WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Elżbieta Gembicka
Protokolant:	sekretarka Milena Borowska

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. w Nidzicy

sprawy z powództwa P. N. S. F. I. Z. we W.

przeciwko R. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. K. na rzecz powoda P. N. S. F. I. Z. we W. kwotę 4 466,30 zł (słownie: cztery tysiące czterysta sześćdziesiąt sześć złotych 30/100 ) z ustawowymi odsetkami od dnia 2 czerwca 2014r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 717,00 zł (słownie: siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600,00 zł (słownie: sześćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje wypłacić ze środków Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. R. kwotę 600,00 zł (słownie: sześćset złotych) plus 138,00 zł (słownie: sto trzydzieści osiem złotych) podatku Vat, tytułem pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Sygn. akt I C 75/15 upr.

UZASADNIENIE

Powód P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W. wniósł pozew o zasądzenia od pozwanego R. K. kwoty 4.466,30 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 02 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym także kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku przejął od (...) (...).) prawo do wierzytelności z tytułu braku zapłaty przez pozwanego z tytułu umowy nr (...) zawartej z tymże bankiem w dniu 28 stycznia 2011 roku. Powód wskazał, że na wartość przedmiotu sporu składają się kwoty 2.948,81 zł tytułem należności głównej oraz kwota 1517,49 zł tytułem skapitalizowanych odsetek.

Pozwany R. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz podniósł zarzut przedawnienia roszczenia głównego oraz roszczenia o odsetki.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał, że zgodnie z zapisami widniejącymi w przedmiotowej umowie kredytu (tj. § 2 ust. 4) kredytobiorca – pozwany zobowiązany jest do spłaty kredytu w 20 ratach miesięcznych, płatnych do dnia 28 każdego kolejnego miesiąca, począwszy od dnia 28 lutego 2011 roku. Wysokość miesięcznej raty spłaty kredytu wynosi 147,44 zł. Łączna wartość kredytu wynosiła 2.948,81 złotych. Termin spłaty pierwszej raty przypadał na dzień 28 lutego 2011 roku co oznacza, że do przedawnienia tego roszczenia doszło w dn. 01 marca 2014 roku. Pozew o zapłatę został złożony w dniu 02 czerwca 2014 roku. Tak więc, przedawnieniu uległo żądanie zapłaty co najmniej 4 rat po 147,44 zł każda, to jest 589,76 zł wraz z częścią odsetek za zwłokę. Pozwany nadto wskazał, że przedmiotową umowę zawierał z (...) Z kolei załączona przez powoda umowa przelewu wierzytelności wymienia jako strony (...), oraz powoda, który nie wykazał, że (...) jest następcą prawnym (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany R. K. w dniu 28 stycznia 2011 roku zawarł z (...) ((...)) umowę kredytu na zakup towarów/usług nr (...) towarów o łącznej wartości 2.499,00 złotych. Na podstawie wyżej wskazanej umowy bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 2.948,81 zł na którą składają się kwota towarów 2.499,00 złotych i opłata za ochronę ubezpieczeniową w wysokości 449,81 złotych na okres od 28 stycznia 2011 roku do 28 września 2012 roku. Miesięczna rata spłaty została określona na kwotę 147,44 złotych.

Na skutek niedotrzymania przez pozwanego postanowień wyżej wskazanej umowy, tj. braku uiszczania wymagalnych rat, w dniu 25 stycznia 2012 roku (...) z siedzibą we W. (następca prawny (...)) wystawił przeciwko pozwanemu Bankowy Tytuł Egzekucyjny. Sąd Rejonowy w (...)w dniu 17 grudnia 2012 roku w sprawie I Co 2128/12 nadał wystawionemu (...) sądową klauzulę wykonalności.

Następnie (...). wystąpiło z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie Mirosława Malik. Powyższe postępowanie egzekucyjne prowadzone było nieprzerwanie do dnia 11 czerwca 2013 roku tj. do dnia wydania przez Komornika Sądowego postanowienia w sprawie o sygn. akt Km 3868/13 o umorzeniu postępowania na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc.

W dniu 27 września 2013 roku (...) zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Na dzień zbycia wierzytelności bankowi przysługiwała wierzytelność w kwocie łącznej 4.220,54 zł w tym kwota 2.948,81 z tytułu niespłaconego kapitału oraz kwota 1.271,73 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału.

Powód pismem z dnia 23 października 2013 roku zawiadomił o dokonanym przelewie wierzytelności pozwanego.

Dowody: umowa przelewu wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku [k. 6-9], wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji [k. 10], zawiadomienie o przelewie wierzytelności [k. 24], umowa kredytu [k.43-45], Bankowy Tytuł Egzekucyjny z dnia 25 stycznia 2012 roku [k. 46-47], postanowienie Sądu Rejonowego w (...) w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności BTE [k. 48], postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego [k.50],

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej podnieść należy, iż stosownie do ciążącego na powodzie obowiązku udowodnienia podnoszonych przezeń twierdzeń w pozwie, należność dochodzona pozwem została należycie wykazana i udowodniona w oparciu o dowody z dokumentów przedstawionych przez powoda.

Z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego niewątpliwie wynika, iż powód nabył skutecznie wymagalną i nieprzedawnioną wierzytelność od (...) z siedzibą we W. (następcy prawnego (...)., które to przejęcie zostało zarejestrowane w (...)).

Wierzyciel pierwotny podejmował czynności zmierzające do egzekucji tegoż świadczenia, a następnie zbycia tejże wierzytelności nowemu podmiotowi tj. powodowi.

Odnosząc się do podniesionego w sprawie zarzutu przedawnienia to Sąd nie podzielił stanowiska strony pozwanej przychylając się w pełni do zdania powoda, a mianowicie, że zarzut przedawnienia w niniejszej sprawie należy uznać za chybiony.

Zgodnie z art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Bieg przedawnienia przerywa się między innymi przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (art. 123 pkt 1 kc). Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 kc).

Odnosząc wskazane wyżej przepisy do niniejsze sprawy wskazać należy, iż bieg przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia był przerywany dwukrotnie, poprzez złożenie wniosku przez wierzyciela pierwotnego do Sądu Rejonowego w (...) o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, a następnie poprzez złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w oparciu o ten tytuł wykonawczy i zaczął biec na nowo od daty uprawomocnienia się postanowienia komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 3868/13, prowadzonego z wniosku pierwotnego wierzyciela (...). z siedzibą we W..

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż powód wykazał skutecznie nabycie wierzytelności dochodzonej pozwem, która w ocenie sądu jest wymagalna i nieprzedawniona, co skutkowało uwzględnieniem powództwa w całości i zasądzeniem od pozwanego na rzecz powoda tak jak w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie zawarte w pkt II sentencji wyroku w przedmiocie kosztów uzasadnia przepis art. 98 kpc statuujący zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania. Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 717,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 100 złotych z tytułu opłaty sądowej, kwotę 17 złotych z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwotę 600,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W punkcie III sentencji wyroku o przyznaniu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu orzeczono na podstawie przepisu § 6 pkt 3 w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

ZARZĄDZENIE

1)  odnotować;

2)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełn. pozwanego,

3)  z apelacją lub za 21 dni;

N., 04 marca 2016 r.