UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 października 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 1 października 2015 r., odmówił wnioskodawcy Z. H. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu wskazano, że brak podstaw do przyznania świadczenia przedemerytalnego, ponieważ ubezpieczony jest członkiem Spółdzielni Pracy (...) w Ł. zatrudnionym na podstawie spółdzielczej umowy o pracę, która w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych nie jest umową o pracę w ramach pracowniczego stosunku pracy lub stosunku służbowego.

/decyzja – k. 12 plik II akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony Z. H. w dniu 23 listopada 2015 r. reprezentowany przez adwokata i zaskarżył decyzję w całości. Zarzucił decyzji:

- obrazę prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 170 ze zm.) polegającą na uznaniu, iż spółdzielcza umowa o pracę nie jest umową w ramach pracowniczego stosunku pracy lub stosunku służbowego, a co za tym idzie ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do świadczenia emerytalnego, pomimo iż zgodnie z prawidłową wykładnią powyższy przepis dotyczy również pracowników zatrudnionych na podstawie spółdzielczej umowy o pracę,

- niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych dla rozstrzygnięcia sprawy i błędną ocenę materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, co skutkowało uznaniem, iż ubezpieczony nie spełnił wszystkich przesłanek wymaganych do przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa wraz u ustawowymi odsetkami od dnia następnego po dniu złożenia wniosku o świadczenie do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odwołanie – k. 2 – 5/

W odpowiedzi na odwołanie Sąd Okręgowy w Łodzi wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 19/

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Z. H. urodził w dniu 29 czerwca 1954 r.

/bezsporne/

W dniu 2 października 2015 r. złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne.

/wniosek – k. 1 – 3 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca Z. H. była zatrudniony w „ Spółdzielni Pracy (...) w Ł. o okresie od 20 października 1979 r. do 31 grudnia 2014 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy na czas nieokreślony. W czasie zatrudnienia zajmował stanowiska: ślusarza w brygadzie montażowej, pracownika KJ, kierownika magazynu, Prezesa – Kierownika (...) Spółdzielni, samodzielne stanowisko ds. utrzymania maszyn i urządzeń + transport, kontrolera jakości, kierowcy. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę w oparciu o art. 187 pkt 1 w zw. z art. 184 §1 pkt 1 ustawy Prawo Spółdzielcze z dnia 16 września 1982 r.

/świadectwo pracy – k. 6 – 7 plik II akt ZUS, umowa o pracę w aktach osobowych w kopercie – k. 24, rozwiązanie umowy o pracę w aktach osobowych w kopercie – k. 8, k. 24/

Wnioskodawca po rozwiązaniu stosunku pracy jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. od 2 kwietnia 2015 r. Z dniem 28 września 2015 r. upłynął okres 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Obecnie wnioskodawca nadal jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. jako bezrobotny.

/zaświadczenie – k. 9 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca posiada staż pracy wynoszący: 37 lat, 11 miesięcy, 10 dni okresów składkowych oraz 29 dni okresów nieskładkowych.

/wyliczenia ZUS – k. 11 plik II akt ZUS/

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o dokumenty załączone do akt sprawy, które są logiczne i wzajemnie się uzupełniają. Dlatego też Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 170), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat – kobieta oraz 60 lat – mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust. 2 art. 2 ustawy, za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zaś ust. 3 art. 2 stanowi, że świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 i wymienione w ust. 3 art. 2.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o: przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to:

a) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c)wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) ⁽rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika;

W niniejszej sprawie wnioskodawca domaga się przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy wskazując, iż stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn ekonomicznych dotyczących Spółdzielni – likwidacji stanowiska pracy oraz, że legitymuje się ponad 35 – letnim stażem pracy, a także odpowiednim wiekiem.

W ocenie organu rentowego ubezpieczony nie spełnił wszystkich wskazanych w powyższym przepisie, gdyż ubezpieczony był członkiem Spółdzielni Pracy (...) w Ł. zatrudnionym na podstawie spółdzielczej umowy o pracę, która w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych nie jest umową o pracę w ramach pracowniczego stosunku pracy lub stosunku służbowego.

W ocenie Sądu Okręgowego skarżący spełnia jednak wszystkie warunki niezbędne do uzyskania świadczenia przedemerytalnego wskazane w w/w przepisie.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostawało, że wnioskodawca na datę rozwiązania umowy o pracę udowodnił okres ubezpieczenia w wymiarze 37 lat, 11 miesięcy, 10 dni okresów składkowych oraz 29 dni okresów nieskładkowych. Bezsporne było też to, że z dniem 31 grudnia 2014 r. został z odwołującym rozwiązany stosunek pracy ze Spółdzielnią Pracy (...) w Ł.. Umowa została rozwiązana z powodu likwidacji stanowiska pracy. Poza sporem pozostawało też, że ubezpieczony od dnia 2 kwietnia 2015 r. został zarejestrowany jako bezrobotny i jest nim nadal. Poza sporem pozostawało też, że ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Sporne pozostawało jedynie to czy poprzez zawarcie spółdzielczej umowy o pracę odwołujący pozostawał w „stosunku pracy” w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Należy podkreślić, że z literalnej treści art. 2 ust. 1 pkt 2 cytowanej wyżej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych wynika, iż prawo do świadczenia przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 60 lat (mężczyzna) oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla mężczyzn.

W ocenie Sądu stanowisko organu rentowego, zgodnie z którym zatrudnienie na podstawie spółdzielczej umowy o pracę nie mieści się w pojęciu stosunku pracy jest błędne i nie znajduje swojego uzasadnienia przed wszystkim w przepisach kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 77 § 1 kodeksu pracy stosunek pracy między spółdzielnią pracy a jej członkiem nawiązuje się przez spółdzielczą umowę o pracę. Zgodnie z art. 77 § 2 kodeksu pracy stosunek pracy na podstawie spółdzielczej umowy o pracę reguluje ustawa – prawo spółdzielcze, a w zakresie nie uregulowanym odmiennie tą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu pracy. Z treści cytowanych przepisów wynika więc jednoznacznie i bezsprzecznie, że na skutek zawarcia spółdzielczej umowy o pracę, członka spółdzielni ze spółdzielnią łączy stosunek pracy. Tak powstały stosunek pracy charakteryzuje się ścisłym związaniem ze stosunkiem członkostwa w spółdzielni. Cechą charakterystyczną spółdzielczej umowy o pracę jest większa niż przy zwykłej umowie o pracę ochrona trwałości stosunku pracy i obowiązek pozostawania stron umowy w spółdzielczym stosunku pracy, co wynika z art. 182 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze, zgodnie z którym spółdzielnia i członek spółdzielni mają obowiązek pozostawania ze sobą w stosunku pracy. Zważywszy na powyższe nie może budzić wątpliwości, że odwołujący w okresie od 20 października 1979 r. do 31 grudnia 2014 r. pozostawał ze Spółdzielnią Pracy (...) w Ł. w stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Sąd Okręgowy uznał, że w dacie wydania zaskarżonej decyzji ubezpieczony spełniał wszystkie warunki do uzyskania świadczenia przedemerytalnego.

W zakresie daty przyznania świadczenia, Sąd oparł się na przepisie art. art. 7 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Skarżący złożył wniosek w dniu 1 października 2015 r., a zatem świadczenie przysługuje jej od dnia 1 października 2015 r.

Wobec powyższego należało zmienić zaskarżoną decyzję, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.