sygn. akt IV K 738/14
Dnia 29 września 2015 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący SSR Jakub Wiliński
Protokolant Joanna Marczyńska
w obecności prokuratora Danuty Kowalskiej-Maciaszek
po rozpoznaniu w dniu 29 września 2015 r.
sprawy D. S. urodzonego (...) w S., syna J. i M. z domu T.,
oskarżonego o to, że:
1. w dniu 23. czerwca 2014 r. w S. przy ul. (...) w sklepie (...) naruszył nietykalność L. K. popychając go, szarpiąc i przewracając,
to jest o czyn z art. 217 § 1 kk,
2. w dniu 23. czerwca 2014 r. w S. przy ul. (...) znieważył L. K. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe,
to jest o czyn z art. 216 § 1 kk,
I. uznaje D. S. za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów i za występek opisany w pkt. 1 zarzutu na podstawie art. 217 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, a występek opisany w pkt. 2 zarzutu na podstawie art. 216 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,
II. na podstawie art. 85 i 86 § 1 kk łączy oskarżonemu wymierzone mu w pkt. I kary pozbawienia wolności i orzeka wobec oskarżonego karę łączną 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.
III. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk – przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk – wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby 5 (pięciu) lat, oddając oskarżonego w okresie tym pod dozór kuratora,
IV. na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych określając wysokość stawki na 10 (dziesięć) złotych,
V. na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej grzywny zalicza oskarżonemu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 9 do 10 lipca 2014 r. oraz od 25 maja 2015 r. do 19 czerwca 2015 r.,
VI. na podstawie art. 230 § 2 kpk zarządza zwrot D. S. telefonu komórkowego marki P.,
VII. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonego w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 200 (dwustu) złotych.
sygn. akt IV K 738/14
W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.
Oskarżony D. S. ma 21 lat. Jest kawalerem. Dzieci na utrzymaniu nie posiada. Korzysta ze świadczeń pomocy społecznej. W dniu wyrokowania nie posiadał jeszcze zatrudnienia – zatrudnienie podjąć miał w tym samym dniu, jako pracownik sklepu (...), za dochodem 1.800 zł miesięcznie. Oskarżony był jeden raz karany sądownie.
Dowód:
- wyjaśnienia oskarżonego, k. 129,
- dane o karalności, k. 37.
Stopień społecznej szkodliwości każdego z przypisanych oskarżonemu czynów oceniono na średni. Działanie oskarżonego było niesprowokowane i ewidentnie zaczepne. Wynikało przy tym z nadmiaru spożytego alkoholu i było realizowane w miejscu publicznym. Z drugiej strony zakres słownej agresji nie był znany – pokrzywdzony pamiętał jedynie, że oskarżony wyzywał go wulgarnie, ale nie pamiętał jak. W kwestii zaś naruszenia nietykalności osobistej pokrzywdzonego dostrzec należało, że sprowokowany słownie pokrzywdzony jako pierwszy zaatakował oskarżonego. Między mężczyznami realizowana była więc wzajemna napaść i wzajemne naruszanie nietykalności.
W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonego, czy bezprawność jego czynu. Oskarżony był w pełni świadomy swojego zachowania – co sam przyznał – i mogąc postąpić zgodnie z normami prawnymi, całkowicie rozmyślnie normy te przekroczył. W efekcie wina oskarżonego nie mogła budzić wątpliwości.
Za okoliczność łagodzącą sąd przyjął młody wiek oskarżonego, przyznanie się przez niego do winy i złożenie wyjaśnień dla siebie obciążających.
Jako okoliczność obciążającą sąd uwzględnił fakt uprzedniej karalności oskarżonego i to, że – jak sam wskazał – czyny swe realizował w następstwie „szukania zaczepki”.
Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy, w oparciu o przesłanki sądowego wymiaru kary wynikające z art. 53 kk sąd uznał, że współmierną do okoliczności popełnienia przypisanych oskarżonemu czynów będą kary kolejno 4 i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Oczywistym błędem sądu, powielonym w następstwie złożonych przez prokuratora wniosków zawartych w mowie końcowej (o wymiar kary) było orzeczenie za czyn z art. 216 § 1 kk kary pozbawienia wonności, gdy czyn ten zagrożony jest wyłącznie karą grzywny lub ograniczenia wolności.
Orzeczone kary pozbawienia wolności objęto karą łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności, którą z uwagi na młody jeszcze wiek oskarżonego – fakt iż jest on sprawcą młodocianym – warunkowo zawieszono, oddając przy tym oskarżonego w okresie próby pod obligatoryjny dozór kuratora. Stosowanie wobec oskarżonego probacji, pomimo jego uprzedniej karalności, było możliwe przy zastosowaniu przepisów kodeksu karnego obowiązujących do dnia 30 czerwca 2015 r. – jako względniejszych dla sprawcy (art. 4 § 1 kk). Uprzednia karalność wymagała jednak, by okres próby wobec oskarżonego określić jako maksymalny.
Aby wzmóc prewencyjne oddziaływanie zawieszonej kary pozbawienia wolności koniecznym było orzeczenie wobec oskarżonego dodatkowej dolegliwości o charakterze majątkowym. W tej mierze sąd orzekł o grzywnie, której rozmiar dostosowano do sytuacji finansowej oskarżonego, ustalonej na podstawie złożonego przez niego oświadczenia. Na poczet grzywny zaliczono przy tym oskarżonemu okres jego zatrzymania przez Policję jak i tymczasowego aresztowania.
Zabezpieczony w sprawie telefon komórkowy, który oskarżony utracił podczas zdarzenia, zwrócono oskarżonemu.
Oskarżonego obciążono kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw niemu postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającą z przepisów opłatą karną.