z opisu czynu fakt uprzedniego skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 27 listopada 2009r., o sygn. II K 720/09, za czyn z art. 178a § 1 k.k. Konsekwentnie należało też usunąć z kwalifikacji prawnej przepis art. 178 § 4 k.k.
W takim stanie rzeczy należało uznać, że oskarżony K. L. popełnił przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. i należało za nie wymierzyć na nowo karę. W sytuacji, gdy uprzedniej karalności nie wolno już brać pod uwagę jako okoliczności obciążającej, kara grzywny wydaje się adekwatna do czynu, a jej rozmiar wskazywany w apelacji spełni cele kary. Sąd zatem orzekł karę 150 stawek dziennych grzywny po 20 zł uznając, że spełni ona cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego.
W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy, za wyjątkiem orzeczenia o opłacie, gdyż opłata liczona jest za obie instancje, w stosunku do kary grzywny.
Podstawę prawną wyroku stanowią przepisy art. 437 § 2 k.p.k., art. 438 pkt 1 i 4 k.p.k., art. 440 k.p.k. i art. 456 k.p.k.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono po myśli art. 636 § 1 k.p.k., a o opłacie za drugą instancję według przepisu art. 10 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.
O wynagrodzeniu obrońcy oskarżonego orzeczono po myśli § 14 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu [Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.].